ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΔΗ ΤΟ ΝΙΚΟΣ; ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΣΥ ΚΑΤΑΒΕΒΛΗΣΑΙ

Αγαπητοί μου, «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»

Μέσα από τα βάθη της λυτρωμένης και αναγεννημένης ψυχής, σαν νικητήρια ιαχή, ξεπηδά ο χαρούμενος αυτός ύμνος της Εκκλησίας μας. Μέσα στην ανθρώπινη δουλωμένη από τα πάθη της ύπαρξης γίνεται κάτι συνταρακτικό με την Ανάσταση του Χριστού: η λύτρωση και η ξαναγέννηση της ψυχής μας.

Ο ήλιος Χριστός φωτίζει τα απύθμενα βάθη της υπάρξεως, δαμάζει την μανία του πάθους, μετουσιώνει την εφθαρμένη ανθρώπινη ουσία σε Θεϊκή. Από τον τάφο ξεπηδά το φως, η σωτηρία, για κάθε ένα, που πιστεύει στην Ανάσταση του Χριστού, για κάθε ένα, που την κάνει βίωμά του.

Αγαπητοί μου, Ο πόλεμος εναντίον του θανάτου κρίθηκε. Η ψυχή κερδήθηκε, διότι ο Χριστός Αναστήθηκε. Ο θάνατος πλέον είναι μόνο ένα βιολογικό γεγονός, που οδηγεί υποχρεωτικά στην αιωνιότητα. Απόψε Μ. Σάββατο, ο Άδης εσκυλεύθη και ο θάνατος ενεκρώθη. «Που σου Άδη το νίκος;». Ανύποπτος ο Άδης νόμιζε ότι, ο Χριστός θα ήταν σαν τους άλλους θνητούς που θα έμενε στην κατοχή του. 

Μόνο όταν είδε να σείεται η γη, να ανοίγουν τα μνημεία, να ανασταίνονται οι νεκροί και να δέχονται το Ευαγγέλιο δισεκατομμύρια ψυχών τότε κατάλαβε, ότι νικήθηκε κατά κράτος και ότι ο Χριστός είναι η ζωή και η Ανάσταση του ανθρωπίνου γένους.

Ναι Αγαπητοί μου, Η πίστη εις τον Αναστάντα Χριστό, είναι εχέγγυο της ζωής και της ασφάλειας, της ελπίδος και της ειρήνης. Γι’ αυτό η Εκκλησία μας, σε κάθε ακολουθία της, δέεται για την ειρήνη:«Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου. Υπέρ της ειρήνης των ψυχών και των σωμάτων. Υπέρ της άνωθεν ειρήνης». Δηλαδή ν’ αποκτήσουμε ειρήνη, όπως είναι η άνωθεν ειρήνη, του ουρανού. Τέτοια ειρήνη ζητεί η Εκκλησία. 

Όχι υποκατάστατα. Όχι ειρήνη, που επικρατεί κατά περιόδους στην γη από την ισορροπία του τρόμου. Την ειρήνη αυτή την γνωρίζουμε. Μας έχει δημιουργήσει άγχη και αγωνίες. Τρανό παράδειγμα ο πρόσφατος πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας με τον εγωϊσμό των κρατούντων ποιος θα επικρατήσει πρώτος σε αυτό το αιματοκύλισμα αθώων ανθρώπων και προπάντων μικρών παιδιών.

Καιρός όμως είναι να ακούσουν οι ισχυροί της γης και άλλες φωνές φωτισμένων ανθρώπων Αρχηγών Κρατών, καθώς και των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, όπως π.χ. του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου όπου μεταξύ άλλων είπε:«Να σταματήσουν αυτό τον πόλεμο τώρα, να πρυτανεύσουν η σύνεση και η λογική και να γίνει αντιληπτό ότι όλα τα ζητήματα μπορούν να διευθετηθούν και να επιλυθούν μέσα από τον διάλογο και την σύνεση και ποτέ  με την βία».  

 Η χαρά λοιπόν και η ειρήνη του Χριστού είναι άλλο πράγμα. Είναι καρπός μυστηρίου. Καρπός του Πνεύματος του Αγίου. Φυτρώνει, όπου ξεριζώνονται πάθη. Όπου καλλιεργείται βαθειά η ψυχή με ταπείνωση, με ειλικρίνεια και αγάπη. «Χριστός Ανέστη»! Ανέστη, παρά τις δολοπλοκίες και τις μηχανορραφίες των διωκτών Του. Ανέστη παρά τις συνομωσίες και τα καταστρωμένα σχέδια των οργάνων του κακού. Ενίκησεν «ο κραταιός και δυνατός». Εθριάμβευσε «ο δυνατός εν πολέμω». Εδικαιώθη «ο εν Αγίοις αναπαυόμενος». Ηλευθερώθη «ο των ψυχών δεσπόζων και των σωμάτων».

Αγαπητοί μου,Όταν το μίσος σκοτίζει τον νούν και την καρδιά του ανθρώπου, γίνεται θηρίον ανήμερον. Καταδιώκει τον δίκαιο, καταδυναστεύει τον αδύνατο, σκληραίνει τρόπους απέναντι του πτωχού.

Πως όμως να χαρακτηρίσει κανείς την τόλμη, το θράσος, την τύφλωση των σταυρωτών του Χριστού, και εν τω προσώπων αυτών και ημών, να εναντιωθούν προς τον Παντοδύναμο, να κατηγορήσουν τον Αναμάρτητο, να διαπομπεύσουν τον Ένδοξο και να θανατώσουν τον Αιώνιο;

Εμωράνθησαν εις τους διαλογισμούς αυτών, όπως πράττουν και οι σύγχρονοι «μωροί και τυφλοί», όταν επιχειρούν να πολεμήσουν την Θρησκεία και την Εκκλησία του Ναζωραίου, όταν λοιδωρούν και χλευάζουν τις αλήθειες Του, όταν κηρύττουν την αθεΐα και συντάσσονται με τις δυνάμεις του σκότους. Ματαιοπονούν. Διότι «Πύλαι Άδου ου κατισχύσουσι της Εκκλησίας». «Αυτοί  συνεποδίσθησαν και έπεσον, Χριστός δε Ανέστη και ανορθώθη». Έγιναν καταγέλαστοι οι συνωμόται.

Ο σκοτισθείς, προς καιρόν, ήλιος «άπασαν εφώτισε την οικουμένην». Υπάρχει σκότος ακόμη και μάλιστα ζοφερό, μέσα στον κόσμο, αλλά ο Αναστάς Κύριος δεν θα το αφήσει να κυριαρχήσει, διότι ο Αναστάς Χριστός είναι η Ζωοποιός δύναμις! 

Αγαπητοί μου, Χθες συσταυρωθήκαμε με τον Χριστό και σήμερα συνεγειρόμεθα. Συνανασταινόμαστε. Αυτή είναι η αλήθεια της ζωής αυτής. Ο Σταυρός και η Ανάσταση. Ο Γολγοθάς και το κενό μνημείο. Βιώνουμε όμως και σήμερα όλοι μας μια πραγματικότητα που δεν είναι καθόλου ευχάριστη ούτε για την ανθρωπότητα αλλά ούτε και για μας τους πιστούς.

Η εξάπλωση της πανδημίας του Κορωνοϊού όπου ακόμα υπάρχει άλλαξε την καθημερινότητά μας, μας περιόρισε, μας έδειξε την αδυναμία του ανθρωπίνου γένους, την μικρότητά μας και συνάμα την ανικανότητα των ισχυρών της γης και των διανοουμένων να αντιμετωπίσουν έναν αόρατο μικροσκοπικό εχθρό.

Χιλιάδες συνάνθρωποί μας προσβλήθηκαν από τον ιό και από αυτούς πολύ έχασαν την ζωή τους, ας προσευχηθούμε απόψε γι’ αυτούς και για τα άδικα πρόσφατα θύματα  του πολέμου της Ουκρανίας στον Αναστάντα Κύριο και ας λάβουμε όλοι ένα καλό μάθημα από τις καταστάσεις αυτές. Με τις σκέψεις αυτές αγαπητοί μου εύχομαι να συνεορτάσετε μετά των οικείων σας την Πανήγυρη των Πανηγύρεων και Εορτή των Εορτών την Ανάσταση του Θεανθρώπου!

Π. ΒΟΙΩΤΟΣ