ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ & ΣΚΕΨΕΙΣ: ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ “ΑΠΟΣΤΟΛΗ”

Αριθμ. Πρωτ./ΕΞ. 2789/2010

Έν Αθήναις τη 7η Σεπτεμβρίου 2010

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ύπ΄αριθμ. 9

πρός Άπαντα Τόν Ί.Κλήρον

της καθ' ημάς Ί. Αρχιεπισκοπής

Ενταύθα

Αγαπητοί Πατέρες

Τέκνα έν Κυρίω αγαπητά,

Ή δημιουργία της Αστικής μή Κερδοσκοπικής Εταιρείας μέ τήν επωνυμία «ΑΠΟΣΤΟΛΗ» άπό τήν Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών καί τό Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο, έχε; σκοπό τήν διακονία του άνθρωπου, κυρίως τοϋ πάσχοντος άνθρωπου, σέ όλες τίς διαστάσεις της ζωής του.

Είναι βαθειά ζυμωμένη ή διακονία αυτή μέ τή ζωή τής Εκκλησίας, λόγω της Θεολογίας Της, καί εξαιτίας των διαχρονικών αναγκών του άνθρωπου, ανεξαρτήτως χρώματος, γλώσσας, θρησκείας καί πολιτισμού.Ανατρέχω πολλές φορές στόν πλούσιο τέταρτο αιώνα, τήν περίοδο πού άνθισαν τά πατερικά γράμματα καί κορυφώθηκε ή προάσπιση τών δογμάτων τής Εκκλησίας, γιά νά θαυμάσω τό ήθος καί τους τρόπους πού ασκήθηκε ή διακονία αυτή άπό τούς μεγάλους Πατέρες· τίς μορφές εκείνες πού θυσιάστηκαν γιά τόν Ιησού Χριστό καί τόν άνθρωπο.

Ή Ίδια ή σάρκωση του Θεού - Λόγου μάς προτρέπει νά άντικρύζουμε σέ κάθε διπλανό μας, στόν συνάνθρωπό μας, τήν εικόνα του Θεού, τόν ίδιο τόν Ιησού Χριστό, ό όποιος θυσιάστηκε γιά τήν σωτηρία μας, δίδοντας έτσι τή δυνατότητα, μέ τή χάρη Του, νά γίνουμε καί εμείς μέτοχοι τής θείας δόξης. Ό Απόστολος καί Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρεται χαρακτηριστικά στήν κένωση του Θεού γιά τήν σωτηρία του ανθρώπου, γιά Τόν όποίο υπογραμμίζει πώς περισσότερο άπ' όλα είναι πρόσωπο· πώς ό Θεός σαρκώνεται στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού καί πραγματώνει έτσι τήν παλαιοδιαθηκική υπόσχεση του Τριαδικού Θεού στόν εξόριστο Αδάμ.

Κεντρικό συναίσθημα πού αναδεικνύεται είναι ή ανιδιοτελής καί απέραντη αγάπη: «'Ός δ' αν έχη τόν βίον του κόσμου καί θεωρη τόν άδελφόν αυτού χρείαν έχοντα καί κλείση τά σπλάχνα αυτού έπ' αυτού, πώς η αγάπη του Θεού μένει έν αύτώ;» (Α' Ίωαν. Γ, 17), τονίζει ό Ευαγγελιστής Ιωάννης. "Εχουμε υποχρέωση νά αγαπάμε τόν θεό όπως καί Αυτός μάς αγαπά καί δέν υπάρχει καλλίτερος τρόπος νά φανερωθεί αυτή η αγάπη άπό τήν προσφορά πρός τόν «κοπιώντα καί πεφορτισμένο» αδελφό.

Καί επειδή ό Θεός πού πιστεύουμε μάς προτρέπει νά γίνουμε πρόσωπα όπως καί ό ίδιος προσωπικά μάς φανερώνεται, ό Ευαγγελιστής Ιωάννης μάς θυμίζει πώς: «έάν τις είπη ότι αγαπώ τόν Θεόν καί τόν άδελφόν αυτού μισή, ψεύτης εστίν ό γαρ μη αγαπών τόν άδελφόν όν έώρακε, τόν Θεόν ον ούχ έώρακε πώς δύναται αγαπών;» (Α' Ίωάν. Δ, 20).

Καταδεικνύεται λοιπόν μέ τόν πιό σαφή τρόπο ότι είναι αδύνατον νά λές ότι αγαπάς τόν Θεό χωρίς νά πραγματώνεις αυτή τήν αγάπη στόν κάθε άνθρωπο, σέ κάθε εικόνα δηλαδή του Θεού μέσα στήν κοινωνία μας. Εντρυφώντας στή θεολογία καί τή δυναμική του τετάρτου αιώνα, στέκομαι μέ θαυμασμό εμπρός στό πρόσωπο του Μεγάλου Βασιλείου, ενός μεγάλου Πατέρα της Εκκλησίας μας, ό όποιος δέν σφυρηλάτησε μόνον τό τριαδικό δόγμα, άλλά, ταυτοχρόνως, θεμελίωσε μία πρότυπη σειρά φιλανθρωπικών έργων, διακονώντας τόν άνθρωπο καί τις ανάγκες του.

Ό Μέγας Βασίλειος οδηγήθηκε σ' αυτήν τήν πράξη όχι επειδή είχε ανάγκη ή Εκκλησία νά προβάλη τό έργο Της, άλλά διότι αισθανόταν τό χρέος νά ανταποκριθεί στις αυξανόμενες ανάγκες του ποιμνίου του άλλά καί νά τό προστατέψει άπό τίς άρειανικές προσπάθειες προσηλυτισμού πού χρησιμοποιούσαν ακόμη καί τόν ανθρώπινο πόνο γιά νά αυξήσουν τούς αιρετικούς οπαδούς του Αρείου. Τούτη ή διάσταση παρουσιάζει μία εντελώς

διαφορετική δυναμική, πού απότοκή της είναι ή δημιουργία προνοιακών υποδομών, ή όποια υποδεικνύει τήν ενότητα μεταξύ θεολογίας καί έμπρακτου διακονίας. Δέν πρέπει, ακόμη, νά διαφύγει της προσοχής μας, ότι ή ευχαριστιακή δομή της Εκκλησίας μας, ή μεταβολή του άρτου καί του οϊνου σέ σώμα καί αίμα Χριστού, δέν είναι απαραίτητη μόνο γιά τήν ενότητα του σώματος της Εκκλησίας άλλά είναι ταυτόχρονα, καί μία προτροπή ή ενότητα Θεού καί ανθρώπων καί τών ανθρώπων μεταξύ τους νά συνεχίζεται καί έξω άπό τό άγιο Θυσιαστήριο. Νά γίνει «ή λειτουργία μετά τή Θ. Λειτουργία».

Ή επικοινωνία καί ή κοινωνία του Θεού μέ τούς ανθρώπους. "Ετσι, ή πραγμάτωση της Θείας εντολής της αγάπης βρίσκει τήν αφετηρία της στή μυστηριακή δομή της Εκκλησίας, διαπέρνα τή ζωή του κόσμου καί επιστρέφει πάλι στό Θυσιαστήριο γιά νά οδηγήσει στή θέωση τόν άνθρωπο πού δοκιμάζει καθημερινά τόν πόνο.

Καθίσταται λοιπόν αδιαμφισβήτητη ή πρόσκληση καί ή πρόκληση ανάπτυξης ποικίλων μορφών διακονίας του άνθρωπου. Ιδιαίτερα σήμερα, πού ό δοκιμαζόμενος άνθρωπος άπό τίς στερήσεις καί τίς πνευματικές απογοητεύσεις αναζητά όλο καί περισσότερο τόν εύδιο λιμένα τής Εκκλησίας. Αυτήν τήν διακονία καί αυτές τίς ανάγκες έρχεται νά υπηρετήσει ή «Αποστολή» μέσα άπό ένα σύγχρονο τρόπο προσφοράς καί σέ απόλυτη συνεργασία μέ τίς κρατικές δομές καί τίς ιδιωτικές ανάλογες πρωτοβουλίες.

Στήν Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών υπάρχει ήδη ένα σημαντικό δίκτυο διακονίας τών πασχόντων, στήριξης τών νέων καί ανάπτυξης πολιτιστικών δεδομένων πού έχει ανάγκη ή εποχή μας. Ή πολυδιάστατη αυτή παρουσία δημιουργεί, ωστόσο, οργανωτικά προβλήματα καί συντονιστική αδυναμία, γι' αυτό καί ή «Αποστολή» έχει σκοπό στήν υπέρβαση αυτών τών δυσκολιών. Ή δημιουργία τών έργων πού περιγράφονται στό επισυναπτόμενο φυλλάδιο θά βοηθήσουν νά κατανοήσετε καλλίτερα τό ευρύ πρόγραμμα προσφοράς πού φιλοδοξούμε μέ τήν βοήθεια τοϋ Θεού νά υλοποιήσουμε καί πρέπει έδώ νά δηλώσω ότι χωρίς τήν δική σας βοήθεια δέν θά μπορέσει νά καρποφορήσει αυτό τό όραμα.

Καί βέβαια, δέν επιθυμούμε τήν κατάργηση όσων μέχρι σήμερα γίνονται μέ τόση επιτυχία σέ κάθε ενορία τής Αρχιεπισκοπής μας. Παρακαλούμε όμως καί προσκαλούμε όλους σέ συνεργασία καί συναντίληψη μέ στόχο τήν αρτιότερη προσφορά στόν δοκιμαζόμενο άνθρωπο.

Θά ήθελα νά σας ενημερώσω ότι Γενικός Διευθυντής τής Αποστολής θά είναι ό κ. Κωνσταντίνος Δήμτσας, συνεπικουρούμενος άπό ένα εξειδικευμένο επιτελείο, καί οί βασικοί τομείς διακονίας τής προσπάθειάς μας θά είναι οί έξης τέσσερις:

Α. Προνοιακή "Αποστολή.

Έδώ θά ενταχθούν όλες οί φιλανθρωπικές δραστηριότητες, ή λειτουργία τών υπαρχόντων ιδρυμάτων καί ή λειτουργία τών ύπό κατασκευή νέων Ιδρυμάτων.

Β. Περιβαλλοντική - Αναπτυξιακή Αποστολή.

Τό δοκιμαζόμενο περιβάλλον καί οί δράσεις πού απορρέουν άπό τήν ανάγκη προστασίας του, καθώς καί ή αναπτυξιακή δραστηριότητα μέ νέες τεχνολογίες καί υποδομές θά είναι ό στόχος τής δεύτερης περιοχής εργασίας τής Αποστολής.

Γ. Αποστολή Νέων.

Στήν διακονία των νέων ενεργοποιείται ό τομέας αυτός, έχοντας στόχο τήν υποστήριξη του ήδη επιτελούμενου έργου, του συντονισμού των προσπαθειών καί τήν δημιουργία νέων υποδομών γιά τήν αρτιότερη προσφορά στόν κεντρικό αυτό τομέα της ποιμαντικής μας ευθύνης.

Δ. Πολιτιστική - Εκπαιδευτική Αποστολή.

Στόν τελευταίο τομέα θά ενταχθούν όλες οι επιμορφωτικές δραστηριότητες καί οί πολιτιστικές μας δράσεις, φιλοδοξώντας μέ τήν βοήθεια του Θεού νά συστηματοποιήσουμε τή διά βίου μάθηση καί επιμόρφωση των κληρικών μας καί των λαϊκών στελεχών πού προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις ενορίες της Αρχιεπισκοπής μας.

Αδελφοί μου,

Μέ συνοπτικό τρόπο σας παρουσίασα τό νέο μας εγχείρημα. Επιτρέψτε μου νά τονίσω καί πάλι τήν ανάγκη γιά τήν δική σας ουσιαστική συμβολή στήν επίτευξη αυτού του οράματος. Δέν μένει παρά νά ζητήσω τήν βοήθεια του Θεού καί τις πρεσβείες τής Ύπεραγίας Θεοτόκου ώστε ή προσπάθεια αυτή νά αποδώσει καρπούς γιά τό καλό τών συνανθρώπων μας καί τή δόξα του ονόματος του Τριαδικού Θεού.

Βοήθησε καί εσύ γιά νά αλλάξει ή ζωή μας.