Το σοκ που θέλησε να προκαλέσει στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας ο Εμμανουέλ Μακρόν με την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών μετά τη συντριπτική ήττα που υπέστη στις πρόσφατες ευρωεκλογές μπορεί τελικά να στραφεί μπούμερανγκ όχι μόνο για τις επιδιώξεις του Γάλλου προέδρου, αλλά και για την ίδια την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, εφόσον στις κάλπες επικρατήσουν οι ευρωσκεπτικιστές.
Βέβαια, εδώ και καιρό η Μαρίν Λεπέν έχει εγκαταλείψει τις ακραίες επιθέσεις κατά των Βρυξελλών που εξαπέλυε ο πατέρας της, Ζαν-Μαρί Λεπέν, αρνητής του Ολοκαυτώματος και ιδρυτής του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου και δεν υποστηρίζει ανοιχτά το Frexit ή την αναβίωση του γαλλικού φράγκου.
Στην πραγματικότητα όμως, αυτή και ο ντε φάκτο δεύτερος τη τάξει στο κόμμα της, Τζόρνταν Μπαρντέλα, έκαναν εκτεταμένη χρήση μιας μορφής «ευρωφοβίας» για να θριαμβεύσουν στις ευρωπαϊκές κάλπες, εκμεταλλευόμενοι τη θολή γνώση των ευρωπαϊκών υποθέσεων που έχει ούτως ή άλλως το εκλογικό σώμα, ακόμη και το πλέον φιλοευρωπαϊκό του τμήμα.
Αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες φοβούνται ότι η απόφαση του προέδρου Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές αυτή τη στιγμή είναι τόσο απερίσκεπτη όσο και η προσπάθεια του πρώην Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον να αντιμετωπίσει τους υπέρμαχους του Brexit σε δημοψήφισμα τον Ιούνιο του 2016.
Δηλαδή, αντί να αφανίσει την απειλή από δεξιά, υπάρχει κίνδυνος οι εκλογές – όπως το δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο – να πυροδοτήσουν μια πολύχρονη πολιτική και οικονομική διαμάχη. Οκτώ χρόνια μετά το δημοψήφισμα για το Brexit, το 55% των Βρετανών πιστεύουν ότι έκαναν λάθος και μόνο το 31% εξακολουθεί να πιστεύει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έχει σημασία να αναφερθεί ότι το Brexit – που εκείνη την εποχή είχε χαιρετιστεί από τη Λεπέν ως κίνηση ελευθερίας – δεν αναφέρθηκε ούτε μια φορά από την Εθνική Συσπείρωση κατά τη διάρκεια των ευρωεκλογών. Το ευρωπαϊκό εκλογικό μανιφέστο του Μπαρντέλα ζητούσε την αντικατάσταση της νομοθετικής, υπερεθνικής ένωσης της ΕΕ από «ελεύθερα συμφωνημένη συνεργασία μεταξύ των κρατών-μελών, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους και τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα». Σύμφωνα με αυτό, η ενιαία αγορά στη θεωρία θα διατηρηθεί, όμως στην πράξη θα υπονομεύεται διαρκώς, αφού θα επιτρέπει την εθνική προτίμηση – προστατευτισμός δηλαδή – στη γεωργία και τις δημόσιες προμήθειες.
Επίσης, θέλει να «δώσει στους Γάλλους τα χρήματά τους πίσω» περικόπτοντας μέρος της συνεισφοράς της Γαλλίας στις Βρυξέλλες. Όμως, παραλείπει να αναφέρει ότι τα χρήματα αυτά από νομική και συνταγματική άποψη θεωρούνται ίδιοι πόροι της Ε.Ε. Για να παρακρατηθούν κονδύλια της ΕΕ θα χρειαζόταν μια αλλαγή στο γαλλικό σύνταγμα ή μια πράξη νομικής ανυπακοής από τη γαλλική κυβέρνηση.
Οι ομιλίες των Μπαρντέλα και Λεπέν είναι γεμάτες με το είδος της προπαγάνδας κατά της ΕΕ με την οποία τα βρετανικά ταμπλόιντ προετοίμαζαν την κοινή γνώμη του Ηνωμένου Βασιλείου για το Brexit. Τον περασμένο Μάρτιο, η Λεπέν για παράδειγμα είπε σε μια ομιλία της ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήθελε να αντικαταστήσει το βόειο κρέας στα γαλλικά πιάτα με έντομα.
Για να φτάσει σε αυτόν τον απίστευτο ισχυρισμό, συνδύασε μια έκθεση της ΕΕ για τις μειωμένες πωλήσεις βοείου κρέατος με μια απόφαση των Βρυξελλών να επιτρέψουν τις εισαγωγές πάστας εντόμων από την Ασία για οριακή χρήση σε ορισμένα επεξεργασμένα τρόφιμα. Την εποχή του δημοψηφίσματος στη Βρετανία, οι υπέρμαχοι του Brexit είπαν πολλά μικρά ψέματα σαν αυτό, όμως ήταν ειλικρινείς σχετικά με τον στόχο τους: ήθελαν να φύγουν από την Ε.Ε. Σήμερα, η Λεπέν και ο Μπαρντέλα σερβίρουν στο γαλλικό κοινό δύο μεγάλα ψέματα.
Το πρώτο είναι ότι μια χαλαρή συμμαχία κρατών θα μπορεί να έχει την ίδια οικονομική ισχύ και οφέλη με την ενιαία αγορά που βασίζεται στην κοινή νομοθεσία της ΕΕ. Το δεύτερο είναι ότι μια γαλλική κυβέρνηση θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να διατάξει αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Όμως αυτές θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με άλλες 26 χώρες ή, αλλιώς, να επιβληθούν παράνομα.
Εφόσον χρειαστεί να αντιμετωπίσει μια ακροδεξιά κυβέρνηση, ο Μακρόν θα διατηρήσει μεν τις συνταγματικές εξουσίες στην Ευρώπη, την εξωτερική πολιτική και την άμυνα, όμως δεν θα μπορεί να αναγκάσει μια Εθνοσυνέλευση με ακροδεξιά πλειοψηφία να βρει χρήματα για να στηρίξει την Ουκρανία ή να στηρίξει τα αναδυόμενα σχέδια για ένα τεράστιο πρόγραμμα κοινής δανεισμού της ΕΕ για στρατιωτικές επενδύσεις.
Τότε λοιπόν, για ποιο λόγο ο Γάλλος πρόεδρος πήρε το ρίσκο να αναδείξει μια κυβέρνηση Λεπέν-Μπαρντέλα; Από το στρατόπεδο του Μακρόν λένε ότι τα ψέματα της Λεπέν πρέπει να αντιμετωπιστούν αργά ή γρήγορα. Οι ευρωεκλογές έγιναν δημοψήφισμα για τον ένοικο των Ηλυσίων. Τώρα θέλουν οι εθνικές εκλογές να γίνουν ένα δημοψήφισμα για την κρυφή ατζέντα της Λεπέν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου