ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕ ΤΟΥΡΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

 

«Δεν προσκυνάμε Τούρκο Πατριάρχη. Δεν μπορεί Έλληνας Πατριάρχης να φιλά το χέρι του Πάπα, αυτό είναι απαράδεκτο και για αυτό αντιδρούμε. Εμείς υποταγή σε Τούρκους Πατριάρχες δεν κάνουμε, προσκυνάμε μόνο Έλληνες και ορθόδοξους Πατριάρχες». Είμαστε Έλληνες, ορθόδοξοι.

Θυμάμαι το φρικώδες και ανιστόρητο μήνυμα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου 25/10/2013 περί της ψυχής του Κεμάλ Ατατουρκ, στο μυαλό όλων των Ελλήνων ήρθε τότε ο τελευταίος πραγματικός ηγέτης της Ορθοδοξίας Μακαριστός πατριάρχης Αθηναγόρας.

Δηλώσεις ύμνους προς τον σφαγέα του μικρασιατικού Ελληνισμού Κεμάλ Ατατούρκ είχαμε από τον «Οικουμενικό Πατριάρχη» Βαρθολομαίο με το αποκορύφωμα ο «Προκαθήμενος» της Ορθοδοξίας να ζητά από τον Μεγαλοδύναμο να "αναπαύσει την ψυχή του", και αυτόματα ήρθε  η σύγκριση με παλαιότερες εποχές όταν στον Οικουμενικό Θρόνο κάθονταν ο τελευταίος κατά τη γνώμη μας (αλλά και επίσημα) Έλληνας Πατριάρχης ο Αθηναγόρας.

Ακόμα δεν είχε συνέλθει ο ελληνικός λαός από αυτά που έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών του Μουσείου Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη ο Βαρθολομαίος καθιστώντας τον ανεπιθύμητο στην χώρα. Έγραφε:

«Νοιώθουμε χαρά που επισκεπτόμαστε την ανακαινισμένη οικία στη Θεσσαλονίκη του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, Ατατούρκ. Ευχόμενοι, ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του, ικετεύουμε τον Μεγαλοδύναμο, οι μεταρρυθμίσεις του να ζουν για πάντα και ο λόγος του «Ειρήνη στη χώρα, ειρήνη στην Οικουμένη» όσο περνάει ο χρόνος να γίνεται πραγματικότητα. Με τις ευλογίες μας» έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών στο σπίτι του Κεμάλ Ατατουρκ, λίγο πριν αναχωρήσει, ο κ. Βαρθολομαίος.

Ο κ. Βαρθολομαίος, συνοδευόμενος τότε από ιεράρχες του Πατριαρχείου, έγινε δεκτός από τον γενικό πρόξενο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη Tugrul Biltekin (Τουγρούλ Μπιλτεκίν), ο οποίος στη συνέχεια τον ξενάγησε στις αίθουσες του ανακαινισμένου μουσείου, που φιλοξενούν δημοσιεύματα και φωτογραφικά στιγμιότυπα από τη ζωή του Κεμάλ Ατατούρκ καθώς και το κέρινο ομοίωμα του. Δηλαδή η όλη του συμπεριφορά ήταν σαν επίτιμου Τούρκου πολίτη!

Πουθενά δεν άφησε να φανεί ότι πρόκειται περί του Προκαθήμενου της Ελληνορθοδοξίας (Η Ορθοδοξία είναι μόνο Ελληνική, την διδάξαμε και σε άλλους, αλλά πηγάζει μέσα από τον Ελληνισμό, για αυτό και όποιοι αλλοδαποί την ασπάζονται δένονται πνευματικά με την Ελλάδα. Είναι το πνευματικό μας όπλο).

Δυστυχώς αυτά δεν μπορούν να κατανοηθούν από κάποιον ο οποίος ίδιος δηλώνει ότι είναι Τούρκος πολίτης, και δείχνει ταύτιση με τα τουρκικά συμφέροντα και τις τουρκικές επιδιώξεις.

Υπενθυμίζουμε ότι από το 1961 μέχρι το 1963 εκπλήρωσε τις στρατιωτικές υποχρεώσεις του ως έφεδρος αξιωματικός στον τουρκικό στρατό! Που σημαίνει ότι ασπάζεται εν πολλοίς το τουρκικό φρόνημα.

Από την εκλογή του, ο κ. Βαρθολομαίος ακολούθησε πολιτική απομάκρυνσης από την Ρωσική Εκκλησία, και προσπάθησε να αποκόψει συνιστώσες της προς ικανοποίηση των Αμερικανών. Εκεί οφείλονταν και οι ψυχρές σχέσεις με τον Μακαριστό Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Αλέξιο τον Β΄.

Αυτές προέκυψαν καταρχήν από ζητήματα Ορθόδοξης διασποράς, αλλά κατόπιν και από το θέμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Εσθονίας, την οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνώρισε ως αυτόνομη το 1996 ενεργοποιώντας Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο του 1923, ενώ το Πατριαρχείο Μόσχας εξακολουθεί να την θεωρεί επαρχία του, συνεχίζοντας το τετελεσμένο που προέκυψε με την ενσωμάτωση της Εσθονίας στη Σοβιετική Ένωση μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Παρόμοιο πρόβλημα προέκυψε και με την Εκκλησία της Ουκρανίας, της οποίας την ανεξαρτητοποίηση ζητούσαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Ουκρανοί πολιτικοί, ενώ αντιδρούσε το Πατριαρχείο Μόσχας.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως πιστεύει ότι μπορεί να είναι η ναυαρχίδα των υπερατλαντικών γεωπολιτικών συμφερόντων.

Ενθυμούμεθα επίσης και αυτό που είχε πει για τους Έλληνες της Επανάστασης του 1821 και μετά από όλα αυτά  αυτός ο κύριος μιλάει σήμερα για «Νέες Χώρες» της Ελλάδος.

 

Θα θέλαμε να μας απαντήσει ο κ. Βαρθολομαίος.ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑ ΣΥΝΟΔΩΝ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ;

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑ ΣΥΝΟΔΩΝ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ;

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΣΥΝΟΔΟΙ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Ο κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ ΠΑΠΑ.

α).Η Ορθόδοξος Εκκλησία δια της Συνόδου της Κωνσταντινουπόλε­ως τού 867 «κατεδίκασε τας λατινικάς ετεροδιδασκαλίας και καινο­τομίας, κατά δε τού Πάπα Νικολάου Α' και των συμφρονούντων αυτώ και των απεσταλμένων αυτού εις Βουλγαρίαν απήγγειλε καθαίρεσιν, ανάθεμα και αφορισμόν». (I. Καρμίρη, Τα Δογματικά και Συμβολικά Μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, εκδ. β', τόμ. Α', σελ. 318). 

β).Η μεγάλη Σύνοδος τού 879 εν Κωνσταντινουπόλει, η υπό πολλών θεωρουμένη ως Ογδόη Οικουμενική, δεχθείσα το Σύμβολον άνευ της προσθήκης τού Φιλιόκβε, εδογμάτισε: «Πάντες ούτω φρονούμεν, ούτω πιστεύομεν...

Τους ετέρως παρά ταύτα φρονούντας ή έτερον όρον αντί τούτου προβαλέσθαι τολμώντας, τω αναθέματι καθυποβάλλομεν... Ει τις παρά τούτο το ιερόν Σύμβολον τολμήσειεν έτερον αναγράψασθαι ή προσθείναι ή αφελείν και όρον ονομάσαι αποθρασυνθείη, κατάκριτος και πάσης χριστιανικής ομολογίας απόβλητος...

Ει τις τοίνυν, εις τούτο απονοίας ελάσας, τολμήσειεν έτερον εκθέσθαι Σύμβολον και όρον ονομάσαι ή προσθήκην ή αφαίρεσιν εν τω παραδεδομένω ημίν παρά της αγίας και οικουμενικής εν Νικαία το πρώτον μεγάλης Συν­όδου ποιήσαι, ανάθεμα έστω!» (αυτόθι, σελ. 263-264).

γ).Τας λατινικάς κακοδοξίας κατεδίκασε και η εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος του 1054, οπότε εγένετο και το οριστικόν Σχίσμα, αποκαλέσασα ειδικώς το «Φιλιόκβε», «βλάσφημον δόγμα» (αυτόθι, σελ. 344).

δ).Τας λατινικάς κακοδοξίας κατεδίκασαν και αι με τον Ησυχασμόν ασχοληθείσαι Σύνοδοι τού 1341, του 1347 και του 1351.

ε).Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1440, Σύνοδος εν Ρωσία κατά το 1441, Σύνοδος εν Ιεροσολύμοις κατά το 1443, Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1450, Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κα­τά το 1484, κατεδίκασαν και απεκήρυξαν την ψευδοσύνοδον της Φλω­ρεντίας, η οποία είχε δεχθή την «ένωσιν» επί ψευδούς και ασυστάτου βάσεως, ήτοι μη θεωρήσασα ως αιρέσεις τας καινοτομίας της Δύσεως.

στ).Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1722 καταδικάζει «της Λατινικής κακοδοξίας και κακοφροσύνης τα δόγματα» και αποφαίνεται ότι οι Λατίνοι δι’ αυτών «εξαπατώσι τους απλουστέρους, ευγάνοντές τους από τα ευσεβή Δόγματα της τού Χριστού Εκκλησίας και σύροντές τους αθλίως εις τον βυθόν της απώλειας», (αυτόθι, τόμ. Β', σελ. 823- 824).

ζ).Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1727 αποκηρύσσει τας ετεροδιδασκαλίας των Λατίνων, παλαιάς τε και νέας, και χαρακτηρί­ζει ταύτας «λήρον μακρόν και κολακείας ψυχοβλαβούς εφευρέματα και ηπατημένης διανοίας γεννήματα». (αυτόθι, σελ. 867).

η).Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1838 καταδικάζει δριμύτατα τας ετεροδιδασκαλίας τού Παπισμού, ως «βλασφημίας κατά της Ευαγγελικής αλήθειας», ως «βλασφημίας καίριας κατά της Υπερθέου Τριάδος», ως «εωσφορικήν πλάνην», ως «απομάκρυνσιν από τού Θεού και της αμώμου και άδολου Πίστεως τού Ιησού Χριστού» κ.λπ. (αυτόθι, σελ. 896, 897, 902).

θ).Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1848 καταδικάζει τον Παπισμόν ως αίρεσιν! «Τούτων των πλατυνθεισών, κρίμασιν οίς οίδε Κύριος, επί μέγα μέρος της Οικουμένης αιρέσεων, ην ποτέ ο Αρεια­νισμός, εστι δε την σήμερον και ο Παπισμός», ον χαρακτηρίζει ως ανατρέποντα πάσας τας Οικουμενικός Συνόδους δια των πλανών του! (Αυτόθι, σελ. 906).

ι).Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1895 καταδικάζει τας ετεροδιδασκαλίας τού Παπισμού, ως «φρονήματα υπερφιάλου αλα­ζονείας», ως «καινοτομίας αθέσμους και αντιευαγγελικάς»,

ως «ουσιώ­δεις διαφοράς αναγομένας εις τα θεοπαράδοτα της Πίστεως δόγμα­τα»,

ως «αντιευαγγελικάς και παναθέσμους»,

ως«σπουδαίας και ουσιώ­δεις περί την Πίστιν διαφοράς»,αποκαλεί τον Παπισμόν«Εκκλησίαν των καινοτομιών, της νοθεύσεως των συγγραμμάτων των Εκκλησια­στικών Πατέρων, και της παρερμηνείας της τε Αγίας Γραφής και των Όρων των Αγίων Συνόδων», και επάγεται:

«Διο ευλόγως και δικαί­ως απεκηρύχθη και αποκηρύσσεται, έφ’ όσον αν εμμένη εν τη πλάνη αυτού.(αυτόθι, σελ. 933,935,936,938,942).

Θα επανέλθουμε