27 Φεβρουαρίου, 2010

Β΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ)

image

Ή σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται στή θεραπεία ενός παραλυτικού. Ό παραλυτικός καί οι συνοδοί του πλησιάζουν στό Χριστό μέ δυνατή πίστη. Πλήθος κόσμου ήταν συγκεντρωμένο σ' ένα σπίτι και μέ συγκίνηση άκουαν πάντες τό θειο λόγο του Ιησού. Υπήρχε μεγάλη δυσκολία νά πλησιάσουν οι συνοδοί του παραλυτικού στόν Ιησού. Μέ δύναμη θελήσεως χάλασαν τή στέγη του σπιτιού καί άπό τήν οροφή κατέβασαν τόν ασθενή ενώπιον του Χριστού. Πολύ δυνατή πίστη πού ό Χριστός τήν έπήνεσε.

Προσέχουμε στό σημερινό ευαγγέλιο ότι ό Χριστός πρώτα συγχώρεσε τίς αμαρτίες του παραλυτικού και έπειτα τόν έθεράπευσε σωματικά. "Εχει μεγάλη σημασία αυτό. Ό Χριστός βοήθησε ολόκληρο τόν άνθρωπο, τόν ψυχοσωματικό άνθρωπο και τόν κατέστησε υγιή καί στό σώμα, άλλά καί στήν ψυχή. Συγχώρεσε πρώτα τίς αμαρτίες, γιά νά επισημάνει ότι πολλές φορές σωματικές αρρώστιες οφείλονται σέ ψυχικά αίτια, σέ εσωτερικές ταραχές. Υπάρχει στενή σχέση σώματος καί ψυχής και τοΰτο ομολογείται άπό τήν πλειοψηφία ψυχολόγων, ψυχιάτρων και άλλων συναφών ειδικοτήτων. "Αρρώστια καί ψυχή είναι αλληλένδετα. Ή ισορροπία τών ψυχικών καί σωματικών δυνάμεων εξασφαλίζει τήν πλήρη υγεία.

Ό άνθρωπος είναι ψυχοσωματική ύπαρξη, μία αδιάσπαστη ενότητα. Αυτό ομολογείται άπό τή σύγχρονη ψυχιατρική, άλλά επισημάνθηκε καί άπό τήν εποχή τοΰ Ιπποκράτους. Γι' αυτό οιαρχαίοι Έλληνες ίδρυαν ίεροθεραπευτήρια, μέ σκοπό τή θεραπεία τής ψυχής καί τοΰ σώματος. Ό άθεϊστικός υλισμός θέλει νά αγνοεί αυτή τήν πραγματικότητα. Ή πραγματικότης όμως αυτή βοηθάει όλους τούς τομείς πού αναφέρονται στόν άνθρωπο νά τόν αντιμετωπίζουν ώς ψυχοσωματική ενότητα. Δηλαδή ή εκπαίδευση, ή οικογένεια, ή κοινωνία γενικώς. Όταν διχάσουμε τήν ανθρώπινη προσωπικότητα τά αποτελέσματα είναι οδυνηρά καί θλιβερές οί κοινωνικές επιπτώσεις.

Ή αγωγή πού είναι ένα κομμάτι τής ζωής, αρχίζει άπό τήν οικογένεια. Ή νέα ανθρώπινη ύπαρξη αναπτύσσεται ομαλά μέσα σέ μία εναρμονισμένη οικογενειακή συμβίωση. Ή θερμή ψυχική ατμόσφαιρα τής οικογενείας συντελεί στήν ανάπτυξη ομαλής εσωτερικής ζωής. Τεράστια ή ευθύνη εκείνων πού άπό τά Μ.Μ.Ε. μέ επιπολαιότητα και επιζητούν μέ θλιβερές τηλεοπτικές σκηνές νά προσβάλλουν τόν οικογενειακό θεσμό. Σήμερα άν έχουμε τραγικές φιγούρες νέων, τοξικομανείς, ασθενείς μέ οδυνηρές ασθένειες, εγκληματίες, τά αίτια τά βρίσκουμε έν πολλοίς στήν πάσχουσα οικογένεια. Ευθύνη υπάρχει και στή σύγχρονη παιδεία, όταν υποβιβάσαμε τόν παιδαγωγικό ρόλο του σχολείου, όταν οί μεγαλύτεροι έδειξαν περιφρόνηση στις υψηλές άξιες τής ζωής. "Ανατροπή τής ισορροπίας τής ζωής σημαίνει αναπόφευκτα καί κλονισμό τοΰ ηθικού μεγαλείου τής ζωής. "Οπου πρόκειται περί του άνθρωπου, οφείλουμε νά τόν αντιμετωπίζουμε ώς ολόκληρο άνθρωπο μέ αναγνώριση τών προσωπικών του δικαιωμάτων και τής εσωτερικής του ψυχικής καταστάσεως. Πρέπει νά λαμβάνονται υπόψη όλοι οί παράγοντες, ψυχολογικοί, ηθικοί, κοινωνικοί. Τότε πετυχαίνουμε καί τήν ολοκληρωμένη θεραπεία στά πάσχοντα άτομα.

Ό Χριστός στό σημερινό Ευαγγέλιο αυτή τή μεγάλη αλήθεια δίδαξε. Ό άνθρωπος είναι συνυφασμένος ώς πρόσωπο μέ τό σώμα καί τήν ψυχή του σέ μία αδιάσπαστη ενότητα. Ή διατήρηση αυτής τής ενότητας εξασφαλίζει καί τήν όλη υγεία του ανθρώπου. Τό μεγαλείο τής ζωής εμφαίνεται άπό τίς υψηλές ιδέες, άπό τις όποιες εμφορείται ή ψυχή. Ό σεβασμός πρός τή ζωή καταδεικνύεται μέ τό σεβασμό πρός τούς ηθικούς νόμους. Κατάφαση στή ζωή σημαίνει καί κατάφαση στίς ηθικές αξίες τής ζωής. Ή αρμονία τού ανθρώπινου προσώπου εξασφαλίζει καί τήν προσωπική υγεία, άλλά ένας υγιής καθ' όλα άνθρωπος συντελεί και στήν αρμονία τού κοινωνικού του περιβάλλοντος, αρχίζοντας άπό τό οικογενειακό. Σήμερα σ' ένα κόσμο τόσο συγχυσμένο και διεσπασμένο, ή ενότητα του ανθρώπινου προσώπου έχει τεράστια σημασία γιά μία πραγματικά ευτυχισμένη ζωή.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΙΔΕΣΙΜΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΥ π. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ (ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2010)

APOKLEISTIKO_thumb37

image_thumb18

Η Πατριαρχική Πράξη του 1928, στον Όρο Θ', πέραν των άλλων λίαν αντί/Κανονικών, απαιτεί, όπως:« Οι εν Ελλάδι Μητροπολίται του Οικουμενικού Θρόνου μνημονεύουσι του ονόματος τον Οικουμενικού Πατριάρχου, ου η εκλογή διεξάγεται κατά τα από τινός γιγνόμενα».

Από τα λεγόμενα αυτά της ως άνω Πατριαρχικής Πράξεως προκύπτουν τα εξής βασικά ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ: α) Ποίοι Μητροπολίτες θα μνημονεύουν; Μόνον αυτοί που είχαν εκλεγεί και χειροτονηθεί τότε από τον Οικ. Θρόνο, ή και αυτοί που εκλέγονται και χειροτονούνται από την Ιερά Σύνοδο της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος; β) Και αν έτσι έχει το όλον θέμα, τότε θα μνημονεύουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη, μόνον όταν θα Ιερουργούν στις Μητροπόλεις τους, ή και εκτός αυτών;

Βασικά ερωτήματα, που απαιτούν πειστικές Κανονικές και Εκκλησιολογικές απαντήσεις και λύσεις, ώστε να μην παρατηρείται αυτή η «Βαβυλωνία», όταν λειτουργούν ή συλλειτουργούν και εκτός των Μητροπόλεων τους.

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ:

Υπάρχουν τέσσερες Πατριαρχικές Αποφάσεις του Οικ, Θρόνου που παραχωρούν στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία του Βασιλείου της Ελλάδος Μητροπόλεις του Οικ. Πατριαρχείου. α) Είναι ο βασικός Συνοδικός Τόμος του 1850, που χορηγεί το ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ στην Εκκλησία του Βασιλείου της Ελλάδος και την απόλυτη κυριαρχία της επί των Αρχιεπισκοπών, Μητροπόλεων και Επισκοπών εντός των τότε διεθνών συνόρων του Ελληνικού Κράτους, και ορίζει ρητά και κατηγορηματικά: «ίνα η εν τω Βασιλείω της Ελλάδος Ορθόδοξος Εκκλησία ... υπάρχει του λοιπού Κανονικώς αυτοκέφαλος, υπερτάτην εκκλησιαστικήν αρχήν γνωρίζουσα Σύνοδον Διαρκή .... επισυνιστώμεν ως τοιαύτην του λοιπού αναγνωρίζεσθαι και μνημονεύεσθαι τω ονόματι «Ιερά Σύνοδος» … πρόεδρον έχουσαν τον κατά καιρόν ιερώτατον Μητροπολίτην Αθηνών…ίνα του λοιπού μνημονεύηται υπό των εν Ελλάδι αρχιερέων εν ταις ιδίαις επαρχίαις ιερουργούντων, του προέδρου αυτής μνμονεύοντος πάσης επισκοπής Ορθοδόξων…»

ΠΡΟΣΟΧΗ!! Με το δεδομένον, ότι αυτές οι Αρχιεπισκοπές, οι Μητροπόλεις, και οι Επισκοπές ανήκαν στη κυριαρχία του Οικ. Θρόνου, στηριζόμενος, λίαν αυστηρώς, ο Συνοδικός Τόμος του 1850, στις Οικουμενικές Συνόδους και τις διατάξεις των Θείων και Ιερών Κανόνων, δεν τολμά καν, να απαιτήσει να μνημονεύουν, ιερουργούντες οι Αρχιερείς των παραχωρούμενων αυτών Αρχιεπισκοπών, Μητροπόλεων και Επισκοπών, τον όνομα του Οικουμενικού Πατριάρχη!!

ΕΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΝ!!

β.) Είναι η Συνοδική Πράξη του Οικ. Πατριαρχείου του 1866 που παραχωρεί τις Ιόνιες νήσους στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία του Ελληνικού Βασιλείου, ήτοι: «Τις Επαρχίες Κερκύρας, Κεφαλληνίας, Ζακύνθου, Λευκάδος και Αγίας Μαύρας, της αρχιεπισκοπής Κυθήρων, και των επισκοπών Ιθάκης, υποκειμένης τη Μητροπόλει Κεφαλληνίας, και Παξών τη της Κερκύρας», όπου ορίζει λίαν ρητώς και κατηγορηματικώς, επομένη των απαραχάρακτων διατάξεων του Συνοδικού Τόμου 1850 και τοις Θείοις και ιεροίς Κανόσι: «...συναποφηνάμενος την χειραφέτησιν των ειρημένων επαρχιών από πάσης εξαρτήσεως αυτών προς τον καθ' ημάς αγιώτατον Οικουμενικόν Θρόνον, απενείμαμεν και μετεβιβάσαμεν αυτάς κανονική προστασία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, αφωσιώσαντες και αναθέμενοι ολοσχερώς τη πνευματική και εκκλησιαστική αυτής δικαιοδοσία ... ίνα αι ανωτέρω ονομαστί απαριθμησθείσαι αγιώταται επαρχίαι της Ιονικής Επτανήσου υπάρχουσιν από τούδε και εις τον εξής άπαντα χρόνον και λέγονται και παρά πάντων γιγνώσκωνται συνηνωμέναι και συνημμέναι τη Ορθοδόξω Αυτοκεφάλω Εκκλησία της Ελλάδος και μέρος αυτής αποτελούσαι αναπόσπαστον, υπαγόμεναι υπό την δικαιοδοσίαν και προστασίαν της αγιωτάτης Συνόδου της Εκκλησίας ταύτης… συν τω μνημοσύνω και του ονόματος αυτής».

ΠΡΟΣΟΧΗ!! Ούτε και η Συνοδική Πατριαρχική αυτή Πράξη απαιτεί, να μνημονεύεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης στις παραχωρούμενες Αρχιεπισκοπές, Μητροπόλεις και Επισκοπές, αλλά να μνημονεύεται η Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Αυτοκέφαλου Εκκλησίας του Ελληνικού Κράτους.

ΔΥΟ ΤΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΑ!!

γ.) Είναι η Συνοδική Πατριαρχική Πράξη του Οικ. Θρόνου του 1882, που παραχωρεί, «Κανονικώ και πάλι δικαιώματι», στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία του Ελληνικού Βασιλείου τις παροικίες Ηπείρου και Θεσσαλίας, που ανήκουν στον αγιώτατο αποστολικό πατριαρχικό Οικουμενικό Θρόνο, ήτοι: Την Μητρόπολη Λαρίσης με τις Επισκοπές Τρίκης, Σταγών, Θαυμακού και Γαρδικίου, και τις Μητροπόλεις Άρτης, Δημητριάδος και Φαναριοφερσάλων και Πλαταμώνος, ακόμη δε και είκοσι χωριά της Μητροπόλεως Ιωαννίνων εκ του τμήματος Τσουμέρκων και τρία χωριά της Μητροπόλεως του τμήματος Μαλακασίου. Μαζί με την παραχώρηση των ως άνω Μητροπόλεων, Επισκοπών, και τα χωριά, η Πατριαρχική Πράξη του 1882 συμπεριλαμβάνει, «… και τας εν αυταίς υπαρχούσας ιεράς πατριαρχικάς και σταυροπηγιακάς Μονάς είναι διά παντός του λοιπού και λέγεσθαι και παρά πάντων γιγνώσκεσθαι και εκκλησιαστικώς ηνωμένας και συνημμένας αναποσπάστως τη αγία αυτοκεφάλω Εκκλησία της Ελλάδος και υπό της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας ταύτης διακυβερνάσθαι, προς αυτήν τε έχειν την κανονικήν και άμεσον υποταγήν και αναφοράν, και του ονόματος αυτής μνημονεύειν…».

ΤΡΙΑ ΤΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΑ:

δ.) Υπάρχει και η εντελώς ανυπόληπτη, από Κανονικής και Εκκλησιολογικής επόψεως για το θέμα αυτό, Πατριαρχική Πράξη του 1928 του Οικ. Θρόνου, όπου παραχωρούνται υποχρεωτικά από Κανονικής και Εκκλησιολογικής πλευράς στο Βασίλειον της Ελλάδος οι Επαρχίες Μακεδονίας και Θράκης, και η οποία, σε αντίθεση με τις προειρημένες Πατριαρχικές Πράξεις, αναιρεί τα πάντα, και κινούμενη «ετσιθελικά» και όλως εκτός της Κανονικής και Εκκλησιολογικής τάξεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, και των Εθνικών δικαίων, στον Θ΄ Όρο απαιτεί: «Όπως, οι εν Ελλάδι Μητροπολίται του Οικουμενικού Θρόνου μνημονεύουσι του ονόματος του Οικουμενικού Θρόνου ... ».

Συνελόντι ειπείν: Κατά την ταπεινή μου γνώμη, από όσα εξετέθησαν ανωτέρω, από τον απαραχάρακτο Πατριαρχικό Συνοδικό Τόμο του 1850, [όσον και από τις Πατριαρχικές Συνοδικές Πράξεις του 1866 και 1882], προκύπτει αβίαστα, από Κανονικής και Εκκλησιολογικής πλευράς, ότι οι ιεράρχες μιας Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας, και εν προκειμένω, της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας του Κράτους της Ελλάδος οφείλουν, Ιερουργούντες, να μνημονεύουν την Ιερά τους Σύνοδον, και ο πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου όλες τις Ορθόδοξες Επισκοπές. «... Ούτω δη και επί τούτοις καθισταμένην δια του παρόντος Συνοδικού Τόμου την Ιεράν εν Ελλάδι Σύνοδον ... δαψιλεύομεν δε αυτή και πάσας τας προνομίας και πάντα τα κυριαρχικά δικαιώματα τα τη ανωτάτη εκκλησιαστική αρχή παρομαρτούντα, ίνα του λοιπού μνημονεύηται υπό των εν Ελλάδι αρχιερέων εν ταις ιδίαις επαοχίαις ιερουργούντων, του προέδρου αυτής μνημονεύοντος πάσης Επισκοπής Ορθοδόξων ... ».

ΠΡΟΤΑΣΗ: Με αυτά τα αναντίρρητα Κανονικά δεδομένα του Οικουμενικού Θρόνου, ήτοι: α.) Του ως άνω απαραχάρακτου Συνοδικού Τόμου και β.) Τούτου επόμενες ως άνω Πατριαρχικές Συνοδικές Πράξεις του 1866 & 1882, και αγνοώντας τον Όρο Θ΄ της Πατριαρχικής Πράξεως του 1928 ως λίαν αντι/Κανονική και αντι/Εκκλησιολογική, φρονώ, ότι οφείλει η αγία και Ιερά Σύνοδος της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος, να ερευνήσει, έτι περαιτέρω, το όλον θέμα, και να προβεί σε τελεσίδικη Κανονικο/Εκκλησιολογική απόφαση, ώστε να τεθεί τέλος σε όλο αυτό το «αλαλούμ και τη χάβρα» που δημιουργείται κάθε τόσο, όταν, στην ώρα της Μνημόνευσης, κατά την τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, Ιεράρχες της Αυτοκέφαλης Ορθοδόξου Εκκλησίας του Ελληνικού Κράτους και μέλη της αυτής ΔΙΣ, να μνημονεύουν διαφορετικά, λες και ανήκουν σε άλλη αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία. Και οφείλει αυτό να το πράξει η ΔΙΣ, το συντομότερο δυνατόν, ώστε όλα να γίνονται, «ευσχημόνως και κατά τάξιν» [ Α' Κορ. 14,10 ], να σταματήσει του λοιπού αυτή η κακόγουστη «Βαβυλωνία», και να χαίρονται οι πιστοί, «βλέποντες υμών την τάξιν και το στερέωμα της εις Χριστόν πίστεως», [Κολ.2,5 ], γιατί «ου γαρ εστιν ακαταστασίας ο Θεός, αλλά ειρήνης» [ Α' Κορ. 14,33 ].

Πρεσβύτερος

π. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΛΛΑΣ

Ορθόδοξος Θεολόγος - Εκκλ/κός Συνήγορος

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ.

APOKLEISTIKO

Αγαπητέ αναγνώστη του blog

Εξ΄ αφορμής της Πατριαρχικής και Συνοδικής Εγκυκλίου επί τη Κυριακή της Ορθοδοξίας 21/2/2010, όπου αναφέρει σχετικά για το διάλογο με τους Ρωμαιοκαθολικούς. Κρίνουμε σκόπιμο σήμερα, να αναρτήσουμε την κάτωθι επιστολή επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε του μακαριστού Μητροπολίτου Παραμυθίας Φιλιατών και Γηρομερίου κυρού Παύλου, σχετικά με το ως άνω θέμα, με τη σκέψη μήπως και σήμερα η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, επειδή το Φανάρι, ξεχνά συχνά πυκνά τους Ιερούς Κανόνες, χρειαστεί κάποια στιγμή να την κάνει πράξη, όπως τότε επί μακαριστού Παραμυθίας.

 

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΠΑΥΛΟΣ

Εν Παραμυθιά τη 23η Αυγούστου 1972

Πρός Τήν Αυτού Θειοτάτην Παναγιότητα

Τόν Οικουμενικόν Πατριάρχην κύριον ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ

Οικουμενικόν Πατριαρχείον-Φανάριον

Παναγιώτατε,

Ελάβομεν τηλεγράφημα της Υμετέρας Παναγιότητος και το υπ' αριθ. Πρωτ. 449 Ειρηνικόν Υμών Γράμμα, δι' ων αγγέλετε ημίν τα της αναδείξεως και καταστάσεως Υμών εις τον Πρωτόθρονον Πατριαρχικόν θρόνον.

Εδοξάσαμεν τον Θεόν, διότι ωκονόμησε ούτω τα πράγματα και απεκλείσθησαν διαβεβλημένα και επί ηθική και επί πίστει ορθή πρόσωπα. Πιστεύομεν ότι είσθε θεοπρόβλητος. Έχομεν δι' ελπίδος ότι θα ορθώσητε το ανάστημά σας και "θα βάλετε εις την θέσιν των" τα κακώς έχοντα εν τω Πατριαρχείω ήτοι την επί ζημία της ορθοδοξίας αχαλίνωτον τάσιν προς ένωσιν με τους αιωνίως αμετανοήτους και επιβουλευομένους την Ορθόδοξον κατ' Ανατολάς Αγίαν Εκκλησίαν ημών, την όντως Εκκλησίαν.

Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα, βαθυσεβάστως παρακαλούμεν και ικετεύομεν γονυκλινώς: δηλώσατέ το μετά παρρησίας και απεριφράστως "ότι δεχόμεθα διάλογον με τους Καθολικούς και Πρωτεστάντας και Αντιχαλκηδονίους υπό τον ρητόν όρον όπως έκαστος, όσον αφορά το δόγμα, θέληση να παραδεχθή ανεπιφυλάκτως πάντα τα υπό των 7 αγίων Οικουμενικών Συνόδων θεσπιθέντα και ουδέν πέραν τούτων".

Επιπραπήτω μοί με όλον τον οφειλόμενον σεβασμόν να προσθέσω ακόμη ότι πρέπει το Οικουμενικόν Πατριαρχείον πρωτίστως να προσέξη την ένωσιν των Ορθοδόξων Εκκλησιών και είτα να προχωρή μετά περισκέψεως πολλής εις διάλογον δια την ένωσιν μετά των αιρετικών. Εν εναντία περιπτώσει θα γίνη το αντίθετον. Η Ορθοδοξία θα κομματιασθή προς χαράν των Παπικών και των άλλων εχθρών του Σταυρού του Χριστού. Αλλά τότε τι λόγον θα δώσωμεν εις τον Θεόν εν ημέρα κρίσεως;

Ελπίζοντες ότι θα αναθεωρήσετε τα όσα εδηλώσατε, ότι θα ακολουθήσητε πιστώς την γραμμήν του Προκατόχου Σας όσον αφορά την ένωσιν, συγχαίρομεν Υμάς θερμώς επί τη αναδείξει Σας ως Οικουμενικού Πατριάρχου και ευχόμεθα εκ βάθους καρδίας όπως Κύριος ο Θεός ημών χαρίζηταί Υμίν μακροζωΐαν και δυνάμεις πολλάς, σωματικός και πνευματικός, ίνα φέρητε εις αίσιον πέρας την υψηλήν αποστολήν Σας προς δόξαν της Εκκλησίας και του Ουρανίου Αυτής Δομήτορος.

Επί τούτοις δηλούμεν, Παναγιώτατε, ότι πριν η λάβωμεν το τίμων Υμών γράμμα εμνημονεύσαμεν του ονόματος Σας εν " Υδρα ευρισκόμενοι και συλλειτουργούντες μετά του Αγίου Ύδρας εν Ιερά Μονή Προφήτου Ηλίου, επί τη αγία Αυτού μνήμη εξακολουθούμεν δε μνημονεύοντες Υμών εν ταίς Ιεραίς Λειτουργίαις πλην δεν διστάζομεν να δηλώσωμεν ότι τελούμεν πάντοτε εν επιφυλακή και εις περίπτωσιν που ήθελε διαπιστωθή αντορθόδοξός τις ενέργεια του Πατριαρχείου, δίχα συμφώνου γνώμης πασών των ορθοδόξων Εκκλησιών, θα διακόψωμεν και Υμών το μνημόσυνον, διότι δεν το ανέχεται η συνείδησις ημών να μνημονεύωμεν της Κεφαλής ημών ως ορθοτομούσης, ενώ δεν ορθοτομεί.

Τέλος επικαλούμενοι τας θεοπειθείς ευχάς της Υμετέρας σεπτής Κορυφής εκφράζομεν την ευγνώμονα ευχαριστίαν ημών προς το Οικουμενικόν Πατριαρχείον δια τας επί τοις ονομαστηριοίς ημών ευχάς Αυτού και διατελούμεν μετά σεβασμού βαθέος της Υμετέρας Παναγιότητος.

Ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός

+ Ο Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών και Γηρομερίου Παύλος

Voiotosp.blogspot.com (27/2/2010)

 

ΥΠΕΓΡΑΦΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ

image

Θεραπευτική κοινότητα όπου θα διαμένουν έφηβοι και νεαρά άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα εξάρτησης από ουσίες, αλλά και ένας βρεφονηπιακός σταθμός όπου θα φιλοξενούνται παιδιά με αυτισμό, θα είναι το επιστέγασμα της συνεργασίας της Εκκλησίας της Ελλάδας με τη νομαρχία Αθηνών. Σήμερα 25/2/2010 ο Aρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδας κ. Ιερώνυμος υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με το νομάρχη Αθηνών κ. Γιάννη Σγουρό με στόχο την ευαισθητοποίηση και την ενεργοποίηση της πολιτείας στην αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων.

Σκοπός του Μνημονίου αυτού της συνεργασίας μεταξύ Αρχιεπισκοπής και Νομαρχίας Αθηνών, είναι να δημιουργηθεί ένα δίκτυο κοινωνικών υπηρεσιών προς τους πολίτες των 48 Δήμων της Νομαρχίας Αθηνών. Το απόγευμα της ιδίας ημέρας, ο Μακαριώτατος παρέστη στην συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, κατά την οποία συζητήθηκε και το περιεχόμενο του Μνημονίου.

Στην ομιλία του, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος επισήμανε πως η προσπάθεια που κάνει η Αρχιεπισκοπή και η Νομαρχία Αθηνών, μέσω του Μνημονίου συνεργασίας, σηματοδοτεί κάτι καινούριο για τους πολίτες της Αθήνας και φιλοδοξία είναι να αποτελέσει έναν τρόπο για να αντιμετωπιστεί η σημερινή κρίση. Τόνισε ότι η σημερινή κρίση δεν είναι οικονομική αλλά κατά κύριο λόγο πνευματική. Απαιτείται συναίνεση και συνεργασία σε όλους τους τομείς, υπογράμμισε ο Αρχιεπίσκοπος.  Ο Έλληνας έχει γίνει ιδιαίτερα εγωπαθής είπε, κάτι που ποτέ στο παρελθόν δεν είχε φτάσει σε τέτοιο βαθμό. Αναφέρθηκε στις δύο δράσεις που αποφασίστηκαν στο Μνημόνιο και αφορούν τους αποθεραπευθέντες τοξικομανείς και τα αυτιστικά παιδιά με τη δημιουργία δύο πρότυπων Κέντρων και κατέληξε: «Βοηθάμε για ν’ αλλάξει η ζωή μας».

Ο Νομάρχης Αθηνών κ. Γιάννης Σγουρός, καλωσορίζοντας τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, μεταξύ των άλλων, ανέφερε: «Είναι ιδιαίτερη τιμή και χαρά που βρίσκεστε σήμερα στη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, ένα χώρο που για μας εδώ είναι ιερός, ένας χώρος της δημοκρατίας, του διαλόγου και των αποφάσεων. Μας χαροποιεί το γεγονός ότι σε συνεργασία με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, θα υλοποιήσουμε δύο σημαντικά έργα που αφορούν συνανθρώπους μας, οι οποίοι υποφέρουν. Το έργο της Εκκλησίας είναι πάρα πολύ σημαντικό, ειδικά στη σημερινή δύσκολη εποχή που δημιουργείται λόγω της κρίσης».

Το λόγο πήραν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο και οι επικεφαλής των παρατάξεων, κ. Κατερίνα Αδαμοπούλου, κ. Ηλίας Νικολόπουλος, κ. Σπύρος Λυκούδης και κ. Ευάγγελος Παπαδόπουλος, οι οποίοι αναφέρθηκαν με θερμά λόγια στο κοινωνικό έργο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και σε παρόμοιες πρωτοβουλίες, όπως η σημερινή της συνεργασίας με τη Νομαρχία Αθηνών.

Σύμφωνα με το Μνημόνιο συνεργασίας, οι δύο φορείς δεσμεύονται ότι θα δράσουν από κοινού για την κατασκευή και λειτουργία:

1. Μιας ολοκληρωμένης Θεραπευτικής Κοινότητας διαμονής εφήβων και νεαρών ενηλίκων, που αντιμετωπίζουν προβλήματα ουσιοεξαρτήσεων, σε οικόπεδο ιδιοκτησίας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, επί της οδού Ιουλιανού αρ. 9 στην Αθήνα, ή σε άλλο οικόπεδο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής που θα κριθεί κατάλληλο για το σκοπό αυτό, εντός των διοικητικών ορίων της Νομαρχίας Αθηνών, κατά την απόλυτη κρίση της.

2. Ενός Βρεφονηπιακού Σταθμού φιλοξενίας παιδιών με αυτισμό, που θα αποτελέσει ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα, σε συνεργασία με το Κέντρο Ημέρας Μεσολογγίου, σε οικόπεδο επί της οδού Ράμφου αρ. 14 στην Αθήνα (Πατήσια), ιδιοκτησίας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ή σε άλλο οικόπεδο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής που θα κριθεί κατάλληλο για το σκοπό αυτό, εντός των διοικητικών ορίων της Νομαρχίας Αθηνών, κατά την απόλυτη κρίση της.

Για την υλοποίηση της παρούσας συμφωνίας και την εφαρμογή των ανωτέρω προγραμμάτων, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών θα διαθέσει τα παραπάνω οικόπεδα, ή άλλα που θα κρίνει κατάλληλα για το σκοπό αυτό και των οποίων έχει την πλήρη και αποκλειστική κυριότητα ή το δικαίωμα πλήρους και αποκλειστικής χρήσης και εκμετάλλευσης, στα οποία θα ανεγερθούν κατάλληλα οικοδομήματα, που θα στεγάσουν τις ανωτέρω δράσεις κοινωνικής πρόνοιας.

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών αναλαμβάνει την εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών και την υποβολή τους για την έκδοση των οικοδομικών αδειών, καθώς και το σχετικό κόστος που τυχόν θα απαιτηθεί, αναθέτοντας τις σχετικές εργασίες σε κατάλληλους μελετητές, με την τήρηση των νομίμων διαδικασιών.  Η Νομαρχία Αθηνών αναλαμβάνει την κάλυψη της δαπάνης που θα απαιτηθεί για την ανέγερση και πλήρη κατασκευή των κτιρίων, τα οποία θα στεγάσουν τη Θεραπευτική Κοινότητα και τον Βρεφονηπιακό Σταθμό, για τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου και για την προμήθεια και εγκατάσταση του απαραίτητου και κατάλληλου εξοπλισμού για τη λειτουργία των παραπάνω προγραμμάτων, αναθέτοντας την εκτέλεση του παραπάνω έργου σε κατάλληλους εργολήπτες, με την τήρηση των νομίμων διαδικασιών.

Οι φορείς μπορούν να συμπράττουν για τη σύσταση των κατάλληλων νομικών μορφωμάτων (νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, που θα έχουν τη μορφή ιδρύματος ή αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας - μη κυβερνητικής οργάνωσης), τα οποία θα αναλάβουν τη λειτουργία και διαχείριση των παραπάνω προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας (Θεραπευτικής Κοινότητας, Βρεφονηπιακού Σταθμού) και να συνεργάζονται για τον ίδιο σκοπό με άλλους φορείς και νομικά πρόσωπα.

Το χρονοδιάγραμμα που τα μέρη θεωρούν εύλογο για την υλοποίηση των συμφωνιών του παρόντος μνημονίου ορίζεται σε τρία (3) έτη από την υπογραφή του παρόντος. Μέσα στο διάστημα αυτό θα πρέπει να έχουν εκδοθεί όλες οι κατά νόμο άδειες για την κατασκευή των κτιρίων και σε διάστημα δύο (2) ετών από την έκδοσή τους να έχει αποπερατωθεί η κατασκευή. Η διάρκεια υλοποίησης των συμφωνιών του παρόντος δύναται να παραταθεί με νεότερη κοινή συμφωνία των μερών.