Θύμωσε ακόμα και ο Ιερώνυμος με τα «κόλπα» του Βαρθολομαίου

Οργή της πλειοψηφίας των Ελλαδιτών ιεραρχών και έντονη ενόχληση της κυβέρνησης για τη στάση του Φαναρίου στην υπόθεση Μπεζενίτη

Σε νέα δοκιμασία έχουν μπει από την περα­σμένη εβδομάδα οι σχέσεις της Εκκλησί­ας της Ελλάδος και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με αφορμή την έκπτωση του τέως μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα Μπεζε­νίτη, ο οποίος είχε καταδικαστεί για υπεξαίρεση.

Η νέα κρίση έχει προκαλέσει την οργή της πλειοψηφίας των Ελλαδιτών ιε­ραρχών σε βάρος του Φαναριού, τριβές στο εσωτερικό του θρόνου, αλλά και την έντονη ενόχληση της ελληνικής κυβέρνησης, στελέχη της οποίας χα­ρακτήριζαν ακατανόητη τη στάση του οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαί­ου. Και αυτήν την ενόχληση την εξέ­φρασε η κυβέρνηση έμμεσα με την «αποχή», για πρώτη φορά, κυβερνητι­κών στελεχών από τον εορτασμό της Κυριακής της Ορθοδοξίας σε μια προ­σπάθεια να «υποχρεώσει» τον κ. Βαρ­θολομαίο «να μην ασχολείται με θέμα­τα άνευ ουσίας σε μια τόσο κρίσιμη πε­ρίοδο για τη χώρα». Η αντίδραση του συνόλου της ιεραρχίας και της κυβέρ­νησης προκάλεσε τριβές και στο Φα­νάρι, αφου ακόμη και συνεργάτες του πατριάρχη υποστήριζαν ότι «το δίκιο αυτή τη φορά είναι με το μέρος της Ελ­λάδος». Για το λόγο αυτό ο πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής Γαβριήλ και ο αρχιγραμματέας της Συνόδου του Πατριαρχείου «έχουν ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας», ώστε να επανέλθουν οι σχέσεις στην προηγούμενη κατάστα­ση.

Ομως, αυτή τη φορά ο αρχιεπίσκο­πος Ιερώνυμος είναι εκείνος ο οποίος αρνείται κάθε επικοινωνία έχοντας στο πλευρό του περισσότερους από 60 μη­τροπολίτες και το κυριότερο: στηρίζε­ται από σύνολο των μητροπολιτών οι οποίοι δεν τον είχαν ψηφίσει στις εκλο­γές για την ανάδειξη του στο θρόνο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Είναι δε τέ­τοια η οργή του αρχιεπισκόπου, που αρνήθηκε να συναντήσει έστω και τυ­πικά τον μητροπολίτη Γαλλίας Εμμα­νουήλ, ο οποίος προσπάθησε να μεσο­λαβήσει για να ξεπεραστεί η κρίση ως απεσταλμένος του κ Βαρθολομαίου. Ο κ. Εμμανουήλ, όπως έγινε γνωστό, δεν κατάφερε να συναντηθεί ούτε και με εκπροσώπους της κυβέρνησης.

Ο κ. Ιερώνυμος δεν επιθυμεί, του­λάχιστον προς το παρόν, την εξομά­λυνση των σχέσεων θέλοντας να στεί­λει το δικό του μήνυμα προς το Φανά­ρι. Και αυτό σύμφωνα με συνεργάτες του είναι: «Ο,τι πήρε το Πατριαρχείο, πήρε. Οα το σεβόμαστε αρκεί και αυ­τό να σέβεται το θεσμό της Εκκλησίας της Ελλάδος». Την οργή του κ. Ιερώ­νυμου προκάλεσε όχι τόσο η κίνηση του Πατριαρχείου να επιπλήξει την Εκκλησία της Ελλάδος για τη διχοτό­μηση της Μητρόπολης Αττικής, αγνο­ώντας τον κ. Παντελεήμονα και την προσφυγή του στο Φανάρι, αλλά γιατί ένα μήνα πριν, κατά την επίσημη επί­σκεψη του κ. Βαρθολομαίου στην Κα­λαμάτα, όλα είχαν συμφωνηθεί.

Στην Αθήνα δεν μπορούν να κατα­νοήσουν την αλλαγή στάσης του Φα­ναρίου και στρέφουν τα βέλη τους κα­τά του εκπροσώπου του Πατριαρχείου στην Ελλάδα μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη, ενώ στην πορεία ακούστηκε και το όνομα του μοναχού της Μονής Βλαντάδων Παντελεήμονα Ροδόπουλου. Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει αν οι δύο συγκεκριμένοι κληρικοί είχαν κά­ποια εμπλοκή ή αν πρόκειται για μια συνηθισμένη «παραφιλολογία» που αναπτύσσεται κάθε φορά που ξεσπάει κόντρα μεταξύ των δύο Εκκλησιών. Εκτός των θεολογικών ζητημάτων που αναφύονται συχνά στους κόλπους της Ορθοδοξίας, τόσο η Σύνοδος της Εκ­κλησίας όσο και η κυβέρνηση έχουν ενοχληθεί και για το γεγονός ότι στην επιστολή του το Πατριαρχείο αναφέρει χαρακτηριστικά ότι δέχεται προσφυ­γές αρχιερέων «βάσει των ιερών κανό­νων και όχι απλώς και μόνον επί τη βά­σει νόμων οιουδήποτε κράτους».

«Η Ελλάδα δεν είναι οιονδήποτε κράτος και ας το καταλάβουν καλά όλοι», έλεγε στο VETO ο μητροπολί­της των Νέων Χωρών (Μητροπόλεις που υπάγονται πνευματικά στο Φανάρι). Τονίζοντας ότι το Φανάρι στηρίζε­ται σε πολλά «πρακτικά ζητήματα» από την Αθήνα, όταν οι υπόλοιπες ορ­θόδοξες Εκκλησίες «κρατούν μια ου­δέτερη στάση». Το χειρότερο για τις δύο Εκκλησίες είναι ότι η νέα κρίση έπεσε σαν κεραυνός στην Αρχιεπισκο­πή Αθηνών τη στιγμή που ο κ. Ιερώνυ­μος δέχονταν κριτική γιατί «τα είχε δώ­σει όλα στο Φανάρι».

Ο κ. Ιερώνυμος περίμενε ότι ο κ. Βαρθολομαίος «ως φίλος» θα τον προ­στάτευε από ανάλογες ενέργειες. Για το λόγο αυτό του είπε στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν ότι «δεν μπορεί να τον υπολογίζει για φίλο».

Η αντίδραση του κ. Ιερώνυμου έμοιαζε με κεραυνό και για τον κ. Βαρ­θολομαίο ο οποίος δεν είχε εκτιμήσει σωστά τις αντοχές του αρχιεπισκόπου. Στελέχη και των δύο Εκκλησιών εκτι­μούσαν ότι το Φανάρι «χάθηκε στη μετάφραση». Στην Ελλάδα μιλούσαν για έκπτωση του μητροπολίτη με βάση τους νόμους του κράτους και όχι για καθαίρεση (υποβιβασμό στις τάζεις των μοναχών) που είναι θέμα της Συνόδου. Ετσι, τώρα είναι υποχρεωμένο να λάβει μια από­φαση που είτε αρνητική είναι για τον Παντελεήμονα είτε θετική θα προκα­λέσει αντιδράσεις.

Υπέρ αρχιεπισκόπου οι «χριστοδουλικοί»

Από τους 78 μητροπολίτες μόνο 13 τάσσονται με τις θέσεις του Πατριαρχείου

Η υπόθεση Μπεζενίτη έφερε τα πάνω-κάτω και στο εσωτερικό της Εκκλησίας της Ελλάδος. Οι πρώην υποστηρικτές του κ. Ιερώ­νυμου και εκ των βασικών συντελε­στών της εκλογής βρέθηκαν απέναντι του. Ενώ οι «πολέμιοι» του, στο σύνο­λο τους «χριστοδουλικοί», βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο πλευρό του. Οι μητροπολίτες Ιωαννίνων, Καβά­λας, Μεσσηνίας, Μηθύμνης και Μυ­τιλήνης είχαν έγκαιρα προειδοποιή­σει τον κ. Ιερώνυμο να μην προχωρή­σει στη διχοτόμηση της Μητρόπολης Αττικής πριν ξεκαθαρίσει το θέμα της προσφυγής του κ. Παντελεήμονα στο Φανάρι.

Η επιστολή στάλθηκε με σκοπό να αποφευχθούν «τριβές στις σχέσεις των δύο Εκκλησιών σε μια δύσκολη περίοδο για τον τόπο». Οι συνεργάτες του κ. Ιερώνυμου αγνόη­σαν το περιεχόμενο της επιστολής και αποφάσισαν να προχωρήσουν στη δι­χοτόμηση της Μητρόπολης Αττικής, αφού «αυτή είχε αποφασιστεί ανεξάρ­τητα από την εκδίκαση της υπόθεσης Μπεζενίτη. Οι πέντε μητροπολίτες εί­χαν στείλει την επιστολή με το αιτιο­λογικό ότι πρέπει το Φανάρι να έχει λόγο, να στηρίζεται από την Εκκλησία της Ελλάδος γιατί σε διαφορετική πε­ρίπτωση η αποδυνάμωση του θα πλήξει το σύνολο της Ορθοδοξίας».

Δεν εισακούστηκαν με αποτέλεσμα η νέα κρίση να φέρει στην επιφάνεια παλιές πληγές, με τους «χριστοδουλικούς» να παίρνουν το αίμα τους πίσω, τονί­ζοντας ότι στην πολύχρονη κόντρα με τον Χριστόδουλο την ευθύνη είχε ο κ. Βαρθολομαίος. Το χορό των επιθέσε­ων κατά του Πατριαρχείου άνοιξε ο γνωστός πλέον πολέμιος του Βαρθο­λομαίου και πνευματικός αδελφός τού μακαριστού αρχιεπισκόπου, μη­τροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, ο οποίος μέσω του προσωπικού του blog ανέφερε σε οργισμένο ύφος ότι «ο πατριάρχης έρχεται κοντά μας όχι ως πατέρας, αλλά ως κατακτητής:

Ο κ. Βαρθολομαίος εκδαπανάται για το πώς θα επεκτείνει τα κυριαρχικά του δικαιώματα εις βάρος της αυτοκέ­φαλου Εκκλησίας της Ελλάδος... Ερ­χεται κοντά μας όχι ως πατέρας, αλλά ως κατακτητής. Η εκκλησιαστική μας εδαφική ακεραιότητα έχει περιορι­σθεί. Αγωνίζεται για να κρίνει έναν αδελφό αρχιερέα που καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για υπεξαίρεση... και συγχρόνως προδίδει τον, έως χθες, πι­οτό του φίλο και εκταράσσει την Εκ­κλησία της Ελλάδος...

Η παραφροσύ­νη έφτασε εις ακραία όρια». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο μητροπολίτης Καισαριανής Δανιήλ, οποίος προβάλλεται ως ένας εκ των βασικών επικρι­τών του κ. Ιερώνυμου. Ετσι όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα οι ισορρο­πίες στο εσωτερικό της Συνόδου από τους 78 μητροπολίτες μόνο 13 τάσσο­νται υπέρ των θέσεων του Πατριαρχεί­ου: Οι μητροπολίτες Ιωαννίνων, Καβά­λας, Μεσσηνίας, Μυτιλήνης, Μηθύμνης, Ζακύνθου, Περιστερίου, Μεγά­ρων, Λήμνου, Κομοτηνής, Ιερισσού και Ελευθερουπόλεως και Πρεβέζης.

Οι υπόλοιποι στο σύνολο τους στηρί­ζουν τον κ. Ιερώνυμο με προεξάρχοντα το μητροπολίτη Καλαβρύτων. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς εισηγούνται και αντί­ποινα αρχής γενομένης από τη λειτουργία του γραφείου της Εκκλησίας της Ελλάδος στις Βρυξέλλες. Ενώ Βαρθο­λομαίος και Ιερώνυμος είχαν συμφω­νήσει την «υπαγωγή» του γραφείου των Αθηνών σε αυτό του Φαναρίου, τώρα κάποιοι εκτιμούν ότι τα δύο γραφεία θα πρέπει να λειτουργούν ανεξάρτητα. Μπροστά στον κίνδυνο να παγιω­θούν «παράταιρες ομάδες» στο εσωτε­ρικό της Συνόδου, το τελευταίο διάστη­μα γίνεται μια προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι. Η υπόθεση του κ. Παντελεήμο­να θα απασχολήσει μεθαύριο τη Σύνο­δο και στη συνέχεια θα εκδικαστεί στο Φανάρι.

ΠΑΝΟΣ ΜΠΑΪΛΗΣ