ΠΕΡΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ

 

Τις πταίει;  Ο Υπουργός της Άμυνας επιτέλους, έστω και την εσχάτην, πριν εγκαταλείψει τον υπουργικό θώκο για να διεκδικήσει βουλευτική έδρα, προώθησε για ψήφιση στη Βουλή νομοσχέδιο περί ιεραρχίας και προαγωγών.

Το εν λόγω νομοσχέδιο, το οποίο ο γράφων κατέχει και μελετά, εκ πρώτης όψεως φαίνεται ετεροβαρές υπέρ των γνωστών βολεμένων, που τα τελευταία χρόνια εμποδίζουν την παραπέρα εξέλιξη των νέων και πολύ μορφωμένων Αξιωματικών, καθότι γυροφέρνουν στο ΓΕΕΦ και στο ΥΠΑΜ προσαρμοζόμενοι πάντοτε στα κελεύσματα του εκάστοτε Υπουργού και Αρχηγού ΓΕΕΦ, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες με το αζημίωτο.

Φυσικά την ευθύνη για το προαναφερθέν φαινόμενο φέρει ο κάθε ΥΠΑΜ και Α/ΓΕΕΦ που από αδυναμία (ηθική και διοικητική) ανέχονται επί σειράν ετών στις ίδιες «προνομιακές» θέσεις συγκεκριμένα στελέχη. Κάθε νομοσχέδιο που συντασσόταν τα τελευταία χρόνια πάντα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα και τις φιλοδοξίες των συντακτών του. 

Παράλληλα, πολλοί από τους Αξιωματικούς που δεν εξυπηρετούνταν τα συμφέροντά τους εύρισκαν ευήκοον ους στους βουλευτές μέλη της Επιτροπής Άμυνας της Βουλής και όχι μόνον, λόγω της πελατειακής σχέσης που ανέπτυξαν μεταξύ τους για χρόνια, ή της κομματικοποίησής τους, και έτσι οι τελευταίοι παρενέβαιναν ανάλογα. Όλα τα προαναφερθέντα δείχνουν το πόσο σαθρό είναι το σύστημα στην ΕΦ, το μέγεθος της κομματικής παρέμβασης, τον χαμηλό δείκτη πειθαρχίας και τον υψηλό δείκτη κομματικοποίησης των στελεχών της.

Δυστυχώς τα εν λόγω φαινόμενα δεν τιμούν τα στελέχη, τους βουλευτές, αλλά ούτε τον Αρχηγό ΓΕΕΦ και τον Υπουργό της όσης απέμεινε Άμυνας. Ειδικά οι δύο τελευταίοι καθηκόντως ευθύνονται για την πειθαρχία και το υψηλόν ηθικό της ΕΦ, που κάθε άλλο παρά υψηλόν είναι. Τέτοια φαινόμενα δεν ισχύουν σε ευνομούμενα κράτη με πειθαρχημένους στρατούς, που οι κυβερνήσεις και οι ηγεσίες των Ενόπλων τους Δυνάμεων τιμούν τα αξιώματά τους και εργάζονται για τη δημιουργία αυτών.

Εύλογα οι αναγνώστες θα διερωτηθούν ποια είναι η λύση και γιατί ασκώ κριτική, χωρίς να εισηγούμαι τρόπους επίλυσης του προβλήματος. Επειδή τα τελευταία δέκα χρόνια συγκροτούνται επιτροπές Αξιωματικών για σύνταξη του εν λόγω νομοσχεδίου και ποτέ δεν έγινε νομοσχέδιο, λόγω του ότι πάντα οι συντάκτες του προσπαθούν να το προσαρμόσουν στα μέτρα τους.

Η προτεινόμενη λύση είναι: Ανάθεση σε ολιγομελή επιτροπή νομικών της Δημοκρατίας, η οποία να έχει ως σύμβουλο τον Σύνδεσμο Αξιωματικών της ΕΦ επί τεχνικών-στρατιωτικών θεμάτων, να εργαστεί συνεχώς για μικρό, λογικό χρονικό διάστημα, για σύνταξη των νόμων και τους οποίους να προωθήσει για ψήφιση, χωρίς αυτοί οι νόμοι να περιέλθουν εις γνώσιν των Αξιωματικών.

Για καλύτερη διαφάνεια και αντικειμενικότητα, ν' αποφευχθεί η οποιαδήποτε εμπλοκή αποστράτων Αξιωματικών, πολύ δε περισσότερο πρώην νομικών της ΕΦ. Κάτι ανάλογο γίνεται και στις γαλλικές ΕΔ. Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια στην Κύπρο, να μην είμαστε σε θέση να έχουμε νομοσχέδιο περί Ιεραρχίας και Προαγωγών στην ΕΦ, και να είναι καθηλωμένα τα στελέχη για πολλά χρόνια στον ίδιο βαθμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην πειθαρχία, το ηθικό και το αξιόμαχο της ΕΦ.

Αυταπόδεικτο στοιχείο και αυτό της πλήρους αδιαφορίας, της νυν και της τέως κυβερνήσεως, που διαθέτουν μόνο το ένα πέμπτο του ταμείου αμυντικής θωράκισης για την άμυνα της ημικατεχόμενης πατρίδας μας, που προσφέρει ο πολλά στερούμενος κυπριακός λαός από το υστέρημά του, καθώς και η πλήρης υποβάθμιση της εκπαίδευσης του προσωπικού της ΕΦ, με την κατάργηση των μεγάλης κλίμακας ασκήσεων και το κλείσιμο Μονάδων και φυλακίων στη Γραμμή Καταπαύσεως του Πυρός, χωρίς ο εισβολέας κατακτητής και βιαστής να έχει μειώσει τις δυνάμεις του κατά έναν οπλίτη.

ΥΓ: Τελικά η από 10ετίας αδυναμία σύνταξης νομοσχεδίου είναι απόδειξη ανικανότητας και ανεντιμότητας.