ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΑΙ
Η ΕΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
Αφ΄ ης εποχής εγένετο το σχίσμα μεταξύ της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας και της Παπικής τοιαύτης, επί Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και Νικολάου Πάπα Ρώμης, κατά τάς αρχάς του θ’ αιώνος μ.Χ., καί εκατέρα τούτων τότε έλαβεν ιδίαν κατεύθυνσιν εις τε τα Δογματικά καί τα της Διοικητικής φύσεως ζητήματα, από τότε οι Πάπαι, ως άλλος Δημάς εν τω κόσμω, εζήτουν την υλικήν και ουχί πνευματικήν υπεροχήν εν τη Εκκλησία του Χριστού.
Διά τούτο ενώ γίνεται ζωηρά κίνησις μεταξύ ορθοδόξων, καί Αγγλικανών, μεταξύ Παλαιοκαθολικών εν Γερμανία και αλλαχού προς ένωσιν και στενήν συνεργασίαν υπέρ του αγαθού της ανθρωπότητος, μόνον η Παπική Εκκλησία, αδιάφορος όλως εις τας συμφοράς του Χριστιανικού κόσμου, εξαπολύει εγκυκλίους εις την Ανατολήν επί τη εορτή της ιε΄ εκατονταετηρίδος της Γ΄ Οικουμενικής εν Εφέσω Συνόδω το 431, και καλεί δι΄ αυτών την Ορθόδοξον Ανατολικήν Εκκλησίαν προς υποταγήν εις το Πρωτείον του Πάπα Ρώμης και ένωσιν μετ΄ αυτής, υπό τον όρον του είναι την Ρώμην Κυρίαρχον της όλης Εκκλησίας.
Εις μάτην δε η Ορθόδοξος Ανατολική Εκκλησία πειράται ν΄ αποδείξη ότι ο τότε επευφημηθείς Πάπας Κελεστίνος, ως επί ποδός ισότητος, ήτο ορθόδοξος, ίσος έτι κατ΄ αρχήν του «primus in partibus» προς τους Πατριάρχας της Ανατολής, και ουδέ κατά διάνοιαν εφαντάζετο ότι θα θεσπισθή παρανόμως και αντικανονικώς εν τη Δυτική Εκκλησία, κατά τους εσχάτους χρόνους, το αναμάρτητον, το Πρωτείον, το Μέγας Γεφυροποιός, και τα τοιαύτα άτινα αρμόζουσι μάλλον εις κοσμικούς άρχοντας, και κενοδόξους ηγεμόνας, παρά εις τους οπαδούς και αντιπροσώπους του ακάκου Ιησού.
Διά τον σαφή δε τούτον λόγον επί του παρόντος αποβαίνει αδύνατον να έλθη η Παπική Εκκλησία εις συνεννόησιν προς ένωσιν μετά της τε Ορθοδόξου Ανατολικής καί της Αγγλικανικής τοιαύτης, ή εκείνης των Παλαιοκαθολικών, οίτινες απομακρυνθέντες της Παπικής έδρας δια τον λόγον τούτον καί τας λοιπάς υπερφυάλους αξιώσεις των Παπών ουδέ ν΄ ακούσωσι καν θα ήθελον περί Πρωτείου καί κοσμικής εξουσίας του Ποντήφικος. Εκ του λόγου τούτου πολύ πιθανόν είνε να ενωθώσιν αί τρεις αδελφαί Εκκλησίαι, ήτοι Ορθόδοξος, Ανατολική, Αγλικανική καί η εκ των Παλαιοκαθολικών τοιαύτη, προς αποτέλεσιν αγίας παρεμβολής, ιερού στρατοπέδου, το οποίον εξετάζον τας δογματικάς διαφοράς εν αγάπη καί συμπνοία, θα λύση τον φραγμόν τον κρατούντα εις απόστασιν αυτάς.
Αρχ. Θεόφιλος Ν. Παπακωνσταντίνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου