Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, σχετικά με τον Άγνωστο Στρατιώτη, οι δηλώσεις συνολικά της αντιπολίτευσης αλλά και οι απειλές ορισμένων προς την κυβέρνηση (κύριε Ρουτσι σέβομαι τον πόνο σου αλλά απειλές σου προς την κυβέρνηση είναι απαράδεκτες) μου θυμίζει κάπως τον Μάιο του 68 στο Παρίσι.
Μετά τις οδομαχίες, τις φωτιές, τις καταλήψεις, τους νεκρούς και τραυματίες, τις καταστροφές και την φυγή του Ντε Γκωλ στην Γερμανία, ακολούθησε κάτι το εκπληκτικό. Ο Ντε Γκωλ γύρισε στο Παρίσι και μάλιστα τέθηκε επικεφαλής της πορείας της σιωπηρής πλειοψηφίας (majorité silencieuse). Ούτε κραυγές ούτε πανό, ούτε φασαρίες. Πάνω από 1 εκ. Γάλλοι έκαναν πορεία στους δρόμους του Παρισιού.
Ακολούθησαν εκλογές και ο Ντε Γκωλ τις κέρδισε πανηγυρικά. Ο δε κόκκινος Μπένι (Κον Μπεντιτ) έχασε. Αργότερα έγινε πράσινος. Η κυβέρνηση της Ελλάδος να κοιτάξει προς την σιωπηρή πλειοψηφία των Ελλήνων και να μην φοβηθεί την κόκκινη και αναρχική μειοψηφία.Το να αποκαλούν την κυβέρνηση ως ακροδεξιούς σε κάθε περίπτωση, δείχνει ότι η αντιπολίτευση δεν γνωρίζει άλλο λεξιλόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου