ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ ΚΥΡΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΚΑΟΚΤΩ ΕΤΗ ΤΗΣ ΕΚΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ.

25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1995. † 21 ΜΑΪΟΥ 1995

Θλίψη κατέλαβε ημάς την 21ην Μαΐου το 1995 άμα τω άκούσματι της έκδημίας του σεπτού 'Ιεράρχου καί σεβαστού φίλου Κυρού Νικοδήμου. Ο σεβαστός 'Ιεράρχης έπορεύθη τήν μακαρίαν όδόν, εγκατέλειψε τόν παρόντα κόσμον καί όδευσε προς τόν αιώνιον. Εγκατέλειψε τήν παροικίαν καί μεθίσταται πρός τήν μονιμότητα της αιωνίου καί ατελευτήτου ζωής. Μεθίσταται πρός τόν τόπον, τόν όποιον ήτοίμασεν διά τής καλής εκλογής τρόπου ζωής του έν τή παρούση.

Ηγάπησε τόν Θεόν καί εξέλεξε τήν μακαρίαν ζωήν των μοναχών, διηκόνησεν ωσαύτως τήν 'Εκκλησίαν έν τω ιερώ κλήρω της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας ως Ιεροκύρηξ και κατόπιν ως Πρωτοσύγκελος επί 20 συναπτά έτη πιστώς, καί ώδήγησε πολλάς ψυχάς εις νομάς σωτηρίους. Η άγάπη του εις τό μοναχικόν ιδεώδες, ή αρετή του καί ή αγάπη του διά τά πνευματικά του παιδιά ήτο μεγίστης σημασίας προτέρημά του.

Δι΄ ό καί ό Θεός τόν έτίμησε μέ τό ύψιστον 'Αρχιερατικόν αξίωμα, διά νά έπισκοπεύη πλέον ύψηλότερον καί εις μεγαλυτέραν ακτίνα, τά λογικά πρόβατα τής μάνδρας του Χριστού της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου. Άλλ' αί βουλαί του Θεού ανεξερεύνητοι! Ούτως ώρισεν ό όριοθετών τήν ζωήν Κύριος! 'Η 21η Μαΐου 1995 εορτή των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης ήτο ή ορισθείσα ύπό του Θεού διά τό αίώνιον ταξίδιόν του.

Ο σπόρος του Χριστού κάρπισε στήν αγαθή ψυχή του Νικοδήμου. 'Η σπουδή του δεν ήταν απαραίτητη γιά νά σταλάξη τήν πίστη μέσα του. Ο Χριστός μας δέν αποζήτησε τούς σοφούς νά πάνε κοντά του, μά τά παιδιά. Ζούσε τήν πίστη καί ήταν γενναίος συμμαχητής υπέρ τής Όρθοδοξίας. 'Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος. Μά, όποιος εργάσθηκε τό Αγαθό, πλησιάζοντας τόν θάνατο, πλησιάζει ότι πιό μυστηριακό καί ωραίο υπάρχει.

Εκεί, βρίσκει τόν "Στέφανο" πού έκέρδισε μέ ολόκληρη τή ζωή του. Στην μνήμη μας πάντως θα παραμείνουν ανεξίτηλες οι αρετές του μακαριστού Ναυπάκτου Κυρού Νικοδήμου, η αγάπη του προς όλους, το πνεύμα της ενότητας, η ταπείνωση, η συγκατάβαση και τέλος η σοφία και η σύνεση.

"Ας είναι αιωνία του ή μνήμη.

Voiotosp.blogspot.com (21/5/2013)

Για να διαβάσετε όλο το Αφιέρωμα κάντε κλικ εδώ