ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΛΙΒΑΝΟ ΤΟΝ ΑΚΗΡΥΧΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ ΚΑΙ ΙΡΑΝ

 

Το Κιρκουκ που μέχρι πρόσφατα ήταν υπό την κατοχή των Κούρδων περνά στα χέρια της δυνάμεων της Βαγδάτης, με την στήριξη του πιο επιφανούς στρατηγού του Ιράν ενώ από τα εδάφη της Υεμένης εκτοξεύεται βαλλιστικός πύραυλος που περνά πάνω από το Ριάντ.

Ο πρωθυπουργός του Λιβάνου παραιτείται και βρίσκει καταφύγιο (;) στη Σαουδική Αραβία. Η Χεζμπολάχ από τη Βηρυτό αντιδρά κάνοντας λόγο για απαγωγή και ομηρία του και για κήρυξη πολέμου με τη βοήθεια του Ισραήλ ενώ η σαουδαραβική κυβέρνηση ζητά από τους υπηκόους της να απομακρυνθούν από τον Λίβανο. Όλα μέσα σε μερικές εβδομάδες.

Κοινός παρανομαστής αυτών των εξελίξεων τα νήματα που κινούν Ιράν και Σαουδική Αραβία σε ένα παιχνίδι ακήρυχτου πολέμου επικράτησης στη Μέση Ανατολή που όσο τα πιόνια στην επικίνδυνη αυτή σκακιέρα συνεχίζουν να κινούνται προκαλούν όλο και μεγαλύτερες εντάσεις προκαλώντας διεθνή ανησυχία. 

Τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά στη σύγχρονη ιστορία τους και οι δύο δυνάμεις αναζητούν να παγιώσουν την επιρροή τους σε χώρες της ευρύτερης περιοχής εκμεταλλευόμενες τις ανακατατάξεις που έφεραν η άνοδος του Ισλαμικού Κράτος και πολύ περισσότερο η τωρινή του κατάρρευση, ο πόλεμος στη Συρία, η άνοδος των κουρδικών δυνάμεων κοκ.

Αλλά και η διαφαινόμενη μέχρι στιγμής αδυναμία μεγάλων δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ να ελέγξουν την κατάσταση. Σημείο καμπή βέβαια για τις τωρινές εξελίξεις ήταν η συμφωνία ΗΠΑ-Ιραν για το πυρηνικό πρόγραμμα της δεύτερης που οδήγησε σε χαλάρωση του εμπάργκο και επέτρεψε στην Τεχεράνη να ανοιχτεί ξανά στον κόσμο, προκαλώντας δυσφορία στο Ριάντ.

Η Υεμένη και οι Κούρδοι του Ιράκ είναι πασιφανές βέβαια πως εδώ και καιρό βρίσκονται στο στόχαστρο των δύο χωρών. Η πρώτη μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους σιίτες αντάρτες Χούτι παραμένει βυθισμένη σε έναν εμφύλιο πόλεμο.

Ενώ σφυροκοπείται από τη συμμαχία δυνάμεων της οποίας ηγείται η Σαουδική Αραβία – που χτυπά βέβαια την Υεμένη για να χτυπήσει το Ιράν- ενώ 10.000.000 άνθρωποι λιμοκτονούν και προσπαθούν να επιβιώσουν επιδημίας χολέρας. 

Οι δε Κούρδοι του Ιράκ με πια και το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία και τις εξελίξεις στη Βόρεια Συρία όπου η Ροζάβα έχει ανακηρυχθεί σε αυτόνομη κουρδική περιοχή προκάλεσαν ρίγη στην Τεχεράνη που φιλοξενεί σημαντικό αριθμό Κούρδων που θα ήθελαν να είναι και αυτοί τμήμα ενός ενιαίου Κουρδιστάν.

Τα τελευταία 24ωρα βλέπουμε την ένταση να μεταφέρεται στον Λίβανο. Τη χώρα με το ταραχώδες παρελθόν και τις εύθραυστες ισορροπίες του σήμερα που αποτελεί πάντα ισχυρό προπύργιο της Χεζμπολάχ με την πολιτική πτέρυγα της μάλιστα να συμμετέχει στο κοινοβούλιο ενώ διατηρεί πάντα και την στρατιωτική της πτέρυγα. 

Η οργάνωση απολαμβάνει υψηλής αποδοχής κυρίως από τους σιίτες αλλά για τη Δύση είναι πάντα χαρακτηρισμένη ως τρομοκρατική οργάνωση και φυσικά αποτελεί διαρκής πρόκληση για την Σ.Αραβία.

Η παραίτηση του πρωθυπουργού του Λιβάνου και η ανακοίνωση της απόφασης του με τηλεοπτικό διάγγελμα από τη Σαουδική Αραβία έκανε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα να κατηγορήσει ευθέως το Ριάντ πως κρατά όμηρο τον πρωθυπουργό ενώ κάνει λόγο για μια σαουδαραβική παρέμβαση άνευ προηγουμένου. 

Ακόμη περισσότερο όμως κατηγορεί τη Σ.Αραβία πως ζήτησε από το Ισραήλ να πλήξει στρατιωτικά τη χώρα. Η Σαουδική Αραβία απορρίπτει τους ισχυρισμούς Νασράλα υποστηρίζοντας πως ο πρωθυπουργός του Λιβάνου ήταν ουσιαστικά όμηρος της Χεζμπολάχ ενώ ανακοινώνεται αίφνης πως ένας Σαουδάραβας υπήκοος απήχθη στο Λίβανο. 

Σημειώνεται πως η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προειδοποίησαν την προηγούμενη εβδομάδα τους πολίτες τους να μην ταξιδεύουν στον Λίβανο και προέτρεψαν τους υπηκόους τους που βρίσκονται ήδη στη χώρα να την εγκαταλείψουν.

Η δε δήλωση του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρεξ Τίλερσον αποκαλύπτει ουσιαστικά το παιχνίδι που παίζεται πίσω από τις εξελίξεις των τελευταίων 24ωρων. 

Συγκεκριμένα προειδοποίησε τις τρίτες χώρες και τις οργανώσεις που δρουν στην ευρύτερη περιοχή να μην χρησιμοποιήσουν τον Λίβανο ως «όχημα» για έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων στη Μέση Ανατολή, επισημαίνοντας ότι η Ουάσινγκτον στηρίζει σθεναρά την ανεξαρτησία του Λιβάνου. 

«Δεν υπάρχει νόμιμη θέση ή ρόλος στον Λίβανο για οποιεσδήποτε ξένες δυνάμεις, για παραστρατιωτικούς ή για ένοπλα στοιχεία, άλλα πέραν των νόμιμων δυνάμεων ασφαλείας του κράτους» ανέφερε σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. 

Ο δε Τίλερσον κατέληξε λέγοντας πως οι ΗΠΑ προτρέπουν όλες τις πλευρές, τόσο εντός όσο και εκτός του Λιβάνου, να σεβαστούν την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία των νόμιμων εθνικών θεσμών του Λιβάνου. 

Υπό την έννοια αυτή, σεβόμαστε τον πρωθυπουργό του Λιβάνου Σαάντ Χαρίρι ως σταθερό εταίρο των ΗΠΑ». Σημειώνεται πως η Σ. Αραβία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 θεωρείτο και ήταν ηγέτιδα δύναμη στον μουσουλμανικό κόσμο αλλά αυτό άλλαξε μετά την ιρανική επανάσταση, το 1979 και φυσικά η Τεχεράνη αποτέλεσε από τότε το αντίπαλο δέος. 

Υπάρχει βέβαια και η θρησκευτική διάσταση αφού ο πληθυσμός στη Σ.Αραβία είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία σουνίτες σε αντίιθεση με το Ιράν που είναι σιίτες και έτσι γύρω τους συσπειρώνεται και οι αντίστοιχες δυνάμεις-χώρες. 

Επίσης στη Σ.Αραβία εδρεύουν βρίσκονται οι πιο σημαντικές ισλαμικές κοινότητες διεθνώς και φυσικά η χώρα είναι από τους σημαντικότερους εξαγωγείς πετρελαίου και από τις πλέον εύρωστες οικονομικά αραβικές χώρες.

Στην περίπτωση βέβαια της Σ.Αραβίας υπάρχει και ένας αστάθμητος παράγοντας που ακούει στο όνομα του νέου πρίγκιπας Μοχάμαντ Μπιν Σαλμάν Αλ Σαούντ που φαίνεται να θέλει να προωθήσει μια στροφή στο μετριοπαθές Ισλάμ ενώ παράλληλα συλλαμβάνει και φυλακίζει μέλη της βασιλικής οικογένειας, αξιωματούχους κα με κατηγορίες περί διαφθοράς. 

Το τι όμως έχει πραγματικά στο μυαλό του ο νέος πρίγκιπας είναι πολύ νωρίς για μπορεί να το πεί κάποιος με ένα σχετικό περιθώριο ασφάλειας.