ΕΞΩ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ!

Οι ξένοι ηγέτες θαυμάζουν στην Ελλάδα το γεγονός ότι έχει πάψει να είναι το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης. Είναι που δεν ξυπνάνε τα βράδια με τον εφιάλτη του επαναστάτη Αλέξη, που ήθελε να αλλάξει την Ευρώπη. Παίζει, όμως, και να το πιστεύουν σε ένα βαθμό. Η ουσία είναι ότι η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό έχει αναβαθμιστεί. Έξω πάμε καλά, που έλεγε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Κι αυτό διότι, ένας εξίσου ρεαλιστής πολιτικός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παίζει σωστά τα χαρτιά που έχει στα χέρια του.

Εδώ υπάρχουν δύο προβλήματα. Το ένα είναι ότι στη χώρα έχουν γίνει λιγότερα πράγματα από εκείνα που θα μπορούσαν να έχουν γίνει. Η εικόνα μας, δηλαδή, θα μπορούσε να είναι περισσότερο εντυπωσιακή και να υπάρχει και ουσία. Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι αδυνατούμε να δούμε ποιος άλλος πολιτικός θα συνέχιζε το ρεσιτάλ ρεαλισμού του Κυριάκου Μητσοτάκη, αν και εφόσον ο πρωθυπουργός αποφάσιζε να αλλάξει … καριέρα.

Θα μας πείτε ότι έτσι ήταν πάντα τα πράγματα. Ή περίπου έτσι. Κι ότι παρόλα αυτά, έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε μέχρι σήμερα. Δεν θα συμφωνήσουμε. Τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι και δεν μπορούμε να συγκρίνουμε το σημερινό πολιτικό προσωπικό με εκείνο του παρελθόντος. Στο παρελθόν, το πολιτικό προσωπικό ήταν από κάθε άποψη σαφώς ανώτερο. Όπως και οι αντικειμενικές οικονομικές δυνατότητες της χώρας. Περισσότερες επιχειρήσεις, περισσότερη διάθεση για δημιουργία, περισσότερες ευκαιρίες.

Θα τολμούσαμε να πούμε ότι η σημερινή καλή εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό είναι επίπλαστη. Δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα, υπό την έννοια ότι εξακολουθεί και είναι εύθραυστη. Είναι η εικόνα που δημιουργήθηκε από την προσπάθεια ολίγων, χωρίς αυτή να αγκαλιαστεί, τελικά, από το σύνολο της κοινωνίας. Δεν είναι στόχος της χώρας, είναι στόχος μιας φωτισμένης πολιτικής ηγεσίας. Κι είναι κακό αυτό; Ναι, εφόσον δεν υπάρξει συνέχεια…

Η εικόνα, για την οποία τόσο πολύ μιλάμε σήμερα, είναι στην πραγματικότητα η εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οπότε, το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι, αν στη χώρα αυτή εξακολουθούν να υπάρχουν πολιτικοί με ανάλογη έφεση στον ρεαλισμό. Να καταλαβαίνουν, γιατί η χώρα θα πρέπει να μείνει στο άρμα της Δύσης και να μην παλαντζάρει μεταξύ Κίνας και Ρωσίας. Να αντιλαμβάνεται και να εκμεταλλεύεται τις όποιες ευκαιρίες που δίνει η σύγχρονη Οικονομία, ακόμη και σε μία χώρα σαν την Ελλάδα, που έχει παραιτηθεί από το δικαίωμά της στην καινοτομία και στην ανάπτυξη.

Ναι, η Ελλάδα δεν είναι το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης. Αλλά μπορεί και να ξαναγίνει. Η επιτυχία από την αποτυχία απέχει λίγο. Η απόσταση είναι εξαιρετικά μικρή. Ας παραμείνουμε, τουλάχιστον, στο άρμα του ρεαλισμού και ας αποφύγουμε τις ακροβασίες με το χάος. Για να εξακολουθήσουν να έχουν οι άλλοι μια καλή εικόνα για μας.