ΤΟ ΣΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΔΙΧΟΝΟΙΑΣ
Παραθέτουμε αποσπάσματα άπό Λόγο πού εκφώνησε ό Σ. Νέγρης στόν ναό Μεταμορφώσεως του Σωτηρος στήν πόλη Πόρτ Σάιντ τής Αιγύπτου κατά τό Μνημόσυνο του Σμύρνης Χρυσοστόμου καί τών σύν αύτώ. Έδώ τό κείμενο προσαρμοσμένο άπό τήν καθαρεύουσα τής εποχής στή σημερινή δημοτική γλώσσα.
Ό Λόγος δημοσιεύτηκε στό περιοδικό του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας «Πάνταινος», τό 1922:Μέχρι πρίν άπό λίγους μήνες συγκεντρωνόμασταν στόν Ιερό αυτόν Ναό, γιά νά αναπέμψουμε ύμνο καί δοξολογία στόν Ύψιστο γιά τις αλλεπάλληλες νίκες τών ελληνικών όπλων καί τήν απελευθέρωση σκλαβωμένων αδελφών άπό ζυγό βάρβαρο καί ασήκωτο. Καί σήμερα;Σήμερα τό Έθνος είναι βυθισμένο σέ πένθος βαρύτατο! Κραυγές πόνου ακούγονται άπ' άκρου σέ άκρο τής Ιωνίας
Όπού πρίν λίγο ανθούσε. Σφαγές, εμπρησμοί, καταστροφές, διωγμοί, βανδαλισμοί διαπράττονται σέ βάρος τών ομοεθνών καί ομόθρησκων αδελφών μας, οι οποίοι μάταια καί αλλόφρονες προσπαθούν νά γλιτώσουν άπό τό ξίφος του αιμοβόρου τυράννου.Ή όμορφη νύμφη τής Ιωνίας, ή ωραία Σμύρνη, πού έδώ καί τρία χρόνια είχε φορέσει τήν Ελληνική στολή, τώρα αιματοκυλιέται. Τό αίμα τών τέκνων της ρέει σάν ποτάμι, κάτω άπό τό τσεκούρι τού βάρβαρου κατακτητή.
Ή πόλη πού πρίν ευημερούσε, μεταβλήθηκε σέ ερείπια πού καπνίζουν. Εκεί πού βασίλευε ή χαρά καί ή ελευθερία, έπικάθεται ήδη τό απαίσιο φάσμα τού θανάτου καί τής ερήμωσης. Μόνον οι στεναγμοί εκείνων πού πεθαίνουν ακούγονται εκεί σήμερα καί ή όσμή τών σωμάτων τών Χριστιανών πού καίγονται γεμίζουν μέ φρίκη τήν ψυχή.
Οι φοβεροί διώκτες του Χριστιανισμού καί του Ελληνισμού δέν λογάριασαν ούτε γυναίκες, ούτε παιδιά καί γέροντες, άλλά επιδόθηκαν σέ σφαγές, χωρίς διάκριση...Ό Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, μέσα σέ λίγες ώρες κατακρεουργήθηκε. Ύπέμεινε μέ γενναιότητα τόν θάνατο, τόν οποίο καθόλου δέν φοβήθηκε καί περιβλήθηκε έτσι τό στεφάνι τού μαρτυρίου...
"Αν μπορούσε τήν παρούσα στιγμή ή φυχή του νά μιλήσει, σίγουρα θά μάς έλεγε: «Γιατί τελείτε γιά μένα αυτό τό Μνημόσυνο καί χύνετε δάκρυα; Αναλογιστείτε ότι μυριάδες 'Ελλήνων καί γενικά Χριστιανών, προσπαθώντας νά γλιτώσουν άπό τή φωτιά καί τό μαχαίρι τού διώκτη τυράννου ήταν πεινασμένοι, ρακένδυτοι, ξυπόλητοι, αναζητώντας σέ άλλες πόλεις, σέ νησιά, σέ ακτές, ίσως σέ σπηλιές καί χαράδρες τή σωτηρία τους.
Υπέρ αυτών έχετε καθήκον καί υποχρέωση νά φροντίσετε. Όλοι αυτοί, άντρες, γυναίκες, παιδιά, πρός εσάς απλώνουν Ίκετευτικά το χέρι. Μήν αργείτε νά τούς προσφέρετε τή βοήθεια σας γιά νά σωθούν άπό τόν κίνδυνο τής πείνας, τής ατίμωσης καί τού θανάτου. Δέν πρέπει νά ξεχνάμε ότι τό Έθνος μας μέσα σέ λίγα χρόνια, μέ τή βοήθεια τού Θεού, κατόρθωσε τόσα, ώστε νά εξυμνείται όχι μόνο άπό τούς φίλους του άλλα καί άπό τούς εχθρούς του.
Έχοντας τήν ενίσχυση του Κυρίου, προχωρούσε μέ βήμα γοργό στόν προορισμό του καί θά έφερνε σέ πέρας τό απελευθερωτικό του έργο, αν εμείς οι ίδιοι δέν λησμονούσαμε τήν Ιερή αποστολή μας μές στόν κόσμο.Μίση και πάθη, έριδες και προπηλακισμοί, εξοντώσεις καί εξορίες, απομάκρυναν τό Έθνος άπό τόν χαραγμένο δρόμο, ό δέ Κύριος, ενώπιον αυτής τής εγκληματικής διαγωγής, άπέστρεφε τό πρόσωπο Του άπό εμάς καί άφησε καί πάλι τά αδέλφια μας στή σκλαβιά, μέχρι νά έρθει τό πλήρωμα τού χρόνου.
Οπότε εξαγνισμένοι πλέον θά φτάσουμε εκεί όπου θά μάς οδηγήσει τό κραταιό
Του χέρι (...)"Ας συνηθίσουμε νά θέτουμε πάνω άπό κάθε προσωπικό υλικό
συμφέρον τό κοινό συμφέρον. "Ας προσπαθούμε νά έχουμε μόνο μία φιλοδοξία,
τό πώς νά συντελέσουμε ό καθένας, στό μέτρο τού δυνατού, στό μεγαλείο καί τή
δόξα τής Πατρίδας μας, πού σήμερα δεινοπαθεί. Τότε καί μόνο τότε θά επέλθει ό εξαγνισμός
καί τότε θά επιβληθεί καί πάλι ό Κύριος στό ευλογημένο Έθνος μας, λαμβάνοντας
ύπόψει τή μετάνοια καί τή διόρθωση τής ζωής μας.
Αλλά καί τίς μεγάλες με αίμα κυρίως θυσίες, τίς οποίες υπέστη ό Ελληνισμός γιά χάρη τής ελευθερίας του, οι οποίες θυσίες, άς ευχηθούμε νά τερματιστούν μέ τήν τελευταία υπέροχη, όσο καί τραγική θυσία τού Εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου, καί τών όσων μαζί του σφαγιάστηκαν. "Ολων αυτών ας είναι αιωνία ή μνήμη! (Αύριο η συνέχεια)
Διαβάστε το Β΄ Μέρος εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου