Εντάξει. Το χωνέψαμε. Μετά τα διθυραμβικά πρωτοσέλιδα της εφημερίδας που αποτελούσε παλαιότερα τη ναυαρχίδα του κεντρώου χώρου και της αριστερής εφημερίδας που πρόσφατα εξαγοράστηκε από εφοπλιστικά κεφάλαια, ήρθαν και οι αντίστοιχες τηλεοπτικές εκπομπές, να ολοκληρώσουν τη στέψη του Αλέξη Τσίπρα, ως εκλεκτού των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων του τόπου.
Οι πηχυαίοι τίτλοι των εφημερίδων υποδέχονται με φωτεινά χρώματα και θετικά μηνύματα την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να ηγηθεί μιας προσπάθειας, που ως στόχο έχει την ήττα της κυβέρνησης στις επερχόμενες εκλογές. Μέσω της συγκόλλησης των αποσπασμένων τεμαχίων που άφησε πίσω της η διακυβέρνηση 2015 - 2019 και της συρραφής των πολιτικών κουρελιών που άφησαν πίσω τους οι διαδοχικές εκλογικές ήττες του 2019 και 2023.
Άλλαξαν πολλά από τότε; Ελάχιστα. Στη θέση του κορυφαίου υποστηρικτή του Αλέξη Τσίπρα Σλαβόι Ζίζεκ, τοποθετεί το περιβάλλον του πρώην αρχηγού του Σύριζα, τον Μαξ Βέμπερ. Ο οποίος μέσω της θεωρίας του σύμφωνα με τους ερμηνευτές του, φαίνεται να αναδεικνύει τον Αλέξη Τσίπρα σε χαρισματικό ηγέτη. Παράλληλα η μάχη της ιδεολογικής καθαρότητας που είχε οδηγήσει σε πολυδιασπάσεις, δίνει τη θέση της σε μια γενναία προσπάθεια επανασυγκόλλησης.
Όπου οι ιδεολογικές διαφορές και οι κατηγορίες σχετικά με τα έργα της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, ονοματίζονται «προσωπικές διαφορές», οι οποίες θα πρέπει να μπουν σε δεύτερη μοίρα για το «καλό του τόπου» ή καλύτερα για την προοπτική επανόδου στην εξουσία. Ακόμα και τα επαναστατημένα στελέχη Νέας Αριστεράς, από το βήμα που τους προσφέρουν απλόχερα τα τηλεοπτικά κανάλια επαναπροσεγγίζουν τον εκλεκτό των ισχυρών.
Μα είναι δυνατόν; Και βέβαια είναι. Η επιλογή των ισχυρών συμφερόντων να επαναφέρουν στην κεντρική πολιτική σκηνή τον πρώην συγκυβερνήτη του Πάνου Καμένου, είναι απολύτως δικαιολογημένη από την άποψη ότι στα αριστερά της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει ένα τεράστιο κενό. Ένα κενό το οποίο απέτυχε να καλύψει πολιτικά από το 2019 μέχρι σήμερα, - η αλήθεια είναι με πανηγυρικό κιόλας τρόπο - το ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια απέτυχε όχι μόνο στο να ασκήσει μια αντιπολίτευση ουσίας, αλλά και στο να αρθρώσει ένα δημιουργικό προγραμματικό λόγο. Έναν ορθολογικό και προσγειωμένο λόγο που είχε επιλέξει να εκφράζει από το 1996 και μετά. Έναν αισιόδοξο ελκυστικό πολιτικό λόγο που να απευθύνεται, τόσο στους δυσαρεστημένους με την κυβέρνηση πολίτες, όσο και στους πολιτικά ορφανούς πρώην ψηφοφόρους του Σύριζα, που έβλεπαν το κόμμα τους να διαλύεται ακολουθώντας σενάρια μεξικανικής σαπουνόπερας.
Το ΠΑΣΟΚ άφησε χώρο, όπως λέμε στο ποδόσφαιρο. Άφησε γήπεδο. Και «έπαιξε μπάλα» στην περιοχή του λαϊκισμού. Εμπνεύστηκε από τις συνομωσιολογικές τερατολογίες του Κυριάκου Βελόπουλου. Έγινε παρακολούθημα της τοξικότητας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Χωρίς να διαθέτει τα αντίστοιχα προσόντα. Διότι το πραγματικό dna των ψηφοφόρων και φίλων του ΠΑΣΟΚ, δεν έχει σχέση με συνομωσιολογίες και τοξικότητα. Απλά το ΠΑΣΟΚ, διέκρινε μέσα από τον πολιτικά μυωπικό του φακό, ότι η αναμπουμπούλα και το χάος, η κοινωνική δυσαρέσκεια και η υπερδιέγερση του θυμικού, αποτελούσαν μια ευκαιρία για να κερδίσει ψήφους.
Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε μια αυτοκτονική τακτική. Το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να κερδίσει τίποτα περισσότερο από τον τίτλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ένα δώρο που έπεσε από τον ουρανό, μετά την πολυδιάσπαση του Σύριζα ως επακόλουθο του δράματος της Κασσελακιάδας. Ακόμα και αυτόν τον τίτλο τον διαχειρίστηκε στραβά. Για να αναδείξει εν τη αφελία του, σε υπέρμετρο βαθμό τις θέσεις των υπόλοιπων κομμάτων Βελόπουλου, Κωνσταντοπούλου, Φάμελου και Αχτσιόγλου. Επιλέγοντας για το ίδιο τον ρόλο του κομπάρσου.
Το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να γίνει η εναλλακτική πολιτική λύση απέναντι στη Νέα Δημοκρατία. Η εναλλακτική επιλογή. Κι ας ομιλούν τα στελέχη του, για την ανάγκη να κερδίσουν στην εκλογές τη Νέα Δημοκρατία για μόλις ψήφο. Και έφτασε η στιγμή να πληρώσει αυτήν την βαθιά απολιτική στάση. Ακόμα και σήμερα την ύστατη στιγμή, που ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται ως ο φανταχτερός εκλεκτός των ισχυρών της Ελλάδας, με όλα τα μέσα επικοινωνίας στο πόδια του, αντί να βγει μπροστά και να διαφοροποιηθεί από το κλίμα της νοσηρής τοξικότητας, μιλάει για τραμπισμό της κυβέρνησης με αφορμή το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
Δυστυχώς, για το ΠΑΣΟΚ, ο κύβος ερρίφθη. Το περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα διαθέτει πλέον τα μέσα, να κατακτήσει την δεύτερη θέση στις εκλογές και να στριμώξει το ΠΑΣΟΚ στη γωνία του ρινγκ της κεντροαριστεράς. Κι έτσι ο συγκεκριμένος χώρος αφού δεν κατακτήθηκε με πολιτικό τρόπο από το ΠΑΣΟΚ, θα περιέλθει στα χέρια του εκλεκτού Αλέξη Τσίπρα που έχει όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα στα πόδια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου