† ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ

Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας, στὰ χρόνια του αὐτοκράτορα Κλαυδίου τοῦ Β’, τὸ 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετὰ τὴ γέννησή της, ἡ μητέρα της πέθανε, καὶ ὁ πατέρας της Αἰδέσιος, ποὺ ἦταν Ἱερέας τῶν εἰδώλων, τὴν ἀνέθεσε σὲ μία χριστιανὴ γυναίκα, ἀπὸ τὴν ὁποία ἡ Μαρίνα διδάχθηκε τὸν Χριστό.

Ὅταν ἔγινε 15 χρονῶν, ἀποκαλύπτει στὸν πατέρα της ὅτι εἶναι χριστιανή. Ἔκπληκτος αὐτὸς ἀπ’ αὐτὸ ποὺ ἄκουσε, μὲ μίσος τὴν διέγραψε ἀπὸ παιδί του.Τὸ γεγονὸς αὐτό, μαθεύτηκε ἀμέσως καὶ ἔτσι ὁ ἡγεμόνας τῆς περιοχῆς διέταξε νὰ τὴν συλλάβουν καὶ νὰ τὴν φέρουν ἐνώπιόν του. Ἀμέσως θαμπώθηκε ἀπὸ τὴν ὀμορφιά της. 

Τὴν ρώτησε ποὶα εἶναι καὶ ποὶα εἶναι ἡ πίστη της καὶ αὐτὴ τοῦ ἀπάντησε ὅτι ὀνομάζεται Μαρίνα καὶ εἶναι χριστιανὴ καὶ ὅτι εἶναι γέννημα θρέμμα τῆς Πισιδίας. Τότε ὁ ἡγεμόνας προσπάθησε νὰ τὴν πείσει νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη της. Ἡ Ἁγία ὅμως δὲν δέχτηκε. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ὁ τύραννος πρόσταξε καὶ τὴν ὑπέβαλαν σὲ βασανιστήρια φρικτὰ καὶ ἀφοῦ τὶς κατέσκισαν τὶς σάρκες, τὴν ἔριξαν στὴν φυλακή.

Μέσα στὴν φυλακὴ μάλιστα συνέβη τὸ ἑξῆς: ὁ διάβολος μεταμορφωμένος σὲ ἄγριο δράκοντα, προσπάθησε νὰ κάνει τὴν Ἁγία νὰ φοβηθεῖ. Αὐτὴ ὅμως προσευχήθηκε στὸν Θεὸ καὶ ἀμέσως ὁ δράκοντας ἄλλαξε μορφὴ καὶ ἔγινε ἕνας μαῦρος σκύλος.

Όπου τότε ἡ Ἁγία ἅρπαξε ἕνα σφυρὶ καὶ χτυπώντας τον στὸ κεφάλι καὶ τὴν ράχη τὸν ταπείνωσε. Στὴ συνέχεια ὁ ἡγεμόνας διέταξε καὶ τὴν ἔφεραν πάλι μπροστά του. Παρὰ τὶς πιέσεις του, ἡ ἁγία παρέμεινε ἀκλόνητη. Ἔτσι ὑποβλήθηκε σὲ νέα βασανιστήρια μέχρι ποὺ ἀποκεφαλίστηκε λαμβάνοντας τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Η Αγία που την έγδαραν ζωντανή και επέζησε

Μοιάζει εξωπραγματικό με τα δεδομένα της λογικής, είναι πραγματικό γεγονός με τα δεδομένα της πίστης. Την Aγία Μαρίνα, την έγδαραν ζωντανή, αφού την έδεσαν, και, όμως, επέζησε, καθώς οι πληγές της θεραπεύτηκαν με θεία παρέμβαση.Έτσι αναγκάστηκαν να την αποκεφαλίσουν, επειδή αρνήθηκε να προσκυνήσει στα είδωλα, κόντρα και στον ίδιο τον πατέρα της, που ήταν ιερέας των ειδώλων και τη διέγραψε από παιδί του.

Η λέξη «θυσία» για το Χριστό, είναι άγνωστη σήμερα, και αν κάποτε ακουσθεί αντιμετωπίζεται από τους περισσότερους με περιφρόνηση και χλεύη.Για την Αγία Μαρίνα, όμως, ήταν το χρέος της. Να αγωνίζεται, υπομένοντας τα βασανιστήρια, για την αγνότητα της πίστης, που δεν τη ζούσε ως παθητική κατάσταση, αλλά ως δυναμική κατάσταση.

Όχι ως στέρηση, αλλά ως απολαβή. Ύψωσε το πνευματικό ανάστημά της και πορεύθηκε αντίθετα στο ρεύμα του κακού, που παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του και θέλει να επιβάλει παντού την κυριαρχία του. Και δεν νικήθηκε, παρότι θανατώθηκε, αλλά δοξάσθηκε με την πλούσια χάρη του Θεού. Έγινε αστέρι φωτεινό, που λάμπει στο σκοτάδι της πονηρής και διεστραμμένης εποχής μας. Ο θάνατος ήταν για εκείνη ζωή, γιατί είχε το Χριστό στην ψυχή της.

Δεν υπήρχε μέσα της καμία άλλη επιθυμία, που να την καίει, παρά μόνο αίμα ζωντανό κυλούσε στις φλέβες της και μιλούσε και της έλεγε: Σε περιμένει ο Πατέρας. Σε άλλες σφαίρες κινούνταν η Μαρίνα. Σε άλλες συχνότητες. Αντίθετες από τις δικές μας. Αυτή ήταν η Αγία. Αγάπησε τον Χριστό πέρα και πάνω από καθετί. Και το κρίσιμο ερώτημα είναι: Εκείνη τα έβλεπε ανάποδα, ἠ εμείς, που ζούμε μια συμβατική και ψεύτικη ζωή;

Η απάντηση είναι πανεύκολη και τη φανερώνουν τα ίδια τα γεγονότα: Η Αγία Μαρίνα βρήκε έλεος από τον πανάγαθο Θεό και αγιάστηκε, αφού έζησε χωρίς ούτε για μια στιγμή να έχει φόβο. Απογοήτευση, απελπισία, παρά μόνο ενθουσιασμό και ελπίδα για τα μεγαλεία του Θεού.Εμείς καταρρέουμε παταγωδώς, σπρώχνουμε τους εαυτούς μας στο σκοτεινό γκρεμό, κατεδαφιζόμαστε και καταλήγουμε ερείπια.