ΑΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΕ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ GPS ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ;

Το GPS χρησιμοποιείται σε όλο το φάσμα της σύγχρονης ζωής από τον στρατό μέχρι τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Παρόλα αυτά είναι ένα πολύ ευαίσθητο σύστημα σε επιθέσεις. Τι θα γινόταν αν σταματούσε να λειτουργεί;

Όταν η δορυφορική επικοινωνία στο αεροδρόμιο του Μπεν Χουριόν μπλόκαρε πέρσι, οι συγκρούσεις των αεροπλάνων αποφεύχθηκαν μόνο λόγω της επιδεξιότητας των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας. Το «ατύχημα» προκλήθηκε από τις ρωσικές δυνάμεις που πολεμούσαν στη Συρία, αλλά είναι ενδεικτικό της επικινδυνότητας του global positioning system, γνωστότερου ως GPS.

Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν την ανάγκη προστασίας και βελτίωσης του GPS, σύμφωνα με τον Τοντ Χάμφρις, μηχανικό επικοινωνιών στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Πλέον το GPS βρίσκεται σε πολλά κομμάτια της καθημερινότητάς μας. Στην πιο απλή μορφή μπορεί να μας δώσει το στίγμα ενός δέκτη σήματος πάνω στη Γη. 

Τα αυτοκίνητα και τα κινητά έχουν GPS, ενώ τα πλοία το χρησιμοποιούν σαν σύγχρονο φάρο για να πλοηγηθούν σε δύσκολα σημεία. Αν και δεν το γνωρίζουν πολλοί, οι γερανοί στα λιμάνια χρησιμοποιούν το σύστημα για να εντοπίσουν ποιο κοντέινερ πρέπει να μεταφερθεί που, 

Ενώ σημαίνοντα ρόλο κατέχει και στα logistics άλλων επιχειρήσεων, από τα σούπερ μάρκετ μέχρι τις κατασκευαστικές. Για την ακρίβεια χωρίς αυτό, ορισμένα από τα ράφια των σούπερ μάρκετ θα ήταν άδεια και οι τιμές θα ήταν υψηλότερες.Το GPS όμως δεν έχει να κάνει μόνο με την τοποθεσία, αλλά και με τον χρόνο.

Μία ομάδα 30 δορυφόρων, οι οποίοι κινούνται σε τροχιά γύρω από τη Γη χρησιμοποιούν ατομικά ρολόγια ακριβείας για να συγχρονίσουν τα σήματά τους. Επιτρέπουν στους χρήστες να καθορίσουν την ώρα με ακρίβεια 100 δισεκατομμυριοστών του δευτερολέπτου. Τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας χρησιμοποιούν το GPS για να συγχρονιστούν, ενώ χρηματοπιστωτικοί και τραπεζικοί θεσμοί βασίζονται σε αυτό για την ασφάλεια των μεταφορών και των πληρωμών.

Ενας κόσμος χωρίς GPS Η αλήθεια είναι ότι θα ήμασταν χαμένοι χωρίς αυτό. Υπάρχει κάτι που μπορεί να το αντικαταστήσει; Και πώς θα ήταν ένας κόσμος χωρίς GPS;Η απώλεια του δορυφορικού συστήματος για πέντε μέρες θα οδηγούσε σε απώλειες 5,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με έκθεση του London School of Economics. 

Η αμερικανική οικονομία θα δεχόταν ισχυρότερο πλήγμα, καθώς θα χανόταν περίπου ένα δισεκατομμύριο καθημερινά από την απώλεια του σήματος, ενώ οι ζημιές θα έφταναν το 1,5 δις. σε περίπτωση που το σύστημα «έπεφτε» το διάστημα Απριλίου-Μαΐου που κορυφώνεται η αγροτική παραγωγή στις ΗΠΑ.

Παρά την εξάρτηση της παγκόσμιας οικονομίας (και ζωής) από το GPS, οι «διακοπές σήματος» είναι συχνό φαινόμενο. Συνήθως, οφείλονται σε στρατιωτικές ασκήσεις. Η αμερικανική κυβέρνηση πραγματοποιεί συχνά ασκήσεις και ελέγχους που οδηγούν στη διακοπή σήματος, αλλά και σε κάποια τεχνικά προβλήματα.

Τα «άλλα» GPSΠροφανώς υπάρχουν και άλλα συστήματα δορυφορικής πλοήγησης -όπως το ρωσικό Glonass, το Galileo της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το BeiDou της Κίνας, τα οποία όλα λειτουργούν όλα με παρόμοιο τρόπο με το GPS. Αλλά, οι ηθελημένες ή κατά λάθος διακοπές δημιουργούν σε προβλήματα όλα τα συστήματα γεωεντοπισμού.«Ο στρατός έρχεται αντιμέτωπος με διακοπές πολύ συχνά πλέον», λέει ο Τσάρλι Κάρι, συνεργάτης στο Royal Institute of Navigation και ιδρυτής της εταιρείας Chronos Technology.

Από «ποιους» κινδυνεύει το GPS;Οι στρατιωτικοί έχουν έναν ακόμη λόγο να είναι ανήσυχοι. Το GPS αναπτύχθηκε αρχικά από το αμερικανικό Πεντάγωνο και πλέον «καθοδηγεί» από drones μέχρι πολεμικά πλοία. Η λειτουργία του πλέον απειλείται.

Μία μεγάλη ηλιακή καταιγίδα, όπως το Carrington Event του 1859, θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάρρευση ολόκληρου του δικτύου.Εγκληματικές οργανώσεις χρησιμοποιούν συσκευές που εμποδίζουν τη λειτουργία του συστήματος, τις οποίες βρίσκουν εύκολα στο διαδίκτυο,  για να «κρύψουν» κλεμμένα αυτοκίνητα, αδιαφορώντας για τις ευρύτερες συνέπειες που προκαλούν.

«Υπάρχει η απομακρυσμένη απειλή ότι ολόκληρο το σύστημα θα καθίστατο ανενεργό από το ξέσπασμα ενός πόλεμου στην αμερικανική οικονομία, μέσα από επιθέσεις σε βασικές υποδομές», λέει ο Χάμφρις.Αλλά αν το GPS ή τα άλλα συστήματα εξαφανίζονταν, ποιες θα ήταν οι εναλλακτικές λύσεις;

Μία εναλλακτική λύση μπορεί να αποδειχθεί η νέα εκδοχή του συστήματος Long Range Navigation (Loran), το οποίο αναπτύχθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για την επικοινωνία των πλοίων που διέσχιζαν τον Ατλαντικό. Αντί δορυφόρων, λειτουργούσε μέσω πομπών, οι κεραίες των οποίων έφταναν τα 200 μέτρα.

Στην αρχή το Loran μπορούσε να εγγυηθεί ακρίβεια μόνο εντός λίγων μιλίων, αλλά η απόσταση που κάλυπτε αυξήθηκε τη δεκαετία του 1970 στα εκατοντάδες μέτρα. Το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες χώρες απέσυραν τους πομπούς Loran από το δυναμικό τους στην αρχή της δεκαετίας του 2000 όταν η καθιέρωση του GPS κατέστησε το σύστημα «απαρχαιωμένο». 

Μία μοντέρνα και βελτιωμένη εκδοχή, γνωστή ως eLoran θα μπορούσε να φτάσει το GPS σε ακρίβεια. Εκτός από την αναβάθμιση των πομπών και των δεκτών, το νέο σύστημα χρησιμοποιεί μία τεχνική που ονομάζεται «διαφορική διόρθωση», όπου το σήμα ελέγχεται από διαφορετικούς σταθμούς αναφοράς και διορθώνεται αν χρειαστεί.

Αυτή η ανανεωμένη έκδοση θα είναι ικανή -σύμφωνα με πληροφορίες- να προσδιορίσει τοποθεσίες με ακρίβεια εντός 10 μέτρων. Επίσης, αντίθετα με το GPS το σήμα του θα μπορεί να διαπεράσει τοίχους και τούνελ, κυρίως λόγω της χαμηλής συχνότητας που χρησιμοποιεί και της υψηλής ισχύς του σήματος που διαθέτει. Πρέπει, όμως, κάποιος να το χρηματοδοτήσει.

«Το eLoran είναι μία σπουδαία τεχνολογία το οποίο μπορεί να καλύψει τα εθνικά κενά εφόσον υπάρξει η δέσμευση της κατασκευής και συντήρησης του», λέει ο Χάμφρις.

Άλλες προσεγγίσεις δεν απαιτούν επιπρόσθετες υποδομές. Πολύ πριν τα ραδιοσήματα, οι ναύτες χρησιμοποιούσαν τον ήλιο και τα αστέρια ως πυξίδα. Η ίδια τεχνική χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Οι πύραυλοι Trident για παράδειγμα χρησιμοποιούν ένα σύστημα «αστρικής πλοήγησης», χρησιμοποιώντας ως σταθερά σημεία τα αστέρια για να καθορίσουν την τροχιά τους.

Το eLoran είναι ένα από τα πάρα πολλά συστήματα που δημιουργούνται ή έχουν δημιουργηθεί σε διάφορες χώρες του κόσμου για να αντικαταστήσουν το GPS.Αν και δεν υπάρχει ένα σύστημα το οποίο μπορεί να αναπληρώσει επακριβώς την ισχύ του GPS και ίσως τελικά υπερισχύσει ένα μείγμα λύσεων, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι επιλογές θα αυξηθούν στο μέλλον. 

Το αμερικανικό υπουργείο Μεταφορών έχει ανακηρύξει διαγωνισμό για την επιλογή των πιθανών εναλλακτικών του GPS.Επίσης σίγουρο είναι ότι γινόμαστε ολοένα και πιο εξαρτώμενοι από το GPS. 

Τα αυτοκινούμενα αυτοκίνητα, τα delivery drones τα ιπτάμενα ταξί βασίζονται στο GPS. Αυτό δημιουργεί και ένα μείζων πρόβλημα, αν δεν βρεθούν εναλλακτικές, σημαίνει ότι με το πάτημα ενός κουμπιού ολόκληρη η παραγωγική διαδικασία μίας περιοχής θα μπορούσε να σταματήσει.