ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Το σημείο της μελέτης αφορά την αντίδραση στον κίνδυνο και την τάση να αναλαμβάνονται ρίσκα όταν υπάρχουν ζημίες. Οι διαχειριστές των κεφαλαίων χρηματαγορών και των εναλλακτικών επενδύσεων φαίνεται να είναι λιγότερο ριψοκίνδυνοι όταν αντιμετωπίζουν απώλειες.

Αντίθετα, οι διαχειριστές μετοχικών, σταθερού εισοδήματος και κεφαλαίων με ευρεία διασπορά είναι πιο επιρρεπείς να αναλαμβάνουν μεγαλύτερο ρίσκο για να ανακτήσουν απώλειες. Αυτό πιθανώς εξηγείται από το γεγονός ότι οι διαχειριστές μετοχών συγκρίνονται με πιο ασταθή benchmark (δηλαδή δείκτες) και κινδυνεύουν από εκροές αν η απόδοσή τους υστερεί.

Ένα άλλο ενδιαφέρον εύρημα της μελέτης αφορά τη σχέση μεταξύ της αποστροφής για τον κίνδυνο και την εμπειρία του διαχειριστή και το μέγεθος του κεφαλαίου. Αν και η εμπειρία και η ηλικία του διαχειριστή δεν φαίνεται να επηρεάζουν τη συμπεριφορά του, όσον αφορά την αποστροφή στον κίνδυνο και τις απώλειες, οι διαχειριστές των μεγαλύτερων επενδυτικών κεφαλαίων (πάνω από 100 δισ. δολάρια) φαίνονται να έχουν λιγότερο αποστροφή προς τις απώλειες και τον κίνδυνο σε σχέση με άλλους διαχειριστές.

Αυτό μπορεί να υποδεικνύει ότι τα μεγαλύτερα κεφάλαια προσελκύουν τους καλύτερους διαχειριστές ή, αντιστρόφως, οι καλύτεροι διαχειριστές αναλαμβάνουν τα μεγαλύτερα κεφάλαια. Ή απλώς έχει να κάνει με το περιθώριο ανοχής που έχει ένα επενδυτικό κεφάλαιο σε μια απρόσμενη καταγραφή ζημιών.

Το συμπέρασμα είναι ότι οι διαχειριστές κεφαλαίων, παρόλο που έχουν επαγγελματική εκπαίδευση και εμπειρία, εξακολουθούν να επηρεάζονται από συμπεριφορικές προκαταλήψεις, οι οποίες ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο του κεφαλαίου και το μέγεθος του χαρτοφυλακίου τους. Η κατανόηση αυτών των προκαταλήψεων μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη εκτίμηση των στρατηγικών τους και της πιθανής τους απόδοσης.