Η σημερινή αναταραχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο -το πολύ βρόμικο ελληνικό ποδόσφαιρο-, που ξεκίνησε με το ζήτημα των αδειοδοτήσεων και κατέληξε στην αναστολή της λειτουργίας της ΕΠΟ, για να επέλθει η κάθαρση στο ποδόσφαιρο μας σε διάστημα μόλις μίας εβδομάδας παραπάνω απ' όσο χρειάστηκε ο... θεός για να φτιάξει τον κόσμο, έχει πολύ μεγάλη ουρά. Διότι υποβιβασμούς ομάδων για παρατυπίες είχαμε και κατά το παρελθόν, αλλά μεσολάβησε ένα μεγάλο διάστημα, κατά το οποίο -ελέω πολιτικών παρεμβάσεων- ουκ ολίγες ομάδες είχαν διασωθεί.
Να θυμίσω ότι το καλοκαίρι του 2003 είχαν βγει όλα τα Ιωάννινα στους δρόμους, διότι είχε ληφθεί απόφαση για υποβιβασμό της τοπικής ομάδας, του επονομαζόμενου και «Άγιαξ της Ηπείρου». Κάτι που συμβαίνει σε διάφορες πόλεις και σήμερα, με αφορμή ανάλογες αποφάσεις. Το συμβάν εκείνης της εποχής -πολύ, δε, περισσότερο τα σημερινά γεγονότα- αποτελεί την πιο τρανή απόδειξη ότι ζούμε σε μία χώρα-«καφενείο», όπου θέλουμε μεν να έχουμε νόμους, αλλά να μην εφαρμόζονται ή να εφαρμόζονται για άλλους, αλλά όχι για εμάς...
Τα παραδείγματα πάμπολλα. Τόσο στην αντίδραση των Γιαννιωτών, εκείνη την εποχή, όσο και στις σημερινές περιπτώσεις αντιδράσεων απέναντι σε υποβιβασμούς ομάδων, οι οποίες δεν πήραν, λόγω παρατυπιών, αδειοδότηση, πρωτοστατούν οι Αρχές των νομών και των πόλεων και οι βουλευτές της Περιφέρειας, παρά το γεγονός ότι τα όσα γίνονται εμπίπτουν συνήθως στις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα! θυμίζω ακόμη ότι υπουργοί και βουλευτές της Βόρειας Ελλάδας έχουν πολλάκις ασκήσει πιέσεις και έχουν «τακτοποιήσει» τις ομάδες μπάσκετ και ποδοσφαίρου της εκλογικής τους περιφέρειας που χρωστούσαν και θα έπρεπε να αποβληθούν και να υποβιβαστούν, σύμφωνα με το νόμο.
Καταστρατηγούσαν, δηλαδή, το νόμο, χαρίζοντας τα χρέη. Θέλετε άλλο ένα παράδειγμα δειλίας ή αδιαφορίας των Αρχών - πολιτικών, δικαστικών, αστυνομικών κ.ά.; Όλος ο κόσμος διερωτάται πώς κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι γνωστοί και μη εξαιρετέοι μεγαλοπαράγοντες του ποδοσφαίρου με πολλών ετών καταδικαστικές αποφάσεις στο παθητικό τους. Ας ήταν κανένας φουκαράς που χρωστούσε στο ΙΚΑ, κι ακόμη θα σάπιζε στον Κορυδαλλό...
Αυτή είναι, όμως, η Ελλάδα. Η δήθεν χώρα, των δήθεν Αρχών, που εξαντλούν τον «τσαμπουκά» τους στους αδύναμους και κάνουν πως δεν βλέπουν τα ανομήματα των ισχυρών. Την πειθαρχία ενός λαού σε νόμους και κανόνες κάποιος πρέπει να την επιβάλει. Αλλά για να το πετύχει αυτό και για να γίνει και αποδεκτό από τον κόσμο πρέπει πρώτος να δίνει το παράδειγμα αυτός που βρίσκεται στην εξουσία. Ξέρετε κανέναν που να το δίνει;...
Σαφώς και υπάρχει σημειολογική διασύνδεση των όσων λαμβάνουν χώρα στο ποδόσφαιρο με τα όσα τεκταίνονται στην ελληνική κοινωνία και στο δημόσιο βίο. Το συμπέρασμα είναι ότι στην Ελλάδα θα πορευόμαστε έτσι όπως ακριβώς έχουμε μάθει και μας βολεύει. Σε όλους τους τομείς. Διότι δεν υπάρχει πολιτικός που να μην λαμβάνει υπόψη του το πολιτικό κόστος. Επομένως, υπό αυτή την έννοια, αναβαθμίζει σε κυρίαρχο παράγοντα της πολιτικής την πελατειακή του σχέση με τον ψηφοφόρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου