17 Δεκεμβρίου
Ο
Άγιος Διονύσιος ήταν γόνος ευσεβέστατης και αρχοντικής οικογένειας της Ζακύνθου
(πατρός Μωκίου Σηκούρου και Παυλίνας), ανατράφηκε απ’ αυτή με τα διδάγματα του
Ευαγγελίου. Έτσι γρήγορα διακρίθηκε στα γράμματα και την αρετή. Νωρίς, μόλις
ενηλικιώθηκε, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία του θείου λόγου, φροντίζοντας
συγχρόνως να συντρέχει στην ανακούφιση των φτωχών.
Κατόπιν
έγινε μοναχός στη βασιλική Μονή των Στροφάδων, όπου ασκήθηκε στην αγρυπνία, την
εγκράτεια και τη μελέτη των Γραφών. Έπειτα πήγε στην Αθήνα, για να βρει καράβι
προκειμένου να ταξιδέψει στα Ιεροσόλυμα. Αλλ’ ο τότε αρχιερέας των Αθηνών,
άκουσε κάποια Κυριακή το λαμπρό του κήρυγμα και μετά από πολλές παρακλήσεις τον
έκανε επίσκοπο Αιγίνης, με την επίσημη κατόπιν έγκριση της Εκκλησίας Κων/πολης.
Τα ποιμαντικά του καθήκοντα, επετέλεσε άγρυπνα και άοκνα. Αναδείχθηκε
διδάσκαλος, πατέρας και παιδαγωγός του ποιμνίου του. Η φήμη του είχε διαδοθεί
παντού, αλλ’ αυτός παρέμενε απλός και ταπεινός.
Ασθένησε
όμως από τους πολλούς κόπους και παραιτήθηκε. Γύρισε στη Ζάκυνθο, όπου μέχρι το
1579 ήταν προσωρινός επίσκοπος. Μετά αποσύρθηκε στη Μονή της Θεοτόκου της
Αναφωνητρίας, όπου ασκήτευε, βοηθούσε ακόμη και θαυματουργικά τους συνανθρώπους
του, και με αγάπη κήρυττε στους κατοίκους του νησιού. Ήταν τόση η αγάπη που
είχε, ώστε προστάτεψε ακόμα και τον φονιά του αδελφού του, όταν καταδιωκόταν
από τις αρχές του τόπου για τα νόμιμα.
Ο
Άγιος Διονύσιος εκοιμήθη σε βαθιά γεράματα, 17 Δεκεμβρίου 1624. Ετάφη στη Μονή
Στροφάδων, ενώ κατά την εκταφή, το λείψανό του βρέθηκε ευωδιάζον και αδιάφθορο.
Ετσι παραμένει από τότε μέχρι σήμερα, και η Ζάκυνθος τιμά και πανηγυρίζει τον
Άγιο, ως προστάτη και πολιούχο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου