Οι συγγραφείς του Γ' Ράιχ τονίζουν ότι η διπλή εθνοκάθαρση (κατά Ελλήνων και Αρμενίων) ήταν προϋπόθεση για την επιτυχία της νέας Τουρκίας. Η Συνθήκη της Λωζάνης, για την οποία σήμερα κλείνουν 99 χρόνια από την υπογραφή της, έγινε δεκτή με διθυράμβους από τα εθνικοσοσιαλιστικά κείμενα του ναζιστικού κόμματος της Γερμανίας.
Μάλιστα ναζιστικά δημοσιεύματα (σ.σ. του 1925) την επήνεσαν ως δραστική
λύση του «μειονοτικού προβλήματος» η οποία «πέταξε το ελληνικό στοιχείο στη
θάλασσα». Οι συγγραφείς του Γ’ Ράιχ τονίζουν ότι η διπλή εθνοκάθαρση (κατά
Ελλήνων και Αρμενίων) ήταν προϋπόθεση για την επιτυχία της νέας Τουρκίας.
«Μόνο μέσω του αφανισμού των ελληνικών και αρμενικών φύλων της Μικράς
Ασίας υπήρξε δυνατή η δημιουργία ενός τουρκικού εθνικού κράτους και ο
σχηματισμός ενός ατόφιου τουρκικού κοινωνικού σώματος μέσα σε ένα κράτος»,
σημειώνεται.
«Ο Χίτλερ ενδιαφερόταν βαθύτατα για τις τουρκικές υποθέσεις μετά το 1919.
Όχι μόνο θαύμαζε, αλλά και προσπάθησε να μιμηθεί τη ριζοσπαστική οικοδόμηση
ενός νέου έθνους από τον Ατατούρκ από τις στάχτες της ήττας στον Α’ Παγκόσμιο
Πόλεμο», σημειώνεται στο σχετικό βιβλίο του Στέφαν Ίριγκ.
«Η Νέα Τουρκία, ή τουλάχιστον εκείνες οι πτυχές της που επέλεξαν να δουν οι Ναζί, έγινε πρότυπο για τα σχέδια και τα όνειρα του Χίτλερ στα χρόνια που προηγήθηκαν της εισβολής στην Πολωνία», τονίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου