ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ;

Τι είναι η Ελλάδα; Πέντε τράπεζες, η ΔΕΗ, ο ΟΠΑΠ, τρεις κατασκευαστικές, η Lamda με το project του Ελληνικού, ο ΟΤΕ, ο Μυτιληναίος, ο Στασινόπουλος, ο Κοπελούζος, κάτι στην πληροφορική και δύο τρεις ακόμη. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει αγορά. Το να κλείσει μια εταιρεία συμβούλων, για παράδειγμα, θα είναι οδυνηρό για τους άμεσα συνεργαζόμενους μαζί της, αλλά δεν θα αλλάξει την μεγάλη εικόνα.

Για να αλλάξει αυτό χρειάζονται γενναίες πολιτικές αποφάσεις. Να υπάρξει ένα όραμα και ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την υλοποίησή του. Χωρίς ενίσχυση της παραγωγής, χωρίς πολιτικές στήριξης της καινοτομίας, δεν υπάρχει μέλλον. Ξέρω, βαρεθήκατε να τα ακούτε και να τα διαβάζετε. Και το αστείο είναι ότι πολλοί άνθρωποι λέμε τα ίδια πράγματα, αλλά εννοούμε, τελικά, τελείως διαφορετικά πράγματα. Χρησιμοποιούμε τις ίδιες λέξεις, αλλά περιγράφουμε διαφορετικές έννοιες.

Για κάποιους η καινοτομία, για παράδειγμα, είναι ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Κάτι που πράγματι ίσχυε σε άλλες χώρες, αλλά πριν από αρκετά χρόνια. Η ενίσχυση της παραγωγής για κάποιους άλλους σημαίνει δωρεάν λεφτά από το κράτος ή δανεικά και αγύριστα. Θα μπορούσαν απλά να αντιγράψουν τα μέτρα άλλων χωρών, ας πούμε για την στήριξη των ενεργοβόρων βιομηχανιών. Λέμε τώρα.

Παραπονιόμαστε και δικαίως για τις τιμές στο μανάβικο και στις λαϊκές. Ναι, φταίει η κλιματική αλλαγή. Μήπως φταίει και το γεγονός ότι έχουμε εγκαταλείψει την πρωτογενή παραγωγή; Από όταν ήμουν μικρό παιδάκι θυμάμαι σχετικές δηλώσεις των πολιτικών. Και ενώ πέρασαν όλοι από την εξουσία, δοκιμάστηκαν οι πάντες, αυτό που έμεινε στο τέλος είναι το «τίποτα». Αν τα παχιά τα λόγια ήταν προϊόν, θα είχαμε θρέψει τον κόσμο όλον...

Η χώρα πεθαίνει. Είναι το δημογραφικό, είναι και το τεράστιο έλλειμμα που παρατηρείται στον τομέα των επενδύσεων. Γι αυτό και τα «ονόματα» που συναντάμε τα τελευταία χρόνια στον επιχειρηματικό στίβο είναι τα ίδια και τα ίδια. Δεν ξεπηδούν νέες δυνάμεις, επειδή δεν υπάρχουν τέτοιες για να επενδύσουν. Και όσοι προσπαθούν να ξεκινήσουν από τα χαμηλά και να ανέβουν, συναντούν στον δρόμο τους ανυπέρβλητα εμπόδια… Αυτά περιμένω να ακούσω από τους πολιτικούς μας. Ένα σχέδιο, ένα όραμα για το αύριο. Το τι πρέπει να γίνει δεν είναι δύσκολο να το βρούμε. Ας δούμε τι συμβαίνει σε άλλες χώρες και θα ανακαλύψουμε και τον δικό μας δρόμο. Το ζητούμενο είναι να θέλουμε να τον ανακαλύψουμε.