Η Πατριαρχική Πράξη του 1928, στον Όρο Θ', πέραν των άλλων λίαν αντί/Κανονικών, απαιτεί, όπως:« Οι εν Ελλάδι Μητροπολίται του Οικουμενικού Θρόνου μνημονεύουσι του ονόματος τον Οικουμενικού Πατριάρχου, ου η εκλογή διεξάγεται κατά τα από τινός γιγνόμενα».
Από τα λεγόμενα αυτά της ως άνω Πατριαρχικής Πράξεως προκύπτουν τα εξής βασικά ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ: α) Ποίοι Μητροπολίτες θα μνημονεύουν; Μόνον αυτοί που είχαν εκλεγεί και χειροτονηθεί τότε από τον Οικ. Θρόνο, ή και αυτοί που εκλέγονται και χειροτονούνται από την Ιερά Σύνοδο της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος; β) Και αν έτσι έχει το όλον θέμα, τότε θα μνημονεύουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη, μόνον όταν θα Ιερουργούν στις Μητροπόλεις τους, ή και εκτός αυτών;
Βασικά ερωτήματα, που απαιτούν πειστικές Κανονικές και Εκκλησιολογικές απαντήσεις και λύσεις, ώστε να μην παρατηρείται αυτή η «Βαβυλωνία», όταν λειτουργούν ή συλλειτουργούν και εκτός των Μητροπόλεων τους.
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ:
Υπάρχουν τέσσερες Πατριαρχικές Αποφάσεις του Οικ, Θρόνου που παραχωρούν στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία του Βασιλείου της Ελλάδος Μητροπόλεις του Οικ. Πατριαρχείου. α) Είναι ο βασικός Συνοδικός Τόμος του 1850, που χορηγεί το ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ στην Εκκλησία του Βασιλείου της Ελλάδος και την απόλυτη κυριαρχία της επί των Αρχιεπισκοπών, Μητροπόλεων και Επισκοπών εντός των τότε διεθνών συνόρων του Ελληνικού Κράτους, και ορίζει ρητά και κατηγορηματικά: «ίνα η εν τω Βασιλείω της Ελλάδος Ορθόδοξος Εκκλησία ... υπάρχει του λοιπού Κανονικώς αυτοκέφαλος, υπερτάτην εκκλησιαστικήν αρχήν γνωρίζουσα Σύνοδον Διαρκή .... επισυνιστώμεν ως τοιαύτην του λοιπού αναγνωρίζεσθαι και μνημονεύεσθαι τω ονόματι «Ιερά Σύνοδος» … πρόεδρον έχουσαν τον κατά καιρόν ιερώτατον Μητροπολίτην Αθηνών…ίνα του λοιπού μνημονεύηται υπό των εν Ελλάδι αρχιερέων εν ταις ιδίαις επαρχίαις ιερουργούντων, του προέδρου αυτής μνμονεύοντος πάσης επισκοπής Ορθοδόξων…»
ΠΡΟΣΟΧΗ!! Με το δεδομένον, ότι αυτές οι Αρχιεπισκοπές, οι Μητροπόλεις, και οι Επισκοπές ανήκαν στη κυριαρχία του Οικ. Θρόνου, στηριζόμενος, λίαν αυστηρώς, ο Συνοδικός Τόμος του 1850, στις Οικουμενικές Συνόδους και τις διατάξεις των Θείων και Ιερών Κανόνων, δεν τολμά καν, να απαιτήσει να μνημονεύουν, ιερουργούντες οι Αρχιερείς των παραχωρούμενων αυτών Αρχιεπισκοπών, Μητροπόλεων και Επισκοπών, τον όνομα του Οικουμενικού Πατριάρχη!!
ΕΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΝ!!
β.) Είναι η Συνοδική Πράξη του Οικ. Πατριαρχείου του 1866 που παραχωρεί τις Ιόνιες νήσους στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία του Ελληνικού Βασιλείου, ήτοι: «Τις Επαρχίες Κερκύρας, Κεφαλληνίας, Ζακύνθου, Λευκάδος και Αγίας Μαύρας, της αρχιεπισκοπής Κυθήρων, και των επισκοπών Ιθάκης, υποκειμένης τη Μητροπόλει Κεφαλληνίας, και Παξών τη της Κερκύρας», όπου ορίζει λίαν ρητώς και κατηγορηματικώς, επομένη των απαραχάρακτων διατάξεων του Συνοδικού Τόμου 1850 και τοις Θείοις και ιεροίς Κανόσι: «...συναποφηνάμενος την χειραφέτησιν των ειρημένων επαρχιών από πάσης εξαρτήσεως αυτών προς τον καθ' ημάς αγιώτατον Οικουμενικόν Θρόνον, απενείμαμεν και μετεβιβάσαμεν αυτάς κανονική προστασία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, αφωσιώσαντες και αναθέμενοι ολοσχερώς τη πνευματική και εκκλησιαστική αυτής δικαιοδοσία ... ίνα αι ανωτέρω ονομαστί απαριθμησθείσαι αγιώταται επαρχίαι της Ιονικής Επτανήσου υπάρχουσιν από τούδε και εις τον εξής άπαντα χρόνον και λέγονται και παρά πάντων γιγνώσκωνται συνηνωμέναι και συνημμέναι τη Ορθοδόξω Αυτοκεφάλω Εκκλησία της Ελλάδος και μέρος αυτής αποτελούσαι αναπόσπαστον, υπαγόμεναι υπό την δικαιοδοσίαν και προστασίαν της αγιωτάτης Συνόδου της Εκκλησίας ταύτης… συν τω μνημοσύνω και του ονόματος αυτής…».
ΠΡΟΣΟΧΗ!! Ούτε και η Συνοδική Πατριαρχική αυτή Πράξη απαιτεί, να μνημονεύεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης στις παραχωρούμενες Αρχιεπισκοπές, Μητροπόλεις και Επισκοπές, αλλά να μνημονεύεται η Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Αυτοκέφαλου Εκκλησίας του Ελληνικού Κράτους.
ΔΥΟ ΤΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΑ!!
γ.) Είναι η Συνοδική Πατριαρχική Πράξη του Οικ. Θρόνου του 1882, που παραχωρεί, «Κανονικώ και πάλι δικαιώματι», στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία του Ελληνικού Βασιλείου τις παροικίες Ηπείρου και Θεσσαλίας, που ανήκουν στον αγιώτατο αποστολικό πατριαρχικό Οικουμενικό Θρόνο, ήτοι: Την Μητρόπολη Λαρίσης με τις Επισκοπές Τρίκης, Σταγών, Θαυμακού και Γαρδικίου, και τις Μητροπόλεις Άρτης, Δημητριάδος και Φαναριοφερσάλων και Πλαταμώνος, ακόμη δε και είκοσι χωριά της Μητροπόλεως Ιωαννίνων εκ του τμήματος Τσουμέρκων και τρία χωριά της Μητροπόλεως του τμήματος Μαλακασίου. Μαζί με την παραχώρηση των ως άνω Μητροπόλεων, Επισκοπών, και τα χωριά, η Πατριαρχική Πράξη του 1882 συμπεριλαμβάνει, «… και τας εν αυταίς υπαρχούσας ιεράς πατριαρχικάς και σταυροπηγιακάς Μονάς είναι διά παντός του λοιπού και λέγεσθαι και παρά πάντων γιγνώσκεσθαι και εκκλησιαστικώς ηνωμένας και συνημμένας αναποσπάστως τη αγία αυτοκεφάλω Εκκλησία της Ελλάδος και υπό της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας ταύτης διακυβερνάσθαι, προς αυτήν τε έχειν την κανονικήν και άμεσον υποταγήν και αναφοράν, και του ονόματος αυτής μνημονεύειν…».
ΤΡΙΑ ΤΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΑ:
δ.) Υπάρχει και η εντελώς ανυπόληπτη, από Κανονικής και Εκκλησιολογικής επόψεως για το θέμα αυτό, Πατριαρχική Πράξη του 1928 του Οικ. Θρόνου, όπου παραχωρούνται υποχρεωτικά από Κανονικής και Εκκλησιολογικής πλευράς στο Βασίλειον της Ελλάδος οι Επαρχίες Μακεδονίας και Θράκης, και η οποία, σε αντίθεση με τις προειρημένες Πατριαρχικές Πράξεις, αναιρεί τα πάντα, και κινούμενη «ετσιθελικά» και όλως εκτός της Κανονικής και Εκκλησιολογικής τάξεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, και των Εθνικών δικαίων, στον Θ΄ Όρο απαιτεί: «Όπως, οι εν Ελλάδι Μητροπολίται του Οικουμενικού Θρόνου μνημονεύουσι του ονόματος του Οικουμενικού Θρόνου ... ».
Συνελόντι ειπείν: Κατά την ταπεινή μου γνώμη, από όσα εξετέθησαν ανωτέρω, από τον απαραχάρακτο Πατριαρχικό Συνοδικό Τόμο του 1850, [όσον και από τις Πατριαρχικές Συνοδικές Πράξεις του 1866 και 1882], προκύπτει αβίαστα, από Κανονικής και Εκκλησιολογικής πλευράς, ότι οι ιεράρχες μιας Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας, και εν προκειμένω, της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας του Κράτους της Ελλάδος οφείλουν, Ιερουργούντες, να μνημονεύουν την Ιερά τους Σύνοδον, και ο πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου όλες τις Ορθόδοξες Επισκοπές. «... Ούτω δη και επί τούτοις καθισταμένην δια του παρόντος Συνοδικού Τόμου την Ιεράν εν Ελλάδι Σύνοδον ... δαψιλεύομεν δε αυτή και πάσας τας προνομίας και πάντα τα κυριαρχικά δικαιώματα τα τη ανωτάτη εκκλησιαστική αρχή παρομαρτούντα, ίνα του λοιπού μνημονεύηται υπό των εν Ελλάδι αρχιερέων εν ταις ιδίαις επαοχίαις ιερουργούντων, του προέδρου αυτής μνημονεύοντος πάσης Επισκοπής Ορθοδόξων ... ».
ΠΡΟΤΑΣΗ: Με αυτά τα αναντίρρητα Κανονικά δεδομένα του Οικουμενικού Θρόνου, ήτοι: α.) Του ως άνω απαραχάρακτου Συνοδικού Τόμου και β.) Τούτου επόμενες ως άνω Πατριαρχικές Συνοδικές Πράξεις του 1866 & 1882, και αγνοώντας τον Όρο Θ΄ της Πατριαρχικής Πράξεως του 1928 ως λίαν αντι/Κανονική και αντι/Εκκλησιολογική, φρονώ, ότι οφείλει η αγία και Ιερά Σύνοδος της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος, να ερευνήσει, έτι περαιτέρω, το όλον θέμα, και να προβεί σε τελεσίδικη Κανονικο/Εκκλησιολογική απόφαση, ώστε να τεθεί τέλος σε όλο αυτό το «αλαλούμ και τη χάβρα» που δημιουργείται κάθε τόσο, όταν, στην ώρα της Μνημόνευσης, κατά την τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, Ιεράρχες της Αυτοκέφαλης Ορθοδόξου Εκκλησίας του Ελληνικού Κράτους και μέλη της αυτής ΔΙΣ, να μνημονεύουν διαφορετικά, λες και ανήκουν σε άλλη αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία. Και οφείλει αυτό να το πράξει η ΔΙΣ, το συντομότερο δυνατόν, ώστε όλα να γίνονται, «ευσχημόνως και κατά τάξιν» [ Α' Κορ. 14,10 ], να σταματήσει του λοιπού αυτή η κακόγουστη «Βαβυλωνία», και να χαίρονται οι πιστοί, «βλέποντες υμών την τάξιν και το στερέωμα της εις Χριστόν πίστεως», [Κολ.2,5 ], γιατί «ου γαρ εστιν ακαταστασίας ο Θεός, αλλά ειρήνης» [ Α' Κορ. 14,33 ].
Πρεσβύτερος
π. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΛΛΑΣ
Ορθόδοξος Θεολόγος - Εκκλ/κός Συνήγορος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου