ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΡΑΚ Η «ΝΕΑ ΣΥΡΙΑ»; ΡΩΣΙΚΑ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ Η ΒΑΓΔΑΤΗ

Όπως έχει ήδη ενημερώσει σχετικά το defencenet.gr, έχουν ήδη από χθες φθάσει στο Ιράκ ελικόπτερα Mi-28NE Night Hunter, με ρωσικά πληρώματα για να συνδράμουν των Ιρακικών εναντίον της Αλ Κάιντα στη Φαλούτζα. Είναι δε πολύ πιθανό, αν δεν έχουν ήδη λάβει μέρος, αυτή την ώρα, οι Ρώσοι πιλότοι των ελικοπτέρων στις μάχες στη Φαλούτζα εναντίον των ισλαμιστών, να εμπλακούν στις αμέσως επόμενες ώρες.

Οι μάχες των ισλαμιστών με τον ιρακινό στρατό στην πόλη-σύμβολο της νίκης των Αμερικανών κατά του καθεστώτος Σαντάμ Χουσεΐν το 2003, που έχει περιέλθει εξ ολοκλήρου στην κατοχή των ισλαμιστών της ISIL, εξακολουθούν να μαίνονται σφοδρότατες από προχθές. Την ίδια στιγμή, το defencenet.gr βρίσκεται σε θέση να κάνει μια ακόμα αποκάλυψη. Ότι δηλαδή, πέρα από τα ρωσικά ελικόπτερα, οι Ιρακινοί βρίσκονται ήδη σε προχωρημένες συνομιλίες με Μόσχα για να την αγορά ρωσικών μαχητικών Mig-35.

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο Ιράκ δείχνουν να εισάγουν τον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής σε μια νέα φάση θρησκευτικό-πολιτικών συγκρούσεων που όμως αναμένεται να είναι και η πλέον καθοριστική. Προχθές, η οργάνωση-μάσκα της Αλ Κάιντα στο Ιράκ, το ISIL κατέκτησε τον πλήρη έλεγχο στην πόλη Φαλούτζα της επαρχίας Ανμπάρ, δυτικά της Βαγδάτης, αποκτώντας έτσι για πρώτη φορά έδαφος για την συνέχιση του πολέμου της στο Ιράκ.

Μετά την εξέλιξη αυτήν το Ιράκ, όπου μετά την εισβολή των Αμερικανών το 2003 και την πτώση Σαντάμ Χουσεΐν έχει επιβληθεί σιϊτική κοσμική κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό Νουρί Αλ-Μαλίκι, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι εισέρχεται και επισήμως πλέον σε «φάση Συρίας». Εισέρχεται, δηλαδή, σε μια φάση όπου το κοσμικό σιιτικό κράτος του πρωθυπουργού Αλ-Μαλίκι (όπως στην Συρία το κοσμικό κράτος του προέδρου Άσαντ) έρχεται σε απευθείας σύγκρουση με το παγκόσμιο πολιτικό Ισλάμ, το παγκόσμιο φανατικό σουνιτικό Ισλάμ, το οποίο έχει δηλωμένη του πρόθεση την δημιουργία του παγκόσμιου Χαλιφάτου, από την Άπω Ανατολή, έως το Μαρόκο (τουλάχιστον…).

Όπως, ακριβώς συμβαίνει στην Συρία εδώ και τρία περίπου χρόνια, το κοσμικό κράτος του Ιράκ, έρχεται πλέον αντιμέτωπο με εκείνον ακριβώς τον μεγάλο εχθρό που οι Αμερικάνοι, υποτίθεται ότι εκστράτευσαν για να εξουδετερώσουν το 2003 στο Ιράκ: την ακραία φανατική ισλαμική σουνιτική Αλ Κάιντα. Κι ενώ η σύγκρουση με την Αλ Κάιντα στην Συρία είναι εξ ορισμού καθοριστική για το μέλλον των παγκόσμιων σχεδίων των ισλαμιστών, καθώς η Συρία είναι η γεωπολιτική καρδιά της Μέσης Ανατολής, ελέγχοντας την πρόσβαση στην Τουρκία στο Βορρά, στο Ιράκ και στο Ιράν στην Ανατολή, και στο Ισραήλ και την Αίγυπτο στο Νότο, το Ιράκ αποτελεί εξίσου κομβικό γεωπολιτικό σημείο του ισλαμικού κόσμου.

Εκτός του ότι το Ιράκ είναι το ίδιο διαιρεμένο σε σιίτες, σουνίτες και άλλες ισλαμικές ομολογίες, βρίσκεται γεωγραφικά ακριβώς στο κέντρο, εκεί που συναντώνται οι μεγάλες αντίπαλες ισλαμικές θεολογίες και πολιτικές ιδεολογίες: Το σουνιτικό Ισλάμ των Αράβων με ηγέτιδα δύναμη τη Σαουδική Αραβία από τα νοτιοδυτικά και το σιιτικό Ιράν από τα ανατολικά.

Ενώ την ίδια στιγμή έχει από το βορρά σύνορα με την Τουρκία και τους κοσμικούς μουσουλμάνους Κούρδους, τα απόλυτα πιόνια της αμερικανικής πολιτικής στην Μέση Ανατολή. Αυτή όμως είναι μια παράμετρος που δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα. Έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θέση θα κρατήσουν οι Κούρδοι στο νέο εμφύλιο του Ιράκ. Θέση φυσικά που θα τους υπαγορευθεί από τις ΗΠΑ και θα αντικατοπτρίζει έτσι την στάση της ατλαντικής μεγάλης δύναμης στην περιοχή.

Είναι μάλιστα πολύ πιθανόν να δούμε τους Κούρδους να χρησιμοποιούνται ως «εμπροσθοφυλακή» των αμερικανικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή γενικότερα και ολοένα περισσότερο από εδώ και στο εξής, κατά τον τρόπο δηλαδή που - μέχρι πρότινος - χρησιμοποιούσαν ως «πράκτορές» τους και τους ισλαμιστές αντάρτες στην Συρία εναντίον του Άσαντ. Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται, εδώ και καιρό, σε φάση «απόσυρσης» από την ευρύτερη περιοχή.

Επομένως, μετά την Συρία, όποια από τις δύο μεγάλες ισλαμικές παρατάξεις καταφέρει να αποκτήσει τον έλεγχο του Ιράκ, έχει καταφέρει να κερδίσει καθοριστικό πλεονέκτημα για την τελική επικράτηση.Διότι, αν το Ιράκ χαθεί στους σουνίτες της Αλ Κάιντα, τότε αυτόματα πέφτει ο αλεβίτης Μπασάρ αλ Άσαντ στην Συρία και εγκλωβίζεται σημαντικά το σιιτικό Ιράν στα ανατολικά.

Ενώ αντίθετα, αν οι σιίτες επικρατήσουν στο Ιράκ, τότε αποκτά σημαντικότατες πιθανότητες επιβίωσης ο Άσαντ και βέβαια το Ιράν είναι πλέον ελεύθερο να παίξει το μεγάλο ρόλο του περιφερειακού ηγέτη που τόσα χρόνια προσπαθεί να παίξει. Τέλος, ύστερα από την σύντομη αναφορά στην περιφερειακές «συμμαχίες», ερχόμαστε τώρα στο ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων: ΗΠΑ και Ρωσία. Το σιιτικό κράτος του Ιράκ έχει κάνει επίσημη έκκληση προς τη Δύση για βοήθεια εναντίον των ισλαμιστών ανταρτών που δρουν στη χώρα του. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη στείλει κάποια F-16, τα οποία όμως οι Ιρακινοί έχουν βάλει σε «καραντίνα», λόγω του ότι όπως ισχυρίζονται βρήκαν, σε αυτά, κατασκοπευτικό λογισμικό.

Έτσι, και δεδομένης της "χλιαρής" επίδειξης ενδιαφέροντος από τις ΗΠΑ, ήταν αναμενόμενο ότι το Ιράκ θα στρεφόταν προς τη Ρωσία, όπως και βλέπουμε να συμβαίνει. Συμπερασματικά, το νέο μέτωπο πολέμου που έχει ανοίξει στο Ιράκ πρόκειται να κρίνει σχεδόν τα πάντα που έχουν να κάνουν σχέση με το μέλλον της Μέσης Ανατολής στον 21ο αιώνα.

Από την τελική επικράτηση σιιτών ή σουνιτών, έως και το ρόλο και την πρωτοκαθεδρία στην περιοχή των ΗΠΑ, της Ρωσίας ή ενδεχομένως και της Κίνας.