ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2018 ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ Ο ΣΥΡΙΖΑ

 

Η ανεπιτυχής κατάληξη της φθινοπωρινής αντεπίθεσης του ΣΥΡΙΖΑ, εξώθησε την ηγεσία του να αλλάξει το πεδίο της αντιπαράθεσης, και να προβάλλει κοινωνικά θέματα που συνθέτουν το προφίλ της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Κάτι που όπως φαίνεται θα αποδειχθεί ένα μεγάλο στρατηγικό λάθος, καθώς το ισοζύγιο είναι σαφώς αρνητικό, ως προς την αποδοχή αυτής της ατζέντας από την πλειοψηφία του κόσμου.

Από την στιγμή που η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς καθαρό μυαλό, έκανε την επιλογή να απευθυνθεί στο αριστερό ακροατήριο της, μοιραία αποκόπτεται από την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κόμματος.

Αυτοί δεν ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ για τις θέσεις του για την νομική αλλαγή φύλου, ούτε για την νομιμοποίηση της ινδικής κάνναβης. Τον ψήφισαν γιατί πίστεψαν πως μπορεί να εφαρμόσει μιαν άλλη πολιτική, πέραν της μνημονιακής.

Όταν διαπίστωσαν πως αυτό ήταν όνειρο απατηλό, το 50% περίπου από αυτούς τον εγκατέλειψαν. Η οικονομική πολιτική που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί και κρατεί αυτούς τους ανθρώπους μακριά του, δίνοντας σε αυτήν την συμπεριφορά μόνιμα χαρακτηριστικά.

Γι΄αυτό το θέμα, δηλαδή τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα, ο ΣΥΡΙΖΑ ό,τι τίμημα ήταν να καταβάλει, το κατέβαλε. Τα νέα, επαπειλούμενα, μέτρα μάλλον δεν θα τον αποσυσπειρώσουν περαιτέρω. Απλώς, θα απομακρύνουν οριστικά όλους αυτούς που αποστασιοποιήθηκαν ή βρίσκονται σε στάση αναμονής.

Άλλωστε, αυτά που βιώνουν καθημερινά οι πολίτες, με άμεσο τρόπο, λειτουργούν πλέον καταλυτικά σε βάρος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και χωρίς την πολιτική διαμεσολάβηση της Νέας Δημοκρατίας. Όμως, παρ΄ όλα αυτά κρατεί ακόμα σημαντικές δυνάμεις, όπως καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις.

Το μεγάλο πλήγμα θα το δεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί επεδίωξε και επιδιώκει να επιβάλλει στην κοινωνία τις αρχές και τις αξίες της ριζοσπαστικής Αριστεράς, οι οποίες ανατρέπουν τις παραδεδεγμένες αρχές και αξίες της Ελληνικής κοινωνίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να απευθυνθεί στο Εθνικό ακροατήριο, ως μεγάλος παίκτης, κλείνεται στο αριστερό κέλυφος του, επιζητώντας εναγωνίως την επιβεβαίωση της ταυτότητας του. Όμως στο 36% δεν αναρριχήθηκε λόγω της αριστερής φυσιογνωμίας του.

Αυτοί που του έδωσαν αυτήν την δύναμη, επί δεκαετίες ψήφιζαν άλλα κόμματα, αγνοώντας τα ριζοσπαστικά-κινηματικά μηνύματα αυτού του χώρου, που και τότε ακούγονταν, αλλά ήταν τα γραφικά στοιχεία του πολιτικού σκηνικού. Κάτι σαν πολιτικό φολκλόρ.

Αυτοί δε, οι νεοσύλλεκτοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ του 2012, είχαν και έχουν, στην πλειοψηφία τους, μια συντηρητική αντίληψη για τα κοινωνικά θέματα, που δεν συμβαδίζει με τις «προωθημένες» θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.  Ιδιαίτερα, οι εκτός λεκανοπεδίου πολίτες.

Συνεπώς τι πρέπει να κάνει η Νέα Δημοκρατία; Πρέπει να αποδείξει πως οι αποφυλακίσεις εγκληματιών, η ανομία και η αναρχία στην Αθήνα, η απόπειρα ανατροπής των παραδεδεγμένων αξιών της κοινωνίας, είναι αποτελέσματα, όχι ευκαιριακών επιλογών, αλλά αφορούν την ίδια την φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ.

Έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι ένα κόμμα καταρρέει, όταν έχει φθαρεί ιδεολογικά και ηθικά στην συνείδηση των πολιτών. Οσα χρήματα και να μοιράσει, όσα ρουσφέτια και να κάνει, όση λάσπη και να εκτοξεύσει, τίποτα από αυτά δεν μπορεί να αποτρέψει την συντριβή του. 

Η καθημερινή ηθική απαξίωση του δεν επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να ανακάμψει πολιτικά. Συνεπώς, η απόπειρα του να επιβάλλει, θεσμικά, την ριζοσπαστική ατζέντα του, μόνον ζημία του αποφέρει. 

Η ηγετική ομάδα του παγιδευμένη και στην μέγκενη της οικονομικής ασφυξίας της μεσαίας τάξης και στα διαρκή δυσάρεστα απρόοπτα που προκύπτουν, λόγω της συμπεριφοράς του συνεταίρου της, βαδίζει χωρίς πυξίδα μέσα στην καταιγίδα. Αν το σκάφος της συγκυβέρνησης βυθιστεί αύτανδρο, αυτό αφορά πλέον τις δεξιότητες της Νέας Δημοκρατίας.