TO ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

 

  

Ματθ. η΄ 5 - 13

Τω καιρώ εκείνω, εισελθόντι τω Ιησού εις Καπερναούμ, προσήλθεν αυτώ εκατόνταρχος, παρακαλών αυτόν και λέγων˙ Κύριε, ο παίς μου βέβληται εν τη οικία παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος. Και λέγει αυτώ ο Ιησούς˙ εγώ ελθών θεραπεύσω αυτόν. Και αποκριθείς ο εκατόνταρχος έφη˙ Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης.

Αλλά ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παίς μου. Και γάρ εγώ άνθρωπός ειμι υπό εξουσίαν, έχων υπ’ εμαυτόν στρατιώτας, και λέγω τούτω, πορεύθητι, και πορεύεται, και άλλω, έρχου, και έρχεται, και τω δούλω μου, ποίησον τούτο, και ποιεί. Ακούσας δέ ο Ιησούς εθαύμασε και είπε τοις ακολουθούσιν˙ αμήν λέγω υμίν, ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον.

Λέγω δέ υμίν, ότι πολλοί από ανατολών και δυσμών ήξουσι και ανακλιθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών, οι δέ υιοί της βασιλείας εκβληθήσονται εις το σκότος το εξώτερον. Εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων. Και είπεν ο Ιησούς τω εκατοντάρχω˙ ύπαγε, και ως επίστευσας γενηθήτω σοι. Και ιάθη ο παίς αυτού εν τη ώρα εκείνη.

Μετάφραση Περικοπής: Μόλις μπήκε ο Ιησούς στην Καπερναούμ, τον πλησίασε ένας εκατόνταρχος, που τον παρακάλεσε λέγοντας: «Κύριε, ο δούλος μου είναι κατάκοιτος στο σπίτι, παράλυτος, και υποφέρει φοβερά». Και ο Ιησούς του λέει: «Εγώ θα έρθω και θα τον θεραπεύσω». Ο εκατόνταρχος του αποκρίθηκε: «Κύριε, δεν είμαι άξιος να σε δεχτώ στο σπίτι μου∙ πες όμως μόνο ένα λόγο, και θα γιατρευτεί ο δούλος μου.

Κι εγώ είμαι άνθρωπος κάτω από εξουσία κι έχω στρατιώτες στη διοίκησή μου λέω στον ένα “πήγαινε” και πηγαίνει, και στον άλλο “έλα” και έρχεται, και στο δούλο μου “κάνε αυτό” και το κάνει». Όταν τον άκουσε ο Ιησούς, θαύμασε κι είπε σ’ όσους τον ακολουθούσαν: «Σας βεβαιώνω πως τόση πίστη ούτε ανάμεσα στους Ισραηλίτες δε βρήκα.

Και σας λέω πως θα ‘ρθουν πολλοί από ανατολή και δύση και θα καθίσουν μαζί με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ στο τραπέζι της βασιλείας των ουρανών, ενώ οι κληρονόμοι της βασιλείας θα πεταχτούν έξω στο σκοτάδι∙  εκεί θα κλαίνε, και θα τρίζουν τα δόντια τους». Ύστερα είπε στον εκατόνταρχο ο Ιησούς: «Πήγαινε, κι ας γίνει αυτό που πίστεψες». Και γιατρεύτηκε ο δούλος εκείνη την ώρα.

Ερμηνεία Περικοπής: Την ιδιαίτερη σημασία που έχει η προσωπική μας πίστη, όταν επικαλούμαστε τον Θεό, μας τονίζει η σημερινή περικοπή από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο και αποτελεί την έμπρακτη απόδειξη σε όσα μας δίδαξε ο Χριστός την περασμένη Κυριακή, όταν μας κάλεσε να θέσουμε ως προτεραιότητα της ζωής μας, την Βασιλεία του Θεού.

Τα διαδραματιζόμενα στη σημερινή ευαγγελική περικοπή λαμβάνουν χώρα στη πόλη της Καπερναούμ. Εκεί ο Χριστός συναντάται με τον εκατόνταρχο, ένα στρατιωτικό αξιωματούχο της εποχής εκείνης. Ο εκατόνταρχος ήταν ειδωλολάτρης και παρ΄όλο που δεν είχε μεγαλώσει και δεν είχε ζυμωθεί με τις παραδόσεις και τις διδαχές της αληθινής πίστεως στον ένα Θεό, παρουσιάζει μια πραγματική και πρωτοφανή για τα δεδομένα του ταπείνωση.

Συναισθάνεται την αμαρτωλότητά του και παράλληλα το άπειρο της αγάπης και της παντοδυναμίας του Θεού για το οποίο θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο. Με αυτές τις προϋποθέσεις προσεγγίζει τον Χριστό, με τη βεβαία και βαθιά πίστη ότι ο Χριστός θα θεραπεύσει τον δούλο του από την ασθένειά του, μόνο μάλιστα με ένα λόγο χωρίς να παρουσιαστεί καν ο Χριστός μπροστά στον άρρωστο δούλο.

Αξιοπρόσεκτο είναι ότι ο Χριστός αφού ακούει τα λόγια του εκατόνταρχου εκφράζει θαυμασμό για την πίστη του ανθρώπου αυτού. Την πίστη αυτή δεν την είχαν τελικά ούτε αυτοί που βρίσκονταν κοντά στο Χριστό και γίνεται αφορμή με προφητικό τρόπο, να εκφράσει ο Χριστός μια οδυνηρή αλήθεια, ότι στη Βασιλεία του Θεού θα βρεθούν πολλοί όπως τον εκατόνταρχο ενώ αντίθετα θα αποκλεισθούν πολλοί από αυτούς που λάτρευαν τον αληθινό Θεό.

Όντως τα λόγια αυτά του Χριστού εκφράζουν μια πέρα για πέρα αληθινή πραγματικότητα και παράλληλα μια σκληρή τραγικότητα. Πραγματικά ο Θεός τίμησε τον Ιουδαϊκό λαό με πολλές και μεγάλες ευεργεσίες. Τους απελευθέρωσε από τη σκληρή δουλεία των Αιγυπτίων, τους εξήγαγε από την Ερυθρά θάλασσα, τους έθρεψε, τους οδήγησε και τους εγκατέστησε στη γη Χαναάν. Αλλά και με την πάροδο αυτών των γεγονότων δεν έπαυσε να εκχέει τις ευεργεσίες του προς αυτούς αφού πολλές φορές τους έστειλε προφήτες για μετάνοια.

Όμως ανταπόκριση δυστυχώς δεν έβλεπε γι΄αυτό και έλαβε ανθρώπινη μορφή κήρυξε, θαυματούργησε, θεράπευσε και θυσιάστηκε για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Οι Ιουδαίοι όμως δεν τον δέχθηκαν και τον οδήγησαν στο Σταυρικό θάνατο. Αντίθετα πολλοί από αυτούς που δεν περίμενε κανείς να Τον ακολουθήσουν έγιναν οι αποδέκτες του σωτήριου κηρύγματός του.

Το γεγονός ότι βρισκόμαστε μέσα στην Εκκλησία, δεν σημαίνει ότι κατά ένα τρόπο αυτόματο είμαστε σωσμένοι και άγιοι. Δεν αρκεί κανείς να είναι μέλος της Εκκλησίας για να επιτύχει τη σωτηρία του. Απαιτείται πίστη, πίστη ζώσα αληθινή και βεβαία. Πίστη απλή, άδολη, ταπεινή, σαν του εκατόνταρχου της σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Η χάρη του Θεού αντιτάσσεται στην υπερηφάνεια και δίδει χάρη στους ταπεινούς.

Σήμερα, στην εποχή μας ζητούμε το θαύμα στη ζωή μας και λησμονούμε ότι αυτό επιτελείται σύμφωνα με το μέτρο της δικής μας πίστεως και πραγματικά αυτό που λείπει είναι η πίστη του εκατόνταρχου. Μόνο με αυτή, την γνήσια πίστη, θα μπορέσει ο άνθρωπος να βαδίσει τον επί γης βίο του και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και τις αντιξοότητες του κόσμου τούτου.