Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ

Διαβάζοντας το σημερινό πολιτικό σκηνικό, οφείλουμε να κάνουμε ορισμένες παραδοχές με βάση τα δημοσκοπικά δεδομένα της στιγμής και να μην κρύβουμε τις στρεβλώσεις κάτω από το χαλί. Ξεκινώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι πλέον σαφές ότι ως κόμμα και brand name έχει «πεθάνει».

Δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον και αυτό το γνωρίζουν ακόμη και όσοι έχουν απομείνει στο εσωτερικό του και προσπαθούν με νύχια και με δόντια να το κρατήσουν ζωντανό, έστω και στην εντατική με μηχανική υποστήριξη, προφανώς για να μη χάσουν τις βουλευτικές τους έδρες και την κρατική επιχορήγηση.

Άλλος λόγος δεν υπάρχει παρά μόνο να διατηρηθούν οι βουλευτικές αποζημιώσεις των στελεχών του και η εργασία των κομματικών υπαλλήλων, οι οποίοι εδώ και χρόνια σιτίζονται από τα κρατικά ταμεία. Για ευνόητους και αποπροσανατολιστικούς λόγους η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το αν ο Στέφανος Κασσελάκης είναι «ξένο σώμα» στην Κουμουνδούρου, ενώ το αληθές είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ξένο σώμα στην Αριστερά και εκτός πολιτικής σκακιέρας.

Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη μεριά εμφανίζεται... εφτάψυχο αλλά στάσιμο. Δεν έχει σβήσει πολιτικά, αλλά δεν έχει ηγέτη που να το οδηγήσει στην κορυφή - συγκινεί περισσότερο το όνομά του (και ο ιδρυτής του Ανδρέας Παπανδρέου) και όχι οι επίδοξοι μνηστήρες για την προεδρία. Αρχηγό θα βρει, ηγέτη όχι…

Το σενάριο που απεύχονται οι υποψήφιοί του, δηλαδή να μετατραπεί σε δεκανίκι της εξουσίας μέσω κάποιας κυβέρνησης συνεργασίας, έχει πολλές ρεαλιστικές πιθανότητες. Η ΝΔ, τέλος, ως κόμμα παραμένει ισχυρή παρά τα προ βλήματα και την κυβερνητική φθορά... Ο αντίπαλός της είναι μόνο ο εαυτός της και τα λάθη της που μπορεί να ταλανίζουν την εικόνα της, αλλά δεν την πλήττουν όσο θα περίμενε κάποιος. 

Η «γαλάζια» παράταξη διατηρεί προς το παρόν δύο βασικά πλεονεκτήματα: την ικανότητα διακυβέρνησης της χώρας και την πολιτική σοβαρότητα, που έχουν απολέσει εδώ και καιρό τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν κάθε όριο αυτογελοιοποίησης. Στις αρχές του 2025 το πολιτικό τοπίο θα έχει μεταβληθεί. Τίποτε δεν θα είναι το ίδιο. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η παρωδία της αντιπολίτευσης. 

ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχουν υποστεί ανήκεστο βλάβη και είναι πολύ δύσκολο να ανατραπεί ο πολιτικός τους κατήφορος. Ο φόβος που υπάρχει είναι μήπως τα νέα σχήματα και οι συμμαχίες που θα προκύψουν είναι ακόμη χειρότερα από τα σημερινά λόγω βεβιασμένων κινήσεων υπό το άγχος της πολιτικής επιβίωσής τους. Το προσεχές διάστημα θα επανέλθει στη δημόσια σφαίρα η ανάγκη ύπαρξης αυτοδύναμης κυβέρνησης για τις επόμενες εθνικές εκλογές του 2027. Και αυτή η ανάγκη θα είναι πιο κρίσιμη από ποτέ...