ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Στην αναζήτηση του Προσώπου της Χρονιάς για το 2011, αρκετά ελληνικά και ξένα ονόματα συγκέντρωσαν τα κριτήρια. Με δεδομένο, όμως, ότι είμαστε ένα Ιστολόγιο που  αφουγκράζεται τις ανησυχίες σας, επιλέξαμε για φέτος το Πρόσωπο της Χρονιάς στην Χώρα μας. Θα μπορούσε να είναι ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας, Λουκάς Παπαδήμος, γύρω από τον οποίο ομονόησαν τρία κόμματα για να σώσουν από τη χρεοκοπία τη χώρα. Ωστόσο, ο νέος Πρωθυπουργός ήρθε προς τα τέλη του χρόνου και δεν άφησε ακόμη έντονα το αποτύπωμά του.

Πρόσωπο της Χρονιάς θα μπορούσε να αποκληθεί γενικώς και ο Ελληνας Πολίτης που δεινοπαθεί από τα μέτρα λιτότητας και έκανε αισθητή την παρουσία του το καλοκαίρι στους δεκάδες χιλιάδες καθημερινούς Αγανακτισμένους της Πλατείας Συντάγματος. Δεν έχει πει, όμως, τον τελευταίο λόγο. Ετσι προτιμήθηκε κάτι ευρύτερο. Κάτι που απασχόλησε γενιές και γενιές Ελλήνων και άφησε γερό αποτύπωμα στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας αλλά δείχνει να τελειώνει οριστικά μέσα στο 2011. Αναφερόμαστε στη δυναστεία Παπανδρέου που έδωσε στην πατρίδα τρεις Πρωθυπουργούς.

Ο τρίτος της δυναστείας ο Γιώργος Α. Παπανδρέου που παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία στις αρχές Νοεμβρίου είχε ανακηρυχθεί από εμάς και πέρυσι ως Πρόσωπο της Χρονιάς. Για διαφορετικούς λόγους. Κυρίως επειδή ως ενδέκατος πρωθυπουργός της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, γεννημένος στο St. Paul της Μινεσότα, όχι μόνο ήταν ένας δικός μας άνθρωπος, αλλά επειδή μπόρεσε να κρατήσει όρθια την πατρίδα και να μην τη χρεοκοπήσει. Τελικά παραιτήθηκε για να μη ρίξει τη χώρα στα βράχια, όπου τραβούσε και από τα δικά του λάθη.

Με τη θητεία του, άλλωστε, επιβεβαίωσε τη συνήθη άποψη ότι όπου πάει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο οι κυβερνήσεις φεύγουν κακήν κακώς. Ετσι το 2011 η δυναστεία Παπανδρέου ολοκλήρωσε έναν κύκλο μέσα στον οποίο χώρεσε μία Ελλάδα.. Γιατί είναι αλήθεια ότι η δυναστεία Παπανδρέου, στα 50 χρόνια που ήταν στα πράγματα, διαμόρφωσε εν πολλοίς την πολιτική πορεία της χώρας κατά τη σύγχρονή της περίοδο.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο επονομαζόμενος και Γέρος της Δημοκρατίας υπήρξε πρωθυπουργός τις χρονιές 1944-1945, καθώς και 1964-1965.

Ο γιος του, Ανδρέας, οδηγούσε τη χώρα τις χρονιές 1981-1989, καθώς και 1993-1996.

Ο γιος του Ανδρέα Παπανδρέου και μέχρι πρόσφατα πρωθυπουργός της Ελλάδας, είχε χαρακτηριστεί από πολλούς ως μία αδύναμη αντανάκλαση του χαρισματικού πατέρα του, ο οποίος ίδρυσε το 1974 το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ).

Ο νεότερος της δυναστείας Παπανδρέου ανέλαβε το 2009 την ηγεσία της χώρας, με οράματα και υποσχέσεις αλλά νικήθηκε από το βάρος των προβλημάτων, την αδυναμία των Ευρωπαίων συναδέλφων του να λύσουν την κρίση στην Ευρώπη, αλλά και τις αντιδράσεις των συντεχνιών. Ο νεότερος Παπανδρέου έπρεπε να διαλύσει το πελατειακό κράτος που έχτισε ο πατέρας του, προκειμένου να αναθερμάνει την Οικονομία. 

Ομως αποδείχθηκε, δυστυχώς, ότι η Οικονομία ήταν το αδύνατό του σημείο. Και νικήθηκε. Με την παραίτησή του από την πρωθυπουργία έκλεισε και το κεφάλαιο της δυναστείας Παπανδρέου. Το τελειωτικό χτύπημα το έδωσε το ίδιο το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του, αδιαφορώντας αν ο Παπανδρέου ήταν, ίσως, ο μόνος εγγυητής της ενότητάς του.