Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ

 

Οι προφητείες για την Γέννηση του Χριστού

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ Περί της υπάρξεως του Ιησού Χριστού είναι το γεγο­νός ότι η έλευση Του είχε προαναγγελθεί από πλήθος προφητών και ανθρώπων, οι οποίοι έζησαν σε τελεί­ως διαφορετικές εποχές κάποιοι από αυτούς απέχουν αιώνες μεταξύ τους, χρονολογικά- έδρασαν σε διαφο­ρετικές γεωγραφικές θέσεις και κοινωνικοπολιτικό-θρησκευτικές συνθήκες.

Σε αντίθεση με άλλες μεγάλες θρησκείες, όπως ο Μω­αμεθανισμός και ο Βουδισμός, των οποίων οι ιδρυτές εν είχαν προαναγγελθεί, μονάχα στον Χριστιανισμό συ­ναντάμε τόσες πολλές προφητείες αλλά και την εκπλή­ρωση τους στο πρόσωπο του Μεσσία, Ιησού Χριστού.

Αυτές οι μεσσιανικές προρρήσεις έγιναν εκατοντά­δες χρόνια πριν την Γέννηση του Κυρίου μας και απο­τελούν βαρυσήμαντη διαβεβαίωση για την φύση Του Χριστού, ως Θεανθρώπου και Υιού του Θεού γεννημέ­νου από Παρθένο γυναίκα και εκ Πνεύματος Αγίου, για την αποστολή Του.

Ως Σωτήρα του κόσμου τον οποίο προσδοκούσαν όλα τα έθνη, για την ολοκλήρωση της αποστολής Του, ως Αναστάντα Θεό Αληθινό.  Όλες αυ­τές οι προφητείες, ενώ διατυπώθηκαν σε εντελώς δια­φορετικές χρονικές περιόδους όλες, ωστόσο, καταδει­κνύουν όλες το ίδιο πρόσωπο, τον Ιησού Χριστό.

Α. Οι Μεσσιανικές προφητείες Tης Παλαιάς Διαθήκης

ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ της Παλαιάς Διαθήκης, την Γέ­νεση, αναγγέλλεται στους πρωτόπλαστους, το λεγό­μενο «πρωτοευαγγέλιο», η λύτρωση τους μέσω εκείνου του απογόνου που θα γεννηθεί «από γυναίκα μόνη», δηλαδή ότι: Θα γεννηθεί μονάχα από γυναίκα χωρίς την συμμετοχή άνδρα, 

Ο οποίος απόγονος θα συντρίψει το κεφάλι του φιδιού, στο οποίο ο Θεός απηύθυνε αυτά τα λόγια.  Συγκεκριμένα, μετά το προπατορικό αμάρτημα των Πρωτόπλαστων, Αδάμ και Εύας, το οποίο συντελέ­στηκε εξαιτίας της επίβουλης πρόκλησης του φιδιού να φάει η Εύα από τον απαγορευμένο καρπό, ο Θεός εμ­φανίζεται να μιλά στο φίδι προλέγοντας την έλευση του Υιού Του. «Είπε ο Κύριος ο Θεός στο φίδι:

Θα θέσω άσβεστη εχθρότητα ανάμεσα σε σένα και τη γυναίκα και ανάμεσα στους απογόνους σου και τους απογόνους της. Ένας δε απόγονος της γυναικός μόνης, αυτός θα σου συντρίψει το κεφάλι και συ θα κεντήσεις τη φτέρνα του». Οι συμβολισμοί εδώ είναι ξεκάθαροι.

Ο απόγονος που θα γεννηθεί μόνο με την συμμετοχή της γυναίκας, δηλαδή της Παρθένου Μαρίας, θα συντρίψει το «κεφάλι» δηλαδή την εξουσία του φιδιού, που είναι η προσωποποίηση του κακού, του Διαβόλου.

Ο οποίος διέβαλλε την Εύα και διατάραξε διαπαντός την σχέση των Πρωτόπλαστων με τον Θεό-Δημιουργό τους, έως ότου φυσικά απέστειλε τον Υιό Του, τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, μέσω του οποίου ο Θεός λύτρωσε τον κόσμο και αποκατάστησε μια για πάντα τη σχέση μεταξύ Εκείνου και του ανθρωπίνου γένους.

Η πρόταση «εσύ θα κεντήσεις τη φτέρνα του», υποδηλώνει την Σταύρωση και τον τριήμερο θάνατο του Κυρίου, πριν την Ανάσταση Του με την οποία καταλύθηκε τελικώς και οριστικώς η εξουσία του Διαβόλου.Υποδηλώνει, επίσης, πως το φίδι δεν είναι σε θέση να βλάψει τον απόγονο αυτόν παρά μόνο να τον τραυματίσει ελάχιστα, υπονοώντας και ότι η δύναμη του εχθρού δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε κατά διάνοια με την παντοδυναμία του Υιού του Θεού.

Η θριαμβευτική νίκη του Χριστού, άλλωστε, εξόντωσε οριστικά την κυριαρχία του φιδιού στη γη, δίνοντας τη δυνατότητα σε όλο το ανθρώπινο γένος να λυτρωθεί από τις συνέπειες της πτώσης. Στο κεφάλαιο 49, επίσης στο βιβλίο της Γενέσεως, ο Ιακώβ πριν πεθάνει καλεί τα παιδιά του για να τους πει τι θα συμβεί στο μέλλον. 

Συγκεκριμένα τους είπε: «Συγκεντρωθείτε γιατί θέλω να σας αναγγείλω αυτό που θα συμβεί στις τελευταίες μέρες..... Το σκήπτρο δε θα αφαιρεθεί από τον Ιούδα, ούτε η ράβδος της εξουσίας αϊτό τα χέρια του, έως ότου να έρθει εκείνος στον οποίον ανήκει. Σ' αυτόν ϋα υπακούσουν οι λαοί της γης».

«Το σκήπτρο και η ράβδος της εξουσίας» αφαιρέθηκαν από τον Ιούδα όταν ακριβώς εμφανίστηκε ο Ιησούς πάνω στη γη. Η έλευση Του συνέπεσε με τις «τελευταίες ημέρες», τότε δηλαδή που συμπληρώθηκε ο χρόνος τον οποίο είχαν προαναγγείλει οι προφήτες.

Ο Ηρώδης, ο αυτουργός της σφαγής των αθώων παιδιών, ήταν ο τελευταίος βασιλιάς των Εβραίων. Μετά το θάνατο του διαμελίστηκε η χώρα τους. Η εξουσία μεταβιβάστηκε στους Ρωμαίους κυβερνήτες και ο Ισραήλ έχασε την ανεξαρτησία του».Η μητέρα του Σαμουήλ, Άννα, προφητεύει ότι ο Κύριος «θα εξυψώσει τη δύναμη του Χριστού του». Προλέγεται, επίσης, ότι:

Ο οίκος Δαυίδ, απ' τον οποίον θα κατάγεται ο Μεσσίας, θα βασιλεύσει επί θρόνου αιωνίως.Ο Δαυίδ αναγγέλλει την κατά σάρκα εκ γαστρός γέννηση του προαιώνιου Θεού Λόγου, ως κυρίαρχου των εθνών ηκαι προεικονίξει λεπτομερώς τα παθήματα και την δόξα του Μεσσία, ο οποίος θα είναι υιός του Θεού.

Επίσης, ολόκληρος ο 2ος Ψαλμός είναι χριστολογι-κός, όπως και ο 71ος περί του Μεσσία ως ισχυρού βασιλέα, που θα κρίνει δίκαιους και άδικους. Στον ψαλμό αυτό προφητεύεται και η προσκύνηση του Κυρίου από τους μάγους. Ο Μεσσίας θα είναι ο πνευματικός ηγέτης και κύριος των λαών. 

Ο άδολος και αναμάρτητος, ο οποίος, αφού προδοθεί και καταδικαστεί βάσει ψευδομαρτυριών και με αγωνία υποστεί πάθη, θα βγει από τον τάφο δοξασμένος και θα αναληφθεί, προτυπώνεται δε και το μυστήριο της θείας ευχαριστίας που θα συσταθεί από αυτόν. (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)