ΒΑΤΙΚΑΝΟ: Διχάζει η οσιοποίηση του Βοϊτίλα

Σκάνδαλα και...θαύματα

στον δρόμο

προς την αγιοποίηση.

Οι αμφιλεγόμενες σχέσεις του πάπα Ιωάννη Παύλου του Β' με τους ναζί και αλλεπάλληλες περιπτώσεις σκανδάλων παιδεραστίας εγείρουν σφοδρές αντιδράσεις, την ώρα που η Αγία Έδρα ετοιμάζεται πυρετωδώς για την τελετή της Κυριακής και οι.. εθελοντές ευεργετημένοι από τα θαύματα του αείμνηστου πάπα πληθαίνουν.

Ειδική σελίδα στήθηκε στο Facebook. Βίντεο με α­ποσπάσματα από τη ζωή του παίζουν ανελλιπώς στο Youtube. Τα εισιτήρια σε τρένα και αεροπλάνα με προορισμό τη Ρώμη έχουν σχεδόν ξεπουλήσει, το ί­διο και οι κρατήσεις σε ξενοδοχεία -χωρίς να λείπουν κι εδώ, κατά το... una faccia, una razza, τα κρού­σματα κερδοσκοπίας.

Στο μετρό της ιταλικής πρωτεύουσας, οι υπάλ­ληλοι προετοιμάζονται για τρελές υπερωρίες. Περίπου 3.000 μέλη της δημοτικής αστυνομίας έχουν ήδη κληθεί να συνδράμουν στην ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας, σε μία επιχείρηση που θα στοιχίσει στον δήμο της Ρώμης περί τα 5 εκατ. ευρώ, εν μέσω οι­κονομικής κρίσης!

Και ναι, όλα είναι πλέον έτοιμα γι' αυτή την Κυ­ριακή, που η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία θα ανακη­ρύξει, μετά βαΐων και κλάδων και με συνοπτικές διαδικασίες, τον νέο όσιό της: τον αείμνηστο πάπα Ιωάννη Παύλο τον Β', ο οποίος, έξι χρόνια μετά τον θάνατο του, βάζει πια επίσημα «πλώρη» και για την αγιοσύνη!

Τρεις ημέρες θα διαρκέσουν συνολικά οι επίση­μοι εορτασμοί για το μεγάλο γεγονός, που θα απο­τελέσει μεγάλη ατραξιόν τόσο για την Αγία Έδρα, όσο και για τη Ρώμη, όπως συνέβη και στο παρελ­θόν - σχεδόν το ένα τέταρτο από όλους τους ποντίφικες, από την εποχή του Αγίου Πέτρου κι εντεύθεν, έχουν πάρει, με τη βοήθεια των διαδόχων τους, τον δρόμο για την ανακήρυξη τους σε αγίους.

Μόνον μέσα στον 20ό αιώνα, έχει αγιοποιηθεί ο πάπας Πίος Χ, το 1954, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά τον θάνατο του. Ο εξαιρετικά λαοφιλής πάπας Ιωάννης XXII οσιοποιήθηκε το 2000, μαζί με τον πά­πα Πίο IX, που μεσουράνησε τον 19ο αιώνα.

Αλλά πλέον αμφιλεγόμενη, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, ήταν η προσπάθεια οσιοποίησης του πά­πα Πίου XII, που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, κυ­ρίως από εβραϊκές οργανώσεις, εν μέσω «βροχής» καταγγελιών για τον ρόλο του προκαθημένου ένα­ντι της ναζιστικής Γερμανίας, τον καιρό της πρω­τοκαθεδρίας του, κατά τα χρόνια του Β' Παγκοσμί­ου Πολέμου.

Κατέχοντας το ρεκόρ σε ανακηρύξεις αγίων και οσίων επί της παπικής θητείας του, ο πάπας Ιωάν­νης Παύλος Β' μπαίνει τώρα στη σειρά. Κατά πολ­λούς, επειδή ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Κατά αρ­κετούς άλλους, με σκανδαλωδώς εξπρές διαδικασίες, και δη για... μυστηριώδεις λόγους. 

Οι επικριτές της Αγίας Έδρας διαβλέπουν πίσω από την τελετή της Πρωτομαγιάς μία προσπάθεια συ­γκάλυψης του σκανδάλου παιδεραστίας, που στιγ­μάτισε μετά θάνατον τη θητεία του πάπα Ιωάννη Παύλου Β' και συλλήβδην, έκτοτε, σύσσωμη τη Ρω­μαιοκαθολική Εκκλησία.

Ωστόσο, κατά την επίσημη εκδοχή του Βατικανού, όλα αυτά δεν είναι παρά α­βάσιμες κακοήθειες. Εδώ, εξάλλου, μιλάμε για ένα θαύμα!

Ειδικοί του Βατικανού, μεταξύ αυτών και ο προ­σωπικός γιατρός του τεθνεώτος πάπα, εξήτασαν επισταμένως την περίπτωση μίας 49χρονης καλό­γριας από τη Γαλλία, της αδελφής Μαρί Σιμόν-Πιερ Νορμάντ, που το 2005 θεραπεύτηκε, ως εκ θαύματος, από την ανίατη ασθένεια του Πάρκινσον - την ίδια, που ταλαιπώρησε στα τελευταία του τον αείμνηστο ποντίφικα...

Η αδελφή Μαρία ισχυρίζεται ότι η θεραπεία της ήλθε έπειτα από μία μακρά προσευχή, μαζί με άλ­λες καλόγριες της μονής της, για την επίκληση της βοήθειας του πάπα, που είχε ήδη αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο. Η ξαφνική αποθεραπεία της δεν έχει, ακόμη και μέχρι σήμερα, καμία λογική ιατρική εξήγηση - πέραν ίσως από τις φήμες ότι είχε γίνει εξαρχής κακή ιατρική διάγνωση, οι οποίες και ξαναφούντωσαν, όταν αναφέρθηκε ότι η Γαλλίδα καλόγρια α­σθένησε και πάλι βαριά, από άλλη αιτία.

Όμως, για τον πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ' φαίνεται ό­τι δεν υπήρχε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Ήταν, εξάλλου, προσωπική του απόφαση να παρα­κάμψει την τυπική διαδικασία, που προβλέπει την πάροδο τουλάχιστον μίας πενταετίας από τον θάνα­το του εκάστοτε υποψήφιου οσίου, μέχρι η Αγία Έδρα να δώσει τη συγκατάθεση της.

Αντιθέτως, ο Βενέδικτος έδωσε εντολή να ξεκι­νήσει έρευνα για το θαύμα της Γαλλίδας καλόγριας, όπως επίσης και για τον ενάρετο βίο του προκατόχου του, σχεδόν αμέσως μετά τον θάνατο του τελευταίου. Κι ήταν αυτός που υπέγραψε το διάταγμα πιστοποί­ησης των ηρωικών αρετών και του θαυματουργού έργου του Βοϊτίλα.

Οι έρευνες ήταν το ίδιο εξονυχιστικές, όσο και ό λες όσες έγιναν κατά τις προηγούμενες οσιοποιήσεις, διαβεβαίωνε - σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου - ο καρδινάλιος Αντζελο Αμάτο, επικεφαλής της υπηρεσίας αγιοποίησης του Βατικανού. «Η Αγία Έδρα γνώριζε εξαρχής ότι η απόφαση για την οσιοποίηση του πάπα Ιωάννη Παύλου Β' θα περνούσε από το "μι­κροσκόπιο" πολλών», έσπευσε να τονίσει.

Αν και προϋπήρχε μία ευνοιοκρατία στο πρόσωπο του, πα­ραδέχθηκε («δεν χρειάστηκε να περιμένει στην ου­ρά», επεσήμανε χαρακτηριστικά), δεν έγιναν παρα­βλέψεις στις έρευνες, από τις οποίες δημιουργή­θηκαν τεράστιοι τόμοι με αναλύσεις και μαρτυρίες: από υποστηρικτές, αλλά και από επικριτές του αεί­μνηστου πάπα...

Πολλοί καθολικοί, ωστόσο, δεν έχουν ακόμη πειστεί. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα -όπου οι απο­καλύψεις για το σκάνδαλο παιδεραστίας στους κόλ­πους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας πήραν ε­φιαλτικές διαστάσεις-, περισσότερα από 1.500 ά­τομα έχουν προσυπογράψει αίτηση, εκφράζοντας σαφείς επιφυλάξεις για τη διαδικασία που ακο­λούθησε η Αγία Έδρα.

Μέχρι και ο βιογράφος του πάπα Ιωάννη Παύλου Β', ο Τζορτζ Βέιγκελ, λέει ότι το Βατικανό θα πρέ­πει να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία, βάσει των οποί­ων αποφάσισε να προχωρήσει στην οσιοποίηση του ποντίφικα, κυρίως όσον αφορά το σκάνδαλο παιδε­ραστίας με τη Λεγεώνα του Χριστού.

Πρόκειται για μία καθολική οργάνωση στο Μεξι­κό, ο ιδρυτής της οποίας, ιερέας Μαρσιέλ Μασιέλ, τύγχανε επί χρόνια της εύνοιας του πάπα Ιωάννη Παύλου Β', αλλά τελικά αποδοκιμάστηκε για τις ει­δεχθείς πράξεις του από την Αγία Έδρα, έναν χρό­νο αφότου ανέλαβε ο Βενέδικτος ΙΣΤ'.

Πλην όμως, η τιμωρία του ήλθε μία δεκαετία αφότου είχαν ήδη διατυπωθεί οι πρώτες καταγγελίες σε βάρος του για παιδεραστία - για τη διερεύνηση των οποίων, παρε­μπιπτόντως, ήταν αρμόδιος ο ίδιος ο Βενέδικτος, προ της ανάληψης των παπικών καθηκόντων του, ως ε­πικεφαλής της αρμόδιας επιτροπής της Αγίας Έδρας...

Επί του παρόντος, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ό­τι το Βατικανό προτίθεται να δώσει στη δημοσιότη­τα τον ογκώδη φάκελο των ερευνών για την οσιο­ποίηση του πάπα Ιωάννη Παύλου Β'. Αντιθέτως, α­ναζητεί ένα ακόμη θαύμα, που θα του ανοίγει και τυ­πικά τον δρόμο για την αγιοσύνη.

Οι υποψήφιοι ευεργετηθέντες κάνουν ήδη... ου­ρά. Εκ των επικρατέστερων, ωστόσο, λέγεται ότι εί­ναι ένας Ιταλός μπαρμπέρης από τη Ρώμη, ονόμα­τι Τζιοβάνι Βέκιο. Δεν ήταν πολύ μετά αφότου ά­νοιξε ένα κουρείο κοντά στο Βατικανό, στα τέλη της δεκαετίας του '60, όταν -θυμάται- κούραρε για πρώ­τη φορά τον τότε άγνωστο ακόμη Βοϊτίλα. Έκτοτε, ο επόμενος ποντίφικας έγινε τακτικός πελάτης του, μέχρι που ασθένησε βαριά και πέθανε λίγο αργότε­ρα, το 2005.

Ο χρόνος κύλησε με την απουσία του, αφηγείται σήμερα ο 61χρονος Ιταλός. Μέχρι που τον Ιούλιο του 2009 -τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του πάπα-ο Βέκιο εισήχθη στο νοσοκομείο, με τρομερούς πό­νους στη μέση. Εκεί, λέει, είδε στην αίθουσα ανα­μονής μία παλιά φωτογραφία του Βοϊτίλα και προ­σευχήθηκε στον πρώην φίλο του, ζητώντας του να τον βοηθήσει.

Η πρώτη μαγνητική τομογραφία έδειξε ότι ο Τζιο­βάνι έπασχε από μετατόπιση σπονδύλου. Όταν, ό­μως, δύο μήνες αργότερα έκανε μία επαναληπτική, διαπιστώθηκε ότι το πρόβλημα στη μέση του είχε α­νεξήγητα θεραπευτεί. Χωρίς να χάσει καιρό, ο Βέ­κιο έσπευσε στο Βατικανό για να δηλώσει το θαύ­μα. Και στη συνέχεια, έκανε και τηλεοπτική εμφά­νιση σε ένα από τα δημοφιλέστερα talk shows της ιταλικής τηλεόρασης, το «Porta a Porta».

«Πιθανότατα είμαι το μοναδικό θαύμα του Βοϊτίλα στην Ιταλία», υποστήριξε. Αν και πολλά δημοσιεύμα­τα σχολίασαν, με... καυστική διάθεση, ότι εάν θέλει κανείς να μιλήσει για θαύματα στην Ιταλία, αρκεί να επισημάνει την περίπτωση του Βέκιο και μόνον για τον λόγο ότι κατάφερε να βγει ζωντανός από ένα εκ των πλέον κακόφημων νοσοκομείων της χώρας!

Βίος και πολιτεία του Πάπα.

Γιος ενός πρώην αξιωματικού του αυστριακού στρατού, ο Κάρολος Ιωσήφ Βοϊτίλα γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1920, στο Βαντοβίτσε της Πολωνίας. Στα νιάτα του, έζησε τη να­ζιστική κατοχή, διατηρώντας επαφές με την εβραϊκή κοι­νότητα και δουλεύοντας σε ένα χημικό εργοστάσιο κι ένα ναυπηγείο.

Στον ελεύθερο χρόνο του, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, το θέατρο, και την εκμάθηση γλωσσών (όταν έ­γινε πάπας, μιλούσε άπταιστα δέκα γλώσσες: πολωνικά, σλοβάκικα, ρωσικά, ιταλικά, γαλλικά, ισπανικά, πορτογα­λικά, γερμανικά, αγγλικά και φυσικά λατινικά).

Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1946. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Κρακοβίας και της Ρώμης και το 1948 έγινε διδάκτωρ θεολογίας. Στα τέλη του 1963 χειροτο­νήθηκε από τον πάπα Παύλο ΣΤ' αρχιεπίσκοπος Κρακο­βίας, θέση που κράτησε μέχρι το 1978, οπότε (μετά τον θάνατο του Παύλου ΣΤ' και τον ξαφνικό χαμό του διαδό­χου του, πάπα Ιωάννη Παύλου Α', μόλις 33 ημέρες από την επίσημη ανάληψη καθηκόντων) ο Βοϊτίλας εξελέγη, σε ηλικία 58 ετών, προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, περνώντας στην ιστορία, τιμής ένεκεν του προ­κατόχου του, ως πάπας Ιωάννης Παύλος Β'.

Έγινε έτσι ο νεότερος επικεφαλής της Αγίας Έδρας στον 20ό αιώνα, ο πρώτος μη Ιταλός ποντίφικας τα τε­λευταία 455 χρόνια και ο πρώτος σλαβικής καταγωγής στα χρονικά του Βατικανού εν γένει. Υπήρξε σφοδρός πο­λέμιος του κομμουνισμού και ένθερμος υποστηρικτής της πλέον συντηρητικής άποψης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλη­σίας για τη σεξουαλικότητα του ανθρώπου (αν και μετά τον θάνατο του απεκαλύφθη ότι επί της θητείας του υ­πήρξε ένα όργιο σκανδάλων παιδεραστίας, με θύτες ιερείς).

Πραγματοποίησε περισσότερα από 100 ταξίδια σε ολό­κληρο τον κόσμο, σε μία εκστρατεία διάδοσης του καθολι­κισμού και γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ των θρησκει­ών. Ήταν ο πάπας με τις περισσότερες αγιοποιήσεις. Ενώ τον Μάρτιο του 2004 έσπασε ένα ακόμη ρεκόρ: ξεπέρασε τον Λέοντα IΓ, στη μακροβιότερη θητεία, στην ιστορία του παπισμού. Έναν χρόνο αργότερα, ασθένησε βαριά και α­πεβίωσε, στις 2 Απριλίου του 2005, σε ηλικία 85 ετών.

__________________________

Το Ιστολόγιο πάντως αγαπητέ αναγνώστη δεν συμμερίζεται τέτοιες (Αγιοποιήσεις), διότι εμείς οι Ορθόδοξοι γνωρίζουμε ότι για να Αγιοποιηθεί κάποιος πρέπει να έχουν περάσει 300 χρόνια ή και να έχει δείξει νωρίτερα δείγματα Αγιότητος με θαύματα ή άλλα σημεία.

Voiotosp.blogspot.com