Το μακελειό στα Βορίζια και οι εικόνες με καλάσνικοφ που κυκλοφόρησαν μέσα στις τελευταίες 24 ώρες φέρνουν ξανά στην επιφάνεια τη συζήτηση για τη νόμιμη οπλοκατοχή και την «αυτοπροστασία» ως επιχείρημα. Τα γεγονότα στα Βορίζια δείχνουν με κυνισμό ότι η οπλοφορία, όταν διευκολύνεται ή αφήνεται να κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα, μετατρέπει διενέξεις σε σφαγές και χωριά σε νεκροταφεία.
Στο χωριό οι αρχές βρήκαν βίντεο με άντρες να πυροβολούν με καλάσνικοφ και εντός 24ώρου προέκυψαν συλλήψεις, αναζητήσεις όπλων σε σπηλιές και μνήματα και καταθέσεις που «καίνε» τους εμπλεκόμενους. Η έκταση των τραυμάτων και ο αριθμός των θυμάτων δείχνουν ότι εδώ δεν πρόκειται για «ατύχημα» ή για μεμονωμένο περιστατικό, αλλά για χρήση στρατιωτικού τύπου όπλων σε αστικό περιβάλλον.
Το επιχείρημα «μου αρέσει το αμερικανικό μοντέλο, γιατί πιστεύω στην αυτοπροστασία» που βγήκε πρόσφατα από τα χείλη του Άδωνι Γεωργιάδη («εγώ προσωπικά συντάσσομαι με τη νόμιμη οπλοκατοχή…») είναι απλοϊκό, επικίνδυνο και ιστορικά ατεκμηρίωτο. Η πραγματικότητα στις ΗΠΑ είναι σαφής: χώρες με υψηλό ποσοστό οπλοκατοχής έχουν και υψηλότερα ποσοστά πυροβολισμών, μαζικών δολοφονιών και ατυχημάτων με όπλα.
Να προτείνεις λοιπόν ως «λύση» την εξατομίκευση της βίας, την ιδιωτικοποίηση της ασφάλειας και την «ανθρώπινη» εκπαίδευση στη χρήση όπλων, μοιάζει με συνταγή αυτοκτονίας για τις μικρές κοινότητες. Δεν είναι ελευθερία να κρατάς όπλο στο χέρι σου σαν παιχνίδι, είναι ρίσκο για όλο το κοινωνικό σώμα.
Αυτοπροστασία σημαίνει πρόσβαση σε εξοπλισμό και ικανότητες για να αποτρέψεις επίθεση. Στην πράξη όλο αυτό καταλήγει σε κλιμάκωση, αντί σε αποκλιμάκωση. Όταν οι αντίπαλοι ξέρουν ότι ο άλλος είναι ένοπλος, η κάθε διένεξη γίνεται πιθανή σφαγή. Στις ανακοινώσεις και στα βίντεο των Βοριζίων φαίνεται ξεκάθαρα ότι το αποτέλεσμα της οπλοφορίας ήταν ο θάνατος και η μαζική δολοφονία, όχι κάποια «αυτοπροστασία» που προφυλάσσει πολίτες.
Το επιχείρημα «νόμιμη οπλοκατοχή» ξεχνάει ένα βασικό: ο νόμος δεν πρέπει να διευκολύνει την εξάπλωση μέσων που πολλαπλασιάζουν τον κίνδυνο για την κοινωνία. Ο ρόλος του κράτους είναι να προστατεύει τον πολίτη, όχι να τον ενθαρρύνει να πάρει τη δικαιοσύνη στα χέρια του με οπλισμό. Όταν τα όπλα βρέθηκαν κρυμμένα σε σπηλιές και μνήματα, και όταν κυκλοφόρησαν βίντεο με καλάσνικοφ, γίνει σαφές ότι η ύπαρξη ή η ανεξέλεγκτη διακίνηση όπλων τροφοδοτεί την ατιμωρησία και την κλιμάκωση της βίας.
Να το πούμε έξω από τα δόντια: το να υπερασπίζεσαι δημόσια ένα σύστημα που κανονικοποιεί την οπλοφορία, και μάλιστα την αποκαλεί «ελευθερία», είναι πολιτικά και ηθικά ανεύθυνο. Το να λέει κανείς «από μικρό παιδί» ότι πιστεύει στην αυτοπροστασία δεν τον καθιστά ειδικό, ούτε τον απαλλάσσει από το καθήκον να σκεφτεί τις συνέπειες για την κοινωνία. Ο κ. Άδωνις θα έπρεπε να εξηγήσει πώς ακριβώς ένα χωριό γεμάτο όπλα θα είναι πιο ασφαλές μετά τα όσα είδαμε στα Βορίζια, ή μήπως απλά εξυπηρετεί ιδεοληψίες που βολεύουν την ηχώ ενός «στρατολογικού» λόγου.
Τα Βορίζια δεν είναι μια «μεμονωμένη» τραγωδία που μπορεί να εξηγηθεί με μεμονωμένα λάθη. Είναι το αποτέλεσμα ενός συστήματος που, όταν επιτρέπει ή διευκολύνει την κυκλοφορία όπλων, πολλαπλασιάζει τους θανάτους και θεσμοθετεί τον φόβο. Η νόμιμη οπλοκατοχή ως ιδεολογικό σημείο αναφοράς για «ελευθερία» είναι, σε αυτό το πλαίσιο, μια εξίσωση με θύματα. Κι όταν πολιτικοί σαν τον Αδωνι επιλέγουν να την υπερασπίζονται δημοσίως, δεν κάνουν πολιτική· βάζουν φωτιά σε σπίτια ανθρώπων και τη θέλουν «ανάφλεξη δικαίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου