TOY ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 

Σήμερα Δευτέρα μετά την Αγία Πεντηκοστή, η Εκκλησία μας εορτάζει το Άγιον Πνεύμα.  Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός και ΟΧΙ και εκ του Υιού, όπως λένε οι Αιρετικοί Παπικοί.

Είναι ομοούσιο με το Πρόσωπο του Πατρός και του Υιού και ίσο κατά την λατρεία, την τιμή,  και την προσκύνηση, κατά το Σύμβολο της Πίστεως,  αφού «συμπροσκυνείται και συνδοξάζεται» μαζί με τον Πατέρα και με τον Υιόν.

«Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών»

Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά τι λέγει το Σύμβολον της Πίστεως μας για το Άγιον Πνεύμα:

«Και εις το Πνεύμα το άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν».Το Πνεύμα είναι άγιον. Η αγιότητα είναι κορυφαία και κυριολεκτική ιδιότητα του Θεού και συνεπώς το Πνεύμα ως Άγιον είναι ομοούσιον με τον Πατέρα. Ως ομοούσιον δε, το Πνεύμα είναι τέλειος Θεός.

Η Θεότητα του Αγίου Πνεύματος θεσπίζεται από την Β’ Οικουμενική Σύνοδο το 381 μ.Χ. στην Κων/πολη και απορρίπτει την κακοδοξία του Πνευματομάχου Μακεδονίου  Πατριάρχου Κων/λεως - ο οποίος υποστήριζε πως το Άγιον Πνεύμα είναι κτίσμα του Πατρός και αρνείτο τη θεότητά Του. (Όπως ακριβώς έπραξε νωρίτερα και ο Άρειος για το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος).

Με την ιδιότητα της αγιότητος, το Πνεύμα αγιάζει με τη χάρη του όλα τα όντα. Είναι αυτό που ζωοποιεί και αναζωογονεί τα πάντα. Με άλλα λόγια, η φυσική και η πνευματική ύπαρξη, με το Πνεύμα το  Άγιον τελειώνονται.

Η αγιαστική χάρις του Πνεύματος, συγκροτεί και συγκρατεί την αγιότητα του Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας, αγιάζοντας τούς πιστούς και την συμμετοχή τους στα Μυστήρια. Είναι δηλαδή η χάρις του Πνεύματος που αγιάζει την μυστηριακή λειτουργική ζωή της εκκλησίας, καθώς και την συμμετοχή των πιστών σε αυτήν.

Το Πνεύμα ως Θεός είναι «Κύριον και ζωοποιόν». Εδώ φανερώνεται και πάλι η ταυτότητα ουσίας του Πνεύματος με τα έτερα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, τον Πατέρα και τον Υιόν.Πιο πάνω το Σύμβολο παραδέχεται πίστη «εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν». Είναι λοιπόν ολοφάνερη η ισοτιμία του Πνεύματος προς τον Υιόν και τον Πατέρα.

Αξιοθαύμαστοι ύμνοι της Εκκλησίας μας που ψάλλονται στον όρθρο κάθε Κυριακή, εκφράζουν πολύ χαρακτηριστικά την αρμονία αυτή στις σχέσεις των τριών Προσώπων καθώς και την ισοτιμία τους: «Αγίω Πνεύματι, τιμή και δόξα, ώσπερ Πατρί, άμα και Υϊώ∙ δια τούτο άσωμεν τη Τριάδι μονοκρατορία».

Δηλαδή: "Στο Άγιο Πνεύμα αρμόζει τιμή και δόξα, όπως αρμόζει στον Πατέρα και τον Υιό. Γι’ αυτό ας υμνήσουμε το ένα και μοναδικό κράτος της Αγίας Τριάδος".

Και: «Αγίω Πνεύματι, το βασιλεύειν πέλει, το αγιάζειν, το κινείν την κτίσιν∙ Θεός γαρ εστίν, ομοούσιος Πατρί και Λόγω».

Δηλαδή: "Στο Άγιο Πνεύμα υπάρχει η δύναμη να βασιλεύει, να αγιάζει και να θέτει σε κίνηση την κτίση. Και αυτό, γιατί είναι τέλειος Θεός, ομοούσιος με τον Υϊό και τον Πατέρα". (Αναβαθμοί Α΄ καί Β΄  Ήχου).

«Το εκ του Πατρός εκπορευόμενον».

Το υποστατικό ιδίωμα του Πνεύματος, είναι η εκπόρευσις. Το Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα. Η εκπόρευσις αυτή εκφράζει απλώς τον τρόπο, δηλαδή το πώς της υπάρξεως του Παναγίου Πνεύματος και παραμένει για τον ανθρώπινο νου υπόθεση το ίδιο ανεξιχνίαστη και μυστηριώδης, όσο και η Γέννησις του Υιού από τον Πατέρα, αλλά και γενικότερα το όλον Μυστήριον της «υπάρξεως» της  Αγίας Τριάδος.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση το Άγιον Πνεύμα εκπορεύεται αϊδίως μόνον εκ του Πατρός και αποστέλλεται στον κόσμο διά μέσου του Υιού. Την αλήθεια αυτή την συναντά κανείς και στο Ιερό Ευαγγέλιο: «Όταν έλθει ο Παράκλητος, ον εγώ πέμψω υμίν παρά του Πατρός, το Πνεύμα της αληθείας, ὅ παρά του Πατρός εκπορεύεται» (Ιω. ιε΄, 26).

Στο χωρίο αυτό - το κλασσικό της Αγίας Γραφής για την ύπαρξη του Αγίου Πνεύματος- γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος μόνον εκ του Πατρός και της εν χρόνω αποστολής Του από τον Υιόν.

«Το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον».

Τα τρία Πρόσωπα, συμπροσκυνούνται και συνδοξάζονται από την Εκκλησία και τους πιστούς, ως ισότιμα και ομοούσια. Το ότι ο Πατήρ είναι Γεννήτωρ του Υιού και Προβολεύς του Πνεύματος, δεν σημαίνει πως είναι ανώτερος αυτών.

Ούτε πάλι, επειδή ο Υιός και το Πνεύμα προέρχονται από τον Πατέρα σημαίνει ότι είναι κατώτερα Πρόσωπα και υποτάσσονται σ’ Αυτόν. Στον Τριαδικό Θεό υπάρχει ισοτιμία προσώπων απόλυτη, η οποία οδηγεί σε συνδοξασία και συμπροσκύνηση.

«Το λαλήσαν δια των προφητών».

Το Πνεύμα είναι αυτό που φωτίζει τον ανθρώπινο νου ώστε να αντιλαμβάνεται τα κεκρυμμένα μυστήρια και να προλέγει τα μέλλοντα προς όφελος και σωτηρία των πιστών.

Κατά την ημέρα της Πεντηκοστής εκδηλώθηκε φανερά η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, εν είδει πυρίνων γλωσσών, στούς Αποστόλους που ήσαν συγκεντρωμένοι και άρχισαν να ομιλούν στα πλήθη που ευρίσκοντο στα Ιεροσόλυμα για την εορτή της Ιουδαϊκής Πεντηκοστής.

Αλλά και παλαιότερα στην Παλαιά Διαθήκη, το ίδιο αυτό Πνεύμα ομιλούσε δια στόματος όλων των Προφητών, προετοιμάζοντας και καθοδηγώντας τον κόσμο για την υποδοχή του Μεσσία και Σωτήρα Ιησού Χριστού.  

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΛΑΝΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ.

Τα τελευταία χρόνια δεν είναι λίγοι εκείνοι που νομίζουν και πιστεύουν ότι σήμερα, (Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος), είναι και η εορτή της Αγίας Τριάδος, ότι εορτάζει δηλαδή η Αγία Τριάς.

Γι΄αυτό και κατά την παρούσα ημέρα εορτάζουν και όλοι οι Ιεροί Ναοί απανταχού της γής που τιμώνται επ’ ονόματι της Αγίας Τριάδος.

Αυτό είναι ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ!

Άλλο εορτή του Αγίου Πνεύματος και άλλο εορτή της Αγίας Τριάδος.

Ο Θεός μας είναι μεν ΕΝΑΣ, αλλά είναι και Τριαδικός.

Ένας μεν, γιατί είναι μία η Φύση και η Ουσία των τριών Προσώπων, Τριαδικός δε, γιατί είναι τρία τα Πρόσωπα και οι Υποστάσεις.

Το Άγιον Πνεύμα είναι μεν το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, είναι Θεός κατά πάντα ίσο με τον Πατέρα και τον Υιόν, όπως είδαμε παραπάνω, δεν είναι όμως από μόνο Του η Αγία Τριάς, αλλά ΕΝΑ από τα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος.

Όπως άλλωστε και τα άλλα δύο Πρόσωπα - Υποστάσεις, ο Πατήρ και ο Υιός, που και αυτά από μόνα τους δεν είναι ολόκληρη η Αγία Τριάδα. Έτσι λοιπόν, έχουμε ΕΝΑΝ Θεόν Τρισυπόστατον. Τον Πατέρα, τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα, που είναι μεν Τριάδα Ομοούσιος και αχώριστος, είναι όμως δε και τρία ξεχωριστά Πρόσωπα μεταξύ τους που δεν δέχονται σύγχυση, φυρμόν ή ταύτιση.

Αλλά και εάν ακόμη υποθέταμε, ότι ίσχυε αυτή η λανθασμένη άποψη και συλλογιστική, ότι δηλαδή όταν εορτάζει το Ένα Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τότε εορτάζουν ταυτόχρονα και τα άλλα δύο Πρόσωπα και άρα όλη η Αγία Τριάδα. Τότε θα έπρεπε και κάθε φορά που εόρταζε.

Και το δεύτερον Πρόσωπον της Αγίας Τριάδος, ο Υιός και Λόγος του Πατρός, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, να είχαμε και πάλιν εορτή της Αγίας Τριάδος. Και βέβαια δεν είναι ολίγες οι Δεσποτικές εορτές του Κυρίου μας. Δεν είναι όμως έτσι όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι μας...

Είναι λοιπόν Σφάλμα να λέγωμεν ότι σήμερα είναι της Αγίας Τριάδος.

Δεν είναι της Αγίας Τριάδος, αλλά του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ!

Άλλο δε είναι εορτή του Αγίου Πνεύματος και άλλο εορτή της Αγίας Τριάδος. Είναι  δύο τελείως διαφορετικά πράγματα και γεγονότα.

Απόδειξη δε περίτρανη, είναι ότι η Εκκλησία μας στο Συναξάριον της ημέρας, λέγει: "Τη αυτή ημέρα, Δευτέρα της Πεντηκοστής, αυτό το Πανάγιον και ζωοποιόν και παντοδύναμον εορτάζομεν Πνεύμα, τον ένα της Τριάδος Θεόν, το ομότιμον, και ομοούσιον, και ομόδοξον τω Πατρί και τω Υιώ".

Βλέπετε εσείς πουθενά να λέγει εορτή της "ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ"; ΠΟΥΘΕΝΑ!

Σαφέστατα ρητά και κατηγορηματικά μας αναφέρει ότι εορτάζομεν το "ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ" τον "ΕΝΑ της ΤΡΙΑΔΟΣ" και όχι και τα ΤΡΙΑ Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. 

Αλλά και όλη η ακολουθία της ημέρας αυτής, είναι επανάληψη της ακολουθίας της Πεντηκοστής και είναι αφιερωμένη στο Πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος.

Εάν όμως ήταν η εορτή της Αγίας Τριάδος, δεν θα έπρεπε και τα τροπάρια και όλη η ακολουθία της εορτής, αλλά και το σχετικό Συναξάριον, (εκεί δηλαδή που ΠΑΝΤΟΤΕ αναφέρεται το τι ακριβώς εορτάζουμε την ημέρα εκείνη), να αναφέρονται στην Αγία Τριάδα και ΟΧΙ μόνον στο Άγιον Πνεύμα, στο τρίτο δηλαδή Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος;
 

Φυσικά και θα έπρεπε!

Άλλωστε, άλλη μία ακόμη μεγάλη απόδειξη ότι σήμερα είναι η εορτή του Αγίου Πνεύματος και όχι η εορτή της Αγίας Τριάδος, (η οποία βέβαια και δεν υπάρχει καθόλου ως εορτή της Εκκλησίας μας) είναι και το ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, συνηθίζει να εορτάζει πάντοτε την επόμενη ημέρα μετά από μία μεγάλη εορτή, το τιμώμενο πρόσωπο το οποίον συνετέλεσε στην εορτή της προηγούμενης ημέρας.

Ας δούμε ενδεικτικά τρία παραδείγματα: 

Παραδείγματα:

α).Στίς 25 Μαρτίου, εορτάζουμε την εορτή του Ευαγγελισμού. Την αμέσως επόμενη ημέρα, στις 26 Μαρτίου, η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει, την Σύναξη του Αρχαγγέλλου Γαβριήλ, ο οποίος συνετέλεσε στον Ευαγγελισμό της Παναγίας μας.

β).Στις 25 Δεκεμβρίου, εορτάζουμε την Γέννηση του Ιησού Χριστού. Την αμέσως επόμενη ημέρα, στις 26 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει, την Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Παναγίας μας, η οποία συνετέλεσε στην Γέννηση του Χριστού μας.

γ).Στίς 6 Ιανουαρίου, εορτάζουμε τα Άγια Θεοφάνεια και την Βάπτιση του Ιησού Χριστού. Την αμέσως επόμενη ημέρα, στις 7 Ιανουαρίου,  η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει, την Σύναξη του Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη, ο οποίος συνετέλεσε στην Βάπτιση του Χριστού μας.

Ε!  Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και εδώ.

Την Κυριακή της Πεντηκοστής εορτάζουμε την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους Αγίους Αποστόλους. Την αμέσως επόμενη ημέρα, την Δευτέρα δηλαδή του Αγίου Πνεύματος,  η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει το Πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος το οποίον συνετέλεσε στον αγιασμό και φωτισμό των Αγίων Αποστόλων και δι’ αυτών ολοκλήρου της Οικουμένης.

Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουμε αυτό; 

Πως όμως ξεκίνησε και δημιουργήθηκε το όλο θέμα;

Αυτό ξεκίνησε, όπως άλλωστε και όλες οι άλλες πλάνες και αιρέσεις, από τον εχθρόν της Αληθείας. Κάποια στιγμή και ιδιαίτερα στα έσχατα αυτά χρόνια κατάφερε μέσα στις τόσες άλλες πλάνες, αλλά και στην γενικότερη αποστασία του κόσμου, να βρεί κάποιοιους ανθρώπους.

Οι οποίοι είτε από άγνοια,  είτε από πλάνη, είτε από "ζήλο ού κατ΄ επίγνωση", είτε και εσκεμμένα,  άρχισαν να εικονογραφούν και να ζωγραφίζουν την "εικόνα" της Αγίας Τριάδος, η οποία μάλιστα σημειωτέον ξεκίνησε από την Δύση.

Όπως δε λένε και οι Άγιοί μας "ενός κακού δοθέντος, μύρια έπονται".

Άρχισε έτσι σιγά-σιγά  να εξαπλώνεται αυτή η εικόνα σε πολλούς πιστούς και σε διάφορους Ιερούς Ναούς. Στην συνέχεια αφού επί πολλές δεκαετίες υφίστατο και υπήρχε αυτή η εικόνα, έγινε πλέον "παράδοση" και οι πιστοί κλήρος και λαός - έπρεπε να τις βρούν και μία εορτή.

Δυστυχώς όμως γι΄ αυτούς, η Ορθόδοξος Εκκλησία και οι Άγιοί μας δεν είχαν ορίσει εορτή της Αγίας Τριάδος. Τέτοια εορτή στο Εορτολόγιο της  Εκκλησίας μας  ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΤΕ!

Οπότε αναγκάστηκαν να πάρουν την σημερινή ημέρα, που είναι του Αγίου Πνεύματος και να την μετενομάσουν και σε εορτή της Αγίας Τριάδος, τοποθετώντας και για προσκύνηση στους πιστούς την περιβόητη αυτή "εικόνα" της λεγομένης της Αγίας Τριάδος, είτε αυτή που εικονίζεται ο Πατήρ ως γέρος, ο Υιός ως νέος και το Πνεύμα το Άγιον ως περιστερά, είτε την άλλη που εικονίζονται οι τρείς άγγελοι στην Φιλοξενία του Αβραάμ.

Και οι δύο όμως αυτές εικόνες είναι ΛΑΘΟΣ και απόβλητες.

Και είναι ΛΑΘΟΣ και απόβλητες για να μην πούμε κατ΄ ακρίβειαν ΒΛΑΣΦΗΜΕΣ και ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ για τον απλό απλούστατο λόγο, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ΚΑΜΜΙΑ "εικόνα" της Αγίας Τριάδος, ούτε κυριολεκτικά, ούτε συμβολικά, αφού ο Τριαδικός Θεός μας είναι ΕΝΑΣ.

Και είναι ΠΝΕΥΜΑ. Και έχει ΜΙΑ ουσία και όχι δύο για να μπορούμε να λέμε ότι σαν Πνεύμα δεν μπορούμε μεν να τον εικονίσουμε, αλλά σαν κάτι άλλο που είναι η άλλη Του ουσία μπορούμε, έστω και συμβολικά. "Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν" (Ιωαν.  δ’ , 24).

Ο ΕΝΑΣ Τριαδικός Θεός μας είναι αόρατος, ασχημάτιστος, απερίγραπτος, γι΄αυτό και δεν μπορεί να τον δει ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ούτε φυσικά και να τον περιγράψει.

"Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε" (Ιω. α΄, 18). Τον Θεόν δεν τον έχει δεί ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ μας λέγει ο Ευαγγελιστής  Ιωάννης. Είναι ο Δημιουργός και όχι δημιούργημα ανθρώπινο.

Είναι Ακτιστος και όχι κτιστός-κτίσμα-ύλη, για να μπορούμε καθ’ οιονδήποτε τρόπον εμείς τα δημιουργήματα Του, οι άνθρωποι να τον εικονίζουμε."Γένος ουν υπάρχοντες του Θεού ουκ οφείλομεν νομίζειν χρυσώ ή αργύρω ή λίθω, χαράγματι τέχνης και ενθυμήσεως ανθρώπου, το θείον είναι όμοιον" μας λέγει ο Απόστολος Παύλος.(Πραξ.ιζ’,29)

Δηλαδή: "Αφού λοιπόν είμεθα τέκνα του Θεού, δεν πρέπει να νομίζουμε ότι η θεότης είναι όμοια με χρυσό ή αργυρό ή λίθο και οποιοδήποτε σκαλιστό έργο τέχνης και επινοήσεως του ανθρώπου".

Πως λοιπόν εμείς οι αμαρτωλοί και ανάξιοι, τολμούμε να  ζωγραφίζουμε και να εικονίζουμε, τον Τριαδικόν Θεόν, παρουσιάζοντας Τον σαν ένα απλό άνθρωπο, (ακόμη και ζώο, πτηνό όπως το περιστέρι ως άγιο Πνεύμα),  κτιστό, ορατό, περιγραπτό, με συγκεκριμένο σχήμα και μορφή;

Τι τρέλα είναι αυτή; Τι πλάνη; Τι κακοδοξία; Τι βλασφημία;

Βέβαια κάποιοι "έξυπνοι" και αθεολόγητοι θα προτρέξουν σίγουρα και θα πουν ότι εάν είναι έτσι τότε πως στην ιερή εικόνα της Βαπτίσεως εικονίζουμε το Άγιον Πνεύμα ως περιστερά;

Ω της διαστροφής και της συγχύσεως!

Προσέξτε! Είναι άλλο πράγμα να εικονίζουμε, συμβολικά το Άγιον Πνεύμα "εν είδει περιστεράς" στην εικόνα της Βαπτίσεως, όπως έγινε στην πραγματικότητα  και εξιστορεί το Άγιον Ευαγγέλιον και άλλο να το εικονίζουμε στην συγκεκριμένη εικόνα της Αγίας Τριάδος, ως το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. 

Το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ, ούτε κανένα άλλο πτηνό ή ζώο ή κτίσμα, Είναι ΠΝΕΥΜΑ! Είναι ΘΕΟΣ ομοούσιο με τον Πατέρα και τον Υιόν, αόρατο απερίγραπτο και τα όμοια. Εξ άλλου η Βάπτιση είναι ιστορικό γεγονός. Έγινε στην πραγματικότητα. Το περιστέρι πράγματι παρουσιάσθηκε κατά την στιγμή της Βαπτίσεως του Κυρίου μας και γι΄αυτό το εικονίζουμε.

Η εικόνα της Αγίας Τριάδος δεν είναι ιστορικό γεγονός. Δεν έγινε στην πραγματικότητα. Μέσα στην Αγία Γραφή και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, δεν παρουσιάσθηκε ΠΟΤΕ η Αγία Τριάδα, ούτε και είδαμε ΠΟΤΕ μαζί την Αγία Τριάδα, τον Πατέρα και τον Υιόν και το  Άγιον Πνεύμα όπως ακριβώς ή έστω στο περίπου, εικονίζονται στην εν λόγω εικόνα.

Ούτε και φυσικά έχουμε το δικαίωμα να δημιουργήσουμε εμείς από μόνοι μας, ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ μία τέτοια εικόνα, λαμβάνοντας επί μέρους θέματα και στιγμιότυπα από άλλες αναφορές, συμβάντα, οράματα και γεγονότα της Αγίας Γραφής και να συνθέτουμε κάτι νέο και παράδοξο, επειδή έτσι νομίζουμε, έτσι θέλουμε ή έτσι μας αρέσει!

Αλλά και πάλι, εάν τα πράγματα είναι έτσι, όπως νομίζουν κάποιοι, τότε γιατί να ζωγραφίζουν το Άγιο Πνεύμα στην "εικόνα" της Αγίας Τριάδος σαν περιστέρι και να μην το εικονίζουν σαν "φλόγα πυρός" όπως παρουσιάστηκε κατά την ημέρα της Αγίας Πεντηκοστής!

Γιατί;
Εγώ π.χ. θα ήθελα, λέμε τώρα, εάν υπήρχε εικόνα της Αγίας Τριάδος το Πνεύμα το Άγιον να παρίστατο ως φλόγα πυρός που είναι άλλωστε και πιο κοντινό και πλησιέστερο με την Θεότητα, αφού "ο Θεός ΠΥΡ εστί", όπως λέγει η Αγία Γραφή και όχι ως περιστέρι. Ποιός θα μου το απαγορεύσει;
 

Είδατε όμως εσείς πουθενά "εικόνα" της Αγίας Τριάδος που να εικονίζεται το Άγιον Πνεύμα με φωτιά; ΟΧΙ! Γιατί άραγε;

Γιατί ακριβώς όλα αυτά είναι αυθαίρετα και κακόδοξα!

Και εν πάσει περιπτώσει εάν μπορούσε να υπάρξει "εικόνα" της Αγίας Τριάδος και να εικονογραφηθεί η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ, ο πρώτος που θα το έλεγε θα ήταν η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος που ασχολήθηκε κατ’ εξοχήν με το θέμα των ιερών εικόνων και όρισε μάλιστα ρητά και κατηγορηματικά και ποιές εικόνες θα ζωγραφίζονται,  αλλά και η διαχρονική διδασκαλία της Αγία μας Εκκλησίας,

Το είπαν ποτέ;

ΟΧΙ! ΟΥΔΕΠΟΤΕ!

Ψάξτε όσο θέλετε δεν θα το βρείτε ΠΟΥΘΕΝΑ!

Τι να πεί κανείς!...

 

Όντως ΜΕΓΑΛΗ η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ και η ΠΛΑΝΗ στα έσχατα αυτά χρόνια.

Εν κατακλείδι, εύχομαι ολόψυχα, το Πνεύμα το Άγιον  να μας φωτίζει και να οδηγεί είς πάσαν την ΑΛΗΘΕΙΑ!