ΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ

 

Με αφορμή το Νομοσχέδιο περί της «Νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας Φύλου» όπου υπέγραψαν το Σχέδιο Νόμου 9 Υπουργοί της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έχουμε να επισημάνουμε τα κάτωθι:

Τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ φύλου ἑνὸς ἀν­θρώπου εἶναι προεγγεγραμμένα πέραν τοῦ γονιδιώματος στὸν ἐγκέφαλο. «Ὑπάρχουν πολλὲς διαφορὲς μεταξὺ τῶν δύο φύλων.

Ἕνας νευροεπιστήμων, παίρ­νοντας στὰ χέρια του ἕναν ἐγκέφαλο, μπορεῖ νὰ καταλάβει ἂν εἶναι ἐγκέφαλος ἀνδρὸς ἢ ἐγκέφαλος γυναικός.

Δια­φέρει τὸ πά­χος τοῦ φλοιοῦ τῶν ἐγκεφαλικῶν ἡμισφαιρίων. Ἡ διαφορὰ αὐτὴ συμβάλλει στὴν ἀ­νά­πτυξη διαφορετικῶν λειτουργικῶν κέν­τρων, τὰ ὁποῖα λειτουργοῦντα θὰ δώσουν διαφορετικὲς δυνατότητες καὶ προεκτάσεις στὴν ἔκφραση αὐτῆς τῆς προσωπικότητος.

Ὑπάρχουν μεγάλες διαφορὲς στὴν κυτταρι­κὴ σύνθεση, στὰ νευρωνικὰ δίκτυα, σὲ περιοχὲς ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἀνθρώπινη συμ­περιφορά  στὴν ἐπικοινωνία τῶν νευρωνικῶν δικτύων μεταξύ τους.

Καὶ τέλος ὑπάρχουν διαφορὲς σὲ πυρῆνες οἱ ὁποῖοι κα­θορίζουν τὰ βιολογικὰ ὡρολόγια».Ἡ πιὸ σημαντικὴ διαφορά, συνέχισε, ποὺ ἀρχίζει ἀπὸ τὴν ἐνδομήτρια ζωή, ἀπὸ τὴ στι­γμὴ τῆς ὀργανογενέσεως τοῦ ἐγκεφάλου.

Τὸν τέταρτο ἐμβρυϊκὸ μήνα, εἶναι στὸν καλούμενο ἀμυγδαλοειδὴ πυρήνα. Ἐκεῖ χαράσσον­ται οἱ διαφορὲς τῶν δύο φύλων, ὁ χαρακτήρας τοῦ ἀνδρός, ὁ χαρακτήρας τῆς γυναικός.

Καὶ ἐξήγησε πὼς ὁ ἀμυγδαλοειδὴς πυρήνας εἶναι ἡ περιοχὴ ἐκείνη τοῦ ἐγκεφάλου, ἡ ὁποία οὐσιαστικὰ καθορίζει τὸ συναίσθημα τοῦ ἀνθρώπου, τὴ συμπεριφορά του, τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν κοινωνική του ἔκφραση.

Γιατί τὸ συναίσθημα τῶν γυναικῶν εἶναι σαφῶς πιὸ ἀνεπτυγμένο ἀπὸ ἐκεῖνο τῶν ἀνδρῶν, γιατί τὰ μικρὰ κορίτσια ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ μιλήσουν πιὸ νωρὶς ἀπὸ τὰ ἀγόρια ἢ νὰ μάθουν πιὸ εὔκολα κάποια ξένη γλώσσα, ἐνῶ οἱ ἐπιδόσεις τῶν ἀνδρῶν εἶναι καλύτερες στὴν πολυγλωσσία.

Η διαφορετικὴ ἀντίδραση όμως τῶν δύο φύλων στὸ ψυχολογικὸ στρές, στὴ διαφορετικοῦ τύπου μνήμη τους, καθὼς καὶ στὴν ἐπίδραση τῶν ὁρμονῶν στὸν ἐγκέφαλο, τελείως διαφορετικὴ στὸν ἄνδρα καὶ στὴ γυναίκα. «Ἀπὸ τὴ γέννηση μέχρι τὸν θάνατο αὐτὲς οἱ διαφορὲς παραμένουν ἀναλλοίωτες καὶ δὲν μεταβάλλονται».

 «Τὰ ΛΟΑΤΚΙ (σ.σ. ὁμοφυλοφιλικὰ κ.ἄ.) κινήματα ὑποστηρίζουν ὅτι ἡ Διαταραχὴ Ταυτότητας Φύλου (ΔΤΦ) ἀποτελεῖ φυσιολογι­κὴ παραλλαγὴ καὶ ὄχι ψυχιατρικὴ διαταραχή.

Πρόσ­φατα τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο ἀπαίτησε ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἐπιτροπὴ καὶ τὸν Παγκόσμιο Ὀργανισμὸ Ὑγείας νὰ ἀποσυρθεῖ ἡ διάγνωση ΔΤΦ ἀπὸ τὸ κεφάλαιο τῶν ψυχικῶν διαταραχῶν καὶ διαταραχῶν συμ­περιφορᾶς».

Σύμφωνα μὲ τὰ δε­δομένα δύο ἐτῶν λειτουργίας εἰδικοῦ παν­επιστημιακοῦ κέν­τρου ἀλλαγῆς φύλου γιὰ ἐφήβους στὴ Φινλανδία, «στὴν πλειοψηφία τῶν περιπτώσεων ἡ δυσφορία φύλου παρουσιάστηκε στὸ πλαίσιο εὐρύτερης σύγχυσης τῆς προσωπικῆς ταυτότητας.

Σοβαρότα­της ψυχοπαθολογίας καὶ σημαντικῶν δυσκολιῶν στὴν ἀνάπτυξη τῶν ἐφήβων (π.χ.27% αὐτισμό, 57% αὐτοκτονικότητα καὶ αὐτοτραυματισμό, 13% ψυχωτικὰ συμπτώματα)».

Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ «ἡ Ἀμερικανικὴ Ἑταιρεία Ψυχιατρικῆς Παιδιῶν καὶ Ἐφήβων (American Psychiatric Association) δημοσίευσε κατευθυντήριες ὁ­δηγίες, ὅπου χαρακτηρίζει τὶς θεραπεῖες τῆς δυσφορίας φύλου ἀστήρικτες ἐπιστημονικὰ καὶ πιθανὰ ἐπικίνδυνες».

Ως μόνες ἐνδεδειγμένες θεραπευτικὲς παρεμβάσεις σὲ παιδιὰ μὲ δυσφορία φύλου αὐτὲς ποὺ ἐνισχύουν τὸ βιολογικό τους φύλο. Πρὸς τοῦτο σύμμαχος ἔρχεται καὶ ἡ ἡλικία τῆς ἐφηβείας μὲ τὶς ἐκκρίσεις τῶν ἀναλόγων ὁρμονῶν στὸ ἀγόρι καὶ στὸ κορίτσι, ποὺ ἐνισχύουν τὴ φαινοτυπικὴ μορφὴ τοῦ φύλου τους.

Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ ΔΤΦ συνήθως ὑποχωρεῖ στὴν έφηβεία. Διαφορετικά, τυχὸν χειρουργικὲς ἐπεμβάσεις γιὰ ἀλλαγὴ φύλου συνεπάγονται ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μόνιμη στειρότητα, τόνισε.

Ὡς πρὸς τὶς οἰκογενειακὲς σχέσεις «οἱ ἀποφάσεις τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ρόδου ὑπ᾿ ἀριθ. 114/2009 καὶ 115/2009 ἀνεγνώρισαν ὅτι: ὁ γάμος μεταξὺ προσώπων τοῦ ἰδίου φύλου εἶ­ναι ἀνυπόστατος».

Τὸ φύλο, στὸ σχέδιο νόμου γιὰ τὴ «διόρθωση» (=ἀλλαγή) φύλου, «ἀνήκει στὶς σταθερὲς ποὺ καταρχὰς δὲν μεταβάλλονται καὶ ἀκολουθοῦν τὸ ἄτομο σὲ ὅλη τὴ ζωή του.

Ἀποφεύγεται ἔτσι ὁ κίνδυνος συγχύσεως μὲ ἄλλο πρόσωπο, ἡ διαφυγὴ ἑνὸς προσώπου ποὺ βαρύνεται μὲ βεβαρημένο ποινικὸ μητρῶο ἢ ποὺ ἔχει δυσβάστακτες οἰκονομικὲς ὑποχρεώσεις.

Τὸ φύλο, ὅπως καὶ τὰ ἄλλα στοιχεῖα ἐξατομικεύσεως, διέπονται ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς μὴ ἐλεύθερης ἐπιλογῆς, τῆς σταθερότητας καὶ ὄχι τῆς μεταβλητότητας.

Ὁ κανόνας εἶναι ὅτι ἡ κατάταξη σὲ φύλο δὲν ἀπόκειται στὴν ἐλεύθερη ἐπιλογὴ τοῦ προσώπου». «Τὸ πρόσωπο ποὺ αἰτεῖται τὴ διόρθωση δὲν πρέπει νὰ εἶναι ἔγγαμο.

Γάμος μεταξὺ προσώπων τοῦ ἰδίου φύλου εἶναι ἀνυπόστατος, μπορεῖ ὅμως ὁ ἄγαμος νὰ συνάψει γάμο ἐὰν διορθώσει τὸ φύλο του, δηλαδὴ στὴν οὐσία συνάπτει γάμο μὲ πρόσωπο τοῦ ἰδίου φύλου.

Μὲ τὴ νεφελώδη ἔννοια τῆς ταυτότητας φύλου 

κινδυνεύουμε νὰ φθάσουμε σὲ φύλο χωρὶς ταυτότητα».

«Ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον... ἄρσεν καὶ θῆλυ» ἡ ἀνωτέρω βιβλικὴ ἀναφορά (Γεν.α΄27) συνιστᾶ θεμελιώδη ἀνθρωπολογικὴ ἀρχὴ γιὰ τὴν κατανόηση τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου ὡς ἄρρενος καὶ θήλεος.

Ἡ ἀρχὴ αὐτὴ ἄρχισε νὰ ἀμφισβητεῖται ἀπὸ τότε ποὺ ἡ ἐκκοσμικευμένη κοινωνία θέλησε εἴτε νὰ προτάξει τὸ κοινωνικὸ φύλο ἔναντι τοῦ βιολογικοῦ, εἴτε νὰ ἀλλάξει τὴ μέχρι πρότινος ἐμπειρία γιὰ τὸ τί εἶναι φυσικὸ καὶ τί ἀφύσικο, κανονικὸ καὶ μὴ κανονικό.

Εἴτε νὰ καταργήσει τὰ φύλα, ἀφήνοντας στὸν καθένα τὴ δυνατὀτητα νὰ αὐτοπροσδιορίζεται ὄχι μὲ βάση τὸ τί εἶναι, ἀλλὰ μὲ τὸ τί θὰ ἤθελε νὰ εἶναι.

Ερώτημα γιατί ὁ Θεὸς ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο μὲ δύο φύλα; «Ὁ ἄνθρωπος δὲν πλάθεται ἄτομο ἀλλὰ πρόσωπο, ἐπαληθεύει δὲ τὴ δημιουργία του ὡς προσώπου στὸ βαθμὸ ποὺ ὁ ἄνδρας κοινωνεῖ μὲ τὴ γυναίκα.

Μία διαφορετικὴ ἐπιλογὴ τοῦ Θεοῦ θὰ ὁδηγοῦσε σὲ “μονοδιάστατο ἄνθρωπο”». Ἂν ὁ Θεὸς προχωροῦσε σὲ ἄφυλη ἢ ὁμόφυλη δημιουργία, θὰ χανόταν ἡ ἔννοια τῆς σχέσεως, ἑνώσεως, κοινωνίας μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων.

Ἀντιθέτως «στὸ γάμο, ὡς μιὰ θεόθεν σύζευξη, τὰ δύο ἡμίση γίνονται ἕνα, γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲν μποροῦν νὰ χωριστοῦν. Ἡ σχέση τῶν δύο φύλων εἶναι χωρὶς καμιὰ ἀμφιβολία συμπληρωματική.

Τὸ κάθε φύλο συνεισ­φέρει μὲ τὰ δικά του χαρακτηριστικὰ στὴν ἑνότητά τους. Ἡ μητρότητα ὡς συστατικὸ στοιχεῖο τῆς γυναίκας καὶ ἡ πατρότητα ὡς ἀνάλογο στοιχεῖο τῆς ταυτότητας τοῦ ἄνδρα δὲν κατανοοῦνται μὲ βάση τὴν προαίρεση καὶ τὸν ὀρθολογικὸ προγραμματισμό, ἀλλὰ μὲ βάση τὴ φυσιολογία».

Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἐπιτυγχάνεται ἡ κοινωνία τῶν προσώπων, ἡ ὁποία βοηθεῖ καὶ στὴν ἀποκατάσταση τῆς ἑνώσεως καὶ κοινωνίας μὲ τὸν Θεό.

Με τα ανωτέρω λοιπόν ὁδηγοῦμεθα  στὸ συμπέρασμα ὅτι: Τὸ σχέδιο νόμου «περὶ νομικῆς ἀναγνώρισης ταυτότητας φύλου» ὁδηγεῖ στὸν ἔσχατο ἐκφυλισμὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ στὴν ἀποδόμηση τῆς ἐσώτατης συνειδητοποιήσεως τῆς ταυτότητός του.

Ἡ Κυβέρνηση, θα έπρεπε προτοῦ φέρει τὸν νόμο αὐτὸ πρὸς ψήφιση, νὰ ὑπολογίσει μεταξὺ ἄλλων καὶ τὶς τρομακτικές, ὀλέθριες κοινωνικὲς συνέπειες ποὺ θὰ ἔχει τὸ ἐγχείρημα αὐτό. Μιὰ τέλεια σύγχυση, ποὺ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ὁδηγήσει σὲ ἐθνικὴ καταστροφή.

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος έχει πει μεταξύ άλλων για το ως άνω θέμα:

«Κάθε παρέκκλιση ἀπὸ τοὺς ὅρους τῆς Δημιουργίας πλήττει τὸν ἄνθρωπο ὄχι μόνον ἠθικά, ἀλλὰ ὀντολογικὰ ἐπίσης.

Ὁ ἄνθρωπος ἐχθρεύεται τὸν Θεό, καὶ αὐτὸ τὸν καθιστᾶ στὴν πραγματικότητα “λιγότερο ἄνθρωπο, τραυματισμένο ἄνθρωπο”.

Ἡ διαβούλευση καὶ ἡ πιθανὴ νομοθέτηση τῆς δυνατότητας προσδιορισμοῦ τοῦ φύλου, ἀνεξαρτήτως τῶν σωματικῶν δεδομένων, προ­βάλλει καὶ στὴν πατρίδα μας τελευταῖα ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ ἐπιτεύγματα τῆς νεωτερικότητας.

Καὶ εἶναι ἀπορίας ἄξιον πῶς ἄνθρωποι αὐτοπροσδιοριζόμενοι ὡς προοδευτικοὶ καὶ φιλελεύθεροι.

Οἱ ὁποῖοι κατηγοροῦν τὴν Ἐκκλησία γιὰ ἀπαξίωση καὶ ὑποτίμηση τῆς σωματικότητας στὸν ἄνθρωπο, πρεσβεύουν ἕναν ἀνθρώπινο “ἑαυτὸ” ἀνεξάρτητο ἀπὸ τὸ σῶμα. Πρόκειται γιὰ παρωχημένο δυϊσμὸ ἐνδεδυμένο μὲ σύγχρονη εὐτέλεια».

Τομέας Ενημέρωσης: Voiotosp.blogspot.gr