Ιδού μερικά από όσα συνέβησαν, γράφει το «Associated Press», ενώ ο Κόσμος έστρεψε την προσοχή του στον κορωνοϊό: Η Ουγγαρία απαγόρευσε τη δημόσια απεικόνιση της ομοφυλοφιλίας. Η Κίνα έκλεισε την τελευταία φιλοδημοκρατική εφημερίδα του Χονγκ Κονγκ. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας εκθειάζει τη δικτατορία. Και η Λευκορωσία απήγαγε επιβατικό αεροπλάνο για να συλλάβει δημοσιογράφο.
Το Covid-19
έχει απορροφήσει τις ενέργειες του κόσμου και απομόνωσε τις χώρες μεταξύ τους,
κάτι που μπορεί να επιτάχυνε την έλευση του αυταρχισμού και του εξτρεμισμού σε
όλο τον Πλανήτη, πιστεύουν ορισμένοι ερευνητές και ακτιβιστές.
«Το Covid
είναι μια ευκαιρία για τα όνειρα ενός δικτάτορα», δήλωσε ο Τέρι Σενγκ (Theary
Seng) ένας Καμποτζιανός-Αμερικανός δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο οποίος
έχει κατηγορηθεί για κατηγορίες συμπεριλαμβανομένης της προδοσίας στο
φαινομενικά δημοκρατικό έθνος της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπου ο πρωθυπουργός
Χουν Σεν (Hun Sen) είναι στην εξουσία για περισσότερες από τρεις δεκαετίες.
Το Human
Rights Watch κατηγορεί την κυβέρνηση της Καμπότζης ότι χρησιμοποιεί την
πανδημία ως κάλυψη για τη φυλάκιση πολιτικών αντιπάλων χωρίς δέουσα διαδικασία.
Πλήθος έχουν κατηγορηθεί και αντιμετωπίζουν μαζικές δοκιμές.
Οσον αφορά
την αντιπολίτευση, «ο φόβος του Covid, από μόνος του και ως πολιτικό όπλο, έχει
περιορίσει ουσιαστικά την κινητικότητα για να σχηματιστεί μια συγκέντρωση ή ένα
κίνημα διαμαρτυρίας», δήλωσε ο Σενγκ.Η μεγαλύτερη παγκόσμια κατάσταση έκτακτης
ανάγκης για τη δημόσια υγεία σε έναν αιώνα έχει παραδώσει την εξουσία στις
κυβερνητικές Αρχές και περιόρισε τη ζωή για δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Ο Λουκ
Κούπερε (Luke Cooper), ερευνητής της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου και
συγγραφέας του βιβλίου «Authoritarian Contagion», δήλωσε ότι οι τεράστιοι
οικονομικοί, υγειονομικοί και κοινωνικοί πόροι που δίνονται για την
καταπολέμηση της πανδημίας σημαίνουν ότι «το κράτος επιστρέφει ως δύναμη
διαχείρισης της κοινωνίας και παράδοσης δημόσιων αγαθών».
Οι
περιορισμοί στις πολιτικές ελευθερίες ή στους πολιτικούς αντιπάλους έχουν
αυξηθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας σε πολλές ηπείρους.Για μια δεκαετία στην
Ουγγαρία, ο συντηρητικός εθνικιστής πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν (Viktor Orban)
λογοκρίνει τα ΜΜΕ, περιορίζει τη δικαστική ανεξαρτησία, επέκρινε την
πολυπολιτισμικότητα και επιτέθηκε στους μουσουλμάνους μετανάστες ως απειλή για
τη χριστιανική ταυτότητα της Ευρώπης.
Κατά τη
διάρκεια της πανδημίας, η κυβέρνηση του Ορμπαν έφερε ένα νομοσχέδιο εξουσίας
έκτακτης ανάγκης που του επέτρεπε να εφαρμόσει ψηφίσματα χωρίς κοινοβουλευτική
έγκριση - ουσιαστικά να αποφασίζει με διατάγματα. Τον Ιούνιο, ψήφισε νόμο που
απαγορεύει την κοινή χρήση περιεχομένου που απεικονίζει την ομοφυλοφιλία ή τον
επαναπροσδιορισμό σεξ για οποιονδήποτε κάτω των 18 ετών. Η κυβέρνηση δήλωσε ότι
ο στόχος ήταν να προστατευθούν τα παιδιά από παιδόφιλους, αλλά ουσιαστικά
απαγόρευσε τη συζήτηση για σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου στα
σχολεία και τα Μέσα Ενημέρωσης.
Η
συντηρητική κυβέρνηση της Πολωνίας παραβίασε τα δικαιώματα των γυναικών και των
ομοφυλόφιλων. Μια απόφαση του περασμένου έτους από ελεγχόμενο από την κυβέρνηση
δικαστήριο που επέβαλε σχεδόν πλήρη απαγόρευση των αμβλώσεων πυροδότησε ένα
κύμα διαμαρτυριών που αψήφησε την απαγόρευση μαζικών συγκεντρώσεων κατά τη
διάρκεια της επιδημίας του ιού.
Στην Ινδία,
τη μεγαλύτερη δημοκρατία του Κόσμου, ο λαϊκιστής πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι
(Narendra Modi) κατηγορείται ότι προσπάθησε να σιγήσει φωνές επικριτικές για
την απάντηση της κυβέρνησής του σε ένα βάναυσο κύμα μόλυνσης από τον κορωνοϊό
που καταρράκωσε τη χώρα τον Απρίλιο και τον Μάιο. Η κυβέρνησή του συνέλαβε
δημοσιογράφους και διέταξε το Twitter να αφαιρέσει δημοσιεύσεις που επέκριναν
τον χειρισμό της επιδημίας μετά την καθιέρωση σαρωτικών κανονισμών που του
δίνουν περισσότερη δύναμη στο διαδικτυακό περιεχόμενο της Αστυνομίας.
Στη Ρωσία, η κυβέρνηση του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν χρησιμοποίησε την πανδημία ως την τελευταία δικαιολογία της για να συλλάβει πρόσωπα της αντιπολίτευσης. Συνεργάτες της φυλακισμένης προσωπικότητας της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι (Alexei Navalny) έχουν υποστεί κατ' οίκον περιορισμό και κατηγορούν ότι οι μαζικές διαμαρτυρίες κατά της σύλληψής του παραβίαζαν κανονισμούς για μαζικές συγκεντρώσεις.
Στη γειτονική Λευκορωσία, ο αυταρχικός πρόεδρος Αλεξάντερ
Λουκασένκο επέκτεινε το για ένα τέταρτο του αιώνα σιδηρούν κράτημα της εξουσίας
κερδίζοντας τις εκλογές τον Αύγουστο του 2020 που η αντιπολίτευση -και πολλές
δυτικές χώρες- είπε ότι ήταν απατεώνες. Οι τεράστιες διαδηλώσεις που ξέσπασαν
απαντήθηκαν με δακρυγόνα, λαστιχένιες σφαίρες και μαζικές συλλήψεις. Και τον
Μάιο δεν δίστασε να αναγκάσει ένα αεροπλάνο της «Ryanair» από την Αθήνα στο
Βίλνιους να προσγειωθεί στο Μινσκ προκειμένου να συλλάβει τον δημοσιογράφο της
αντιπολίτευσης Raman Pratasevic.
Τα
καθεστώτα σε Κίνα, Τουρκία, Μαλαισία είναι γνωστά για την αυταρχικότητά τους. Η
πρώτη λόγω κομουνισμού, η δεύτερη λόγω μουσουλμανικού εθνικισμού και η τρίτη
λόγω πραξικοπήματος.Τόσο εξτρεμισμός όσο και αντίσταση παρατηρούνται στη
Βραζιλία, όπου ο ακροδεξιός πρόεδρος Τζάιρ Μπολσονάρο (Jair Bolsonaro) εξέφρασε
νοσταλγία για τη στρατιωτική δικτατορία των δύο δεκαετιών της χώρας. Απέρριψε
τον ιό ως «μικρή γρίπη», δημιουργώντας αμφιβολίες για τα εμβόλια και
αντιτάχθηκε σε κοινωνικούς και οικονομικούς περιορισμούς.
Τέλος, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει απομακρυνθεί από τον λαϊκισμό του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά ένα Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ριζοσπαστικοποιημένο από τους υποστηρικτές του πρώην προέδρου έχει κάθε πιθανότητα να κερδίσει ξανά την εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου