ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥΤΙΝ-ΕΡΝΤΟΓΑΝ

 

Ο Χένρι Κίσινγκερ μας θυμίζει ότι στις διεθνείς σχέσεις τα κράτη δεν έχουν φίλους ή εχθρούς, μόνο συμφέροντα.

Αυτό φάνηκε  την Τρίτη στην Αγία Πετρούπολη, όπου ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άφησε πίσω το παρελθόν με τον «αγαπητό φίλο, Βλαντιμίρ" σε μια ειρωνική (και κάπως υπερβολική) απεικόνιση της διπλωματικής συμφιλίωσης.

Κατά τη διάρκεια των μόλις επτά μηνών, η Τουρκία και η Ρωσία έχουν περάσει από το επίπεδο να θεωρούν ο ένας τον άλλο ως νούμερο ένα δημόσιο εχθρό, μέχρι να τα λένε σαν παλιοί φίλοι.

Ο Ερντογάν και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν φαίνεται να έχουν ξεπεράσει τα γεγονότα του Νοεμβρίου του 2015, όταν τουρκικά F-16 κατέρριψαν το ρωσικό Su-24. 

 

"Προτεραιότητά μας είναι να φέρουμε τις σχέσεις μας πίσω στο επίπεδο προ -κρίσης", τόνισε ο Ρώσος πρόεδρος.  Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο. Η Τουρκία και η Ρωσία ήταν ήδη σε μια αναπόφευκτη πορεία σύγκρουσης προτού η Τουρκία καταρρίψει το ρωσικό μαχητικό στη Συρία.

Ο Πούτιν και Ερντογάν χρησιμοποιούν μια σειρά από οικονομικές υποσχέσεις για να δείξουν ότι οι τουρκο-ρωσικές σχέσεις έχουν  αποκατασταθεί και όλα είναι καλά, αλλά τίποτα δεν έχει πραγματικά αλλάξει στην ευρύτερη γεωπολιτική δυναμική.

Η οικονομική συνεργασία είναι το εύκολο μέρος.  Τόσο η Ρωσία όσο και η Τουρκία να επωφεληθούν από την επιχειρηματική δραστηριότητα μεταξύ τους. Η Τουρκία δεν μπορεί να ζήσει χωρίς ρωσικό φυσικό αέριο. 

Και η Ρωσία θέλει μια εναλλακτική οδό ανεφοδιασμού προς την Ευρώπη.Ο Πούτιν και Ερντογάν είναι δύο ισχυροί ηγέτες με μεγάλη γεωπολιτική φιλοδοξία. Δεν είναι στα σχέδια τους να κάνουν φίλους.