Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ

Όπως διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο:«Όταν λοιπόν ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ Ιουδαίας κατά τις ημέρες του βασιλιά Ηρώδη, ιδού μάγοι από τα ανατολικά παρουσιάστηκαν στα Ιεροσόλυμα, λέγοντας: «Πού είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων που γεννήθηκε;

Γιατί είδαμε τον αστέρα του στην ανατολή και ήρθαμε να τον προσκυνήσουμε». Όταν όμως τ΄ άκουσε ο βασιλιάς Ηρώδης, ταράχτηκε και όλα τα Ιεροσόλυμα μαζί του. Και αφού σύναξε όλους τους αρχιερείς και τους γραμματείς του λαού, ζητούσε να μάθε από αυτούς πού γεννιέται ο Χριστός.

Αυτοί του είπαν «Στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Γιατί έτσι είναι γραμμένο μέσω του προφήτη: «Κι εσύ Βηθλεέμ, γη του Ιούδα, καθόλου ελάχιστη δεν είσαι μεταξύ των ηγεμονικών πόλεων του Ιούδα. Γιατί από σένα θα εξέλθει ηγέτης, που θα ποιμάνει το λαό μου τον Ισραήλ». Τότε ο Ηρώδης κάλεσε κρυφά τους μάγους και εξακρίβωσε από αυτούς το χρόνο που φαινόταν ο αστέρας. 

Κατόπιν τους έστειλε στη Βηθλεέμ και είπε:«Πορευτείτε και εξετάστε ακριβώς για το παιδί. Και όταν το βρείτε, να μου το αναγγείλετε, για να έρθω κι εγώ να το προσκυνήσω». Αυτοί, αφού άκουσαν το βασιλιά, έφυγαν. Και ιδού, ο αστέρας που είδαν στην ανατολή προχωρούσε μπροστά ιούς, ωσότου ήρθε και στάθηκε πάνω εκεί όπου ήταν το παιδί. 

Όταν είδαν λοιπόν τον αστέρα, χάρηκαν με πάρα πολύ μεγάλη χαρά.»Ο Διονύσιος Σιμόπουλος, αστρονόμος και διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου, στη μελέτη του Άστρο των Χριστουγέννων εξηγεί λεπτομερώς τις πλανητικές συνθήκες που μπορούν, ίσως, να εξηγήσουν το φαινόμενο του Άστρου της Βηθλεέμ.

Επίσης, αναφέρεται και στις παλαιότερες έρευνες που είχαν γίνει και συγκεκριμένα του Κέπλερ που είναι και μία από τις σημαντικότερες μελέτες. Το 1604 ο Κέπλερ παρατήρησε μία θαυμάσια σειρά ενός ουράνιου φαινόμενου που τον οδήγησε σε ορισμένα συμπεράσματα για το τι θα μπορούσε να ήταν το Άστρο της Βηθλεέμ.

Ο Κέπλερ ήταν μαθητής του περίφημου Δανού αστρονόμου Tycho Brane, ο οποίος είχε εξοριστεί στην Πράγα μετά από μια διαφωνία του με ίο Βασιλιά της Δανίας. Στην Πράγα λοιπόν ο Κέπλερ, βασιζόμενος στις πολύχρονες παρατηρήσεις των κινήσεων των πλανητών.

Όπου είχε κάνει ο δάσκαλος του, καθώς και ο ίδιος, μπόρεσε να ανακαλήψει και κυρίως να διατυπώσει τούς τρεις περίφημους νόμους  του για την κίνηση των πλανητών, που έκτοτε φέρουν το όνομα του. Σε μια αρκετά εμπεριστατωμένη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of the Royal Astronomical Society of Canada το Δεκέμβριο του 1937, ο κληρικός W. Burke Gaffney περιέγραψε εκτενέστατα τις παρατηρήσεις που έκανε ο Κέπλερ για το Άστρο της Βηθλεέμ.

Η περιγραφή αυτή μας πληροφορεί ότι ο Κέπλερ γνώριζε ότι το Δεκέμβριο του 1603 θα συνέβαινε μία σύνοδος του Δία με τον Κρόνο στον αστερισμό του Τοξότη. Πράγματι η σύνοδος αυτή έγινε στα μέσα Δεκεμβρίου του 1603, αλλά δυστυχώς, επειδή οι πλανήτες αυτοί βρίσκονταν πολύ κοντά στον Ήλιο, ο Κέπλερ δεν μπόρεσε να την παρατηρήσει. 

Εν τούτοις, με βάση διάφορους μαθηματικούς υπολογισμού» υπολόγισε ότι μέσα σε λίγους μήνες θα συνέβαινε ένα άλλο ενδιαφέρον και σπάνιο γεγονός. Το γεγονός αυτό ήταν ο σχηματισμός ενός τριγώνου ανάμεσα στους πλανήτες  Δία, Άρη και Κρόνο. Έτσι το Σεπτέμβριο 1104 ο Κέπλερ ανέμενε να  παρατηρήσει το σπουδαίο για την εποχή εκείνη ουράνιο φαινόμενο. 

Όπως αναφέρει ο ίδιος «μερικοί το παρατηρούσαν για να διορθώσουν τις αστρονομικές τους εφημερίδες. Μερικοί από απλή ευχαρίστηση, μερικοί λόγω του ότι το συμβάν ήταν σπάνιο, μερικοί για να αποδείξουν τους υπολογισμούς τους, ενώ άλλοι για να δουν εάν θα παρουσιαζόταν και ένας κομήτης». Πραγματικά οι τρεις πλανήτες βρίσκονταν σε άριστη τοποθέτηση παρατήρησης γιατί έδυαν πέντε ώρες μετά τον Ήλιο.

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1604 ο Άρης ήρθε σε σύνοδο με τον Κρόνο και λίγες ημέρες αργότερα, στις αρχές Οκτωβρίου, σχηματίστηκε το περίφημο τρίγωνο των τριών πλανητών.

Οι μέρες όμως περνούσαν και ο Άρης συνέχισε την πορεία του ερχόμενος σε σύνοδο με τον Δία στις 9 Οκτωβρίου και σε απόσταση τεσσάρων σεληνιακών διαμέτρων κάτω απ' αυτόν. Την επόμενη μέρα, Κυριακή 10 Οκτωβρίου, εκεί που δεν παρατηρούταν κάτι, διάφοροι παρατηρητές διέκριναν ένα «νέο» άστρο, έναν νόβα δηλαδή, που ήταν τόσο λαμπρό όσο και ο Δίας.

Η θέση του ήταν προς τα δεξιά του Δία και πάνω απ' αυτόν στην ίδια απόσταση που είχε ο Άρης κάτω από τον Δία. Για πρώτη φορά ο Κέπλερ είδε τον νόβα αυτόν το βράδυ της 17ης Οκτωβρίου.Ο περίφημος αστρονόμος μελέτησε το νόβα αυτόν εξονυχιστικά, δημοσιεύοντας τις παρατηρήσεις του, και  για τον λόγο αυτό ονομάστηκε το Άστρο του Κέπλερ.

Καθώς και τη θεωρία του για το Άστρο της Βηθλεέμ αι τέσσερεις πραγματείες του. Στο μεταξύ ο νόβα άρχισε να χάνει τη λάμψη του παρόλο που ήταν ακόμη καθαρά εμφανής τις πρώτες πρωινές ώρες. Για τελευταία φορά ο Κέπλερ τον παρατήρησε στις 8 Οκτωβρίου του 1605, έναν χρόνο σχεδόν μετά την πρώτη του εμφάνιση·

Κατά τη λαμπρότερη μάλιστα φάση του ήταν ο τρίτος λαμπρότερος σουπερνόβα στην ιστορία. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1606 ο Κέπλερ σ' ένα γράμμα που έστειλε στο φίλο του Γιόχαν Μπάνβιτς έγραφε τα εξής:«Όταν το περασμένο καλοκαίρι επισκέφθηκα τη Στύρια, είχα την καλή τύχη να βρω στο Γκρατς ένα μικρό βιβλίο του Πολωνού Λόρενς Σουσλίγκα.

Ευχαριστήθηκα πολύ μβ τα επιχειρήματα του βιβλίου αυτού και άρχισα να σκάφτομαι να το χρησιμοποιήσω στο μικρό μου βιβλίο για το Νέο Άστρο, που σκεφτόμουν να γράψω. Γιατί αν ο συγγραφέας είχε δίκιο, για να υπολογιστεί το Χρονικό του Χριστού, πρέπει να προστεθούν τέσσερα χρόνια στο Χριστιανικό Χρονολόγιο που είναι σε χρήση τώρα.

Θα προέκυπτε δηλαδή ότι ο Χριστός είχε γεννηθεί ένα ή δύο χρόνια μετά τη μεγάλη σύνοδο των Τριών Εξωτερικών Πλανητών στο πρώτο (ένα τρίτο) μέρος του Κριού ή στο τελευταίο (ένα τρίτο) των Ιχθύων, γεγονός που συνέβη για έκτη φορά από την ίδρυση του κόσμου. Οπότε το άστρο που οδήγησε τους μάγους στη φάτνη του Χριστού, ενώ εμφανίστηκε δύο χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού θα μπορούσε να συγκριθεί με το δικό μας άστρο (του 1604).

Όταν τελικά μετά από μερικά χρόνια, το 1614 δημοσιεύτηκε στη Φρανκφούρτη το βιβλίο του με το δικό του υπολογισμό για το χρόνο της γέννησης του Χριστού, ο Κέπλερ μας πληροφορεί -τα εξής:«Το άστρο αυτό δεν ήταν οι συνήθεις κομήτες ή ένα άστρο, αλλά [ένα αντικείμενο που] με έναν ιδιαίτερα θαυμαστό τρόπο κινούταν στο κατώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας... για να οδηγήσει τους Μάγους από τη Χαλδαία στη Βηθλεέμ». 

Μπορούμε όμως να είμαστε βέβαιοι ότι:

οι Χαλδαίοι Μάγοι πραγματικά παρακολούθησαν

ή πρόσεξαν καθόλου την τριπλή αυτή σύνοδο, 

στην οποία βασίζεται η θεωρία του Κέπλερ;  

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)