THE TIMES: ΤΑ ΑΦΑΝΗ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

Γεωπολιτικό παζλ:  Τα «κρυφά» στοιχεία μιας ενδεχόμενης συμφωνίας μπορεί να αφορούν μια ευρύτερη αναδιάταξη της παγκόσμιας ισορροπίας. Σε αυτή τη βάση, η Ρωσία θα μπορούσε να απομακρυνθεί από τη στενή συνεργασία της με την Κίνα, ενώ οι ΗΠΑ θα αναγνωρίσουν ορισμένα γεωπολιτικά κέρδη της Μόσχας, με αντάλλαγμα τη στρατηγική σταθερότητα και τη σύναψη οικονομικών και ενεργειακών συνεργασιών.

Ανακαθορισμός σφαιρών επιρροής: Μία πιθανή συζήτηση αφορά την αναγνώριση ρωσικής επιρροής σε συγκεκριμένες πρώην σοβιετικές περιοχές, σε αντάλλαγμα για αμερικανική επιρροή σε άλλες ζώνες, όπως η Ανατολική Ευρώπη εκτός Ουκρανίας. Αυτή η «παγωμένη» γεωπολιτική ισορροπία θυμίζει τη λογική του Ψυχρού Πολέμου, με σαφή «σύνορα» επιρροής. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το πακέτο μπορεί να περιλαμβάνει ακόμη άρση κυρώσεων και άνοιγμα των ρωσικών ενεργειακών αγορών σε αμερικανικές εταιρείες.

Ρωσία και Κίνα: Η Ουάσινγκτον επιδιώκει να αποσπάσει τη Ρωσία από το στενό δεσμό με το Πεκίνο, αναζητώντας τη μετατροπή της σε αντίβαρο απέναντι στην κινεζική ισχύ. Μια τέτοια αλλαγή θα περιλάμβανε τη χαλάρωση κυρώσεων, εμπορικές συμφωνίες και συνεργασίες σε τομείς αιχμής, όπως η ενέργεια και η τεχνητή νοημοσύνη.

Ασφάλεια και στρατιωτικοί περιορισμοί: Η συμφωνία θα μπορούσε να περιλαμβάνει μέτρα για τον περιορισμό στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα Ρωσίας–ΝΑΤΟ και απαγόρευση εγκατάστασης πυρηνικών όπλων σε συγκεκριμένες περιοχές. Η Μόσχα πιθανά θα απαιτήσει εγγυήσεις για ουδετερότητα της Ουκρανίας, με διεθνείς δεσμεύσεις.

Ενεργειακές και οικονομικές συνεργασίες: Επανέναρξη ή ενίσχυση αγωγών φυσικού αερίου προς την Ευρώπη υπό αμερικανική ή κοινή εποπτεία, αμερικανικές επενδύσεις σε ρωσικούς τομείς ενέργειας, μεταφορών και αγροδιατροφής, καθώς και συμφωνίες για αμερικανικό LNG προς την ευρωπαϊκή αγορά, αναμένεται να συνιστούν σημαντικό μέρος της συμφωνίας. Πηγές αναφέρουν ότι ο Στιβ Γουίτκοφ προώθησε ενεργά τέτοιες πρωτοβουλίες.

Εσωτερική πολιτική διάσταση: Για τον Τραμπ, η συμφωνία θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως σημαντική διπλωματική επιτυχία και απόδειξη της διαπραγματευτικής του δεινότητας. Αντίστοιχα, για τον Πούτιν θα αποτελούσε θεσμική νομιμοποίηση γεωπολιτικών κερδών που δεν απέκτησε αποκλειστικά μέσω στρατιωτικής ισχύος.