Το «πολυνομοσχέδιο» άρχισε με ισχυρές
κυβερνητικές «αρρυθμίες». Ας το πούμε έτσι... Μανιτάκης - Ρουπακιώτης,
Βενιζέλος - Στουρνάρας - Βρούτσης κ.λπ. Ηταν κάτι περισσότερο από ασυνεννοησία
ή έλλειψη κυβερνητικού συντονισμού. Όλες οι «αρρυθμίες» είχαν πολιτική ουσία.
Είχαν «ψαχνό»... Όπως «πολιτικό ψαχνό» είχε και η εμμονή του υπουργού Διοικητικής
Μεταρρύθμισης για τον αριθμό και κυρίως τον τρόπο που θα γίνουν οι
απομακρύνσεις δημοσίων υπαλλήλων, σ' ένα πλαίσιο εξυγίανσης και ανασυγκρότησης
της δημόσιας διοίκησης. Τελικά η «ένταση» μεταξύ των τριών κυβερνητικών εταίρων
αποκλιμακώθηκε. Και τα «μέτωπα» έκλεισαν προς όφελος των πολιτών (αυτό έχει
κυρίως αξία) αλλά και της κυβέρνησης. Χάρη στην επιμονή τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και
της ΔΗΜΑΡ πέρασαν ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας και βελτιώθηκε η
ρύθμιση για το «χαράτσι» που αφορά φτωχές οικογένειες. Το «πολυνομοσχέδιο»
απέσπασε ισχυρή πλειοψηφία και η κυβέρνηση βγήκε πολιτικά ενισχυμένη, με όλες
τις συνιστώσες της ικανοποιημένες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν
προβλήματα «συντονισμού» αλλά και «πολιτικής ουσίας» μεταξύ των κυβερνητικών
εταίρων. ΄Η ότι δεν είναι ζητούμενο μια «ποιοτικά» καλύτερη κυβέρνηση και ένας
αξιοκρατικότερα στελεχωμένος δημόσιος τομέας. Και κάτι ακόμα: Η
«διαφορετικότητα» των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση με τις «ελεγχόμενες
αντιδράσεις τους» (ανεξαρτήτως κινήτρων) μπορούν να εξελιχθούν σε πλεονέκτημα,
εάν στηρίζονται σε μια «σοβαρή ανάγνωση» της κατάστασης, των αναγκών της
κοινωνίας. Ενισχύουν την «ευελιξία», ενεργοποιούν τα «πολιτικά αντανακλαστικά
της» και της δίνουν μεγαλύτερη πολυσυλλεκτικότητα. Με δυο λόγια,
σταθεροποιείται καλύτερα το κυβερνητικό σύστημα.
Το επισημαίνουμε αυτό γιατί κατά καιρούς
εμφανίζονται «εύκολα αναθέματα» στις ενδοκυβερνητικές διαφοροποιήσεις και
ζητούνται «άκριτες ευθυγραμμίσεις» και «ομογενοποιήσεις», που ούτε οι
μονοκομματικές κυβερνήσεις του παρελθόντος δεν είχαν... Ουσιαστικά η
«διαφορετικότητα» των κυβερνητικών εταίρων είναι τόσο «ζωτικής σημασίας» για
την κυβέρνηση όσο και οι «τελικές συγκλίσεις». Χωρίς αυτή τη «σύνθετη
διαδικασία» και το «ζωτικό εκκρεμές» μεταξύ διαφορών και συμφωνιών, δεν μπορεί
να «σταθεί» η κυβέρνηση! Ας μην τις εξορκίζουν λοιπόν κάποιοι τόσο εύκολα! Αλλο
βέβαια αυτό και άλλο η «κακή λειτουργία» της κυβέρνησης, όπου έχουμε τελευταία
αρκετά συμπτώματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου