ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΕΙΑΣ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟ ΘΡΟΝΟ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ.

Η Α. Θ. Μ.

ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών

και Πάσης Ελλάδος

Κ.Κ. Ιερώνυμος Β΄

7-2-2008

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ

ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Κ.Κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄

ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟ ΘΡΟΝΟ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

Δύο χρόνια ακριβώς συμπληρώνονται αύριο από την εκλογή του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου στο ύπατο αξίωμα της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος. Την 7ην Φεβρουαρίου 2008 εξελέγη από την Σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος και ενθρονίστηκε την 16ην Φεβρουαρίου 2008.

Σε αυτό το διάστημα ο Μακαριώτατος έγινε αγαπητός και αρεστός στην πλειοψηφία των Ελλήνων (χριστιανορθόδοξων και μη) μέσα από τις πράξεις του και τις αγαθοεργίες του. Υιοθέτησε ένα πιο ήρεμο προφίλ και τρόπο ζωής, κατά την διετή άσκηση των Αρχιεπισκοπικών του καθηκόντων από τον προκάτοχό του Μακαριστό κυρό Χριστόδουλο, και αυτό διότι ο Μακαριώτατος γνωρίζει, ότι ο Επίσκοπος οφείλει να είναι νηφάλιος, κατηρτησμένος, ολοκληρωμένος τύπος και εικών Χριστού.

Κινείται και εργάζεται, έξω από συστήματα και μηχανισμούς, χωρίς κάμερες και ομιλεί για όλα τα κοινωνικά θέματα χωρίς, όμως, να πολιτικολογεί. Είναι λιγότερο «επικοινωνιακός» και περισσότερο πνευματικός, απαντά σε θέματα της επικαιρότητας και τοποθετείται, όχι όμως, ως πολιτικός, αλλά σαν θεολόγος.

Στον δημόσιο λόγο του εκφράζει τη φωνή της ποιμαίνουσας Εκκλησίας αντιμετωπίζει τα διάφορα κοινωνικά θέματα, όχι με τη συνήθη αντιπαραθετική πολιτική πρακτική, αλλά με την αναγωγή στη πνευματική τους βάση. Γνωρίζει πολύ καλά, πως το ζητούμενο για την Εκκλησία είναι η ανακαίνιση και μεταμόρφωση του κόσμου, η κλήση σε μετάνοια και η αναγγελία του Ευαγγελίου της Βασιλείας των ουρανών και όχι η με κάθε μέσο και τρόπο παρουσία της στη δημόσια σφαίρα και ειδικότερα στο χώρο της πολιτικής - κοσμικής εξουσίας.

Όσον αφορά το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας ο Μακαριώτατος φαίνεται να προτιμά μια στάση ουδετερότητας και ίσων αποστάσεων από όλους τους πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ήταν ένας από τους λίγους ιεράρχες που αντιτάχθηκε στις λαοσυνάξεις για το θέμα των ταυτοτήτων. Είναι επίσης προοδευτικός, αφού δεν απορρίπτει το διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας εφόσον ζητηθεί από την Πολιτεία δια Δημοψηφίσματος. Ακόμη, δεν απορρίπτει καμία πρόταση, π.χ. σύμφωνο συμβίωσης, εάν δεν αποφασίσει πρώτα η Ιερά Σύνοδος. «Είμαι πρώτος μεταξύ ίσων» είχε δηλώσει και κρατά το λόγο του!

Έχει άποψη για αυτά που συμβαίνουν στον τόπο αλλά δεν υποπίπτει σε ατοπήματα. Σε κάθε καλή ή κακή εξέλιξη για τη χώρα βρίσκεται εκεί και συνεισφέρει ο Μακαριώτατος με τον τρόπο του. Πριν από τις ταραχές στον Αγ. Παντελεήμονα Αχαρνών είχε προνοήσει και εδημιούργησε συσσίτια για τους μετανάστες και τους λοιπούς άπορους της περιοχής. Στα επεισόδια του Δεκεμβρίου 2008 απηύθηνε έκκληση να σταματήσουν οι ταραχές, αλλά ταυτόχρονα ζήτησε να ακουστεί η φωνή της εξεγειρόμενης νεολαίας!

Όσον αφορά τα εθνικά θέματα (καλώς) αποφεύγει να τοποθετηθεί. Από την πρώτη κιόλας ημέρα στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο αρνήθηκε τη χρήση προνομίων και πολυτελειών που απορρέουν από το αξίωμά του. Συνεχίζει να μετακινείται με απλό αυτοκίνητο, όπως όλα του τα χρόνια στην Λιβαδειά, και να διαμένει σε ένα μικρό διαμέρισμα, πάνω από την Ιερά Αρχιεπισκοπή. Η αλλαγή πορείας για την Εκκλησία εφάνηκε από την αρχή της παρουσίας του στην Αρχιεπισκοπή.

Ένα από τα πρώτα του μελήματα ήταν ο οικονομικός έλεγχος των ταμείων της Εκκλησίας, καθώς και της ακίνητης περιουσίας της, ορίζοντας έτσι ειδική επιτροπή θέλησε να εξακριβώσει την οικονομική κατάσταση της Εκκλησίας και να προωθήσει τη διαφάνεια στα οικονομικά της. Άλλωστε, ο ίδιος έχει αποκτήσει άσχημη εμπειρία από τις οικονομικές δοσοληψίες, αφού κατηγορήθηκε αδίκως για οικονομικά σκάνδαλα, όπου και αυτός ήταν ο κύριος λόγος που δεν εξελέγη Αρχιεπίσκοπος το 1998.

Φυσικά, όλα αυτά αποτελούσαν σκευωρίες, πράγμα που αποδείχθηκε, και δεν στάθηκαν ικανές να τον λυγίσουν. Οι σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποκαταστάθηκαν πλήρως και έγιναν θερμότερες. Η παρουσία του στην τηλεόραση και τα υπόλοιπα ΜΜΕ ελάχιστη. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως δεν επιτελεί πλούσιο έργο. «Τα έσοδα από τη διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας πρέπει να επιστρέφουν στον λαό» ήταν η φράση του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου κατά την ενθρόνισή του που είχε κάνει τη μεγαλύτερη αίσθηση. Έτσι, τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο «αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας».

Σε συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου το 2009 αποφασίστηκε το 25% των εσόδων, τα οποία προέρχονται από τη Μοναστηριακή περιουσία που διαχειρίζεται η ΕΚΥΟ (οικονομική υπηρεσία της Εκκλησίας) να διατίθεται για τη δημιουργία φιλανθρωπικών ιδρυμάτων κοινωνικής μέριμνας. Στο διάστημα που βρίσκεται ο Μακαριώτατος στο τιμόνι της Εκκλησίας τα έσοδα από την αξιοποίηση της μοναστηριακής περιουσίας που έχουν μπει στο ταμείο υπολογίζονται σε 20 εκατ. ευρώ.

Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι 5 εκατ. ευρώ μπορούν να διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς! Υπενθυμίζεται πως στο Δελτίο Τύπου της ΔΙΣ 5/11/2009 αναφέρεται ότι για το έτος 2008 εδαπανήθηκε για το γενικό φιλανθρωπικό και προνοιακό έργο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών όπως για την σύτισση αστέγων, και για την λειτουργία των ιδρυμάτων της, δηλαδή για όλο αυτό το φιλανθρωπικό και προνοιακό της έργο το ποσό των 10.914.844,56 €. Αυτή η είδηση πέρασε, δυστυχώς, στα ψιλά από την Τηλεόραση, και τις μεγάλες Αθηναϊκές εφημερίδες!!!

Όλα αυτά και άλλα πολλά, δεικνύουν την αλλαγή, στους κόλπους της Ελλαδικής Εκκλησίας. Έτσι περάσαμε σιγά-σιγά, σε πιο ήπιους τόνους, χωρίς πολλά και μεγάλα λόγια, αλλά με περισσότερη… σιωπή και λιγότερη έπαρση. Είναι αλήθεια ότι η Αρχιεπισκοπική θητεία του Μακαριωτάτου, διαφέρει από αυτήν του προκατόχου του, όπως προείπαμε και στο ύφος αλλά και στην ουσία.

Προτιμά να κινείται αθόρυβα, επιτελώντας το θρησκευτικό και ποιμαντικό του έργο, χωρίς φωνές και παράτες, διότι γνωρίζει πως ο θόρυβος δεν ωφελεί, αλλά μόνο η καλοσύνη ωφελεί που είναι αθόρυβη. Επί των ημερών του εγκαινιάστηκε το πρόγραμμα «Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ». Πρόκειται για την παροχή συσσιτίου της Μ.Κ.Ο. της Εκκλησίας «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», προς τους φτωχούς, άστεγους, τοξικομανείς και αλλοδαπούς, με κέντρο την Πλατεία Κουμουνδούρου, όπου καθημερινώς η Αρχιεπισκοπή σιτίζει περίπου 1600 άτομα 365 ημέρες το χρόνο, ξεχωριστά βέβαια από τις 191 ενορίες των Αθηνών που συνεχίζουν να διαθέτουν δωρεάν σίτιση στους εμπερίστατους συνανθρώπους μας, ανεξαρτήτως φυλής χρώματος και Θρησκείας.

Η πρωτοβουλία αυτή του Αρχιεπισκόπου, δεν ήρθε μόνον ως αρωγός στο έργο της Πολιτείας, αλλά ήρθε ως πρωτεργάτης κοινωνικού έργου, για να συμπληρώσει τις οποιεσδήποτε δυσκολίες. Δια τούτο για πρώτη φορά εις την Ιστορία της εν Ελλάδι Αυτοκεφάλου Εκκλησίας, ο Πρωθυπουργός της Κυβέρνησης κ. Γεώργιος Παπανδρέου επροσκάλεσε στο Υπουργικό Συμβούλιο 22/12/2009, όπου και θα παραμείνει Ιστορικό γεγονός τον Μακαριώτατο, ο οποίος με δυσκολία ανταπεκρίθη της πρόσκλησης. Εκεί ο Πρωθυπουργός επαίνεσε το έργο του Αρχιεπισκόπου, και ο Μακαριώτατος αφού ευχαρίστησε τον Πρωθυπουργό για την πρόσκληση, κατόπιν ομίλησε αναλόγως για τις ανάγκες του πονεμένου και εμπερίστατου ανθρώπου, όπου μεταξύ άλλων είπε:

* * * *

«Είναι γνωστό ότι η Εκκλησία έχει κέντρο τον άνθρωπο στις επιδιώξεις της και όταν μιλάει για σωτηρία δεν νοεί μόνο την αναμόρφωση την πρόοδο και την καλλιέργεια του ανθρώπου εννοεί και τη συμπαράσταση και στα κάθε είδους προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος. Όταν ήρθα από μια επαρχία που εργάστηκα 40 χρόνια δεν είχα την εικόνα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Για να πάρω αυτή την εικόνα χρειάστηκε πολλές φορές να κάνω διάφορες περιοδείες τη νύχτα σε διάφορα μέρη, να ζήσω με τα παιδιά των ναρκωτικών και να πω στους συνεργάτες μου στην Αρχιεπισκοπή ότι το προνοιακό έργο της Εκκλησίας πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή.

Και άλλα έργα είναι που χρειάζονται, αλλά το προνοιακό είναι το πρώτο» είπε ο Μακαριώτατος. Αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία των συσσιτίων που ξεκίνησε σαν μια προσπάθεια για να βοηθήσει «τα παιδιά εκείνα που περνάνε μια κρίση» και «η προσπάθεια διευρύνθηκε, ήρθαν πάρα πολλοί άλλοι Έλληνες και μετά οι μετανάστες». «Έτσι γιγαντώθηκε η προσπάθεια και δεν το μετανιώνουμε παρ’ όλες τις δυσκολίες που έχει. Δικός μας σκοπός είναι να δώσουμε φαγητό σε αυτούς τους ανθρώπους χωρίς να ξεχνάμε ότι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να καλύψει τις βιοτικές του ανάγκες μπορεί να προβεί σε εγκληματικές πράξεις». «Πολλοί άνθρωποι ήταν κρυμμένοι στα υπόγεια και δεν έβγαιναν έξω διότι φοβούνταν για διάφορους λόγους.

Σήμερα αυτό έχει υπερνικηθεί» είπε συνεχίζοντας ο Αρχιεπίσκοπος περιγράφοντας τις προσπάθειες προσέγγισης όλων αυτών των ανθρώπων που σήμερα βρίσκουν μια ατμόσφαιρα ζεστασιάς και εμπιστοσύνης στους χώρους που η Εκκλησία προσφέρει τα συσσίτια. Εμείς όσο το επιτρέπουν οι δυνάμεις μας θα συνεχίσουμε.

Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών όμως έχει και άλλα προβλήματα και ήδη έχει κάνει ένα τεράστιο βήμα. Μας απασχολεί το θέμα του ανθρώπου του άρρωστου, του εγκαταλελειμμένου, του κατάκοιτου. Έτσι έχουμε περιπτώσεις ανθρώπων που είναι σε φοβερή κατάσταση. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει κάπου να τακτοποιηθούν. Έχω το παράδειγμα από τη Βοιωτία και αυτό θέλω να κάνω και στην Αθήνα. Σας προσκαλώ να έρθετε στη Λιβαδειά κύριε Πρόεδρε να δείτε το έργο που ήταν καρπός της συνεργασίας της Πολιτείας με την Εκκλησία. Αυτό το πιστεύω και το κηρύττω συνέχεια ότι δεν μπορεί ο καθένας να μένει περιχαρακωμένος στο χώρο του.

Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών πρέπει να ανοιχτεί και να συνεργαστεί με την Πολιτεία. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις προσπάθειες που η Εκκλησία καταβάλει για τη δημιουργία σειράς ιδρυμάτων όπως για παράδειγμα για «παιδιά με αυτισμό, για παιδιά με νοητική στέρηση».  «Δεν θέλω να σας κουράσω, αλλά να σας πω ότι αυτό γίνεται σε όλη την Ελλάδα. Λειτουργούν περίπου 700 ιδρύματα», είπε καταλήγοντας ο Μακαριώτατος.

* * * *

Επίσης η άριστη συνεργασία της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Δήμου Αθηναίων, είχε ως αποτέλεσμα την υπογραφή Μνημονίου που επραγματοποιήθη στις 30/12/2009 μεταξύ του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου και του Δημάρχου Αθηναίων κ. Νικήτα Κακλαμάνη. Ο Μακαριώτατος κατά την υπογραφή του Μνημονίου μεταξύ άλλων είπε: «Κύριε Δήμαρχε θέλω να ευχηθώ χρόνια πολλά και ευλογημένα σε εσάς, στα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, σε όλους τους συνεργάτες, στις εθελόντριες και τους εθελοντές, αλλά και σε όλους τους ανθρώπους, που συνεχίζουν να είναι μέλη ανθρώπινα, δηλαδή μέλη δικά μας.

Ο ένας είναι κομμάτι του άλλου ανθρώπου, και αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε, διότι σε αυτές τις προσπάθειες πρέπει να βλέπουμε τον άλλον άνθρωπο σαν δικό μας μέλος, και όχι σαν αντίπαλο. Εάν δεν το ξεκαθαρίσουμε η προσπάθειά μας δεν έχει ζωή, δεν έχει νόημα. Αυτό που χρειάζεται σήμερα η κοινωνία μας είναι να μην μένουμε στην πολυτέλεια της αυτάρκειας. Ο καθένας για τον εαυτό του, για το περιβάλλον του, για το συμφέρον, για το βόλεμά του…

Η εποχή μας επιβάλει να συνεργαστούμε. Πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, γιατί το αντικείμενο αυτής της προσπάθειας είναι ο άνθρωπος. Σε αυτή την εποχή λοιπόν πρέπει να έχουμε μία ευρύτητα, να κάνουμε αγάπη, όπως λέει το πατερικό κείμενο, να συνεργαστούμε. Να δούμε τα κοινά σημεία που συμπίπτουμε, και να αφήσουμε έξω αυτά που μας χωρίζουν.

Ο χρόνος που πέρασε και η συνεργασία μας, μας έδωσε τη δυνατότητα να μπορούμε να πούμε ότι πρέπει να συνεργαστούμε πια σε αυτόν τον τόπο, εκκλησιαστική κοινότητα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τη Νομαρχιακή αρχή, με την πολιτεία την ίδια. Γιατί ο πόνος δεν έχει χρώμα.

Η στενοχώρια δεν είναι μονομερής. Οι ανάγκες είναι πολλές. Δεν θα λύσουμε το πρόβλημα, θα το ανακουφίσουμε. Και με την πείρα ενός χρόνου συνεργασίας, θα μπορούσαμε να πούμε, ένα πιάτο φαγητό για όλους.Κανένας πεινασμένος στην Αθήνα. Όσο αυτό μας στοιχίζει. Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών είπε καταλήγοντας ο Μακαριώτατος πως είναι ανοιχτή διάπλατα και θέλει να διευρυνθεί η συνεργασία μας και σε ότι άλλο παρουσιάζεται μέσα στην πορεία της ζωής».

Αυτή είναι μια σύντομη αναδρομή στο βίο, την πολιτεία και το έργο, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, από την πρώτη ημέρα της αναρρήσεώς του στον Θρόνο των Αθηνών.

Πιστεύω πως θα συνεχίσει με την ίδια δύναμη και την ίδια πραότητα να ασκεί τα Αρχιεπισκοπικά του καθήκοντα.

Τέλος εύχομαι ταπεινά και προσεύχομαι, τα έτη του Μακαριωτάτου να είναι πολλά Μακροημερεύοντα και καρποφόρα.

Voiotosp.blogspot.com  6^η ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010

* * * *

Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να κλείσω το παρόν κείμενό μου, αγαπητοί αναγνώσται του blog και να σας καταστήσω κοινωνούς, στα όσα ειπώθηκαν από τον Δήμαρχο Λεβαδέων κ. Δημήτρη Τσίφη κατά την τελετή της ανακηρύξεως του Μακαριωτάτου στην Λιβαδειά σε Επίτιμο Δημότη Λεβαδέων στις 21/11/2009. Μεταξύ άλλων ο κ. Δήμαρχος είπε για την προσωπικότητα του Μακαριωτάτου, όπου υπηρέτησε για 40 χρόνια στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.

«Ο αγαπητός μας Αρχιεπίσκοπος, είναι άνθρωπος της προσφοράς. Δουλεύει με πάθος, σύνεση και συνέπεια, ανιδιοτέλεια και αγάπη. Υπηρετεί και τιμά με λόγο και με έργο τις έννοιες της κοινωνίας και του ανθρωπισμού, σε καιρούς χαλεπούς. Με την ζωή και την στάση του ανήκει σε κείνους, οι όποιοι στην ζωή τους υπηρετούν το εμείς και όχι το εγώ, τους κανόνες και όχι την καταπάτησή τους, τον άνθρωπο και όχι την εξουσία, ανήκει σε αυτούς, πού προάγουν την κοινωνία και την ανεβάζουν στο βάθρο που της ανήκει».