ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ EXXON ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΥΡΔΟΥΣ

Η κίνηση του ενεργειακού γίγαντα Exxon να υπογράψει απευθείας συμφωνίες με την κυβέρνηση του ομόσπονδου κουρδικού κράτους της Ερμπίλ, χωρίς την έγκριση της Βαγδάτης, πρέπει να αναλυθεί με μεγάλη σοβαρότητα από Κύπρο και Ελλάδα. Η εταιρία Exxon, μια από τις μεγαλύτερες του είδους παγκοσμίως, το 2009 είχε προχωρήσει σε υπογραφή συμφωνίας με την κυβέρνηση της Βαγδάτης, αποκτώντας το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης από κοινού με τη Shell σε οικόπεδα στην Δυτική Κούρνα, περιοχή που βρίσκεται ΒΔ της Βασόρας και διαθέτει κοιτάσματα πετρελαίου που υπολογίζονται στα 8,7 δισεκατομμύρια βαρέλια.

Ενώ η ως άνω επένδυση προχωρούσε κανονικά, η Exxon, που διαθέτει ισχυρότατες προσβάσεις στον Λευκό Οίκο αλλά και στο περιβάλλον του νέου υπουργού Εξωτερικών, το φθινόπωρο του 2011 προχώρησε στην υπογραφή συμφωνίας με την κυβέρνηση του αυτόνομου Κουρδιστάν, με βάση την οποία της παραχωρούνται για έρευνα και εκμετάλλευση έξι οικόπεδα, από τα οποία τα τρία βρίσκονται στην αναγνωρισμένη ομόσπονδη επικράτεια του Κουρδιστάν και τα άλλα τρία σε αμφισβητούμενες περιοχές της Περιφέρειας Κιρκούκ.

Η υπογραφή προκάλεσε την έντονη αντίδραση της κυβέρνησης της Βαγδάτης, η οποία δήλωσε ότι θα αποκλείσει την Exxon από μελλοντικές συμφωνίες, ενώ θα αναθεωρήσει το μερίδιό της στη γιγαντιαία επένδυση της Δυτικής Κούρνας. Τελικά, τον Μάρτιο του 2012, η Exxon ανακοίνωσε ότι παγώνει την επένδυσή της στο Βόρειο Ιράκ, κάτι που επιβεβαίωσε ο υπουργός Πετρελαίου του Ιράκ και έσπευσε να διαψεύσει ο ομόλογός του, του αυτόνομου Κουρδιστάν.

Ακολούθησε το ταξίδι του προέδρου του αυτόνομου Κουρδιστάν Μεσούτ Μπαρζανί στις ΗΠΑ (5 Απριλίου), όπου έτυχε υποδοχής αρχηγού κράτους και συνομίλησε με τον ίδιο τον Ομπάμα, τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν, την υπουργό Εξωτερικών Χ. Κλίντον, τον υπουργό Αμυνας, Λ. Πανέτα, ενώ είχε μακρά συνάντηση και με τον πρόεδρο της ExxonMobil, Rex Tillerson, αλλά και με τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ενεργειακού αυτού γίγαντα, που μετρά ενάμιση αιώνα ζωής!

Ηταν προφανές ότι ο Μπαρζανί ήθελε να πράξει ό,τι έπραξε ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος με το Οικόπεδο 12. Να πείσει, δηλαδή, την ExxonMobil να επενδύσει στα οικόπεδα του Κιρκούκ, για να υποχρεώσει τις ίδιες τις ΗΠΑ να εγγυηθούν την ασφάλεια αλλά και την επερχόμενη ανεξαρτησία του Κουρδιστάν. Μάλιστα, ο Μπαρζανί, αναφερόμενος στο θέμα, σύμφωνα με τη «Χουριέτ», φέρεται ότι είπε: «Σε περίπτωση που πείσουμε την ExxonMobil να επενδύσει στο Κουρδιστάν, αυτό θα ισοδυναμεί με 10 μεραρχίες των ΗΠΑ… Αν έχουν συμφέροντα εδώ, θα προστατέψουν και την περιοχή μας». Σημειωτέον ότι ο Μπαρζανί στη συνέχεια φρόντισε να υπογράψει σχετικές συμφωνίες με δεκάδες άλλες ξένες εταιρίες, μεταξύ των οποίων η γαλλική Total και η ρωσική Gazprom.

Μια από τις δεκάδες εταιρίες είναι και η τουρκικών συμφερόντων Genel Energy PLC, η οποία προέκυψε από τη συνένωση (τον Δεκέμβριο του 2011) της ομώνυμης τουρκικής εταιρίας, συμφερόντων του Τούρκου δισεκατομμυριούχου Μεχμέτ Εμίν Καραμεχμέτ, και της αγγλικής Vallares PLC, συμφερόντων της οικογένειας Ρότσιλντ, με πρόεδρο τον Tony Hayward, πρώην πρόεδρο της ΒΡ. Η Genel Energy PLC έχει άδεια εκμετάλλευσης έξι οικοπέδων στο Β. Ιράκ, ενώ εξετάζει την εξαγορά των δικαιωμάτων της νορβηγικής DNO και την κατασκευή αγωγού που θα εξάγει απευθείας κουρδικό πετρέλαιο μέσω του λιμανιού Τζεϊχάν.

Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, δημιουργήθηκε ένα γεωπολιτικό πλαίσιο, με συμμάχους τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Τουρκία και το ομόσπονδο κράτος του ιρακινού Κουρδιστάν, το οποίο οδηγεί τις εξελίξεις προς την κατεύθυνση ανεξαρτητοποίησης του Κουρδιστάν αλλά και διεξόδου του προς τη Μεσόγειο, μέσω Τουρκίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Τι είναι αυτό;

Είναι η ειρήνευση στην περιοχή, άρα συνομιλίες της Τουρκίας με το ΡΚΚ, αλλά και η δημιουργία συνθηκών πίεσης προς την Τουρκία, μέσω προοπτικής εξόδου του Κουρδιστάν στη Μεσόγειο διά του Δυτικού Κουρδιστάν, ήγουν της ΒΑ Συρίας. Το μενού έχει επίσης Κύπρο και Ελλάδα.