24 Νοεμβρίου, 2009

† Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (25 Νοεμβρίου)

280px-Saint_Catherine

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΣΗ

Ή αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στήν Αλεξάνδρεια στίς άρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. Είχε βασιλική καταγωγή. Ήταν απόγονος των Πτολεμαίων, των βασιλέων τής Αιγύπτου. Ανήκε σέ πολύ πλούσια κι ένδοξη οικογένεια. Οί γονείς της ήταν ειδωλολάτρες. Από μικρή έδειξε μεγάλη κλίση στά γράμματα. Μέχρι τά δεκαοκτώ της χρόνια έμαθε τέλεια τήν Ελληνική καί Ρωμαϊκή παιδεία καί Επιστήμη.

Έμαθε τούς μεγάλους ποιητές, τόν Όμηρο καί τόν Βιργίλιο. Σπούδασε τήν Ιατρική καί διάβασε τόν Ιπποκράτη καί τόν Γαληνό, τούς ιατρούς. Περισσότερο όμως ασχολήθηκε μέ τήν φιλοσοφία. Μελέτησε προπαντός τά βιβλία όλων των άρχαίων φιλοσόφων. Θαύμαζε τόν Πλάτωνα καί τόν Αριστοτέλη καί μπορούσε ν' ανοίξει διάλογο μέ οποιονδήποτε πάνω στά φιλοσοφικά θέματα.

Έμαθε έπίσης τήν ρητορική τέχνη καί πολλές γλωσσες. Ήταν τόσο μορφωμένη όσο καμιά άλλη στήν ηλικία της μέσα στήν Αλεξάνδρεια.

ΠΑΡΘΕΝΙΚΗ ΖΩΗ

Ή αγία Αικατερίνη διακρινόταν γιά τήν ομορφιά της. Όλοι τήν θαύμαζαν στήν Αλεξάνδρεια. Είχε καί τά τέσσερα πράγματα πού θαυμάζουν συνήθως οί άνθρωποι: πλούτη, ομορφιά, μόρφωση, δόξα. Ή μητέρα της, πού σκεπτόταν κοσμικά, καί οί συγγενείς της τήν πίεζαν καθημερινά νά παντρευτεί, γιά νά μήν φύγουν άπό τά χέρια τους οί οικογενειακοί τίτλοι.

Εκείνη, όμως, δέν ήθελε νά παντρευτεί καί γιά νά άποφύγει τήν πίεση προσποιήθηκε πώς ήθελε, άλλά ύπό έναν όρο: Εκείνον πού θά έπαιρνε γιά σύζυγο της νά ήταν πιό σοφός, πιό πλούσιος, πιό όμορφος καί πιό δοξασμένος άπ' αυτή.

Παρουσιάστηκαν, βέβαια, πολλοί γαμπροί! Αλλά πού νά βρισκόταν εκείνος πού νά συγκέντρωνε όλα τά προσόντα πού ζητούσε ή Αγία;

Απελπισμένοι οί γονείς της άποφάσισαν νά τή στείλουν σέ κάποιον άσκητή φιλόσοφο, γιά νά τή συμβουλέψει τί έπρεπε νά κάνει.

Ο ΑΣΚΗΤΗΣ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ

Ό ασκητής λεγόταν Άνανίας. Ήταν άγιος άνθρωπος καί άσκήτευε σέ μία ερημική τοποθεσία έξω άπ' τήν πόλη. Όταν είδε τήν αγία, κατάλαβε, μέ τό χάρισμα πού είχε άπ' τό Θεό, πώς θά γινόταν μιά θερμή Χριστιανή. Της είπε, λοιπόν, πώς ήξερε κάποιο Νυμφίο πού ήταν πολύ πιό σοφός, πολύ πιό πλούσιος, πολύ πιό όμορφος καί πολύ πιό δοξασμένος άπ' αυτή! Εκείνη ενθουσιάστηκε καί ήθελε νά Τόν γνωρίσει. Της έδωσε τότε μία εικόνα της Παναγίας, πού κρατούσε τό Χριστό στήν αγκαλιά Της, καί τή συμβούλεψε νά κλειστεί στό δωμάτιό της, νά προσευχηθεί όλη τή νύχτα καί νά παρακαλέσει τήν Παναγία νά της δείξει τόν Υιό Της!

Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΤΑΙ

Ή αγία Αικατερίνη έκανε ό,τι της είπε ό ασκητής καί τή νύχτα κουρασμένη όπως ήταν άπό τήν προσευχή καί τήν άγωνία, τήν πηρε ό ϋπνος. Καί τότε είδε όραμα. Είδε τήν Παναγία νά κρατάει σάν βρέφος τό Χριστό, ό όποιος άκτινοβολοΰσε περισσότερο άπ' τόν ήλιο. Σέ προτροπή της Παναγίας νά κοιτάξει ό Χριστός τήν αγία, ό Χριστός άρνήθηκε, έστρεψε άλλου τό πρόσωπό του καί είπε πώς δέν μπορούσε νά τήν δη γιατί ήταν όλο σκοτάδι καί άσχήμια, λόγω της καταστάσεως στήν όποία βρισκόταν.

Άν ήθελε νά Τόν δη έπρεπε νά συμβουλευτεί τόν άσκητή. Τότε ξύπνησε ταραγμένη καί νύχτα σχεδόν ξεκίνησε μέ μερικές άλλες γυναίκες, γιά νά συναντήσει τόν άσκητή. Όταν έφτασε, έπεσε μέ δάκρυα στά πόδια καί του διηγήθηκε όλο τό όραμα. Ό άγιος άσκητής δέν έχασε τήν ευκαιρία καί της μίλησε γιά τήν χριστιανική πίστη, τό Χριστό, τήν άγάπη καί τή θυσία Του, γιά τούς άνθρώπους καθώς καί γιά τήν ευτυχία πού βρίσκουν οι ψυχές κοντά Του! Ή αγία τά άκουσε όλα αυτά μέ πολλή προσοχή. Αγάπησε τό Χριστό καί βαπτίστηκε!

ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΝΗΣΤΕΙΑΣ

Τή νύχτα είδε πάλι όραμα. Είδε τήν Παναγία καί τό Χριστό. Άλλά αυτή τή φορά ό Χριστός τήν κοίταξε μέ άγάπη καί στήν ερώτηση της Παναγίας πώς τήν έβλεπε, άπάντησε: «Τώρα έγινε λαμπερή, ένδοξη, πλούσια καί πάνσοφος. Τίποτε άπό τά παλαιά δέν βρίσκω επάνω της. Έφυγε τό σκοτάδι. Εξαφανίστηκε ή άσχήμια της.

Τώρα άποφασίζω νά τήν μνηστευθώ, γιά νύμφη Μου άφθορο». Τότε ή αγία είδε, πώς έπεσε κάτω καί με δάκρυα Του είπε: «Ύπερένδοξε Δέσποτα, δέν είμαι άξια νά δώ τήν Βασιλεία Σου. Άλλά άξίωσέ μέ νά γίνω μία ταπεινή δούλη Σου». Εκείνη τή στιγμή ή Παναγία της έπιασε τό δεξί της χέρι καί είπε: «Δός της, παιδί Μου, τό δακτυλίδι, νά τήν νυμφευθείς, γιά νά τήν άξιώσεις της Βασιλείας σου της αιωνίου». Καί ό Χριστός της έβαλε στό δάκτυλο ένα ωραίο δακτυλίδι λέγοντάς της: «Ιδού σήμερον σέ λαμβάνω διά νύμφη Μου άφθορον καί αίώνιον. Φύλαξε μέ άκρίβειαν αυτήν τήν συμφωνίαν καί μή λάβεις πλέον άλλον νυμφίον έπίγειον». Έτσι ξύπνησε ή αγία Αικατερίνη καί είδε ότι στό δεξί της χέρι φορούσε τό δακτυλίδι!

ΤΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΤΗΣ ΕΡΓΟ

Άπό τότε δόθηκε όλόψυχα στό Χριστό! Έγινε πιστή μαθήτρια καί άπόστολός Του. Κήρυττε παντου μέ φλόγα στήν καρδιά. Μέ τό παράδειγμα καί τή διδασκαλία της τράβηξε πολλούς συμπολίτες της στήν πίστη του Χριστου, ίδιαίτερα τούς διανοουμένους. Τό έργο της έξαπλώθηκε άκόμη καί στά γύρω μέρη της Άλεξανδρείας.

Ο ΔΙΩΓΜΟΣ

Στά χρόνια της αγίας Αικατερίνης ζουσε ένας μεγάλος διώκτης τών Χριστιανών, ό Μαξέντιος. Αυτός τιμούσε πολύ τούς άναίσθητους ειδωλολατρικούς θεούς. Ήθελε μάλιστα νά προσφέρει σ' αυτούς μία έντυπωσιακή θυσία. Διέταξε νά έλθουν όλοι, άπό τά χωριά καί τίς πόλεις, στήν Άλεξάνδρεια καί νά προσφέρουν θυσίες μέ τόν όρο ότι όποιος δέν θυσιάσει στούς ψεύτικους θεούς καί προσκυνήσει άλλο θεό θά τιμωρηθεί σκληρά.

Ή αγία Αικατερίνη ,όταν είδε τό λαό νά τρέχει φοβισμένος καί παρά τή θέλησή του νά θυσιάζει στά είδωλα, λυπήθηκε κατάκαρδα. Άρχισε όμως νά ενθαρρύνει τούς Χριστιανούς νά μήν άρνηθουν τήν πίστη τους καί παρακινούσε τούς ειδωλολάτρες νά μήν θυσιάσουν.

Πολλοί άπό αυτούς, χάρη στήν εύγλωττία καί τήν πειστικότητά της, γύρισαν στήν άληθινή πίστη του Χριστου. Έπειτα ή αγία παρουσιάστηκε μπροστά στόν αυτοκράτορα, όμολόγησε τήν πίστη της καί τόν έλεγξε σκληρά γιά όλα όσα έκανε. Εκείνος γεμάτος θυμό, διέταξε νά τήν κρατήσουν ύπό περιορισμό καί φρούρηση.

Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΗΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΕΛΟΣ

Στό μεταξύ ό αυτοκράτορας κάλεσε στό άνάκτορο όλους τούς σοφούς γιά ν' άνοίξουν διάλογο μέ τήν αγία, ελπίζοντας ότι θά τή νικήσουν στό διάλογο καί έτσι θά άποδεικνυόταν πώς ή δική τους θρησκεία ήταν άληθινή. Οί σοφοί πήγαν καί ήταν 150. Τότε άρχισαν τόν διάλογο μέ τήν αγία. Αυτή τούς νίκησε όλους στή συζήτηση , ένώ εκείνοι παραδέχτηκαν τήν άλήθεια καί πίστεψαν στό Χριστό. Ύστερα άπ' αυτό οί 150 σοφοί ρίχτηκαν στή φωτιά κι έγιναν μάρτυρες Χριστού! Αργά τό βράδυ, όταν κάποιοι ευσεβείς Χριστιανοί πήγαν νά πάρουν τά λείψανά τους, είδαν μέ έκπληξη, ότι τά σώματά τους ήταν νεκρά, άλλά άνέπαφα. Τά έθαψαν τότε θαυμάζοντας τή δύναμη τού Κυρίου!

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ

Μετά άπ' αυτό ό αυτοκράτορας χρησιμοποίησε διάφορους τρόπους γιά νά παρασύρει τήν αγία , άλλά δέν τά κατάφερε. Άρχισε μέ κολακείες. Συνέχισε μέ διάφορα βασανιστήρια, μαστιγώματα. Τήν έβαλε, έπειτα, στή φυλακή γιά 12 ήμέρες μέ διαταγή νά μήν φάει τίποτε. Μάλιστα στό διάστημα αυτό πίστεψαν καί μαρτύρησαν ή γυναίκα του, ό στρατηλάτης Πορφύριος καί 200 στρατιώτες, τούς οποίους γιορτάζουμε τήν ίδια ήμέρα μέ τήν αγία Αικατερίνη.

Τέλος, βλέποντας ότι ή Αγία δέν άλλαζε πίστη, σκέφτηκε ένα φρικτό τρόπο νά τή θανατώσει, χρησιμοποιωντας κάποιο ξύλινο τροχό, ό όποιος είχε κολλημένα γύρω του ξυράφια καί βελόνια. Δέν κατάφερε, όμως, τίποτε γιατί ή αγία σώθηκε έκ θαύματος, γι' αυτό διέταξε νά τήν άποκεφαλίσουν. Τά λείψανά της βρίσκονται στήν Ι. Μονή αγίας Αικατερίνης τού Όρους Σινα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: