«ΗΓΕΡΘΗ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΩΔΕ»

Αστραποβόλος Άγγελος εκάθισε 

εις τον λίθον του μνήματος, αυτός έδωσε 

το μήνυμα και το σύνθημα του κηρύγματος 

της Αναστάσεως λέγοντας: «Τί ζητεῖτε τὸν  Ζῶντα

 μετὰ τῶν νεκρῶν; Οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλ᾿ ἠγέρθη.

Ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν Αὐτόν»

Αγαπητοί μου, 

 ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !

Η Ανάσταση είναι η νέα Ανατολή, η Ανατολή, που δεν την περιμένει Δύση, γιατί ο Χριστός είναι το φως το αληθινό, που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο. Οι άνθρωποι καταδίκασαν το Θεό σε θάνατο. Τώρα ο Θεός, με την Ανάστασή Του, καταδικάζει τον άνθρωπο να είναι αθάνατος.

Για τα ραπίσματα που Του προσφέραμε, μας ανταποδίδει τους εναγκαλισμούς, για τις ύβρεις την ευλογία, για τον θάνατο την αθανασία.  Ποτέ οι άνθρωποι δεν έδειξαν τόσο μίσος απέναντι στον Θεό, όσο όταν τον σταύρωσαν και ποτέ ο Θεός δεν έδειξε τόσο μεγάλη αγάπη για τον άνθρωπο, όσο όταν αναστήθηκε.

Οι άνθρωποι ήθελαν να καταστήσουν το Θεό θνητό, αλλά ο Θεός με την Ανάστασή Του κατέστησε τους ανθρώπους αθάνατους. Ανέστη ο σταυρωθείς Θεός και συνέτριψε τον θάνατο. Θάνατος δεν υπάρχει πλέον αλλά ζωή και περίσσευμα  ζωής. 

Η Εκκλησία, το σώμα του Αναστάντος Χριστού, είναι πλέον η Χώρα των ζώντων, στην οποία ο θάνατος ουκέτι κυριεύει. Γι’ αυτό στην Εκκλησία πάντα γιορτάζουμε, και αυτό που διαρκώς γιορτάζουμε είναι η νίκη του ανθρώπου απέναντι στο θάνατο.

Γι’ αυτό, τις γιορτές της Παναγίας και των Αγίων τις γιορτάζουμε την ημέρα του θανάτου τους, γιατί αυτή την ημέρα επατήθη – νικήθηκε ο θάνατός τους. Με την Ανάσταση του Χριστού, ο λαός που καθόταν στο πνευματικό σκοτάδι είδε φως μεγάλο και για αυτούς που καθόντουσαν στην χώρα και στην σκιά του θανάτου έλαμψε φως λαμπρό.

Τώρα τα πάντα γέμισαν φως, ο ουρανός, η γη και τα υποκάτω της γης. Ας γιορτάσει λοιπόν «πάσα κτίσις» όλη η δημιουργία την Ανάσταση του Χριστού, γιατί αυτή η Ανάσταση είναι το νέο και αληθινό θεμέλιο του κόσμου.

Τώρα το φως του Χριστού φωτίζει όλο τον κόσμο. Τώρα ο Άδης στενάζει και βογγάει και λέγει: «Με συνέφερε να μη δεχθώ στα σπλάχνα μου τον Γυιό της Μαρίας. Άδειασε τους τάφους ο καρφωμένος πάνω στον Σταυρό. Εγώ Τον δέχθηκα σαν ένα από τους νεκρούς και αυτός κατήργησε το κράτος την εξουσία μου».

Με τόνο θριαμβικό θα 

ρωτήσει ο Ιερός Χρυσόστομος:

«Που είναι Άδη το κεντρί σου με το οποίο 

κέντριζες και θανάτωνες τον άνθρωπο;

Που είναι Άδη η εξουσία σου;

Αναστήθηκε ο Χριστός και συ νικήθηκες.

Αναστήθηκε ο Χριστός και

 κανείς δεν έμεινε στα μνήματα».

Ο Χριστός έγινε και είναι το δικό μας Πάσχα. Το δικό μας πέρασμα από τον θάνατο στην ζωή. Πέρασε από τον θάνατό μας, μας ένωσε μαζί Του και μας «διεβίβασε» μας οδήγησε από τον θάνατο στην ζωή. Πόσο όμορφα ψάλλει η Εκκλησία μας, «Πάσχα, Χριστός ο Λυτρωτής». Εορτάζουμε το Πάσχα σε μια περίοδο που πάλι το σκοτάδι σκεπάζει την γη και τις καρδιές μας. Αυτοί που θα έπρεπε να ακτινοβολούν το φως εκπέμπουν το σκοτάδι.

Η παιδεία στον τόπο μας έχει πλέον τελειώσει 

και είναι ανίκανη να φωτίσει και να νοηματίσει 

τις ψυχές των παιδιών μας.

Η κοινωνία μας είναι ακοινώνητη,  χωρίς φως, 

αγάπη και αλήθεια, τα παιδιά μας βουλιάζουν

 μέσα στην πλήξη και την ανία, όταν δεν γίνονται 

αντικείμενα αισχρής εκμετάλλευσης.

Οι ηγέτες του κόσμου παραπαίουν ανίκανοι να 

αντιληφθούν το σήμερα. Χιλιάδες άνθρωποι 

χάνουν τις δουλειές τους και βυθίζονται στην απόγνωση.

Σε αυτή όμως την δύσκολη ώρα ακούγεται και πάλι το θεσπέσιο μήνυμα «Χριστός Ανέστη!» και μας γεμίζει ελπίδα και δύναμη. Μπορεί οι τύραννοι και οι τυραννίσκοι της εποχής να σταυρώνουν τον άνθρωπο, αλλά ο Χριστός Ανέστη!

Και εμείς «Ανάστασιν Χριστού Θεασάμενοι» προσκυνούμε τον Άγιο, τον Κύριο, τον Ιησού Χριστό τον μόνο αναμάρτητο. Προσκυνούμε τον Τίμιο Σταυρό Του και δοξάζουμε την Αγίαν Ανάστασή Του. Μέσα από το Σταυρό Του ήλθε η χαρά της Αναστάσεως σε όλο τον κόσμο. 

Η προοπτική της ζωής μας άλλαξε.Τώρα μέσα από τον Σταυρό και την Ανάσταση μάθαμε, ότι: Δεν είναι άξια τα παθήματα αυτής της ζωής μπροστά στη δόξα που περιμένει τον άνθρωπο. Τώρα μπορεί να μας πικραίνουν οι δοκιμασίες, οι αρρώστιες, οι αποτυχίες, ο θάνατος, αλλά δεν μας συντρίβουν.  

Ο Σταυρός όπως για τον Χριστό, έτσι και για μας, δεν θα είναι το τέλος. Τον πόνο για τον θάνατο κάποιου αγαπημένου μας, τον γλυκαίνει η βεβαιότητα της συνάντησής του με τον Αναστημένο Χριστό. Ο πόνος που προκαλεί η αρρώστια η δική μας ή κάποιου δικού μας, καθώς συναντιέται με τις οδύνες του Σταυρού του Χριστού γίνεται ακτίνα αναστάσιμη και δύναμη υπομονής.

Η Ανάσταση του Χριστού  γίνεται για τον καθένα, η πηγή μιας ακατάβλητης δύναμης, που μας κάνει να στεκόμαστε όρθιοι στις δοκιμασίες, στις θλίψεις, στην ανεργία, στα αδιέξοδά μας. Ο Χριστός μας έμαθε ότι, πάντοτε τον Σταυρό ακολουθεί η Ανάσταση και την θυσία ακολουθεί η νίκη.

Αγαπητοί μου, 
Είναι αλήθεια ότι εφέτος είμεθα λυπημένοι και πολύ στενοχωρημένοι, λόγω της αναγκαστικής μας αποχής από τους Ιερούς Ναούς λόγω του Κορονοϊού, ώστε να αναφωνήσουμε το ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Αλλά θαρσείτε όπως είπε ο Προκαθήμενος της Ελλάδικής Εκκλησίας Κ.κ. Ιερώνυμος ένα συννεφάκι είναι και γρήγορα θα περάσει και η Δοκιμασία γρήγορα θα παρέλθει κάθε δοκιμασία και θα λάμψει όλη η κτίσις από το φως της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ!

Εν Ευχαριστία πολλή, λοιπόν, προς τον Αναστάντα Κύριο, ας δώσουμε τον ασπασμόν της αγάπης ο ένας στον άλλο, ας αφήσουμε την καρδιά  και το νού μας να γεμίσουν από το δικό Του φως, και ας πάρουμε δύναμη από την δική του δύναμη.

Αγαπητοί μου,

Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι από καρδίας όπως ο Αναστάς Κύριος πλημυρίζει την ζωή Σας και η ειρήνη Του να επιστρέψει στον ταραγμένο κόσμο μας, και η Χάρη της Ανάστασής Του να στηρίζει την δοκιμαζόμενη πατρίδα μας και να οδηγεί την ζωή μας Κοντά Του!

Π.ΒΟΙΩΤΟΣ