† ΤΑ AΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

 

Εορτή μεγάλη σήμερα, για όλους τους ορθοδόξους λαούς. Ιδιαιτέρως την εορτάζει ή Ελλάς, χώρα ναυτική. Οι ναυτικοί μας, όπου και να πλέουν, είτε στον Ατλαντικό είτε στον Ειρηνικό ωκεανό, την τιμούν χαρμοσύνως. Σήμερα αγιάζονται τα νερά και οι θάλασσες με τον Τίμιο Σταυρό.

Η εορτή των Φώτων είναι το τέλος μιας εκκλησιαστικής περιόδου που ονομάζεται Δωδεκαήμερο. Τελειώνει σήμερα το Δωδεκαήμερο, που άρχισε με τη γέννηση του Χριστού. Η εορτή των Φώτων; Μικρή ή διάνοιά μας, ασθενής ή γλώσσα μας, και το μυστήριο που αποκαλύπτεται σήμερα με τη βάπτιση του Κυρίου απέραντο όπως ο ωκεανός. 

Ο Ιησούς Χριστός παρουσιάστηκε στη γη ως άνθρωπος υπό τις πλέον ταπεινές συνθήκες, ήλθε ως νήπιο, γεννήθηκε από πάμπτωχη κόρη σε μια κωμόπολη της Ιουδαίας μέσα σε ένα σπήλαιο. Ποιός, βλέποντας το βρέφος εκείνο, ήταν δυνατόν να φανταστή, ότι κάτω από αυτό το σχήμα κρυβόταν ή Θεότης; 

Μετά από οκτώ ήμερες δέχθηκε την περιτομή και έλαβε το όνομα Ιησούς Χριστός, «το υπέρ παν όνομα». Δώδεκα ετών τον βλέπουμε πάλι στο ναό του Σολομώντος, όπου κατέπληξε τους σοφούς πρεσβυτέρους με τις ερωτήσεις και απαντήσεις του. Μετά, για το διάστημα από δώδεκα ετών έως τριάντα, ορισμένοι λένε πολλά φανταστικά, άσχετα όμως με το Ευαγγέλιο.

Αλλά ένα είναι το βέβαιο, ότι ο Ιησούς Χριστός έζησε αφανής. Αφάνεια. Ωραία είναι ή αφάνεια! Πού ήταν; Έμενε και εργαζόταν στη Ναζαρέτ ως ξυλουργός. Κρατούσε σκεπάρνια, πριόνια, σφυριά και καρφιά. Είναι ό πρώτος εργάτης! Τίμησε την εργασία εκεί στο εργαστήριο του νομιζομένου πατρός του. 

Έτσι έμεινε άγνωστος. Ποιός φανταζόταν, ότι αυτός ο ξυλουργός είναι ο προφητευμένος από αιώνων «υιός ανθρώπου»; Αλλά ήρθε ή ώρα να εμφανιστεί. Και τότε παρουσιάστηκε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος. Κήρυττε μετάνοια και είλκυε κόσμο πολύ. Όλοι έσπευδαν στα ρείθρα του Ιορδανού, μετανοούσαν και βαπτίζονταν. 

Μέσα στο πλήθος ήρθε και ο Χριστός. Ήταν απέριττος, χωρίς κάποιο εξωτερικό διακριτικό, δεν φορούσε διάδημα. Ο Ιωάννης όμως διέκρινε, ότι κάτω από το φτωχικό του παρουσιαστικό υπήρχε ή Θεότης. Τον αντιλήφθηκε, γι’ αυτό ακριβώς ήταν εκεί. Ο Χριστός του λέει Βάπτισε με.

Ο Ιωάννης του απαντά. Δεν είμαι άξιος, εγώ έχω ανάγκη να βαπτισθώ από σ’ ένα.  Ο Χριστός επιμένει και στο τέλος ο Ιωάννης πειθαρχεί. Κι όταν τον βάπτισε, τότε άνοιξαν οι ουρανοί, είδε το Πνεύμα το Άγιο σαν περιστερά λευκή να κατεβαίνει επάνω στην κεφαλή του Χριστού μας, και ακούστηκε ή φωνή του ουρανίου Πατρός να μαρτυρεί για αυτόν. 

Έτσι αποκαλύφθηκε το Μέγα Μυστήριο. Ένας ασεβέστατος «λογοτέχνης» τόλμησε να διακωμώδηση το μυστήριο αυτό. Μα τί θα πή «λογοτέχνης»; Αν βρίσει κάποιος τον πατέρα σου, θα το δεχτής επειδή είναι λογοτέχνης; Ο ένας βρίζει χυδαίως και ο άλλος βρίζει λογοτεχνικώς. Τί σημασία έχει; είτε σε χυδαία γλώσσα είτε σε λογοτεχνική, ύβρις είναι.

Το ύβρισαν λοιπόν οι άπιστοι το μυστήριο. Τους φαίνεται σκάνδαλο. Εμείς το βλέπουμε διαφορετικά. Υπάρχει μία λέξη του ευαγγελίου πολύ χαρακτηριστική.  Τί λέει; Στον Ιορδάνη έμπαιναν γυμνοί στο νερό και, όπως ήταν, εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους. Και άλλοι μεν έμεναν περισσότερο, άλλοι λιγότερο, αναλόγως των αμαρτημάτων πού είχαν να πουν. 

Όλοι πάντως έμεναν ένα διάστημα βυθισμένοι. Ένας μόνο δεν έμεινε καθόλου, ο «Χριστός». Το λέει το ευαγγέλιο. «Και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβει ευθύς από του ύδατος». Είδατε μια λέξη τί σημασία έχει; «Ευθύς», λέει. Μόλις μπήκε, βγήκε. Γιατί; 

Διότι δεν είχε τί να πή, δεν είχε αμαρτήματα! Το «ευθύς» είναι μαρτυρία της Αγίας Γραφής, ότι ο Κύριος ήταν λευκός όχι μόνο από το προπατορικό αμάρτημα, αλλά και από προσωπικά αμαρτήματα. Ήταν ο μόνος πού απηύθυνε εκείνο το αναπάντητο ερώτημα. «Τίς εξ υμών ελέγχει με περί αμαρτίας;».Αλλά αφού είναι αναμάρτητος, τότε γιατί βαπτίσθηκε; Ή βάπτισις του Χριστού έχει πολλούς λόγους. 

Βαπτίσθηκε, για να ακουσθή η μαρτυρία του 

Πατρός, να φανή ή συμφωνία του Αγίου 

Πνεύματος, και να βεβαιωθεί έτσι ή Θεότης του Υιού. 

Βαπτίσθηκε, για να φανερωθή το 

Μέγα μυστήριο της Αγίας Τριάδος. 

Βαπτίσθηκε, για να αγιάσει τα ύδατα. 

Βαπτίσθηκε ακόμα, για να είναι το βάπτισμά του υπόδειγμα σε εμάς, αν βαπτίσθηκε εκείνος που δεν είχε ανάγκη βαπτίσεως, πολύ περισσότερο έχουμε εμείς ανάγκη να βαπτισθούμε

Σαν ένας δεύτερος κατακλυσμός για την ανθρωπότητα είναι τα Άγια Θεοφάνεια. Κατακλυσμός Αγάπης και χάρητος του Θεού για την πνευματικὴ σωτηρία του ανθρώπου, για την εκ νέου εισαγωγή του στoν Παράδεισο. Γι’ αυτό στο συναξάρι του όρθρου διαβάζουμε:

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΒΑΠΤΙΣΕΩΣ

 

«Τους ουρανούς Βάπτισμα  του Χριστού σχίσαν. Τους αυτό μη χραίνοντας ένδον εισάγει: Βάπτισεν εν ποταμώ Χριστόν Πρόδρομος κατά έκτην», δηλ. ότι το βάπτισμα του Χριστού αφού έσχισε τους Ουρανούς, εισάγει αυτούς που είναι ακάθαρτοι και δεν το αξίζουν. Ο Πρόδρομος βάπτισε στον ποταμό τον Χριστό κατά την έκτη (ημέρα).

Τα Άγια Θεοφάνεια η Επιφάνεια εορτάζουμε τη βάπτιση του Χριστού από τον αγ. Ιωάννη τον Πρόδρομο στον Ιορδάνη ποταμό και την εμφάνιση της Αγίας Τριάδος για πρώτη φορά στον κόσμο: Του Πατρός, ως φωνή που αποκαλύπτει στους ανθρώπους.

Τον Υιό ως αγαπητόν αυτού, εις τον οποίο ευαρεστείται (πρβλ. ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα, Ματθ γ΄17, Μάρκ α΄ 9-11, Λουκ.γ΄ 21), του Υιού, που βαπτίζεται στον Ιορδάνη ποταμό από τον αγ. Ιωάννη τον Πρόδρομο και του Αγίου Πνεύματος, υπό μορφήν περιστεράς, η οποία ήλθε και κάθισε στην κορυφή του Δεσπότου Χριστού.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΒΑΠΤΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ: 

Τριάντα χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού, διάστημα που το πέρασε ο Ιησούς τηρώντας κατά πάντα τον νόμο και κάνοντας απόλυτη υπακοή στη μητέρα του Μαριάμ και στον θετό του πατέρα Ιωσήφ («ήν υποτασσόμενος αυτοίς»).

Θέλησε ο Ιησούς, πριν αρχίσει τη δημόσια δράση Του, να δείξει στούς ανθρώπους ότι είναι: ο «Θεός εν σώματι», ότι είναι ο Υιός του Θεού, γνήσιος και «ομοούσιος τω Πατρί», ότι είναι εκείνος τον οποίον οι προφήτες είχαν προαναγγείλει και ο λαός με πολλή προσδοκία περίμενε.

Τον καιρό εκείνο, όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς (Λουκ γ΄2-3) «επ’ αρχιερέως Άννα και Καϊάφα, εγένετο ρήμα Θεού επί Ιωάννην τον Ζαχαρίου  Υιόν εν τη ερήμω και ήλθεν εις πάσαν την περίχώρον του Ιορδάνου, κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών».

Δηλαδή ήλθε κατ’ εντολήν του Θεού, από τα βάθη της ερήμου στην περιοχή του ποταμού Ιορδάνη, ο Ιωάννης υιός του Ζαχαρία και προέτρεπε τον λαό να μετανοήσει και να βαπτιστεί το «βάπτισμα της μετανοίας», για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του.

Όλοι όσοι εβαπτίζοντο έμπαιναν στο νερό, εξομολογούμενοι δημοσίως τις αμαρτίες τους και έβγαιναν όταν είχαν τελειώσει τὴν εξομολόγησή τους. Μολονότι ο Ιησούς ήταν αναμάρτητος και δεν είχε αμαρτίες να εξομολογηθεί, εν τούτοις, για να εκπληρώσει καθ’ όλα τον νόμο, «πληρώσαι πάσαν δικαιοσύνην», ήλθε στον Ιορδάνη για να βαπτιστεί από τον Ιωάννη. 

Ο Ιωάννης φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Ιησού τον αναμενόμενο Μεσσία και Υιό του Θεού, καθώς και τη δική του αναξιότητα. Έτσι έχει αντιρρήσεις να βαπτίσει τον Χριστό και του λέγει: «Εγώ χρείαν έχω υπό σου βαπτισθήναι και συ έρχῃ προς με;», δηλ. «εγώ έχω ανάγκη να βαπτιστώ από σένα και εσύ έρχεσαι σε μένα;». 

Αλλά ο Ιησούς αφοπλίζει τη λογικὴ δειλία του Ιωάννη λέγοντάς του: «άφες άρτι. Ούτω γάρ πρέπον ημίν πληρώσαι πάσαν δικαιοσύνην», δηλ. «άστα αυτά τώρα, έτσι πρέπει να γίνει, για να εκπληρώσουμε καθ’ όλα τον νόμο». 

Μετά από αυτήν τη στιχομυθία, ο Ιωάννης, κάνοντας υπακοή στον Κύριο, τον εβάπτισε εις τον Ιορδάνη ποταμό: «και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος» (Ματθ. γ΄ 16). Εδώ πρέπει να επισημάνουμε μία σημαντική λεπτομέρεια που υποδηλώνεται με τη λέξη «ευθύς».

Όλοι οι βαπτιζόμενοι παρέμειναν κάποιο χρονικό διάστημα εντός του ύδατος, μέχρι να εξομολογηθούν τις αμαρτίες των, και κατόπιν έβγαιναν από τὸ νερό. Ο Ιησούς επειδή ήτο αναμάρτητος και δεν είχε αμαρτίες να εξομολογηθεί, γι’ αυτό ανέβη «ευθύς», δηλ. αμέσως από του ύδατος. Επομένως η λέξη «ευθύς» υποδηλώνει την αναμαρτησία τοῦ Κυρίου.

Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: 

«Και ιδού ανεώχθησαν αυτώ οι ουρανοί και είδε το Πνεύμα του Θεού καταβαίνον ωσεί περιστεράν και ερχόμενον επ’ αυτόν και ιδοώ φωνή εκ των ουρανών λέγουσα ουτός εστίν ο υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα», (Ματθ γ΄ 16-17).

Δηλαδή και να, άνοιξαν εις αυτόν οι ουρανοί και είδε (ο Ιωάννης) το Πνεύμα του Θεού να κατεβαίνει υπό μορφή περιστεράς και να έρχεται επάνω Του (δηλ στον Ιησού) και ακούστηκε φωνή από τους ουρανούς που έλεγε: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός στον οποίο ευαρεστήθηκα».

Εδώ έχουμε την πρώτη εμφανή «Θεοφάνεια» των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος. Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν χωρία από τα οποία συμπεραίνεται η ύπαρξη της Αγ. Τριάδος. Όπως στη δημιουργία του ανθρώπου με τον πληθυντικό «ποιήσομεν αυτόν (δηλ τον άνθρωπο) κατ’ εικόνα ημετέρα και καθ’ ομοίωση» (Γένν.α΄ 26). 

Επίσης στη φιλοξενία των τριών αγγέλων υπό του Αβραάμ (Γένν. ιη΄ 1-15) κ.λπ. Ας σημειώσουμε εδώ, ότι την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος είδε μόνο ο Ιωάννης. Μπορούμε επίσης νὰ παρατηρήσουμε ότι η μαρτυρία του Πατρός «ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα» αφορά τον Ιησού και δηλώνει την σαφή ανωτερότητά του έναντι του Ιωάννη. 

Ο Ιωάννης επίσης, φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, δήλωσε στους μαθητές του ότι δεν είναι άξιος ούτε τον ιμάντα των υποδημάτων του Ιησού να λύσει. Συμπλήρωνε δε ότι η αρμοδιότητα του περιγράφεται από τον προφήτη Ησαΐα ως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».Τέλος εξαντλείται στο «ετοιμάσατε την οδὸν του Κυρίου ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού», δηλ. στο να προετοιμάσει το έδαφος, για να δεχθεί το σωτηριώδες κήρυγμα του Χριστού.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΑ (ΙΟΥΔΑΪΚΟ

ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ)

Κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, όταν ο Ιησούς εκπλήρωσε και αυτήν Του την υποχρέωση έλυσε την κατάρα που είχε δοθεί στον Αδάμ από τον Θεό για την παράβαση του Θείου νόμου. Έπαυσε στο εξής κάθε νόμο τελετουργικό και έδωσε στον νόμο, χαρακτήρα πιο πνευματικό και πιο ουσιαστικό. Τα τρία βαπτίσματα είναι: 

α.Το Ιουδαϊκό βάπτισμα, που αφορούσε στην 

καθαρότητα των ενδυμάτων και του σώματος.

β.Το βάπτισμα του Ιωάννη, που ήταν βάπτισμα μετανοίας, αφορούσε την ψυχή του ανθρώπου και ήταν ανώτερο του Ιουδαϊκού. Δεν προέτρεπε μόνο την καθαρότητα των ενδυμάτων και του σώματος («πλύνον τα ιμάτιά σου και λούσον το σώμα σου και έσο καθαρός»), αλλά κυρίως την καθαρότητα της ψυχής («ποιήσατε καρπούς αξίους της μετανοίας»). Συνίστατο δε σε απλή ανάδυση και κατάδυση. Αλλά «ουδέ Πνεύματος Αγίου χορηγίαν είχε ουδέ αμαρτημάτων άφεσιν», όπως είχε αργότερα το Χριστιανικό βάπτισμα.

γ.Το Χριστιανικό βάπτισμα, το οποίο συνίστατο σε τριπλή κατάδυση και ανάδυση του βαπτιζομένου εντός του ύδατος, που συμβόλιζαν την τριήμερη ταφή και Ανάσταση του Σωτήρος Χριστού. Ο Χριστιανός Πιστός με την τριπλή κατάδυση στο νερό και ανάδυση καλείται «να συνταφεί και να συναναστηθεί» με τον Χριστόν και συγχρόνως να θάψει τον παλαιόν άνθρωπο «συν ταις πράξεσι αυτού και ταις επιθυμίαις» και να αναδείξει τὸν νέο άνθρωπο «τον ανακινούμενο κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν».  

Κατά συνέπεια το Χριστιανικό βάπτισμα είναι ανώτερο των δύο προηγουμένων, διότι εισάγει τον πιστό στη βασιλεία του Θεού, τον καθιστά «κατά χάριν» υιό του Θεού και του ανοίγει μία νέα προοπτική ζωής μέσα στη δόξα των τέκνων του Θεού. Του υπενθυμίζει δε την υποχρέωση να φυλάττει τον λευκό χιτώνα της ψυχής, που ντύθηκε κατα το βάπτισμά του «άσπιλο» και «αμόλυντο» από κάθε αμαρτία, με  την τήρηση των εντολών του Θεού. Την αλήθεια αυτή την εκφράζει πολύ ωραία ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο οποίος στο τελευταίο τροπάριο της η΄ ωδής του κανόνος που συνέταξε για τα άγια Θεοφάνεια λέγει: 

«Λευχειμονήτω πάσα γήινος φύσις, εκπτώσεως των Ουρανών επηρμένη Ω γαρ τα πάντα συντετήρηται λόγω, Νάουσιν ρείθροις εκπληθείσα πταισμάτων των πριν πέφευγε παμφαώς λελουμένη». Το νόημα των στίχων αυτών σε ελεύθερη μετάφραση είναι το εξής: «Ας ασπροφορέσει κάθε ανθρώπινη κάθε γήινη φύση γιατί μετά την έκπτωσή της από τους Ουρανούς, σήμερα μπορεί πάλι να ανέβει στο πρότερο ύψος της.

Και όχι μόνο αυτό.  Αλλά ακόμα πρέπει να ασπροφορεί και να χαίρεται η ανθρώπινη φύση γιατί ο Θείος Λόγος (ο Χριστὸς) την ξέπλυνε μέσα στα τρέχοντα νερά του Ιορδάνη και την καθάρισε από όλα τα προηγούμενα πταίσματά της, την έκανε να ξεφύγει από κάθε σκοτεινή σκιά αμαρτίας και την έκανε πάμφωτη και πεντακάθαρη».

Οι επτά λόγοι για τους οποίους βαπτίστηκε

ο Χριστὸς (κατά τον Ιωάνν. Δαμασκηνό)

Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αναφέρει επτά

Λόγους για τους οποίους βαπτίστηκε ο Χριστός: 

α.Ο Χριστός δεν βαπτίστηκε γιατί είχε ανάγκη από ψυχική κάθαρση, αλλά πήρε επάνω Του τη δική μας κάθαρση: «ουχ ως αυτός χρήζων καθάρσεως, αλλά την εμήν οικειούμενος κάθαρσιν»

β.Για να συντρίψει τα κεφάλια των νοητών δρακόντων (δηλ. των    δαιμόνων) μέσα στο νερό, διότι οι δαίμονες μετά την πτώση του Αδάμ έχουν κατακλύσει τη φύση. Ο Χριστὸς με τη βάπτισή Του, τους διώχνει από παντού (βλ.εικόνα της βαπτίσεως του Χριστού).

γ.Για να πνίξει την αμαρτία και όλον τον παλαιό Αδάμ

μέσα στο νερό του Χριστιανικού βαπτίσματος.

δ.Για να αγιάσει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.

ε.Για να εκπληρώσει τον νόμο και με το βάπτισμα.

στ.Για να αποκαλύψει στους ανθρώπους

το μυστήριο της Αγίας Τριάδος.

ζ.Για να γίνει για μας τύπος και υπογραμμός

σε όλα, αλλά και στο βάπτισμα.

Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ: Στους επτά παραπάνω λόγους του Άγ. Ιωάννη του Δαμασκηνού, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης προσθέτει και έναν όγδοο λόγο: Για να αγιάσει τη φύση των υδάτων και προσθέτει: «όθεν και το νερόν όπου λάβῃ τις από πηγήν ή ποταμόν, κατά την ημέραν των Θεοφανείων, μένει άσηπτον». Κατὰ τον Άγιο Ἰωάννη τον Χρυσόστομο, το θαύμα γίνεται φανερό με το ότι, από το νερό που παίρνουμε τα Φώτα, αυτό δεν αλλοιώνεται και δεν μυρίζει όσος καιρός και αν περάσει.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ:Κατά τη βάπτιση του Χριστού έχουμε εμφανή στην ανθρωπότητα την πρώτη «Θεοφάνεια» υπό τη μορφήν της Αγίας Τριάδος. Τα χωρία στα οποία  υποδηλώνεται (Παλαιά Διαθήκη) η εμφανίζεται (Καινή Διαθήκη) η Αγία Τριάδα είναι τα εξής:

Α. ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: Υπάρχουν χωρία που υποδηλώνουν

την ύπαρξη των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος, όπως: 

α.Στη Δημιουργία του ανθρώπου (Γένν.α΄ 26): «και είπεν ο Θεός ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν και καθ’ ομοίωσιν». Χρησιμοποιείται πληθυντικός αριθμός (και όχι ενικός) ως να εἶναι περισσότερα του ενός πρόσωπα, που συνεργάζονται για τη δημιουργία του ανθρώπου.

β.Μετὰ την πτώση των πρωτοπλάστων (Γένν. γ΄ 22): «και  είπεν ο Θεός ιδού ο Αδάμ γέγονεν ως εις εξ ημών του γινώσκειν καλόν και πονηρόν» Χρησιμοποιείται η αντωνυμία «ημών» στον πληθυντικό αριθμό.

γ.Στό βιβλίο των αριθμών (Αριθ. στ΄ 22): όταν δίνει παραγγελίες στον Μωυσή αναφέρει τρεις φορές τη λέξη Κύριος: «και ελάλησεν Κύριος προς Μωϋσήν λέγων: λάλησον Ααρών και τοις υιοίς αυτού λέγων• ούτως ευλογήσετε τους υιούς Ισραήλ λέγοντας αυτοίς  ευλογήσαι σε Κύριος και φυλάξαι σε, επιφάναι Κύριος το πρόσωπον αυτού επί σε  και ελεήσαι σε, επάραι Κύριος το πρόσωπον αυτού επί σε και δώη σοι ειρήνην...»

δ.Στο προφητικό όραμα του Ησαΐου (Ησαΐας στ΄ 2,3): που είδε τον Θεὸν «καθήμενον επί θρόνου υψηλού και επηρμένου και πλήρης ο οίκος της δόξης αυτού και Σεραφείμ ειστήκεισαν κύκλῳ αυτού, εξ πτέρυγες τω ενί... και εκέκραγεν έτερον προς το έτερον και έλεγον άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ (των δυνάμεων), πλήρης πάσα η γη της δόξης αυτού». Ο τρισάγιος ύμνος των Σεραφείμ αναφέρεται στα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος.

ε.Οι τρεις άγγελοι (Γένν. ιη΄ 9): που φιλοξενήθηκαν από τον Αβραάμ και του ανήγγειλαν την απόκτηση του υιού του Ισαάκ, αποτελούν επίσης προτύπωση της Αγίας Τριάδος.

 Β. ΚΑΙΝΗ  ΔΙΑΘΗΚΗ: 

α. Στη βάπτιση του Χριστού: χωρία Ματθ. γ΄ 16-17,

 Μάρκ. α΄ 10-11, Λουκ. γ΄ 21-22, Ιωάνν.α΄ 32-34,

 όπως προαναφέραμε.

β.Στο χωρίον Ματθ. κη΄ 19, ολίγον προ της

 αναλήψεώς Του ο Κύριος παραγγέλλει στοὺς

 μαθητές Του να βαπτίζουν στο όνομα της Αγ. Τριάδος.

γ.Ο τύπος της ευλογίας που καθιερώνει ο Απ Παύλος είναι τριαδικός (Β΄ Κορ.ιγ΄13): «Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και Πατρός και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος μετά Πάντων υμών».

δ.Στο χωρίον (Αποκ.δ΄8):Ο τρισάγιος

 ύμνος των αγγέλων στην Αποκάλυψη.

ε.Το έργο της σωτηρίας είναι έργο και των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος (Α΄ Πέτρ. α΄2). Η ζωή της Αγίας Τριάδος αποτελεί τέλειο πρότυπο ανθρώπινης κοινωνίας. Το μυστήριο της Αγίας Τριάδος είναι μία αποκάλυψη του Θεοῦ μέσω του Ιησού Χριστού για όλη την ανθρωπότητα.

Το να σκεφθεί κανείς ότι ο Θεός είναι Ένας Δημιουργός και Συντηρητής του κόσμου είναι εύκολο να το συλλάβει η ανθρώπινη διάνοια. Είναι προφανές.  Το ότι όμως αυτός ο Θεός είναι συγχρόνως Ένας, αλλά και Τρία Διακριτά Πρόσωπα συνδεόμενα με τέλεια αγάπη, έχοντας τέλεια συνεργασία, σύμπνοια και αλληλοπεριχώρηση, είναι αδύνατο να το συλλάβει ανθρώπινη διάνοια παρα μόνο δι’ αποκαλύψεως του Θεού είναι δυνατόν να κατανοηθεί.

Όμως, ενώ η τριαδικότητα του Θεού δεν φαίνεται εκ πρώτης όψεως να έχει μεγάλη σημασία για τη ζωή του ανθρώπου, εν τούτοις η Αγία Τριάδα μπορούμε να πούμε ότι είναι το αιώνιο πρότυπο κάθε τέλειας ανθρώπινης κοινωνίας. Τα τρία πρόσωπα είναι ενωμένα και φαίνονται από έξω ως ένα. Αγαπιούνται στον τέλειο βαθμό, συνεργάζονται μεταξύ τους με τέλεια σύμπνοια και αλληλοπεριχωρούνται σε θαυμαστό βαθμό.

Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΕΣΤΡΑΦΗ ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΙΣΩ:

Η ποιητικότατη προφητική αυτή φράση των ψαλμών έχει ένα ασυνήθιστο πνευματικὸ βάθος. Για την κατανόησή της θα χρησιμοποιήσουμε ως οδηγό τον μεγάλο Πατέρα καὶ Διδάσκαλο της εκκλησίας Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Λέγει ο ιερός Χρυσόστομος ότι ο ποταμός Ιορδάνης, γνωστός στην Αγία Γραφή για πολλά θαύματα και από τη βάπτιση του Χριστού, πηγάζει από δύο πηγές: η μία λέγεται Ιορ και η άλλη Δάν.

Τα δύο αυτά μικρά ποτάμια ενώνονται σε κάποιο σημείο και σχηματίζουν τον ποταμό Ιορδάνη που διασχίζει τὴν ομώνυμη κοιλάδα και χύνεται στη Νεκρά Θάλασσα. Η αλληγορία είναι βαθειά και θεολογικὴ κατά τον άγιο πατέρα. 

Ο ποταμός Ιορδάνης είναι ο τύπος του ανθρωπίνου γένους. Οι δύο πηγές συμβολίζουν τους δύο προπάτορες, τον Αδάμ και την Εύα, από τους οποίους (ανέβλυσε) προήρθε το ανθρώπινο γένος. Και το γένος αυτό προς τα που πήγαινε; Στη νέκρωση και στον θάνατο, όπως ο Ιορδάνης προς τη Νεκρά Θάλασσα.

Ήρθε όμως ο Υιός του Θεού που αγάπησε και πόνεσε την ανθρωπότητα, έγινε άνθρωπος, δίδαξε την αλήθεια, θαυματούργησε, ανέβηκε στον Σταυρό και κατήργησε πάνω στον Σταυρό τον θάνατο, με τον δικό Του θάνατο. Έτσι χάρισε στους ανθρώπους τη ζωή. Τους έστρεψε προς τα πίσω. 

Τους έκανε να μην τρέχουν πια προς τη νέκρωση αλλά προς τη ζωή και την αθανασία.Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Απ. Παύλος λέγει: «όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν... ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθη ίνα καταργηθή το σώμα της αμαρτίας, του μηκέτι δουλεύειν ημάς τη αμαρτία». (Ρωμ στ΄ 3,6).

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΗ !!!