Η ΝΙΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ Η ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΙΕΙ Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΩΝ

Χιλιάδες άνθρωποι αντιμετωπίζουν μια δύσκολη καθημερινότητα: Ακριβά ενοίκια, πανάκριβα είδη πρώτης ανάγκης στα σούπερ μάρκετ. Για μια μεγάλη μερίδα του κόσμου, η κατάσταση είναι περισσότερο δύσκολη απ’ ότι ήταν, ακόμη και στην εποχή της χρεοκοπίας.

Η κυβέρνηση αντιτάσσει την εντυπωσιακή αύξηση του κατώτατου μισθού, που έγινε επί των ημερών της, όπως και τη μείωση της ανεργίας. Σύμφωνοι! Αλλά! Υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά». Το άδειο πορτοφόλι δολοφονεί την κοινή λογική. Και είναι κρίμα. Επειδή αντικειμενικά υπάρχουν οι δυνατότητες.

Υπάρχουν προγράμματα αλληλεγγύης, που εξελίσσονται μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης και αφορούν τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν επισιτιστικό πρόβλημα. Μήπως τα χρήματα αυτά θα πιάσουν καλύτερα τόπο αν δοθούν απευθείας στους δικαιούχους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αγοράσουν οι ίδιοι κάθε μήνα τα αναγκαία γι' αυτούς αγαθά από το σούπερ μάρκετ;

Δεν συζητούμε για νέα χρήματα, αλλά για χρήματα που ήδη δαπανώνται. Τι αποτύπωμα άφησε άραγε αυτή η δαπάνη μέχρι σήμερα στην κοινωνία; Ανεπαίσθητο! Μήπως τελικά ο άλλος τρόπος, της χρήσης αυτού του δικαιώματος από τους ίδιους τους δικαιούχους έχει ένα καλύτερο αποτέλεσμα;

Υπάρχει και το θέμα της στέγης. Οι μέχρι σήμερα πρακτικές της επιδότησης κατοικίας δεν έχουν αποδώσει. Κι αυτό, διότι ενισχύουν τη ζήτηση για κατοικίες που, κάτω από άλλες συνθήκες, οι ιδιοκτήτες τους θα τις παραχωρούσαν δωρεάν για χρήση, προσδοκώντας απλά και μόνο να καλύψουν το έξοδο του ΕΝΦΙΑ.

Τελευταία, έχει προκύψει μια νέα ιδέα, να αγοράσει το δημόσιο, από τα fund, τα ακίνητα που έχουν αυτά αγοράσει από τα κόκκινα δάνεια. Να τους βγάλει, δηλαδή, το δημόσιο από τη δύσκολη θέση να τα διαθέσουν στην αγορά. Είναι λάθος! Ο πιο σωστός τρόπος είναι να επιστρέψουμε σε πρακτικές του παρελθόντος, όπως ήταν εκείνη των εργατικών πολυκατοικιών. Νέες κατοικίες, πράσινες. Να δοθεί ζωή στην οικοδομή και στην πόλη.

Η ακρίβεια είναι ο μεγάλος κίνδυνος γι αυτή την κυβέρνηση. Αν δεν την αντιμετωπίσει άμεσα, θα έχει σημαντικό πρόβλημα και μάλιστα γρηγορότερα απ’ ότι πιστεύει και ο πιο απαισιόδοξος υπουργός της. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι η άμεση στήριξη των πληγέντων.

Το δεύτερο η ρύθμιση της αγοράς, έτσι ώστε να κτυπηθούν οι ολιγοπωλιακές και μονοπωλιακές πρακτικές. Καλές οι αυξήσεις στους μισθούς, αλλά αυτές θα εξαφανιστούν από την ακρίβεια. Είναι σαν να γεμίζεις με νερό έναν τρύπιο κουβά. Δεν πρόκειται να γεμίσει…