«ΚΥΝΗΓΟΙ ΚΕΦΑΛΩΝ» ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΥΠΟ ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑ

Το περιοδικό «Spiegel», λειτουργώντας ως «λαγός» της καγκελαρίας, εξέφρασε την άποψη ότι το ελληνικό κράτος, για ακόμη μία φορά, πρέπει να εκχωρήσει τις αρμοδιότητές του σε ιδιώτες, ώστε να εισπράξει τη φορολογία των πολιτών. Ερμηνεύοντας το αναμάσημα των γερμανικών αιτιάσεων για τη δυσλειτουργία των εφοριών, είχε πρωτοσέλιδο άρθρο με τίτλο «Ιδιωτικές εφορίες θέλει η Γερμανία!». Αυτό είναι το ζουμί της υπόθεσης.

Ο τυραννικός «εταίρος» της χώρας μας σχεδιάζει πυρετωδώς ένα σαφάρι φορολογουμένων που θα ανατεθεί σε ιδιωτικές εταιρίες ώστε να επιταχυνθεί η περαιτέρω αποσυναρμολόγηση του κράτους που έχει απομείνει.Φυσικά, οι δανειστές μας δεν συναντούν ιδιαίτερα μεγάλες αντιστάσεις. Οπως επισήμανε η εφημερίδα μας «το σχέδιο που έχουν επεξεργαστεί κυβέρνηση και τρόικα προβλέπει την επιστράτευση των ελεγκτικών εταιριών στην είσπραξη των φόρων με διαδικασίες ανάθεσης σε τρίτους (outsourcing). Σε πρώτη φάση οι ελεγκτικές εταιρίες και τα μεγάλα λογιστικά γραφεία θα αναλάβουν να κυνηγούν παράλληλα με τις εφορίες τούς βεβαιωμένους φόρους και τα ληξιπρόθεσμα χρέη».

Οι «ανίκανοι εφοριακοί» είναι απλώς ο μετασχηματισμός μιας...κυλιόμενης μομφής εναντίον των Ελλήνων. Ο ρόλος του «κακού» είναι ο ίδιος. Οι εκάστοτε πρωταγωνιστές αλλάζουν. Στην αρχή, όπως είχε γράψει το περιοδικό «Focus», όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας ήμασταν «απατεώνες». Στη συνέχεια, έφταιγαν οι «μαφιόζοι» κάτοχοι αδειών φορτηγών. Επειτα, οι ταξιτζήδες, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι δικαστές, οι φαρμακοποιοί, οι στρατιωτικοί, οι τεχνίτες, οι εκπαιδευτικοί. Φταίξαμε όλοι που «τα φάγαμε μαζί»  εκτός από την τρόικα και τους ελληνόφωνους συνεργάτες της.

Η απαξίωση στο προϊόν της εργασίας του λαού μας ακολούθησε τη λεκτική υποτίμηση της κοινωνίας μας από τα απύλωτα στόματα και τις ρυπαρές γραφίδες των δανειστών μας. Η συλλογική ευθύνη δεν είναι δυνατόν να συμβαδίσει με το δημοκρατικό πολίτευμα. Αυτού του είδους οι λογικές παραπέμπουν σε μαύρες σελίδες της παγκόσμιας Ιστορίας.  Η λύση στο ελληνικό πρόβλημα δεν είναι η εξαφάνιση του κράτους, αλλά η μέριμνα για την εύρυθμη λειτουργία του.