Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ

Η σημαντικότερη είδηση αυτών των ημερών δεν είναι η επιχείρηση στη Γάζα για την εξουδετέρωση της Χαμάς, ούτε οι φοροελαφρύνσεις που θα εξαγγελθούν στη ΔΕΘ και μονοπωλούν τα εγχώρια πρωτοσέλιδα. Ούτε καν το κρεσέντο αντισημιτισμού από αριστερίστικα ναυάγια της ιστορίας ή ταβερνιάρηδες της Νάξου. Η είδηση που μετράει είναι η 25η Σύνοδος του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) στην Τενζίν της Κίνας, όπου παρελαύνουν Ερντογάν, Ξι Τζινπίνγκ, Πούτιν, Μόντι και άλλοι ηγέτες της Ευρασίας.

Ο Ερντογάν, ως «επίσημος προσκεκλημένος», συνομιλεί διμερώς με τον Ξι και άλλους, ενώ η SCO, με άξονα την ασφάλεια, την οικονομία και την αντιτρομοκρατία, συγκεντρώνει Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Ιράν, χώρες της Κεντρικής Ασίας και παρατηρητές όπως η Τουρκία. Παράλληλα, στο Πεκίνο, στις 3 Σεπτεμβρίου, μια μεγαλοπρεπής στρατιωτική παρέλαση τιμά την 80ή επέτειο από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Σύνοδος αυτή δεν είναι απλή φιέστα. Κυοφορεί ένα νέο στάτους κβο, που αμφισβητεί την ισχύ των δυτικών δημοκρατιών από αυταρχικά καθεστώτα της Ανατολής. Η παρουσία της Τουρκίας, μέλους του ΝΑΤΟ, αποτελεί όνειδος. Η Άγκυρα, εκμεταλλευόμενη τον πληθωρισμό και την κατάρρευση της λίρας, κλέβει παραγωγική βάση από τη Δύση, μιμούμενη την Κίνα.

Στόχος της; Μεταφορά δυτικής τεχνολογίας και δημιουργία βιομηχανικής ισχύος. Και ενώ ο Ερντογάν αλληθωρίζει προς την Ανατολή, στη Δύση ο «κτηματομεσίτης» πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Τραμπ, διαλύει το μέτωπο των ελεύθερων οικονομιών. Αντί να ελέγξει το χρέος, επιβάλλει δασμούς, αποξενώνοντας συμμάχους και αποδυναμώνοντας το ΝΑΤΟ.

Οι ανόητοι των άκρων, αριστεροί και δεξιοί, χειροκροτούν την ενδυνάμωση των αναθεωρητών, μισώντας τη Δύση και τις αξίες της. Δεν καταλαβαίνουν ότι οι συντάξεις, οι μισθοί και το βιοτικό τους επίπεδο εξαρτώνται από την ισχύ της Δύσης. Ένας συνασπισμός Κίνας, Ρωσίας και Ινδίας, αν υλοποιηθεί, θα δημιουργήσει μια υπερδύναμη πρωτοφανή στην ιστορία. Όσοι γνωρίζουν τη γεωπολιτική προπαίδεια του Χάλφορντ Μακίντερ κατανοούν: όποιος ελέγχει την «Heartland» της Ευρασίας, ελέγχει τον κόσμο.

Η Ευρασία, με τη μερίδα του λέοντος σε πληθυσμό, πόρους και βιομηχανία, είναι το κλειδί. Η Δύση, με την Ευρώπη, την Τουρκία, την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Ινδία, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, κρατούσε μέχρι τώρα τον έλεγχο, κυρίως μέσω των θαλασσίων οδών. Αυτή η ισορροπία κινδυνεύει να ανατραπεί, και μάλλον όχι ειρηνικά.

Η απάντηση; Στενότερος συνασπισμός των δυτικών δημοκρατιών, έλεγχος του χρέους, περιορισμός της ροής τεχνολογίας προς τους αναθεωρητές. Όχι μόνο πολιτική ενοποίηση της ΕΕ, αλλά μια ομοσπονδία ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνίας, Κορέας και Αυστραλίας. Αντ’ αυτού, η Δύση οδεύει προς εσωτερικό εμπορικό πόλεμο και διάλυση του ΝΑΤΟ. Η άγνοια του Τραμπ, που πιστεύει ότι με εκβιασμούς θα κάνει τις ΗΠΑ υπερδύναμη ξανά, είναι μεγαλύτερη απειλή από τον συνασπισμό της Ανατολής. Η γεωπολιτική προπαίδεια δεν συγχωρεί λάθη.

Ο πυρήνας της θεωρίας του Χάλφορντ Μακίντερ (Halford Mackinder), Βρετανού γεωγράφου/γεωπολιτικού που διατύπωσε το 1904 την περίφημη θεωρία της Heartland, είναι σαφής: «Η Ευρασία είναι η μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη ήπειρος του κόσμου. Στο κέντρο της βρίσκεται η λεγόμενη Heartland (καρδιά της ηπειρωτικής μάζας), που εκτείνεται περίπου από την Ανατολική Ευρώπη μέχρι τη Σιβηρία και από την Αρκτική μέχρι την Κασπία Θάλασσα.

Ο Μακίντερ υποστήριξε ότι όποιος ελέγχει τη Heartland αποκτά στρατηγικό πλεονέκτημα ώστε να ελέγξει την Ευρασία. Και όποιος ελέγξει την Ευρασία –δηλαδή τον «κόσμο-νησί» με τη μερίδα του λέοντος σε πληθυσμό, πλουτοπαραγωγικές πηγές και βιομηχανία– μπορεί να ελέγξει ολόκληρο τον κόσμο.

Η Δύση, με την Ευρώπη στο ένα άκρο της Ευρασίας, την Τουρκία και την Ελλάδα να ελέγχουν την έξοδο στις θερμές θάλασσες, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Σ. Αραβία στη Μέση Ανατολή, την Ινδία, την Ιαπωνία και τη Ν. Κορέα στο άλλο άκρο της Ασίας, κατάφερε μετά τον πόλεμο να κρατά την Ευρασία υπό έλεγχο, ελέγχοντας κυρίως τις θαλάσσιες οδούς. Η ισορροπία αυτή τείνει τώρα να ανατραπεί. Το πιθανότερο είναι πως αυτό δεν θα γίνει ειρηνικά.