Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ

Ο ΑΓΙΟΣ  ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ σέ μία ομιλία του «Εις τό Γενέθλιον του Χριστού», γράφει για τον Αστέρα: «Ότι γάρ ου των πολλών εις αστήρ ήν, μάλλον ουδέ αστήρ, ώς έμοιγε δοκεί. Αλλά δύναμις τις αόρατος εις ταύτην μετασχηματισθεϊσαν την όψιν.,.ου γάρ εν νυκτί φαίνεται, άλλ' εν ημέρα μέση, ήλιου λάμποντος». Σε άλλο σημείο:

Ο Άγιος Χρυσόστομος λέει, επίσης, ότι με την οδηγία του αστέρος, «Άπό Ιεροσολύμων εις Βηθλεέμ διά του αστέρος βαδίξουσι (εννοεί οι Μάγοι), ό γάρ αστήρ πάλιν κάκεϊθεν συνώδευσεν ίνα μάθης κεντεύθεν, ότι ού τών πολλών εις ήν ούτος· ουδέ γάρ έχει ταύτην την φύσιν αστήρ ουδέ εις.

Καί ούχ απλώς έδάδιξεν, άλλά προήγεν αυτούς έλκων καί χειραγωγών εν ημέρα μέση». Επίσης, στο ΣΤ ' Κοντάκιο του Ρωμανού του Μελωδού, σε ένα σημείο οι Μάγοι εξηγούν στην Παναγία ότι ο Αστήρ πού τούς οδήγησε ήταν «ύπερφαιδρότεροδ πολύ, ώς πάντων άστρων ποιητής».

Και στο Θ' τροπάριο του Κοντακίου των Χριστουγέννων του Ρωμανού του Μελωδού λέει: «Αστήρ μέν έστι εις τό φαινόμενον, δύναμις δέ τις πρός τό νοούμενον». Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ένας από τούς τρεις Μεγάλους Ιεράρχες της Εκκλησίας μας, λέει για το Αστέρι της Βηθλεέμ:

«Μετά αστέρος δράμε μετά Μάγων δωροφόρησον χρυσόν και λίβανον καί σμύρναν, Βασιλεϊ καί ώς Θεώ καί ώς διά σε νεκρώ. Μετά ποιμένων δόξασον, μετά αγγέλων χόρευσον, μετά Αρχαγγέλων ύμνησον. Έστω κοινή πανήγυρις ουρανίων και επιγείων δυνάμεων».

Ελεύθερη, μετά νοήματος, ερμηνεία:

Μαζί με το αστέρι εκείνο (πού οδηγούσε τούς Μάγους τής Ανατολής) πήγαινε και εσύ, και μαζί με τους Μάγους (οι όποιοι προσκύνησαν και πρόσφεραν στο νεογέννητο Χριστό τα Δώρα τους) πρόσφερε κι εσύ τα δώρα σου. «Δωροφόρησον» χρυσάφι και λιβάνι και σμύρνα.

Αναγνωρίζοντας έτσι τον Χριστό, (όπως και οι Μάγοι) ως Βασιλέα και Θεό και διά σέ νεκρό. Μαζί με τούς βοσκούς (πού αγρυπνούσαν γύρω από το Σπήλαιο και δόξαζαν τον Χριστό) δόξασε και εσύ (τον Κύριο).

Μαζί με τούς αγγέλους (πού πανηγύριζαν για τη Γέννηση τού Χριστού και έψαλλαν «δόξα έν ύψίστοις Θεω καί επί γής ειρήνη»), γιόρτασε (πνευματικά) και εσύ. Μαζί με τούς Αρχαγγέλους (πού υμνούσαν τον Χριστό), ύμνησε και εσύ (με δικούς σου ψαλμούς και ύμνους). Ας είναι μία πανήγυρη (πνευματική) για όλους· και για τον Ουρανό και για τη γη. «Επουρανίων καί επιγείων δυνάμεων».

Εδώ, όπως μας εξηγεί ο μακαριστός πατέρας Χρυσόστομος, ο Μέγας Γρηγόριος δεν στέκεται μόνο στη Γέννηση, αλλά φθάνει και στην Σταύρωση. Ο Κύριος σταυρώνεται για μάς. Γίνεται για μάς νεκρός, ώστε με την Ανάσταση Του να αναστήσει και εμάς «νεκρωθέ-ντας τή αμαρτία»9.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 ΟI ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ για τπ Γέννηση του Χριστού απαντώνται στα ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά. Μόνο αυτά τα δύο ευαγγέλια ξεκινούν με την Γέννηση την εξιστόρηση της επίγειας παρουσίας και δράσηε του Ιησού.  Μάλιστα, οι δύο διηγήσεις των ευαγγελιστών όπου αλληλοσυμπληρώνονται δημιουργώντας μία ενιαία, συνειρμικά, ολοκληρωμένη διήγηση.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει: «Όταν γεννήθηκε ο Ιησούς στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, στα χρόνια του βασιλιά Ηρώδη, έφθασαν στα Ιεροσόλυμα σοφοί μάγοι από την Ανατολή και ρωτούσαν:«Πού είναι ο νεογέννητος βασιλιάς των Ιουδαίων; Είδαμε να ανατέλλει το άστρο του και ήρθαμε να τον προσκυνήσουμε». Όταν έμαθε το νέο ο Ηρώδης, ταράχτηκε, και μαζί του όλοι οι κάτοικοι των Ιεροσολύμων.

Φώναξε, λοιπόν, όλους τους αρχιερείς και τους γραμματείς του λαού, και ζήτησε να τον πληροφορήσουν που θα γεννηθεί ο Χριστός. Και αυτοί του είπαν: «Στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, γιατί έτσι γράφει ο προφήτης:«Κι εσύ Βηθλεέμ, στην περιοχή του Ιούδα, δεν είσαι διόλου ασήμαντη ανάμεσα στις σπουδαιότερες πόλεις του Ιούδα, γιατί από σένα θα βγει αρχηγός που θα οδηγήσει τον λαό μου, τον Ισραήλ».

Ο Ηρώδης τότε κάλεσε κρυφά τους μάγους και έμαθε από αυτούς πότε ακριβώς φάνηκε το άστρο. Έπειτα τους έστειλε στη Βηθλεέμ λέγοντας τους: «Πηγαίνετε και ψάξτε καλά για το παιδί. Μόλις το βρείτε, να με ειδοποιήσετε, για να έρθω κι εγώ να το προσκυνήσω».Οι Μάγοι άκουσαν το βασιλιά και έφυγαν.

Μόλις ξεκίνησαν , ξαναφάνηκε το άστρο που είχαν δει να ανατέλλει με την γέννηση του παιδιού, και προχωρούσε μπροστά τους· τελικά ήρθε και στάθηκε πάνω από τον τόπο που βρισκόταν το παιδί. Χάρηκαν πάρα πολύ που είδαν ξανά το αστέρι. Όταν μπήκαν στο σπίτι, είδαν το παιδί με τη Μαρία, τη μητέρα του, κι έπεσαν στη γη και το προσκύνησαν.

Ύστερα άνοιξαν τους θησαυρούς τους και του πρόσφεραν δώρα»: χρυσάφι, λιβάνι και σμύρνα. Ο Θεός όμως τους πρόσταξε στο όνειρο τους να μην ξαναγυρίσουν στον Ηρώδη· γι' αυτό έφυγαν για την πατρίδα τους από άλλο δρόμο».

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς παραθέτει:

«Τις ημέρες εκείνες ο Καίσαρας Αύγουστος έβγαλε διάταγμα να απογραφεί όλη η οικουμένη. Η απογραφή αυτή ήταν η πρώτη που έγινε όταν έπαρχος της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος. Όλοι πήγαιναν, λοιπόν, να απογραφούν, καθένας στον τόπο της καταγωγής του.

Ανέβηκε και ο Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ, πόλη της Γαλιλαίας, στην Ιουδαία, για να απογραφεί στην πόλη του Δαβίδ, που ονομάζεται Βηθλεέμ, γιατί καταγόταν από την οικογένεια και τη γενιά του Δαβίδ. Είχε μαζί του και τη Μαριάμ, τη μνηστή του, η οποία ήταν έγκυος.

Τον καιρό που αυτοί ήταν εκεί, ήρθε η ώρα της Μαριάμ να γεννήσει, και γέννησε τον γιό της τον πρωτότοκο. Τον σπαργάνωσε και τον ξάπλωσε μέσα σε ένα παχνί (φάτνη αναφέρεται στο πρωτότυπο), γιατί δεν βρήκαν μέρος στο πανδοχείο».

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας δίνουν οι δύο ευαγγελιστές επί Ρωμαίου Αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου και Ηγεμόνα Κυρήνιου της Συρίας , διατάχθηκε απογραφή πληθυσμού σε όλη την Αυτοκρατορία. (Λουκάς2,1-3).Άγγελος Κυρίου επισκέφθηκε τον Ιωσήφ και τον ενημέρωσε για την Θεία Γέννηση του Θεανθρώπου εκ της Παρθένου Mαρίας (Ματθαίος 1,20). 

Τότε ο Ιωσήφ παρέλαβε την Μαρία και από την Ναζαρέτ ήλθαν στη Βηθλεέμ (της Ιουδαίας) που Βασιλεύς τηδ περιοχής ήταν ο Ηρώδης ο Μέγας όπου και γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός (Ματθ. 2, 1, -Λουκ. 2,4-7).Άγγελος Κυρίου εμφανίζεται σε ποιμένες αγγέλλοντας το χαρμόσυνο γεγονός ενώ πλήθος αγγέλων ψάλλουν «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. 2,8-14).

Ενώ συμβαίνουν αυτά, άστρο φωτεινό εξ Ανατολής οδηγεί τρεις Μάγους προς τα Ιεροσόλυμα, που, μετά τη συνάντηση με τον Βασιλέα Ηρώδη, συνεχίζουν και φθάνουν στη Βηθλεέμ, όπου μαζί με τους βοσκούς προσκυνούν τον Θεάνθρωπο προσφέροντας Χρυσόν Λίβανο και Σμύρνα. (Ματθ.2,212).

Σχετικά με την χρονολόγηση της Γέννησης του Χριστού, 

τα στοιχεία που συνάγονται από τον Λουκά και τον 

Ματθαίο μπορούν να συνοψισθούν ως κατωτέρω. 

Γνωρίζουμε ότι:

1).Η γέννηση του Ιησού συνέβη επί αυτοκράτορος 

Αυγούστου (Λουκ.2,1), του οποίου η βασιλεία

 διήρκεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα (27 πΧ. -14 μΧ.)

2).Η γέννηση του Ιησού πραγματοποιήθηκε «εν ταις ημέραις 

Ηρώδου βασιλέως της Ιουδαίας» (Λουκ. 1,5), του οποίου 

επίσης η βασιλεία στην Ιουδαία ήταν από τις μακρότερες 

χρονικά (37-4 πΧ.).

3).Το άστρο της Βηθλεέμ είχε ανατείλει στον

ουρανό και ήταν ορατό από πολύ μακριά (Ματθ. 2,2)

4).Η πρώτη απογραφή, έλαβε χωρατού «ηγεμονεύοντος

της Συρίας Κυρηνίου» (Λουκ. 2,2), (12-8 πΧ. ή 8-6 πΧ.)

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)