TΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΥ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΟΛΑΦ ΣΟΛΤΣ

Πώς ο εσωστρεφής πραγματιστής που δεν κέρδισε ποτέ τις καρδιές των σοσιαλδημοκρατών, κατόρθωσε να γίνει ο νέος καγκελάριος. Ο Όλαφ Σολτς είναι από την Τετάρτη ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας και επικεφαλής μιας τρικομματικής κυβέρνησης συνασπισμού σε συνεργασία με τους Πράσινους και το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, βάζοντας τέλος στην 16χρονη εποχή της απερχόμενης καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ. Ο Σολτς θα ηγηθεί ενός υπουργικού συμβουλίου 17 μελών, αποτελούμενο από εννέα άνδρες και οκτώ γυναίκες. Ποιος είναι όμως ο νέος αρχηγός της κυβέρνησης της Γερμανίας; 

Στωικός, απτόητος, γεμάτος αυτοπεποίθηση 

Λίγοι πίστευαν ότι ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση της Μέρκελ πως θα οδηγούσε τους κεντροαριστερούς Σοσιαλδημοκράτες σε μια εκλογική νίκη που φαινόταν απίθανη πριν από λίγους μήνες καθώς βρισκόντουσαν αρκετά πίσω στις δημοσκοπήσεις. Μόλις το 2019, ο Σολτς είχε ηττηθεί στη μάχη για την προεδρία του SPD. Όχι μόνο επειδή το κόμμα ήθελε έναν πιο αριστερό ηγέτη, αλλά και επειδή ο εσωστρεφής πραγματιστής δεν είχε καταφέρει ποτέ να κερδίσει τις καρδιές των σοσιαλδημοκρατών.

Ωστόσο, εντός του κόμματος του έμοιαζε ως ο μόνος πολιτικός ”βαρέων βαρών”, κατάλληλος για τη δουλειά. Ο στωικός τρόπος με τον οποίο πραγματοποίησε την προεκλογική εκστρατεία του, εξωτερικά ατάραχος, φαίνεται πως αποτέλεσε τη βάση της επιτυχίας του. Δέχτηκε την ήττα του το 2019 χωρίς παράπονο, ξανασηκώθηκε στα πόδια του και συνέχισε απτόητος δίχως φαινομενικά να αμφιβάλλει ποτέ για τον εαυτό του. 

Ούτε οι εξεταστικές επιτροπές της Βουλής για το φορολογικό σκάνδαλο Cum-Ex (σ.σ η υπόθεση «cum-ex» ήταν ένα σκάνδαλο εμπόρων που χρησιμοποίησαν ένα παραθυράκι για να ξεγελάσουν τις ομοσπονδιακές κυβερνήσεις και να λάβουν εκατομμύρια σε επιστροφές φόρων για φόρους που δεν είχαν πληρώσει ποτέ) και την υπόθεση απάτης Wirecard, ενόσω διετελούσε υπουργός Οικονομικών, δεν κατάφεραν να του κάνουν ανεπανόρθωτη ζημιά. 

Από μαρξιστής... συντηρητικός πραγματιστής της οικονομίας  

Γεννήθηκε στο Οσναμπρουκ της δυτικής Γερμανίας το 1958, αλλά εδώ και αρκετά χρόνια ζει στο Πότσνταμ, λίγο έξω από το Βερολίνο, μαζί με τη σύζυγό του, Μπρίτα Ερνστ, η οποία είναι υπουργός Παιδείας στο κρατίδιο του Βρανδεμβούργου. Το 1975 ενώ ήταν 17 ετών και φοιτητής εντάχθηκε στο SDP. Εργάστηκε επίμονα να ανέβει στην πολιτική σκάλα και καθόλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, υπέστη μια αξιοσημείωτη μεταμόρφωση. 

Ως αντιπρόεδρος της οργάνωσης νεολαίας του SPD και της διεθνούς ενώσεως της σοσιαλιστικής νεολαίας τη δεκαετία του 1980, ήταν γνωστός ως ριζοσπάστης σοσιαλιστής που ζητούσε «να ανατραπεί η καπιταλιστική οικονομία». Αλλά όταν εργάστηκε ως ειδικός δικηγόρος για το εργατικό δίκαιο με το δικό του δικηγορικό γραφείο στο Αμβούργο, έμαθε πολλά για το πώς λειτουργεί πραγματικά η επιχειρηματικότητα.