ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ
Με τη ματιά των ξένων
«Βλέπαμε καθ' οδόν παντού πτώματα γυναικόπαιδων και γερόντων» Η Γενοκτονία των χριστιανών Ποντίων «ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο εξόντωσης όλων των χριστιανικών λαών της Μικράς Ασίας»
Η 19η Μαΐου, είναι εθνική εορτή για τους Τούρκους αποτελεί όμως για τον ποντιακό ελληνισμό «ημέρα μνήμης» για τους 353.000 Ποντίους που εξολόθρευσαν οι κεμαλιστές με τους Τσέτες. Τα εκατομμύρια των Ποντίων σ' όλο τον κόσμο θα τιμήσουν μεθαύριο τους νεκρούς τους και θα διατρανώσουν το ανυποχώρητο αίτημά τους: την αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Δεν υπάρχει ελληνική ποντιακή οικογένεια που να μην έχει νεκρό στον μακρύ κατάλογο της Γενοκτονίας. Εκτελέστηκαν απο τα λεγόμενα «Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας» και χάθηκαν στα Αμελέ Ταμπουρού, τα «Τάγματα Εργασίας». Πέθαναν χιλιάδες γυναικόπαιδα και γέροι από την πείνα, τις αρρώστιες και την εξάντληση στις εξορίες με τις πολυήμερες πορείες.
Μαρτυρίες σοκ
Χιλιάδες οι μαρτυρίες, όσοι και οι νεκροί. Αλλά μεγαλύτερη αξία έχουν οι μαρτυρίες τρίτων. Ετσι, θα αναφέρουμε μαρτυρίες επισήμων, τριών Αμερικανών αλλά και δύο Σοβιετικών, φίλων και συμμάχων του Κεμάλ την εποχή των εγκλημάτων. Ο ταγματάρχης Οουελ, επικεφαλής αμερικανικής επιτροπής, έγραψε: «Από τους 30.000 εκτοπισθέντες Ελληνες εκ των παραλίων του Πόντου το 1921, εις Χαρπούτ έφτασαν μόλις 5.000!
Οι άλλοι εκτελέστηκαν ή πέθαναν στον δρόμο της εξορίας. Μετρήσαμε καθ' οδόν 3.000 πτώματα κατά μήκος των οδών, βορά των σκύλων, των λύκων και των γυπαετών, διότι απαγορεύουν οι Τούρκοι στους συγγενείς να τους θάψουν. Τούρκοι αξιωματικοί και στρατιώτες προβαίνουν σε ανήκουστους βιασμούς παρθένων, τας οποίας εγκαταλείπουν ημιθανείς για να αποθάνουν επί των οδών "για να ψοφήσουν εκεί", όπως έλεγαν». Ο Αμερικανός γερουσιαστής Κινγκ συνέταξε έκθεση, στην οποία απαριθμούσε τα εγκλήματα των Τούρκων και με βάση αυτήν η Γερουσία εξέδωσε ψήφισμα με δριμύ «κατηγορώ» κατά των τουρκικών ωμοτήτων: «Η Γερουσία εκφράζει αποστροφή και κατάκρισιν της βαρβάρου και αγρίας καταδιώξεως των Ελλήνων του Πόντου υπό της κυβερνήσεως του Κεμάλ Πασά...
Η Γερουσία ζητεί παρά του Προέδρου των ΗΠΑ όπως φέρει τας θηριωδίας του Πόντου εις την προσοχήν των ευρωπαϊκών δυνάμεων και εις το Συμβούλιον της Κοινωνίας των Εθνών». Η διάσημη Αμερικανίδα δημοσιογράφος Εθελ Τόμπσον έγραφε: «Καθ' οδόν συναντούσαμε ομίλους γερόντων, παιδιών, σε μια ατελείωτη πορεία μαρτυρίου, όπου έπεφταν νεκροί από την εξάντλησιν και από τα χτυπήματα των συνοδών Τούρκων. Οι περισσότεροι εκλιπαρούν τον θάνατον...
Στην πόλη Μεζερέχ αίφνης ηκούσαμε φωνές περίπου τριακοσίων μικρών παιδιών συγκεντρωμένων σε κύκλο. Είκοσι τσανταρμάδες που κατέβηκαν από τ' άλογά τους τα χτυπούσαν σκληρά και ανελέητα με τα μαστίγια και τα τρυπούσαν με τα ξίφη με μίσος για να μην κλαίνε! Το θέαμα ήτο πρωτοφανές, φρικώδες! Μία μητέρα που όρμησε να σώσει το παιδί της δέχτηκε το ξίφος στην καρδιά κι έπεσε κατά γης...».
«Παντού πτώματα...»
«Πάθαμε», λέει η Τόμπσον, «νευρική κρίση! Παντού βλέπαμε πτώματα γυναικών, παιδιών και γερόντων. Η αμερικανική υπηρεσία υπολογίζει τους Ελληνες που εξολόθρευσαν οι Τούρκοι στη Σεβάστεια σε τριάντα χιλιάδες!». Ο Ρώσος στρατηγός Φρούντζε, επίσημος στρατιωτικός απεσταλμένος του Λένιν και σύμβουλος του Κεμάλ, έγραψε στο βιβλίο του «Αναμνήσεις από την Τουρκία»:
«Από τις 200 χιλιάδες Ελληνες που ζούσαν στη Σαμψούντα, τη Σινώπη και την Αμάσεια, έμειναν μόνο λίγοι αντάρτες που τριγυρίζουν στα βουνά. Η περιοχή ερημώθηκε. Οι Τσέτες του Τοπάλ Οσμάν Πασά έσπειραν τον πανικό στην πόλη Χάβζα. Εκαψαν, βασάνισαν και σκότωσαν όλους τους Έλληνες που βρήκαν μπροστά τους. Η διαδρομή από την πόλη Καβάκ έως το Χατζηλάρ θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου όσο θα ζω. Σε απόσταση 30 χιλιομέτρων συναντούσαμε μόνο πτώματα... Μόνο εγώ μέτρησα πάνω από 150...».Και να φαντασθεί κανείς ότι ο άνθρωπος αυτός που δεν μασά τα λόγια το, ήταν στρατιωτικός σύμβουλος των σοβιετικών δίπλα στον Κεμάλ!
Ο Αλάροφ, ο σοβιετικός πρέσβης στην Αγκυρα, έγραφε:
«Οταν έμαθα για τις μαζικές σφαγές των Ελλήνων στη Σαμψούντα συνάντησα τον Κεμάλ και έχοντας υπόψη μου τη συμβουλή του Λένιν να μη θίξω την τουρκική εθνική φιλοτιμία, με προσοχή τού ανέφερα το γεγονός. Ο Κεμάλ απάντησε ως εξής: "Ξέρω αυτές τις βαρβαρότητες κι έχω δώσει διαταγές να μεταχειρίζονται τους Ελληνες αιχμαλώτους με καλό τρόπο... Πρέπει να καταλάβετε τον λαό μας. Είναι εξαγριωμένος". Ποιοι πρέπει να κατηγορηθούν γι' αυτό; Ασφαλώς εκείνοι που θέλουν να ιδρύσουν ένα "Ποντιακό Κράτος" μέσα στην Τουρκία».
Μία συγγνώμη
Για τον Κεμάλ τα γυναικόπαιδα και οι ανήμποροι γέροι ήταν αιχμάλωτοι πολέμου! Γι αυτό και τους εξόντωνε... Οι Πόντιοι ζητούν μία «συγγνώμη» από την Τουρκία για τη Γενοκτονία, την οποία αρνείται πεισματικά, ξοδεύοντας πολλά εκατομμύρια σε διάφορα λόμπι για να την αποτρέψει. Κι όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με αδιάσειστα ντοκουμέντα, τα αποδίδουν «στις αναπόφευκτες ακρότητες του πολέμου». Μία άθλια δικαιολογία που αποδέχονται και υιοθετούν δυστυχώς ημέτεροι ανιστόρητοι ιστορικοί κουλτουριάρηδες, που ναρκισσιστικά αυτοαποκαλούνται προοδευτικοί και παριστάνουν τα θλιβερά δεκανίκια του κεμαλικού εθνικισμού.
Η Γενοκτονία των χριστιανών Ποντίων, Αρμενίων και Ασυρίων, το παραδέχονται όλοι, «ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο εξόντωσης όλων των χριστιανικών λαών της Μικράς Ασίας» και είχε τη σφραγίδα του Κεμάλ.
Κείμενο του κ. Τάσου Κοντογιαννίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου