ΤΑ ΕΝΝΙΑΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΣΤΑΓΟΝΑΣ

Για να μην μπερδεύεστε: κανένα «συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ» δεν πρόκειται να διεξαχθεί το ερχόμενο Παρασκευοσαββατοκύριακο στο «εν υπνώσει» λαϊκό κονσερβατουάρ ή κοινώς μπουζουξίδικο με την παρουσία κομματικών (ή και κανονικών αν οι πρώτοι δεν αρκούν) μπράβων στις πόρτες για face control και την κινητοποίηση αστυνομίας και εισαγγελέα «για να μην σκοτωθούμε», σύμφωνα με τις «απαιτήσεις» Γκλέτσου.

Ότι ήταν να γίνει κομματικά, έγινε, η παρωδία των δήθεν εκλογών εξελίχθηκε σύμφωνα με το σχέδιο της νομενκλατούρας, η Ραλλία με την Θεοδώρα εξέδωσαν φλογερές ανακοινώσεις κι έδωσαν «ραντεβού στο συνέδριο», εκεί όπου οι επίγονοι του Τζουκασβίλι δεν πρόκειται να αφήσουν πουλί πετούμενο να περάσει «αν δεν είναι κομματικά ορθό», όπως ο μέγας Ζαχαριάδης (ο fake, ο άλλος ο κανονικός είναι κληρονομιά Κουτσούμπα) έχει ορίσει την ορθότητα κι όλοι θα πάνε καλιά τους.

Η σκηνή ετοιμάζεται για να υποδεχθεί τα «εννιάμερα» του τεθνεώτος ΣΥΡΙΖΑ (χωρίς ΠΣ), με τον μακαρίτη στο κέντρο να τον κλαίνε κι οι ρέγγες, τις κακόφωνες μοιρολογίστρες της κυρά Όλγας να του τραγουδάνε για συνοδεία «στον άλλο κόσμο που θα πάει» ηπειρώτικα μοιρολόγια, τα πρωτοπαλίκαρα της σταλινοκρατίας να πανηγυρίζουν την εξόντωση (μόνο πολιτική προς το παρόν) των αμερικανόθρεφτων ρεβιζιονιστών του Κασσελάκη, ο κυρ Στέφανος (αν καταφέρει να «νομιμοποιηθεί» ως σύνεδρος) θα κλαίει με μαύρο δάκρυ από μικροφώνου για να συγκινήσει τα πλήθη, οι αποκάτω θα τον στολίζουν με κατάρες και αναθέματα, συνθήματα θα ακούγονται από τα ορεινά «της νεολέρας», τέτοιο πολιτικό μνημόσυνο δεν θα έχει ματαδεί η χώρα.

Όλα αυτά τα εξαιρετικά αριστερά, σοσιαλιστικά και επαναστατικά είναι ρόλοι που έχουν παιχθεί και ξαναπαιχθεί σε παλιότερες εποχές, τότε συγκινούσαν μέρος της κοινωνίας, σήμερα δεν τα υπολογίζει ως πρώτη ύλη για παρλάτα ούτε ο Σεφερλής, δεν έχουν κανένα νόημα, πλην της ισχυρής πιθανότητας να εμφανιστεί από όλο αυτό το «πιδίκλωμα» της Κουμουνδούρου αξιωματική αντιπολίτευση ο κ. Ανδρουλάκης, ίνα επιβεβαιωθεί το ρηθέν υπό του προφήτου «είναι γάτα, ο κοντός με τη γραβάτα».

Σημασία έχουν οι μετά το συνέδριο κινήσεις και επιλογές του κ. Κασσελάκη, ο χρόνος που θα εκδηλωθούν, η ένταση που θα έχουν και οι επιπτώσεις τους στον αποθανόντα ΣΥΡΙΖΑ.

Επ΄αυτών μερικές διαπιστώσεις-εκτιμήσεις από τώρα:

Ο κ. Κασσελάκης «ήρθε για να μείνει στην πολιτική ζωή της χώρας» και αυτό δεν πρόκειται να το ακυρώσει κανένα συνέδριο, όσο παραδοσιακά κομμουνιστικά κι αν συμπεριφερθεί. Η προϊούσα ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού σε συνδυασμό με την ισχυρή επιρροή του και στην κοινοβουλευτική ομάδα των Συριζαίων καθιστά την συμμετοχή του στο παιχνίδι εύκολη και ασφαλή, η στήριξη της σε ικανό αριθμό βουλευτών «με το καλημέρα της ίδρυσης του νέου φορέα» θεωρείται δεδομένη.

Η ίδρυση νέου κόμματος (απόφαση «μονόδρομος» για τον Κασσελάκη) θα συνδυαστεί αμέσως με την αντίστοιχη ανακοίνωση «κοινοβουλευτικής ομάδας» που θα έχει διακριτή παρουσία στη Βουλή και θα ομνύει στο bussines friendly party, όπως το περιέγραψε ο ιδρυτής του, λογικά αναφερόμαστε σε ένα μόρφωμα αριστερο-επιχειρηματικό (αν υπάρχει ο όρος) που θα επιχειρήσει να συνδέσει την σύγχρονη αριστερά με την επιχειρηματικότητα, την ανάπτυξη και το κοινωνικό μέρισμα. Όλα αυτά θα τα ενοποιήσει σε ένα πολιτικό σχέδιο ο Κασσελάκης!!!!

Ο ίδιος ο κ. Κασσελάκης υπολογίζει σε ένα αριθμό τουλάχιστον 11 βουλευτών σε πρώτη φάση που είναι διατεθειμένοι να τον ακολουθήσουν στο εγχείρημα του, «θυσιάζοντας» το κομματικό τους παρελθόν για ένα ασφαλές κοινοβουλευτικά μέλλον, όπως οι ίδιοι (και οι δημοσκοπήσεις) εκτιμούν.

Προοπτικά, ο αριθμός αυτός θα διευρυνθεί, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, καθώς ο χρόνος έως τις εκλογές του 2027 προσφέρεται για περαιτέρω ρευστοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι μεν εναπομείναντες στην Κουμουνδούρου «δεν λένε σε άνθρωπο καλημέρα», δημοσκοπικά θα υποφέρουν πόνο ανάλογο με αυτόν της παρέας των ΤζανακοπουλοΧαρίτσηδων και η επανεκλογή τους θεωρείται από εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη.

Αντίθετα, ο Κασσελάκης εμφανίζεται εξαιρετικά ελπιδοφόρος, ειδικά σε ένα κοινό που αναζητά μια αριστερή Λατινοπούλου για να υπερασπιστεί την απειλούμενη από την νεοσταλινική Όλγα «καθαρότητα» των ψεκασμένων και των συνομωσιολόγων, ο συνδυασμός αριστεράς (στα λόγια) και επιχειρήσεων είναι ελκυστικός (όλοι για την τσέπη τους ψάχνονται), σε αντίθεση με τους ιδεοληπτικούς βαλσαμωμένους των «87» και την κομματική νυφίτσα, τον Ν. Παππά.

Δυο επιπλέον στοιχεία:

Δεν είναι καθόλου απίθανο, αν η υποψηφιότητα του κ. Κασσελάκη δεν ευδοκιμήσει στο συνέδριο ο ίδιος και οι πιστοί του συνεργάτες να στηρίξουν εκλογικά τον κ. Πολάκη, ώστε να οδηγήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην απόλυτη απαξίωση και στην πολιτική απομόνωση από όλο τον κεντροαριστερό χώρο για να εκμεταλλευτούν στο ορατό μέλλον την οριστική διάλυση του.

Εκτιμάται ως βάσιμη η πληροφορία πως ο κ. Κασσελάκης θα ενεργοποιήσει, σε επίπεδο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης του, το μαρτύριο της σταγόνας για την Κ.Ο. του Σύριζα και θα επιλέξει την σταδιακή ρευστοποίηση της, ώστε, έως το 2027, να «είναι στο προσκήνιο» ως μια αυθεντική δύναμη υποδοχής των κατατρεγμένων βουλευτών που θα ιδρώνουν για την επανεκλογή τους και θα αναζητούν ασφαλές (όσο γίνεται) καταφύγιο απέναντι στην ανθρωποφοβία των Ζαχαριάδηδων.

Τι θα απομείνει στην Κουμουνδούρου αν απωλέσει και την ιδιότητα τη αξιωματικής αντιπολίτευσης; Το χάος. Απολύτως τίποτε, ούτε ένας Τσίπρας για να τον βγάλει η νεοσταλινική ορθοδοξία μπροστά και να βολευτεί απέναντι στον Κασσελάκη. Η εικόνα ενός «άχαστου ηγέτη» να προσπαθεί να συμμαζέψει θα ασυμμάζευτα της Όλγας και του Σπίρτζη δεν παίζει, ούτε ως ταινία επιστημονικής φαντασίας.