Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ

 

Ο Προφήτης Ησαΐας και ο προφήτης Μιχαίας, επίσης, έχουν διατυπώσει κάποιες από τις πιο σπουδαίες μεσσιανικές προφητείες. Ο προφήτης Ησαΐας περιγράφει τα σχετιζόμενα με τον Μεσσία τόσο ζωηρά, ως να ήταν όχι προφήτης, αλλά ευαγγελιστής: Εκ παρθένου θα γεννηθεί ο Εμμανουήλ, φως σε εκείνους που βρίσκονται στο σκοτάδι, φως εθνών,

Θεός ισχυρός, θείες έχοντας ιδιότητες, κατά σάρκα καταγόμενος από τον Δαυίδ από την ρίζα του Ιεσσαί, θα ανεβεί στη Σιών φέρνοντας το ευχάριστο μήνυμα και θα καθίσει ως βασιλέας στον θρόνο του Δαβίδ κρίνοντας την οικουμένη.

Θα είναι ο ποιμένας, και ο λυτρωτής του κόσμου όλου, θα αναστηθούν οι νεκροί και θα εγερθούν οι ευρισκόμενοι στα μνήματα και όλοι οι κατοικούντες στη γη θα χαρούν, θα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στα θεμέλια της Σιών, θα εγκαινιάσει χρυσή εποχή στη γη.

Προαναγγέλλεται συγχρόνως ο πρόδρομος του και περιγράφεται το έργο του, το κήρυγμα του Ευαγγελίου και οι θαυματουργικές θεραπείες, η γλυκύτητα και η ταπεινότητα του Κυρίου και εκτενώς τα παθήματα του, δια των οποίων θα στερεωθεί η Εκκλησία του, θα επιστραφούν σ' αυτόν οι λαοί και θα επέλθει η οριστική θριαμβευτική νίκη του Μεσσία, «ουρανός καινός και γη καινή».

Ο προφήτης Ιερεμίας, επίσης, προλέγει την εμφάνιση δίκαιου βασιλέα από τον Δαυίδ, του οποίου το όνομα «Κύριος Ιωσεδέκ» (= Κύριος θεός Δικαιοσύνης), τον θρήνο της Ραχήλ για τα τέκνα της, τέτοιος που ακούστηκε κατά την σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη, την «καινούργια καταφύτευση».

Την οποία θα πραγματοποιήσει ο Προσδοκώμενος, και την έναντι του Μεσσία απιστία του Ισραήλ. Ο προφήτης Ιεζεκιήλ προφητεύει την επιστροφή του Ισραήλ και προαναγγέλλει εκείνον που θα αναστηθεί από τον Δαβίδ, έναν αιώνιο ποιμένα.

Ο προφήτης Δανιήλ λέγει στον βασιλέα Νεβουκαδε-νάσαρ, που είδε όνειρα, ότι «υπάρχει στον ουρανό που αποκαλύπτει μυστήρια και φανερώνει στον βασιλέα Να-βουχοδονόσορα όσα πρέπει να γίνουν στις έσχατες μέρες». Αρχίζοντας δε από την ερμηνεία του ονείρου αυτού του βασιλέως και ερμηνεύοντας την εικόνα.

Την οποία κατέστρεψε ο αποσπασθείς απ' το βουνό, χωρίς να κοπεί από χέρι, λίθος, αναφέρει αυτόν και το μεγάλο βουνό, το οποίο «γέμισε όλη τη γη», στον Μεσσία και τη βασιλεία του: «θα αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλεία.

Η οποία δεν θα καταστραφεί στους αιώνες», η οποία θα ανατρέψει τον κολοσσό της ειδωλολατρίας και ο υιός του ανθρώπου θα βασιλεύσει αιώνια σε όλους τους λαούς. Ο προφήτης προσδιορίζει τον χρόνο της έλευσης του Μεσσία και την καταστροφή της Ιερουσαλήμ.

Ο προφήτης Ωσηέ, προφητεύει την επιστροφή του Ισραήλ στον Κύριο.

Ο προφήτης Ιωήλ, την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος σε όλους

 τους ανθρώπους και τον ευαγγελισμό της σωτηρίας από την Σιών.

Ο Αμώς, την αναστήλωση της πεσμένης σκηνής του Δαβίδ.

Ο Οβδιού, την ανατολή της σωτηρίας από το όρος 

Σιών και την αιώνια βασιλεία του Κυρίου στην Σιών.

Ο Ιωνάς, την τριήμερη ταφή του Κυρίου.

Ο Μιχαίας, βλέπει τους λαούς να συρρέουν στην Ιερουσαλήμ,

 την πόλη της σωτηρίας και τον Μεσσία να γεννιέται στη Βηθλεέμ.

Ο Ναούμ, προφητεύει εκείνον, που ευαγγελίζεται την ειρήνη 

και εγκαινιάζει αμετάκλητα νέα εποχή, διάδοχο της παλαιάς.

Ο Αββακούμ, τον ερχομό στην γη και την κυριαρχία σε αυτήν του Θεού, που θα εγκαινιάσει νέα περίοδο δικαίωσης με την πίστη σ' αυτόν σε ζωή αιώνια, περίοδο σωτηρίας.

Ο Σοφονίας, προφητεύει τον εκχριστιανισμό όλης της ανθρωπότητας υπό έναν ποιμένα, τη μεγάλη χαρά της νέας Ιερουσαλήμ για την παρουσία σ' αυτήν του αιώνιου βασιλέα, ο οποίος, νικητής του κακού, θα σκορπίσει ειρήνη, χαρά, αγάπη, ευτυχία· θα σώσει τους ασθενείς, θα συγκεντρώσει γύρω του όλους τους σκορπισμένους, αποκαθιστώντας και τον Ισραήλ στην παλαιά δόξα του.

Ο Αγγαίος προφητεύει την εποχή, κατά την οποία η τελευταία δόξα του Ναού θα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη της παλαιάς, υπαινισσόμενος προφανώς την προσκόμιση στον Ναό του θείου Βρέφους και την ολοκληρωτική παραμονή του Κυρίου σ' αυτόν.

Ο Ζαχαρίας, τον Μεσσία ως «ανατολή», ο οποίος θα σηκώσει τον αληθινό οίκο του Θεού και θα εισέλθει στην Ιερουσαλήμ «καθισμένος σε υποζύγιο και νέο πουλάρι», θα προδοθεί για τριάντα αργύρια, θα χτυπηθεί ο ποιμένας και θα διασκορπιστούν τα πρόβατα.

Αλλά θα ανοι­χτεί πηγή αφέσεως αμαρτιών για όλο τον κόσμο και ο Μεσσίας θα κυριαρχήσει στη γη «κατά την ημέρα εκείνη ένας θα είναι Κύριος και ένα το όνομα του, το οποίο θα κυκλώνει όλη τη γη και την έρημο, τα οποία προφανώς αναφέρονται στον εκχριστιανισμό της ανθρωπότητας σε μία ποίμνη υπό έναν ποιμένα.

Τέλος, της παγκοσμιότη­τας του Χριστιανισμού υποτύπωση είναι η διαπίστωση από τον Μαλαχία, ότι όλοι οι λαοί, παρά τους πολυθεϊσμούς τους, έχουν αρθεί στην περινόηση και λατρεία του ενός αληθινού Θεού και λατρεύουν αυτόν με την διαίσθηση ως μόνον υπέρθεο, που υπέρκειται του παν­θέου τους.

Προφητεύει, επίσης, την έλευση του Προδρό­μου του Κυρίου και αυτή την ενανθρώπηση Του: «σε σας που σέβεσθε το όνομα μου, θα ανατείλει μέσα σας ήλιος δικαιοσύνης και θεραπεία στις φτερούγες του», «με την σωτηρία στις ακτίνες του μετά την οποία τελικά θα επα­κολουθήσει η μέλλουσα κρίση της ανθρωπότητας.

Β.Οι αναφορές νια την έλευση του 

Χριστού στις θρησκείες του κόσμου

 «και αυτόν θα αναμένουν όλα τα 

Έθνη» Γεν.49,10 «στο όνομα Του 

θα ελπίζουν οι λαοί» Ησ. 42, 4

Η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ του Ενός και Αληθινού Θεού, οποί­ος θα ενανθρωπιστεί, είναι σαφής και στους αρ­χαίους λαούς, Έλληνες, Ρωμαίους, Κινέζους, Ινδούς, Ιρανούς, Αιγυπτίους. Από όλες αυτές τις μεσσιανικές προφητείες θα αναφέρουμε επιγραμματικά κάποιες  καθώς είναι πάρα πολλές.

ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ  η θεανθρώπινη προσδοκία προβάλλει από τον 6ο πΧ αιώνα, ως προσδοκία «του Θεού» από την Δύση, του οποίου τον ερχομό νοσταλγεί Κομφούκιος, όταν λέει:

 «Δεν μου δόθηκε η ικανοποίηση να δω ένα θεάνθρωπο , το γνώρισμα του οποίου θα ήταν, ότι, ήδη πριν από τη γέννηση του, θα κατείχε την ύψιστη, την σώζουσα την λυτρώνουσα γνώση και θα έσωζε όλη την ανθρωπότητα θα ήταν αληθινά θεάνθρωπος».

Χαρακτηριστική είναι η συνολική εικόνα που προβάλλεται από την Κινεζική Γραμματεία, για τον φημολογούμενο και αναμενόμενο Θεάνθρωπο, για την προσωπικότητα και το έργο του, όπως αυτή εκτίθεται από πηγές σε μονογραφία, από μετάφραση της οποίας

α).δημοσιεύτηκαν τελευταία, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Στο Li-Ki, το τελετουργικό της Κινεζικής Γραμματείας, γίνεται λόγος σχετικά με τον χρόνο, κατά το οποίο τα πάντα πρόκειται να αποκατασταθούν στην  προηγούμενη τους λαμπρότητα με τον ερχομό κάποιου Ήρωα.

Όπου ονομάζεται Κιούντσεού [όνομα που σημαίνει «ποιμένας» και «άρχοντας»], για τους αγώνες και τα παθήματα του οποίου κάνει λόγο η Κινεζική Γραμματεία. Τα κείμενα τον επονομάζουν, αγιώτατο καθολικό διδάσκαλο, κυρίαρχη Αλήθεια. 

Σύμφωνα με άλλες παραδόσεις περί αυτού,  αναφέρονται στην Κινεζική Γραμματεία, αυτός επρόκειτο να αποσταλεί από τον ουρανό στις δυτικές χώρες θα γνώριζε δε τα πάντα και θα είχε κάθε εξουσία στον ουρανό και στη γη.

Ο Άγιος αυτός υπήρχε προ του ουρανού και της γης. Είναι ο ποιητής, δημιουργός και αίτιος του ουρανού, της γης και όλων όσων υπάρχουν σ' αυτά και ο συντηρητής των πάντων. Αυτός μόνος γνωρίζει την αρχή και το τέλος του σύμπαντος. Όσο μεγάλος κι αν είναι, έχει και φύση ανθρώπινη, όμοια με την δική μας. 

Είναι και τέλειος άνθρωπος, όπως εμείς, και ο μόνος κύριος του ανθρώπινου γένους. Αυτός και μόνο είναι άξιος να θυσιαστεί στον υπέρτατο δεσπότη και άρχοντα του κόσμου, τον Siang-ti [τον ουρανό]. Αυτός θα αποκαταστήσει την τάξη και την ειρήνη στον κόσμο, συμφιλιώνοντας τον ουρανό με τη γη. Θα προσδοκάται ως θεμελιωτής κάποιου Νόμου άγιου, ο οποίος θα καταστήσει τον κόσμο ευτυχισμένο. (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)